سلام سوال؟؟؟ آیا مداحی،یاغیر مداحی برای زنان حرام،البته باصدای بلند،من چیزایی ک خودم دونستم برای اون بنده خدا گفتم ولی اون این پیام داد، من خودم عقل درک دارم نیاز ب مجتهد ندارم خداوند چیزی ک در وجود من گذاشته لابد میدونسته لازمش دارم اگه قرار بود صدام کسی نشنوه لال می آفریدم چرا همه چیز در دین ما ک ارث رسیده حرام هست و همیشه ما مورد آزمایشات الهیی قرار گرفته ایم چرا کشورهای اروپایی لختن محدودیتی ندارن اونا ب جهنم نمیرن و مورد آزمایش و کفر الهیی قرار نمیگیرن؟؟ آدم عقدای و بیجنبه با ی ساندیس هم میشه مست کرد ولی آدم روشنفکر ی دل سیر بهش بده بخوره بخدا هیچیش نی

سلام واحترام #پرسش #پاسخ #مرتبط👇 #شبهه من یک دلیل قاطع و علمی برای گوش نکردن آواز زن می خواهم چون مراجع تقلید می گویند صدای زن حرام است؟ #پاسخ 👇👇 پاسخ اجمالی: قاطع ترین دلیل برای حرمت گوش کردن به آواز طرب انگیز و لهوی زن یا مرد روایات و دستورات ائمه معصومین علیهم السلام است که خداوند متعال ما را به فرمانبرداری از آنها که همواره طالب سعادت و کمال ما هستند امر فرموده است. بی شک علم الهی و دانش ائمه معصومین علیهم السلام به صلاح و فساد اعمال و رفتارهای و خصوصیات احکام ,کامل و جامع است و همه آنها برای سعادت و رستگاری و کمال ما امر به رعایت احکام شرعی نموده اند. 💠دین اسلام، به مجموعه آموزه هاى قرآن، حدیث و عقل گفته مى شود و براى دستیابى به تفسیر و شرح یک موضوع از نگاه دین، بایستى همه آن مجموعه را مورد بررسى قرارداد و تنها اکتفا به قرآن کافى نیست. 👈پاسخ تفصیلی: قبل از اینکه به جواب پرسش فوق بپردازیم شایسته است از احکام شرعی در مورد آواز تصور درستی داشته باشیم. به نظر مشهور فقها آواز طرب انگیز که مناسب مجالس لهو و لعب باشد غنا محسوب شده و حرام است چه خواننده مرد باشد یا زن. ✳از نظر برخی فقها آوازه خوانی زن چه مشمول شرایط فوق باشد یا نه به دلیل اینکه باعث تهییج شهوت یا زمینه ساز شبهه است اشکال دارد. ولی بسیاری از مراجع در صورتی که آواز زن لهوی و مناسب مجالس لهو و لعب نبوده و باعث مفسده و تهییج شهوت نباشد ان را حرام نمی دانند. 🌀به عنوان نمونه به فتوای دوتن از مراجع تقلید اشاره می کنیم؛ فتوای آیت الله بهجت:گوش دادن به آواز لهوی مرد یا زن حرام است و اگر صدای آواز زن غیر لهوی باشد لکن موجب تهییج نامحرم گردد گوش دادن به آن هم حرام است (توضیح المسائل آیت الله بهجت، م ۱۹۳۶). 💥فتوای مقام معظم رهبری:اگر صدای زن به صورت غنا نباشد و گوش دادن هم به قصد لذت بردن و ریبه نباشد و شنیدن آن موجب مفسده ای نشود اشکال ندارد، (اجوبه الاستفتائات ج ۲ ص ۲۶ مسأله ۶۲). 🔹پس در حرمت موسیقی، ترانه های غنایی و طرب انگیز و لهوی، میان زن و مرد تفاوتی نیست. چنان که به عکس اگر آواز طرب انگیز و غنایی نباشد و زمینه ساز مفسده و تهییج شهوت نگردد گوش دادن به آن حرمت شرعی ندارد. برخی فقها تک خوانی را نیز برای زنان جایز دانسته اند. 