خوشحالی خداوند از توبه بنده
🔸️ابوعبیده حذاء از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند که: « سَمِعْتُ أَبا جَعْفَر (علیه السلام) يَقُولُ: إِنَّ اللهَ تَعالى أَشَدُّ فَرَحاً بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُل أَضَلَّ راحِلَتَهُ وَ زادَهُ فی لَيْلَة ظَلْماءَ، فَوَجَدَها فَاللهُ أَشَدُّ فَرَحاً بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ ذلِكَ الرَّجُل بِراحِلَتِهِ حَینَ وَجَدَها.»
🔸️از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که: «خوشحالى خداوند از توبه بنده اش، شدیدتر است از خوشحالى مردى که در شبى ظلمانى، زاد و راحله و آب و غذایش را گم مى کند و سپس آنها را مى یابد. همانا خوشحالى خداوند از توبه بنده اش، از خوشحالى آن مرد به هنگام یافتن زاد و راحله اش شدیدتر است.»
🔸️آیا بنده گناه کار نباید در برابر چنین خدای مهربانى احساس شرم داشته باشد؟! آیا نباید فرصت را مغتنم شمارد و توبه کند؟ انسان اگر اکنون توبه نکند، از کجا مطمئن است که تا چه زمانى زنده مى ماند؟
🔸️بسیارى از افراد مشغول زندگى روزمره خود بودند؛ اما ناگاه مرگ به سراغ آنها آمد و بر اثر سکته یا حادثه دیگرى جان سپردند. ما حتى وقتى مشغول نماز هستیم، مطمئن نیستیم که تا پایان آن زنده بمانیم.
📚 به سوی تو، صفحه۹۴
#امام_باقر
«انتخابات پُرشور برای کشور از همه جهت مهم است. هم از جهت حضور مردم و تحقّق مردمسالاری به معنای واقعی کلمه مهم است؛ این را دستِکم نگیریم، نگوییم چون در فلان حرکت دولتی، مردم حضور نداشتند پس مردمسالاری نیست؛ نه، نفْس حضور مردم برای انتخاب مسئولان کشور، از صدر تا ذیل، یک مسئلهی مهمّی است؛ مسئلهی انسانی مهمّی است، مسئلهی تمدّنی بسیار مهمّی است؛ مردمسالاری است.» ۱۴۰۰/۰۲/۲۱
🔎 ادامه یادداشت بیاناتی را بخوانید
khl.ink/f/54928
4_5843945069459018167.mp3
18.52M
▪️فرمود: زیارت امامزادگان را فراموش نکن!
#داستان_تشرف آیت الله مرعشی به محضر امام عصر سلام الله علیه
در جوار امامزاده سید محمّد.
📚شیفتگان مهدی علیهالسلام، ج۱، ص۱۳۵. #قصه_شب
اعمال روزها و شب های #هفته
آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #یکشنبه
➡️ 1da.ir/tYO2Vq
داغ دوباره بر دل نازنین شما!
گفتند: علیّ بن محمّد میخواهد ضدّ حکومت قیام کند. سربازانش را شبانه به خانهی امام هادی علیهالسّلام روانه کرد. سرزده وارد خانهی امام شدند و به جست و جو پرداختند. امام را دیدند که روی خاک، رو به قبله نشستهاند و قرآن میخوانند. چیز مشت پرکنی نیافتند و عقده را با حمله به امام علیهالسّلام گشودند و ایشان را با سر و پای برهنه نزد متوکّل بردند!
متوکّل مثل همیشه در دستش جام شراب بود. برخاست و با وقاحت تمام، امام را در کنار خود نشاند و جام شراب را به آن حضرت تعارف کرد!!
امام فرمودند:
سوگند به خدا، هرگز گوشت و خون من با شراب آمیخته نشده و نخواهد نشد.
متوکّل گفت:
پس شعری بخوان!
امام فرمودند:
من در شعر، بهرهای اندک دارم.
متوکّل گفت:
حتماً باید اشعاری بخوانی.
امام هادی علیهالسّلام اشعاری در بیارزشی دنیا خواندند.
فطرت متوکّل بیدار شد و پشیمان گشت و گریه کرد. دیگران نیز گریستند. سپس دستور داد امام هادی علیهالسّلام را با احترام برگردانند.
یا صاحب الزمان!
این روزها، شمایید و اندوهی دیگر!
و چه ناشیانه، گفتیم و نوشتیم از آن مجلس شراب و بیحرمتی!
بی آن که یادمان باشد این، داغ دوبارهای است بر دل نازنین شما!
و رسم مروت نیست صاحب عزا را رنجاندن!
مولای من!
پیراهن مشکی از تن درآرید و لباس ظهور بر تن کنید که چارهی این خاطرات غمبار، که عمری همراهتان است، فقط ظهور است، ظهور!