#نماز_پنجشنبه توصیه آیت الله بهجت (رحمة الله علیه)
🔻نماز #حاجتی که #بسیار_مجرب است
(خدا برکسی که این نماز را بخواند ولی حاجتی ازخدا نخواهد غضب میکند!)
:
ارواح منتظرند!
از پیامبر اکرم صلیالله علیه وآله روایت شده که فرمودند :
«هر جمعه #ارواح_مومنین مقابل خانه هایشان میآیند و هر یک با آواز حزین و گریه٬ فریاد میزند:
ای اهل و اولاد من! ای پدر و مادر من !ای خویشان من به ما #مهربانی کنید و با آنچه ما برای شما گذاشتیم که اکنون حساب و کتاب و عذابش برای ماست و نفعش برای شما برای ما نیز درهمی یا قرص نانی یا جامه و لباسی #هدیه و خیرات کنید تا خداوند از لباسهای بهشتی به شما بپوشاند .
آن گاه رسول خدا صلی الله علیه و آله گریه کرد تا حدی که دیگر قدرت بر سخن گفتن نداشت.
سپس فرمود : این برادران مرده شما می گویند: وای بر ما اگر از آنچه که در دست ما بود در راه خدا #انفاق می کردیم الآن به شما محتاج نبودیم. آن گاه با حسرت و پشیمانی برمی گردند.
در خاتمه فرمودند :
زود برای مردگانتان صدقه بفرستید.»
🔸مفاتیح الجنان
#اموات #صدقه #خیرات #فاتحه #صلوات
شب جمعه است و اموات چشمانتظارند...
هدیه برای این عزیزان فراموش نشه...
سختترین حالت که در بعضی از روایات گفتهاند، حالتِ زمان موت است، یعنی تا فرد میمیرد، اول او را پیش خدا میبرند. در بعضی از فرمایشات هم فرمودهاند که سخت ترین لحظه «قیامت» است که البته هردو هم درست است.
یک ملاقات خصوصی و حضوری بین انسان و خدا، که دیگر هیچ کس نیست؛ یک ملاقات چشم در چشم حضوری و یک مکالمه که خدا سئوال میکند و اگر آدم آماده برود؛ میفرماید خدا خیلی انسان را ناز و نوازشش میکند و خیلی به او میرسد. ولی اگر آدم آماده نباشد، خدا با آدم حرف میزند، با خودت چه کار کردی؟ آن امانتی که از خودم به تو داده بودم، آن کودک عزیز روان، آن نفخه خدایی، آن روحی که از خودم به تو داده بودم را چه کار کردی؟ امانت را آوردی یا نیاوردی؟ خیلی سخت است خدا امانتش را میخواهد.
همانطور که قرآن میفرماید: «یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ؛ روزى که مال و فرزندان به احدى سود نمىدهد، مگر کسى را که با قلب سلیم نزد خدا آید». خدا میگوید: یک امانت که بیشتر ما به تو ندادیم، همان روح خدا، نفخه الهی، سالم آوردهای یا نه؟
خدا نکند، روزی اگر خدا به آدم بگوید سالم آمدهای یا نه؟ آیا امانت را سالم آوردهای؟ و آدم نداند چه بگوید. در پیشگاه خدا گفتن معنی ندارد و ارائه پاسخ به صورت کتبی یا شفاهی نیست. اصلا شما وقتی وارد میشوی، مثل یک جنین که همه چیزش معلوم است و نمیتواند بگوید: من سالمم یا نیستم. خودِ دنیا و شرایط دنیا او را و سلامت او را تفسیر میکند. پیشگاه خداوند هم جایگاه حقیقت است. جایگاه اعتبار نیست که بخواهید زینت کنید بزک کنید، دروغ بگویید، کسی را نمیتوانید فریب دهید. وقتی جنین با چهارپا به دنیا میآید، نمیتواند دو پایش را پنهان کند، معلوم است که با چهار پا آمده؛ اگر دُم آورده باشد جنین دُم آورده، با این دم چه کار کند؟ یا یک سر اضافه آورده، با این سر چه کار کند؟