دست‌هایم... اگر بر سینه نکوبد... چشم‌هایم... اگر در عزای تو گریان نشود... لب‌هایم... اگر نام‌ت را نبرد... پاهایم... اگر برای تو قدم برندارد... گوش‌هایم... اگر پُر نشود از ناله‌ی غریبی‌ات... به چه دردی می‌خورد؟! من... دورهایم را زده‌ام؛ و دوباره آمدم سوی تُ! مرا بپذیر!

مُحَرَّم آمد! ما، پای شعر محتشمت سینه‌زن شدیم... باز این چه شورش است که در خلق عالم است

و ما... ساکنانِ کشتی حسین... در طوفان و بلا و مصیبت... به آرامِ جان‌مان متوسل می‌شویم! و در روزگار رهایی... چشم‌انتظارِ جانِ آرام‌مان هستیم! تا پرده از رُخ گشاید! زندگی... با همه‌ی تلخی‌هایش... برای ما شیرین شده است؛ با نام حسین! و امیدواریم... به آمدن اول ضمیر غایب‌مفرد... که با آمدن‌ش... مرحمی است بر داغ... حسین و کربلا!

‌ نگو چرا شب ماتم سیاه می‌پوشم به روسیاهیِ من استتار می‌آید ..

برای شادی روح عزیزانی که عمرشان به این محرم نرسید یک فاتحه و برای شفای همه بیماران خصوصا بیماران کرونایی دعا کنیم و یک حمد شفا قرائت کنیم.