پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله ): باريختن اوّلين قطره خون قرباني[به زمين]، صاحب قرباني آمرزيده مي‌شود. جهت مشارکت درخیر عظیم قربانی اول ماه کلیک کنید http://eitaa.com/joinchat/3548053534C77f6131815 التماس دعای فرج...

پرداخت صدقه اول ماه 💳۶٠٣٧٩٩٧٧۵٠٠٠٣٨٠٩ بنام بانوی عالمین امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: إذَا أَمْلَقْتُمْ فَتَاجِرُوا اللّهَ بِالصَّدَقَةِ. هر زمان فقیر شدید، با خداوند از طریق صدقه دادن (در راه او) تجارت (پرسود) کنید. نهج‌البلاغه، حکمت۲۵۸

امروز اول ماه ربیع الثانی می باشد ازشرکت در طرح ذبح قربانی اول ماه غافل نشوید.مشارکت درقربانی اول ماه باهرتوان مالی

واقعیت‌های پیرامونی یا درونی ما هرچه باشند، حال‌مان باید خوب باشد حال خوب غیر از واقعیت‌های اطراف انسان هست و حتی می‌تواند غیر از واقعیت‌های درونی انسان باشد. واقعیت‌های پیرامونی ما یا واقعیت‌های درونی ما هرچه باشند باید حال‌مان خوب باشد، یعنی به‌هرحال دوست داریم حال‌مان خوب باشد و این نکتۀ بسیار مهمی است.

نکتۀ بسیار مهم این است که یکی از نقاط مشترک بین عموم انسان‌ها و تقاضاهای عموم انسان‌ها و خداوند متعال همین حال خوب است. خیلی باید به این نکته که حال خوب نقطۀ مشترک بین انسان و خدا است، توجه کرد، فقط آدم‌ها نیستند که دوست دارند حال‌شان خوب باشد، خدا هم خیلی اصرار دارد بر اینکه حال آدم‌ها خوب باشد. ما در یک کلمه می‌توانیم نتیجه و عصارۀ دین‌داری را در برخورداری از حال خوب خلاصه کنیم. اهمیت حال خوب پیش خداوند متعال خیلی بیشتر از اهمیت حال خوب بین انسان‌ها است. انسان‌ها همه دوست دارند حال‌شان خوب باشد، برای همدیگر حال خوب آرزو می‌کنند، برای رسیدن به حال خوب، خیلی کارهای درست و غلط انجام می‌دهند، برای انسان‌ها حال خوب یک امر مهم است. تازه وقتی شما به دین می‌رسید می‌بینید که در دین خیلی بیشتر از این حرف‌ها به حال خوب توجه شده و باید انسان‌ها را از جهالت و غفلت نسبت به اهمیت و ارزش حال خوب خارج کرد. پس حال خوب یک امر انسانی است، همۀ انسان‌ها به‌طور طبیعی-اگر رشدیافته هم نباشند- می‌فهمند این برای‌شان مطلوب است؛ یک امر معنوی هم هست، حال خوب انسان‌ها برای خدا هم مهم است. ما می‌خواهیم این وجه مشترک در خواست انسان با خواست خدا را بیشتر مورد دقت قرار دهیم.

نکتۀ بسیار مهم و ارزشمند این است که ما بدانیم حال خوب می‌تواند از کم شروع شود و تا خیلی زیاد برسد. معمولاً خیلی از آدم‌ها «حال خیلی خوب» را نه می‌شناسند و نه می‌خواهند! گاهی به‌سادگی از کنارش عبور می‌کنند مثلاً می‌بینند که سردار سلیمانی چه حال خوبی داشت، یا فلان شهید چه حال خوبی داشت، حضرت امام چه حال خوبی داشت ولی آن را تمنا نمی‌کنند. آدم‌ها گاهی اوج حال خوب را در اولیاء خدا می‌بینند ولی معمولاً کسی اوج حال خوب را تمنا و تجربه نمی‌کند، برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی نمی‌کند، این یک نکتۀ خیلی مهم است. اینجا است که دین و خدا نسبت به داشتنِ حال خوب، از انسان‌ها مدعی می‌شوند و می‌گویند «ای انسانی که به حال خوب اهمیت می‌دهی، تو تازه اول ماجرا هستی و باید خیلی تلاش بکنی...»

چرا در به‌دست آوردن حال خوب این‌قدر بی‌خیال شده‌ایم؟ نکتۀ بسیار مهم دیگر در مورد حال خوب این است که آدم‌ها خیلی سخاوتمندانه از حال خوب خودشان می‌گذرند و این خیلی بد است، آدم‌ها خیلی راحت حال خوب خودشان را از دست می‌دهند، از بین می‌برند یا خیلی راحت از به‌دست آوردن حال خوب صرف‌نظر می‌کنند. انگار حال خوب برای‌شان زیاد ارزش ندارد، اگر به ایشان بگویی «داری حال خودت را خراب می‌کنی» می‌گوید مال خودم است چه کار داری؟ حال خودم است می‌خواهم بزنم خرابش کنم تو چه کار داری؟! انسان‌ها چنین وضعی دارند. چه شده است که ما در از دست‌دادن حال خوب این‌قدر سخاوتمند شده‌ایم؟ چه شده است که ما در به دست آوردن حال خوب این‌قدر بی‌خیال شدیم؟ به ویژه در جوان‌ها این فاجعه خیلی به چشم می‌خورد، جوان‌ها انرژی دارند، قدرت دارند اما خیلی راحت از حال خوب صرف‌نظر می‌کنند. eitaa.com/banoyealam