❌پاسخ: #طراحان اینگونه #شبهات یا واقعا #بیسواد و بی اطلاع از تاریخ زندگانی معصومین(علیهم السلام) هستند یا با اطلاع هستند،ولی بخاطر بغض و #کینه ای که از #امیرمومنان(علیه السلام) و مکتب بر حق شیعه دارند،همچون شیطان رانده شده از درگاه الهی،به روشهای مختلف بدنبال ابراز دشمنی و کینه خودشان بوده و بخیال خام خودشان به فکر از میدان بدر کردن مکتب شیعه هستند.غافل از اینکه در طول تاریخ امویان و عباسیان برای این هدف باطل از هیچ تلاشی دریغ نکردند و همه آنها هم آرزوی از بین بردن نام و یاد امام علی(علیه السلام) و اهل بیت عصمت و طهارت را بگور برده اند.چند نکته در مورد این شبهه: #اولاً طراحان نادان و کینه توز این شبهه در اولین قدم باید برای این سخنشان مستندات معتبر و قابل استناد قرار می دادند که امام علی(علیه السلام) هر شب خانه فقرا شیر می بردند؟!!!! طراح سوال و شبهه بدون ارائه مستندات قابل قبول و قابل مراجعه،فقط بی اساس بودن و غیر قابل اعتماد بودن،ادعای گوینده را نشان می دهد. #ثانیاً اهتمام و جدیت امام علی(علیه السلام) و دیگر ائمه طاهرین(صلوات الله علیهم) برای کمک به نیازمندان و تلاش برای رفع نیازهای اولیه زندگی آنها،از مسائلی است که به هیچوجه قابل انکار نیست.توصیه به کمک به نیازمندان و تلاش برای رفع نیازهای آنها از جمله توصیه های مؤکد معصومین(علیهم السلام) بوده و یکی از برنامه های عملی خود آن بزرگواران کمک به نیازمندان و تلاش برای رفع مشکلات آنها بود.این کمک گاهی بصورت علنی و آشکار صورت می گرفت و گاهی هم مخفیانه و بصورت ناشناس.لذا گزارشات تاریخی و روایی فراوانی داریم آن حضرات نان و خرما بر در خانه فقرا می بردند. اینکه نویسنده و طراح این شبهه،بصورت قطعی و مسلم اینگونه وانمود کرده است که آن حضرت همه شب و فقط شیر برای فقرا می بردند،ناشی از جهل و نادانی او یا برآمده از ذات پلید و ذهن بیمار و عقیده شیطانی اوست. 👈لذا مناسب است به چند نمونه از کمکهای امام علی(علیه السلام) به نیازمندان اشاره کنیم تا طراحان اینگونه شبهات،متوجه شوند که اینگونه نبوده است،آن حضرت فقط هر شب برای فقرا می برده اند تا با ذهن بیمارشان آمار تعداد ظرف لازم برای اینکار را بررسی کنند و با شطنت و خباثت بدنبال این باشند که اصل اعمال و سیره نورانی مولای متقیان امیرمومنان امام علی(علیه السلام) را زیر سوال ببرند: 🔺 #امام علی (علیه السلام) روزها روزه می گرفت و شب ها را به گرسنگی می گذراند و غذای خویش را به فقرا می داد. سوره ی هل اتی و آیه 274 سوره ی بقره، در باب ایثار آن حضرت نازل شده اند(1).خداوند متعال در آیه 8 سوره هل اتی (انسان) می فرماید: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا». علمای شیعه اتفاق نظر دارند این آیه به همراه آیاتی دیگر (هجده آیه از این سوره یا تمامی آن) درباره #سه روز روزه‌گرفتنِ امام #علی(علیه السلام)، #فاطمه(سلام الله علیها)، #حسنین(علیهما السلام) و فضه نازل شده است. این افراد با اینکه گرسنه بودند، #افطاری خود را به دنبال درخواست مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند. 