جشن بزرگ میلاد حضرت مهدی علیه السلام مگر می‌شود نیمه‌ی شعبان از راه برسد... منتظرانِ ظهور... آرام و قرار داشته باشند؟! مگر می‌شود فصلِ وصل در راه باشد... دوستدارانِ شما... دَمی بدون یادِ شما، نَفَس بکشند؟! مگر می‌شود نامِ شما درمیان باشد... همه‌جا بوی بهار بیاید... و دست روی دست بگذاریم؟! آرزویی نداریم... جز نگاهِ مرحمتی از جانب آستانِ مقدس مهدوی! به امید لبخندِ مهربانانه‌ی حضرت مادر! (از جمعه۱۲اسفندبه مدت ۶شب ازساعت ۸الی۲۳ مشهد مقدس حدفاصل میدان صاحب الزمان ومیدان شهدا) #پذیرایی #شهربازی #نورافشانی

جشن تولد.. 🎉 لباس نو پوشیدم، عطر زدم، مثلاً لبخند هم گوشهٔ لبام نشسته! اما وقتی نمی‌تونم ببینمت، جشن تولدتم که باشه، بازم دلم غم داره!

‍ روزی، او خطاب به یارانش نامه‌ای نوشت و نگاهش را که معنای مراقبت او از آن‌ها بود چنین تصویر کرد: " إِنَّا غَيْرُ مُهمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُم وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُم ....." "ما شما را به حال خود وانگذاشته‌ایم و لحظه‌ای فراموشتان نکرده‌ایم!" نگاهش را نمی‌توان تنها به کلمات توصیف کرد، نگاه را باید دید، باید چشید، چشمهایت را ببند و نگاهش را حس کن! درست مثل آن زمان که در کنار پنجره فولاد ایستاده‌ای، و هوای حرم را تنفس می‌کنی! پدر مهربانم سالروز میلادتان مبارک باشد...

روی کیک تولدت دیگر جایی برای شمع نیست... آقا‌جان! تعداد شمع‌‌های کیک تولدتان چقدر زیاد است... بله درست است، لحظهٔ تولدتان زیباترین لحظه‌هاست، اما چند‌سال نبودنتان را چطور جشن بگیریم؟! چطور با این‌ همه‌سال غربت شما می‌شود شادی کرد؟ آقاجان! جشن تولدی که شما را در آن نمی‌بینیم، غم دارد… ما که فقط یک روز در سال به یادت هستیم و فردایش نه «مهدی» می‌شناسیم و نه کاری برای ظهور می‌کنیم… ولی باید شاد باشیم، بخندیم و تبریک بگوییم… می‌خندیم که دشمن‌شاد نشویم! می‌خندیم، چون همین بودنتان خوب است. مولاجان! ما بی‌وفاییم، اما شما را به خدا برای همین دل‌تنگی‌مان هم که شده، برگرد. خودت می‌دانی که ما دوستت داریم. قول می‌دهیم که کمی هم «منتظر» باشیم.