پاسخ 2⬇️⬇️ 🛑 از آنجا که علم و دانش ما، بلکه تمام هستى ما، #محدود است هرگز نمى توانیم به کنه و حقیقت ذات خداوند که نامحدود است، برسیم👈چرا که آگاهى از کنه چیزى به معنى احاطه بر او است، چگونه موجود محدود، مى تواند احاطه بر ذات نامحدودى پیدا کند؟، همچنین شناخت کنه #صفات_خدا که عین ذات او است نیز، براى موجود محدودى همچون ما امکان پذیر نیست. بنابراین، آنچه ما از ذات و صفات خدا مى دانیم، یک علم اجمالى است، و بیشتر بر محور #آثارش، دور مى زند. ⬅️از سوى دیگر، چون الفاظ ما براى رفع نیازمندى هاى زندگى روزمره ما وضع شده، هرگز نمى تواند بیانگر ذات و صفات نامحدود حق باشد، لذا الفاظ علم و قدرت و حیات و ولایت و مالکیت و سایر الفاظى که بیانگر صفات ثبوتیه و سلبیه او است، رنگ دیگرى به خود مى گیرد، و اینجاست که گاه، به تعبیراتى برخورد مى کنیم که در یک نظر سطحى، متناقض و متضاد است، اما با دقت روشن مى شود، که همه بیانگر یک واقعیت است. مثلاً مى گوئیم: خداوند هم «اول» است، و هم «آخر» هم «ظاهر» است، و هم «باطن»، با همه چیز است اما همراه آنها نیست، و جدا از همه چیز است اما بیگانه  از آنها نیست. ⬅️البته، اگر با معیار مفاهیم این الفاظ در موجودات محدود و ممکن، سخن بگوئیم، چیزى که «اول» است، نمى تواند «آخر» باشد، و چیزى که «ظاهر» است نمى تواند «باطن» باشد، ولى هنگامى که این الفاظ را در افق ذاتِ بى نهایت او مى اندیشیم، مى بینیم همه با هم جمع است; چرا که موجود نامتناهى در عین «اول» بودن، «آخر» و در عین «ظاهر» بودن، «باطن» است. اینجاست که مى گوئیم: مهم در شناخت اوصاف جمال و جلال او، این است که به این حقیقت توجه داشته باشیم «هیچ چیز مثل او نیست، و او نیز شبیه به هیچ چیز نیست; لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ». ✳️امیرمؤمنان على(علیه السلام)، این حقیقت را به وضوح در خطبه هاى «نهج البلاغه» بازگو کرده است👈 آنجا که مى فرماید: ما وَحَّدَهُ مَنْ کَیَّفَهُ، وَ لاحَقِیْقَتَهُ أَصابَ مَنْ مَثَّلَهُ، وَ لااِیّاهُ عَنى مَن شَبَّهَهُ، وَ لاصَمَدَهُ مَنْ أَشارَ إِلَیْهَ وَ تَوَهَّمَهُ:👈 «آن کس که براى او کیفیت قائل شود، او را یکتا ندانسته، و کسى که براى او مثل و مانندى قرار دهد، به حقیقت ذاتش پى نبرده، و هر کس او را شبیه چیزى بشمرد، او را قصد نکرده، و آن کس که به او اشاره کند، یا در وهم و اندیشه خویش آورد، او را از ابعاد منزه ندانسته»! ✳️در جاى دیگر مى فرماید: 👈کُلُّ مُسَمّىً بِالْوَحْدَةِ غَیْرَهُ قَلِیْلٌ: 👈«هر چیز نام وحدت بر آن گذارده شود، موجود کمى است، جز او که وحدتش دلیل بر عظمت نامتناهى اوست». کوتاه سخن این که: باید در باب #صفات_خدا 👈همیشه با چراغ لَیْسَ کَمِثْلِهِ  شَىْءٌ: «چیزى همانند او نیست» حرکت کرد،👈 و در پرتو لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ: «هیچ کس همانند و شبیه او نیست»، به ذات پاکش نگریست، و تعبیر «سُبْحانَ اللّهِ» در عبادات و غیر عبادات، اشاره اى به همین حقیقت است. 🔷 شناخت صفات خدا https://www.makarem.ir/main.aspx?reader=1&pid=61890&lid=0&mid=24766&catid=6509