#سوال ۱۱۲۸ سلام سوالی دارم. دعاکردن از راه های دفع بلاست ،پس چرا باوجود دعا کرونا دفع نمیشه؟

  پاسخ:اول ۱۱۲۸ سلام علیکم‌ یکی از مباحث مهم در این روزها کشورما و سراسر جهان با آن روبرو شده است یک بیماری وویروس خطرناک یا یک بلا است که همه را گرفتار کرده است. در اینجا بحث امتحانات الهی و بلایایی است که در عالم مشاهده می کنیم. این مساله یک قاعده عام است که هر کسی بخواهد به ترقی و رشد و تکمال برسد باید مورد امتحان قرار گیرد و خودش را در معرض امتحانات قرار دهد تا زمینه رشد او فراهم شود. در تمام نظام های آموزشی از جمله دانشگاه‌ها، مراکز علمی و تربیتی و... فرایند اصلی بر مبنای اصل امتحان بنیان یافته است.ما نیز که پا در این عالم وجود گذاشته ایم برای ترقی باید در معرض امتحانات قرار گیریم و هیچ انسانی از این قائده مستثنی نیست.    تأکید آموزه های دینی و مذهبی بر دعا و توسل در هنگام سختی ها از جمله بلاها و امراض، اولاً؛ به معنای اعتبار زدایی از اصول بهداشتی و پزشکی نیست، بلکه در آموزه‌های دینی بر رعایت توصیه‌های بهداشتی و پزشکی، مراجعه به پزشک تاکید شده و ترک‌کننده چنین امری از نظر عقل و شرع، محکوم دانسته شده است. بیان خواص گیاهان و میوه‌ها و امور دیگر در متون دینی، دلیلی دیگری بر اهمیت این امر در نگاه دین است. همان خدایی که درد و بیماری را آفریده، دارو و درمان را نیز آفریده و به دقت، تفکر و مطالعه در مخلوقات فرمان داده است. ثانیاً؛ لزوما چنین نیست که هر دعا و توسلی حتما مستجاب شده و نتیجه خواهد داد، بلکه اجابت دعا و تأثیر توسل، متوقف بر شرایط و مصالحی است که با تحقق آنها، اجابت هم محقق می‌گردد و به همین دلیل، هیچ‌یک از علمای دین در طول تاریخ ادعا نکرده‌اند که اگر کسی هرحاجت یا بیماری‌ای داشت صرفا باید دعا کند یا به پیامبران و ائمه(علیهم‌السلام) متوسل شود و صد در صد شفا پیدا می‌کند و نیازی به تلاش و مراجعه به پزشک ندارد. نتیجه آنکه استجابت دعا شرایط خاص خود را دارد چنان‌که تأثیر دارو در درمان یک بیماری متوقف بر شرایط خاصی است.   