🔺امام علی (علیه السلام) #کارگری می کرد و اجرتش را تصدّق می نمود و خود از فرط گرسنگی، بر شکمش سنگ می بست. در سخاوت آن امام بس که اعداء عدو ایشان، یعنی #معاویه، در مورد ایشان می گوید: اگر علی، خانه ای از طلا و خانه ای از کاه را مالک شود، طلا را بیشتر تصدق می دهد تا هیچ از آن نماند(2). « #الفضل ما شهدت به اعدا» فضیلت آن است که دشمنان نیز به آن گواهی دهند. 🔺راوی می گوید: نزد امام صادق (علیه السلام) بودم که نام امیر المؤمنین نزد او به میان آمد. امام #صادق بسیار او را ستودند، آنگاه فرمودند: همانا وی از دارایی خویش هزار بنده خرید و در راه خدا و برای رهایی از دوزخ، آزاد کرد که بهای آن را از دسترنج خود و عرق پیشانی خویش تهیه کرده بود.(3) 🔺هرگاه #ثروتی دست امیر المؤمنین (علیه السلام) می رسید فقرا و تهیدستان را با خبر می ساختند و پس جمع شدن آن ها، پول ها را از دست راست به دست چپ خویش می ریختند و می فرمودند: «ای درهم های زرد و سفید، غیر مرا فریب دهید». آنگاه همه ی آن ها را بین محرومین تقسیم می کرد و سپس دو رکعت نماز شکر می خواند.(4) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1. قمی، شیخ عباس،منتهی الآمال، ج1،ص284،قم، هجرت، 1374. 2. تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، موسسه المحمودی، بیروت، لبنان، بخش امام علی ج3 ص76 شماره1109. 3. قمی، شیخ عباس،منتهی الآمال، ج1،ص289،قم، هجرت، 1374ش. 4. شیخ صدوق، امالی، ص169،تهران، کتابفروشی اسلامیه،1380ق. ✍ #یاسریع‌الرضا 🔵🔴🔵 ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

با سلام و احترام پاسخ⬇️⬇️ 🔺مولاجان امیرالمومنین امام علی علیه السلام به حق مشاوره دادند نه به نفع عمر و جناب عمار هم فقط به نقلی در تاریخ آمده که ایشان نامه ای به عمر نوشتند و ایشان را از تحرکات آگاه ساختند... ✳️در سال چهارده هجرى در سرزمین «قادسیه» نبرد سختى میان سپاه اسلام و نظامیان ایران رخ داد که سرانجام فتح و پیروزى از آن مسلمانان گردید و «رستم فَرّخ زاد» - فرمانده کل قواى ایران -با گروهى به قتل رسید. با این پیروزى، سراسر عراق زیر پوشش نفوذ سیاسى و نظامى اسلام در آمد و «مدائن» که مقر حکومت سلاطین ساسانى بود، در تصرف مسلمانان قرار گرفت و سران سپاه ایران به داخل کشور عقب نشنى کردند. ✳️مشاوران و سران نظامى ایران بیم آن داشتند که سپاه اسلام کم کم پیشروى کند، و سراسر کشور را به تصرف خود در آورد. براى مقابله با چنین حمله خطرناک «یزدگرد» پادشاه ایران، سپاهى یکصد و پنجاه هزار نفرى به فرماندهى «فیروزان» ترتیب داد تا جلوى هر نوع حمله ناگهانى را بگیرد و حتى در صورت مساعد بودن وضع، دست به حمله تهاجمى زند «سعد وقاص»، فرمانده کل قواى مسلمانان (و به نقلى «عمار یاسر» که حکومت کوفه را در اختیار داشت) نامه اى به عمر نوشت و خلیفه را از تحرک هاى دشمن آگاه ساخت و افزود: سپاه کوفه، آماده اند که نبرد را آغاز کنند و پیش از آنکه دشمن شروع به جنگ کند، آنان براى ارعاب دشمن دست به حمله زنند. ✳️خلیفه به مسجد رفت، سران صحابه را جمع کرد و آنان را از تصمیم خود مبنى بر اینکه مى خواهد مدینه را ترک گوید و در منطقه اى میان بصره و کوفه فرود آید، و از آن نقطه رهبرى سپاه را به دست بگیرد، آگاه ساخت. در این موقع⬅️ #طلحه برخاست و خلیفه را بر این کار تشویق کرد و سخنانى گفت که بوى تملق و #چاپلوسى بخوبى از آن استشمام مى شد. پس از او #عثمان برخاست و نه تنها خلیفه را به ترک مدینه تشویق کرد، بلکه افزود: به سپاه شام و یمن بنویس که همگى منطقه خود را ترک کنند و به تو بپیوندند و تو با این جمع انبوه بتوانى با دشمن روبرو شوی. 