پُر از تواَم... به تُهی دستی‌ام نگاه نکن! نگو که هیچ نداری... ببین #تُ را دارم ...

حسين جان!بيا و اين محرمی...كمكم كن كه همه‌ام بشودبرای #تُ!قلبم...دستم...زبانم...و تمام وجودم! سلام بر ماهِ عزايت؛محرم امسال هم با بيعت با #تُ آغاز شده!

مُحَرَّم... آغاز فصلِ نوکری‌ست! بوی اسپند و... دل‌شوره‌ی روضه‌های #تُ... پیراهن مشکی و... شالِ عزایت... روز و شب‌، در هیئت نَفَس کشیدن... جان آدمی را روحی تازه می‌بخشد! و من، مانده‌ام... اگر این عشق نبود... اگر محبتت را نداشتم... اگر پدر از سَرِ شوق... و مادر، از سَرِ لطف... نامت را به من یاد نداده بود... در دایره‌ی قسمت، کجا ایستاده بودم؟! هربار که نامت را می‌برم... دهانم شیرین می‌شود! لب‌هایم، به شور می‌افتند و... قلبم، به تپش... که نکند روزی بیاید و... نتوانم نامت را بر زبان، جاری کنم! دستانم را گرفته‌ام بالا... آمده‌ام برای گدایی! بده در راه خدا؛ هرچه که می‌خواهی! فَتَصَدَّق عَلَینا...

من... سراپا شده‌ام تُ! چشم‌هایم جز #کربلا... چیزی نمی‌بیند! گوش‌هایم... شده وقف نوحه‌هایت... پاهایم... آماده به خدمتند برای مسیر نجف به کربلا... زبانم... نام را تو را بر لب جاری می‌کند! #تُ چه کرده‌ای با دلم؛ حسین!

مُحَرَّم... آغاز فصلِ نوکری‌ست! بوی اسپند و... دل‌شوره‌ی روضه‌های #تُ... پیراهن مشکی و... شالِ عزایت... روز و شب‌، در هیئت نَفَس کشیدن... جان آدمی را روحی تازه می‌بخشد! و من، مانده‌ام... اگر این عشق نبود... اگر محبتت را نداشتم... اگر پدر از سَرِ شوق... و مادر، از سَرِ لطف... نامت را به من یاد نداده بود... در دایره‌ی قسمت، کجا ایستاده بودم؟! هربار که نامت را می‌برم... دهانم شیرین می‌شود! لب‌هایم، به شور می‌افتند و... قلبم، به تپش... که نکند روزی بیاید و... نتوانم نامت را بر زبان، جاری کنم! دستانم را گرفته‌ام بالا... آمده‌ام برای گدایی! بده در راه خدا؛ هرچه که می‌خواهی! فَتَصَدَّق عَلَینا .

خط‌خطی می‌کنم کاغذ را... حرف‌هایم را می‌خورم... بغض‌م را هم! می‌خواهم از عشق بنویسم! از راه رفتن روی برگ‌ها... تا معشوقی زمینی! اما چه‌کنم عاشقی من به #تُ و کربلا می‌رسد!