پاسخ دوم ۱۱۲۸ انسانها به خاطر محدودیت هایی كه دارند از درك مسألۀ مصلحت و دور اندیشی خدا بی خبرند؛ أما گاهی با بوجود آمدن برخی از اتفاقات متوجه می شوند كه درخواست و اصراری كه از خدا داشتند، یا ألان به صلاح نبوده یا نكتۀ دیگری در میان بوده است. خداوند نسبت به بندگانش مهربان است و خیر و خوشبختی مؤمنان را می‌خواهد، از این رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را می‌خواهند، اجابت نمی‌كند. - نكات مهم كه دانستن آن، باعث تأمّل در أندیشه ها و قوّت روحی تان می شود: ۱- نكتۀ أول: خدای متعال با بندگانش دشمنی ندارد و مسلما اراده ی او بر کمال بندگانش می باشد. تمام دستورات دین گواه بر این مطلب می باشند که خدای متعال به هر وسیله ای به دنبال کمال انسان است. تفکر شما در این باب حتما برایتان مفید خواهد بود. ۲- نكتۀ دوم: تأخیر و عدم اجابت دعا، نشان كم لطفی و كم محبتی خدا نیست، بلكه گاهی بر عكس، هرچه بیشتر تأخیر شود، دلیل بر بیشتر دوست داشتن خدا است. در كلام معصومین(ع) داریم: "وقتی كه مؤمنی دعا می كند،‌خداوند به ملائكه می فرماید: دعایش را مستجاب نمودم، ولی آن را نگه دارید و عطا نكنید كه من دوست دارم صدای این بندة مؤمن را بشنوم. بنده‌ای هم هست كه دعا می كند و خداوند می فرماید: زود حاجتش را بدهید كه آوازش را دوست ندارم". در روایت نیز آمده است كه:«ان الله اذا احبَّ عبداً غطَّهُ فی البلاء غطّاً؛(۱) خداوند وقتی بنده ای را دوست بدارد، او را با سختی ها و مشكلات مواجه می سازد». پیامبران و اولیای الهی بیش از دیگران در زندگی خود با مشكلات روبرو بوده اند. وقتی امراضی در جامعه شیوع پیدا می‌کند باید به دنبال راهنمایی های الهی باشیم. در اینجا دو نوع عکس العمل باید داشته باشیم. یعنی دو نوع مواجهه در مقابل بیماری ها داشته باشیم. نخست، مواجهه با اسباب مادی و دوم معنوی که این دو باید در کنار هم باشند که اگر هر کدام از آنها به تنهایی باشد به نتیجه نمی‌رسد. در مورد اول باید طهارت و بهداشت فردی را سرلوحه خود قرار دهیم. خداوند در آیه 222 سوره بقره «وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًی فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّی یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ» بیان شده است که خداوند انسان پاکیزه را محبوب خود معرفی می کند. نظافت شیوه پیغمبران است. در آیات متعددی به این مساله پرداخته شده است. یکی از ابزارهای پاکیزگی، آب است و پزشکان و متخصصان در این زمینه دستور پاکیزگی به می دهند و این دستوری است که خداوند به ما داده است. از این عنصر مهمتر این است که امام صادق(ع) می فرمایند که پاکیزیکی از جنود عقل است. شیطان و بی عقلی انسان را به سمت دوری از پاکیزگی فردی فرا می خوانند. این دستوراتی است که ائمه ما 1400 سال پیش به ما داده اند. امام علی(ع) فرمودند که دست و صورت فرزندان خود را شستشو دهید تا شیاطین به آنها آسیب نرسانند که در اینجا یکی از شیاطین، همین ویروس ها و میکروب ها هستند.

سوال ۱۱۲۹ سلام جواب این سوال چیه می‌دانم شیعه بر این باور است که حضرت محمد(ص) مرتکب گناه و اشتباهی نشده است. با این حال آیا می‌توانید تفسیر آیات ذیل را برای این‌جانب بیان فرمایید: 1. سوره‌ی محمد آیه‌ی 19؛ 2. غافر، 55؛ 3. عبس، آیات 5 تا 10؛ 4. نصر، 3؛ 5. احزاب، 37. می‌دانم که پیامبر (ص) مرتکب گناهی نشده است، اما این آیات به روشنی بیان می‌کند که وی مرتکب اشتباه شده است. اگر چنین است، آیا این مسئله با آیه‌ی 2 سوره‌ی نجم (یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده‏) در تعارض نیست؟ کانال《 براهین 》پاسخگویی به شبهات مذهبی وسیاسی👈 @barahin

