#خطبه_فدکیه #سه_زبان #قسمت_سی_وچهارم ┄┅══✼🖤✼══ ☑️و كُنْتَ بَدْراً وَ نُوراً يُسْتَضاءُ بِهِ عَلَيْكَ تَنْزِلُ مِنْ ذِى الْعِزَّةِ الْكُتُبُ و كانَ جِبْرِيلُ بِالْآياتِ يُؤْنِسُنا فَقَدْ فُقِدْتَ وَ كُلُّ الْخَيْرِ مُحْتَجِبٌ ضاقَتْ عَلىَّ بِلادِى بَعْدَ ما رَحُبَتْ وَ سِيمَ سِبْطاكَ خَسْفا فِيهِ لِى نَصَبٌ فلَيْتَ قَبْلَكَ كانَ الْمَوْتُ صادَفَنا لَمّا مَضَيْتَ وَ حالَتْ دُونَكَ الْكُثُبُ انّا رُزِئْنا بِما لَمْ‏ يُرْزَ ذُو شَجَنٍ مِنَ الْبَرِيَّةِ لا عُجْمٌ وَ لا عَرَبٌ فسَوْفَ نَبْكِيكَ ما عِشْنا وَ ما بَقِيَتْ لَنَا الْعُيُونُ بِتِهْمالٍ لَهُ سَكَبٌ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ☑️تو بودى ماه تمام و پرتو افكن بر جهانيان و بر تو بود كه پيام‏ها از سوى خداوند عزيز فرود می آمد. تا تو در جمع ما بودى، جبرئيل با آيات آورده‌اش مأنوس ما بود. همان كه تو ما را ترك كردى، تمامى خيرات نيز از ما روى برتافت. پدر! شهرها از پس وسعت خود بر من تنگ شد و خورشيد تابان چهره‌هاى دو نوه‌ات [حسن و حسين] در فِقدانت گرفت و مرا به رنج و آزردگى برد اى كاش پيش از تو، مرگ ما را در می‌گرفت؛ آن‌گاه كه رفتى و تل‌هاى خاك ميان ما فاصله شد. از مردمان عرب و عجم همانند ما كسى دچار مصيبت و اندوه نشد. هماره و تا زنده‏ ايم و هستيم، چشمان‌مان برايت مويه كنان و اشك ريزان خواهد بود. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ☑️You were the illuminating full-moon in the world, And it was who received the revelations of Allah, The Almighty. As long as you were with us, Gabriel was in touch with us by the revelations he brought to you. However, as you passed away, all blessings turned away from us! Father! Though the towns are vast and spacious but they look too tiny to me. And, in your absence, the illuminating sun has disturbed and burnt up the faces of your two grandsons: Hassan and Hussein. I wish death had taken us away before you, That is, just when you passed away and soil of your grave separated you from us! No one among the Arab or none-Arab encountered such a hardship as we did. ⁣“We will mourn and weep for you as long as we are alive!”