شب سوم محرم رسیدکربلا به قدمهای کاروان نورانی امام حسین ع منوّر شد
آه ای خاک پربلا بد مهمانوازی کردی
آه ای سرزمین مهمان کش غریب گیر آوردی
وای بر تو که تن خاکیت را به خون پسر پیغمبر ص آغشته کردی، چرا دهان باز نکردی تا سم ستوران دشمنانش را در خود گیری؟
چرا تنت نلرزید تا از لرزه ات از اسب بر زمین بریزند؟
وای کربلا کربلا
تو با حسین چه کرده ای؟ که هنوز از پس سالها در عاشورا خون گریه می کنی! این از پشیمانیت است یا از برکت خون حسین ع که بیدار شده ای و خون می گریی!؟
آه کربلا باز هم بحال خاکت غبطه میخورم! من از تو خیلی ناچیزترم!
می دانی چرا؟
چون تو حضرت عشق را در آغوش داری و من دور و محروم یک دیدار
استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری:
◀️ «ایام محرم، ایام تغییر مسیر زندگی است. ایام گرفتن تصمیمهای بزرگ است. کنار سفرۀ امام حسین (ع) میشود تصمیماتی گرفت که هیچ وقت دیگری امکان گرفتن آن نیست.
هیچ فرصتی بهتر و مبارکتر از عاشورا برای این تصمیمهای بزرگ و تسویهحساب با همۀ تعلقاتش نیست. انسان، کار و آرزوهایش را پشتِ سر بگذارد و به امام حسین(ع) گره بخورد و بقیه را هم به ایشان بسپارد.
بهخصوص چون ما تجربۀ اصحاب امام حسین(ع) را دیدهایم، باید این کار را بهراحتی انجام دهیم.
◀️ انسان میتواند به اصحاب سیدالشهداء ملحق شود و به همین خاطر است که در زیارت عاشورا، از خدای متعال این گونه میخواهیم که: «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة» یا در سجده قربی که در انتهای زیارت، برای انسان حاصل میشود عرضه میداریم: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ- دُونَ الْحُسَیْنِ ع صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِین».
به خاطر همین نکته است که حضرت رضا علیهالسلام به «ریّان بن شبیب» میفرمایند: اگر میخواهی به ثواب یاران امام حسین علیهالسلام برسی، هر وقت حضرت را یاد کردی، احساس «خسارت»، «پشیمانی» و «رغبت در یاری» ایشان را داشته باش ...