👈نکته دیگر آن که ملاک در حرمت فقط موسیقی لفظی (متن خوانده شده) نیست بلکه آهنگ بیان کلمات نیز مهم است لذا اگر قرآن را نیز به شکل غنا و طرب انگیز بخوانند حرام است. 🔸بالطبع صدای مردان با زنان تفاوت دارد، صدای مردان از صدای زنان بم تر است و صدای زنان مهیج تر است. ✅مردان از سه سطح تقابلی، زیر و بمی آهنگی برخوردارند، در حالی که زنان دارای چهار سطح اند و این خود سبب می شود که به راحتی احساسات و عواطف گوناگون را ابراز و دیگران را تحت تأثیر قرار دهند (حسینی، سید هادی، فصلنامه کتاب نقد، ش ۱۷، ص ۱۶۸). ◀از آن جا که آستانه دید و شنوایی مردان به جنس مخالف حساس است؛ از این رو محدودیت های شدیدتری در خواندن و حتی صحبت کردن برای زنان قرار داده شده است. قرآن کریم، برای همسران پیامبر توصیه می کند که جدی و خشک و معمولی سخن گویند و با تعابیر تحریک آمیز که گاه کشش خاصی دارد صحبت نکنند، مبادا که افراد، به فکر شهوت بیفتند: 🔸«یا نساء النبی لتسن کأحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قوله معروفا؛ ای همسران پیامبر، شما مانند هیچ یک از زنان [دیگر] نیستند، اگر سر پروا دارید، پس به ناز سخن مگویید تا آن که در دلش بیماری است طمع ورزد، و گفتاری شایسته گویید».[۱] 💠از این آیه پیداست، موقعی که اسلام به این اندازه در مسایل مربوط به عفت عمومی سخت گیر و موشکاف است که حتی اجازه چنین کاری را نمی دهد پس تک خوانی زنان برای مردان جای خود دارد. 🔸محدودیت هایی که در این باب هست برای حفظ سلامتی روحی و معنوی زن است که مستلزم سلامت مرد و در نتیجه سلامت همه جامعه می باشد و مراعات نکردن این حدود، نه تنها سلامت معنوی زن؛ بلکه، سلامت معنوی همه جامعه را تهدید می کند. از نکات یاد شده، معلوم می شود که صرف غنایی نخواندن زن نیز، محملی برای تشویق و ترغیب آواز خوانی او نمی شود؛ زیرا موسیقی برعکس چیزهای دیگر، با حقیقتی سر و کار دارد که همه موجودیت آدمی، سعادت و شقاوت دنیوی گذرا و اخروی جاودان با آن گره خوره است و آن «نفس» یا «روح» است. به همین جهت، هیچ صاحب نظر و متفکری که خود را در این زندگانی مسؤول می داند نباید بدون تأمل و دقت از کنار این مسأله به سادگی بگذرد و با برخی توجیهات غیر شرعی و نه چندان علمی، تکلیف «نفس» یا «روح» انسانی را با پدیده موسیقی یک سره نماید؛ حتی به فرض اینکه معلومات و تحقیقات ما درباره موسیقی به حدی رسید که اثبات کردیم موسیقی بر دو نوع مشروع و غیرمشروع (لهوی) تقسیم می گردد، باز هم باید در حرکت انسان در مرز این دو