🛑در این موقع #امیرمومنان(علیه السلام)» برخاست و فرمود: ⬅️«پیروزى و شکست این امر (اسلام) بستگى به فزونى نیرو و کمى جمعیت نداشته است، این دین خدا است که آن را پیروز ساخت و سپاه اوست که خود آن را آماده و یارى کرد تا آنکه به آنجا که باید برسند رسید و به هر جا که باید طلوع بکند طلوع کرد، از ناحیه خداوند به ما وعده پیروزى داده شده است، و مى دانیم که خداوند به وعده خود جامه عمل پوشانیده و سپاه خویش را یارى خواهد کرد. موقعیت زمامدار، همچون رشته مهره ها است که آنها را گرد آورده به هم پیوند مى دهد. اگر رشته از هم بگسلد، مهره ها پراکنده مى شوند و سپس هرگز نمى توان آنها را جمع آورى کرده و از نو نظام بخشید. امروز، اگر چه عرب از نظر تعداد کم است، اما نیروى اسلام فراوان، و در پرتو اجتماع و اتحاد و هماهنگى، عزیز و نیرومند است. بنابراین تو (خلیفه) همچون محور سنگ آسیاب، جامعه را به وسیله مسلمانان به گردش در آور و با همکارى آنان در نبرد، آتش جنگ را براى دشمنان شعله ور ساز، زیرا اگر شخصا از این سرزمین خارج شوى، عرب از اطراف و اکناف سر از زیر بار فرمانت بیرون خواهد برد و آنگاه آنچه پشت سرگذاشته اى، مهمتر از آن خواهد بود که در پیش رو دارى. اگر فردا چشم عجمها بر تو افتد، خواهند گفت: این اساس و ریشه (رهبر) عرب است، اگر ریشه این درخت را قطع کنید، راحت مى شوید، و این فکر، آنان را در مبارزه با تو و طمع در نابودى تو حریص تر و سرسخت تر خواهد ساخت. اما اینکه گفتى آنان براى جنگ با مسلمانان آماده مى شوند و از این موضوع نگرانى، بدان که خداوند بیش از تو این کار را ناخوش دارد، و او بر تغییر آنچه نمى پسندد، تواناتر است . واما اینکه به فزونى تعداد سربازان دشمن اشاره کردى، (بدان که) ما، در گذشته، در نبردها، روى تعداد افراد تکیه نمى کردیم، بلکه بر یارى و کمک خداوندى حساب مى کردیم (و پیروز هم مى شدیم)».(1) عمر پس از شنیدن سخنان امام نظر او را پسندید و از رفتن منصرف شد.(2) با توجه به این گرهگشایی ها بود که عمر مى گفت: به خدا پناه مى برم که مشکلى پیش بیاید و ابوالحسن (على) براى حل آن حضور نداشته باشد.(3)، (4)پی نوشت:  (1). نهج البلاغه، صبحى صالح، الطبعه الاولى، بیروت، ۱۳۷۸ه.ق، خطبه ۱۴۶؛ آشتیانى، محمد رضا (و) امامى، محمد جعفر، ترجمه گویا و فشرده اى بر نهج البلاغه، چاپ اول، قم، مطبوعاتى هدف، ج ۲ ص ۱۲۵ خطبه ۱۴۶. (2). ابن اثیر، الکامل فى التاریخ، بیروت (بى تا) دارصادر، ج ۳ ص ۸ طبرى، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، بیروت، دارالقاموس الحدیث، (بى تا) ج ۴ ص ۲۳۷؛ حافظ ابن کثیر، البدایه و النهایه،الطبیه الثانیه، بیروت، مکتبه المعارف، ۱۳۹۴ه.ق، ج ۷ ص ۱۰۷. (3). ابن حجر عسقلانى، الاصابه فى تمییز الصحابه، الطبعه الاولى، بیروت، داراحیاء التراث العربى، ۱۳۲۸ه.ق، ج ۲ ص ۵۰۹؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب ف