پاسخ ۱۱۲۹ برای روشن شدن موضوع مورد پرسش توجه به چند نکته ضروری است: 1. شیعه به عنوان یک مکتب فکری، اصول عقلی را قبول دارد که شرع نیز دست تأیید بر آنها زده است. تقدم این اصول بر هر عقیده‌ی دیگری از لوازم اعتقادی شیعه بوده که بدان افتخاز نیز می‌کند. به عنوان نمونه، وقتی در علم کلام ثابت شد که خداوند نمی‌تواند دارای جسم باشد، نمی‌توان آیاتی که دلالت بر جسم داشتن خداوند دارند را بر همین معنا حمل کرد، بلکه باید دید منظور خداوند از این چه بوده و آن معنا قطعاً جسم داشتن خداوند نیست. 2. آیات قرآن قابلیت و قدرت تفسیر یکدیگر را دارند، حتی در برخی مواقع یک آیه را نباید به تنهایی معنا کرد، بلکه باید آیات دیگر را در کشف مقصود خداوند از آیه مورد نظر، در نظر داشت. به گونه‌ای اگر برخی آیات را به ‌صورت جداگانه تحلیل کنیم، نمی‌توانیم به حقیقت قرآن پی‌ببریم. حال با توجه به این نکات، به بحث مورد نظر بر می‌گردیم. بحث عصمت از جمله اعتقاداتی است که ادله عقلی مختلفی بر آن إقامه شده و بحث‌های مفصلی پیرامون آن در علم کلام شکل گرفته است.[1] علاوه بر ادله عقلی، آیات قرآن نیز بر عصمت و خطا نکردن پیامبر دلالت می‌کنند: «[او] داناى غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمى‏کند مگر پیامبرانى را که [براى آگاه شدن از غیب‏] برگزیده است، پس نگهبانانى [براى محافظت از آنان‏] از پیش رو و پشت سرشان مى‏گمارد تا مشخص کند که پیام‏هاى پروردگارشان را [به طور کامل به مردم‏] رسانده‏اند و او به آنچه نزد آنان است احاطه دارد، و همه چیز را از جهت عدد شماره و احصا کرده است».[2] آیاتی که بر این اعتقاد دلالت دارند، بسیار بوده و در کتاب‌های مختلف نیز ذکر شده است. در مقابل این ادله‌ی عقلی و نقلی؛ مواردی وجود دارد که گناه را به معصومان استناد داده است. این قسم، از ذکر گناه برای حضرت آدم[3] شروع می‌شود و تا پیامبر ما ادامه دارد. از جمله، آیاتی که پیامبر را به استغفار کردن از گناه دعوت می‌کنند.[4] اما این قسم آیات نسبت به دلایل عصمت، قدرت کمتری داشته و ادله عصمت، نشان از مراد و مقصود خداوند می‌دهد که چه چیزی مراد از این الفاظ بوده است. به‌طور کلی، این آیات و دعا‌هایی از این دست را می‌توان در این معانی خلاصه کرد: 1. منظور از گناه در این آیات ترک اولی می‌باشد. ترک اولی، از جمله افعالی است که منافاتی با عصمت ندارد، ولی در عین حال موجب توبه و طلب بخشش از خداوند می‌شود. بسیاری از این آیات نیز اشاره به ترک اولی داشته و به پیامبر دستور می‌دهد به جهت آن، استغفار کند.[5] ۲. در مواردی نیز، توبه و استغفار، از حالت عادی خود خارج شده و تنها بهانه‌ای است برای گفت‌وگوی عاشق و معشوق. به عنوان مثال امام(علی) می‌فرماید: «کَیْفَ‏ أَسْکُنُ‏ فِی‏ النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُک‏».[6] برای فهم حقیقت و علت این کلام، حرف‌های بسیاری می‌توان گفت اما در ورای آنها باید این احتمال را داد که اینها نه در معنای ظاهر که یک گفت‌وگوی عاشقانه‌ای است بین مرید و مراد و به هیچ وجه نباید این‌گونه دعاها را در معنای ظاهری خود محصور کرد.   [1]. ر.ک: نمایه‌های «عصمت انبیا از دیدگاه قرآن»، سؤال 112؛ «ضرورت عصمت و راه های تشخیص آن در امام (ع)»، سؤال 258؛ «عصمت موسی و کشتن قبطی»، سؤال 1080؛ «عصمت پیامبر (ص) و ترک اولی»، سؤال 1857. [2]. جن، 26 – 28؛ ر. ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 134- 139، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق. [3]. طه، 121: «آن‌گاه از آن [میوه‌ی‏ ممنوعه‏] خوردند و عورت‌هایشان بر آنان آشکار شد و بر آن‏ها از برگ [درختان‏] بهشتى مى‏چسبانیدند [تا پوشیده شود] و [بدینسان‏] آدم از امر پروردگارش سرپیچى کرد و گمراه شد». [4]. محمد، 19: «پس بدان که هیچ معبودى جز او نیست و براى گناه خود و مؤمنین و مؤمنات استغفار کن». «فَاصْبرِ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِکَ» ؛ «پس صبر کن که وعده خدا حق است و گناه خویش را آمرزش بخواه» و ... . [5]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 21، ص 452، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [6]. طوسى، محمد بن الحسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 847، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411 ق.

کانال《 براهین 》پاسخگویی به شبهات مذهبی وسیاسی👈 @barahin

طریقه خواندن نماز آیات

توضیح در مورد نماز آیات

چرامیگوییم مرگ برآمریکا؟؟

متن شبهه یا سوال:۱۱۳۰ امشب شب اجابت دعاست؛ ارسال کن به هرکسی که مهربونه وبخوانید ( ۱ حمد – ۱ قدر –  ۱ آیت الکرسی –  ۳ توحید و ۷ تا صلوات) روایت است از حضرت محمد (ص) هرکس شب ۲۷ رمضان را به هفت مومن تبریک بگوید حاجتش برآورده می‌شود. ۲۷ام  رمضان مبارک ، التماس دعا