نوع احتیاط کنیم، زیرا جاذبیت موسیقی - به ویژه همراه با صدای زن - مقتضی تعدی و تجاوز، از مرز به داخل منطقه ممنوعه می باشد. [۲] 🔸حکمت حرمت موسیقی و آواز خوانی مطرب با پژوهشى اندک در قرآن و روایات و دیدگاه برخى از روان شناسان و پزشکان، مى توان موارد ذیل را از حکمت هاى حرمت موسیقى و غنا دانست ۱) زیان بخشى غنا بر اعصاب: به گواهى برخى از پزشکان، غنا و موسیقى آثار زیان بارى بر روى اعصاب دارد.[۳] ◀در حقیقت یکى از عوامل مهم تخدیر اعصاب به شمار مى رود. مواد مخدرگاهى از راه دهان و نوشیدن وارد بدن مى شوند (مانند شراب)؛ زمانى از راه بوییدن (مانند هروئین)؛ گاه از راه تزریق (مانند مرفین) و از راه حس شنوایى به جان و روان آدمى منتقل مى شود مانندغنا و موسیقى . از این رو بعضى از آهنگ ها چنان افراد را در نشئه فرو مى برد که حالتى شبیه به مستى به آنها دست مى دهد. البته گاهى به این حد و مرحله نمى رسد؛ ولى تخدیر خفیف ایجاد مى کند و در پى آن آثار زیان بارى روى اعصاب بر جاى مى گذارد و شخص را دچار افسردگى و مبتلا به فشار خون مى کند.[۴] ۲)تاثیر غنا بر سیستم غدد درون ریز وخود مختار حیات انسان بخش عمده وقابل ملاحظه ای از تنظیم حیاتی بدن آدمی تحت تاثیر سیسیم غدد درون ریز بدن انجام میپذیرد. ◀بسیاری از حالات ،رفتار وگرایشات جسمی وروانی تحت تاثیر هورمونهایی است که توسط غدد درون ریز در بدن ترشح میشود. 💠هورمونها مواد تنظیم کننده ای هستند که غدد داخلی آن را تولید واز طریق دستگاه گردش خون به یک یا چند عضو هدف اثر میکند. 🔸احساس گرسنگی،شهوت،درد،خواب،عصبانیت،غم،اضطراب و... همه وهمه حالاتی است که تحت تاثیر این هورمونها ایجاد میشود. بعنوان مثال:ترشح هورمون آندروفین که از نظر خواص و ساختار مولکولی مانند مورفین و۳۰۰ برابر قوی تر از آن است در مواقع درد وآسیب دیدگی های عضلانی وموارد شبیه به آن ترشح میشود وباعث کاهش درد وتسکین میگردد. ◀یا بر انگیختگی یا رخوت جنسی تحت تاثیر ونحوه ترشح هورمونهای جنسی در جنس نر یا ماده حاصل میگردد. ✅عوامل متعددی در میزان وچگونگی ترشح هورمونهای مختلف واختلال در آن نقش دارند حتی طرز تفکر ،تخیل واندیشیدن نیز در کیفیت تنظیم وترشح این هورمون ها موثرند. موسیقی و آوازه خوانی مطرب به عنوان یک محرک محیطی از ابعاد مختلف جسمی ،تخیلی ،روانی و...در تحریک وترشحات غدد درون ریز نقش موثری ایفا میکند. 🔸بدیهی است که قرار گرفتن در برابر این گونه محرکها سبب ایجاد اختلال در تنظیم خودمختار وهنجاری سیستم حیاتی انسان میشود که نمود آن در بسیاری از اختلالات روحی وروانی وحتی جسمانی ظاهر میگردد. ◀قرار گرفتن در معرض موسیقی و یا آوازه خوانی مطرب از بین رفتن تعادل روانی و عاطفی و عقلانی شخص و نتیجتا گرایش به فساد است. غنا و آواز مطرب و لهوى، انسان را به سوى شهوت و فساد اخلاقى مى کشاند و از راه پرهیزکارى باز مى دارد. الغناء رقیة الزنا؛ غنا زمینه ساز فحشا(زنا) است.[۵] امام صادق علیه السلام فرمود: «خانه اى که در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود«.[۶] و نیز: غنا باعث پیدایش روح نفاق است.[۷] ◀روح نفاق همان آلودگى به فساد و کناره گیرى از تقوااست. در تفسیر روح المعانى سخن یکى از سران قبایل را نقل مى کند که به آنها مى گفت: از غنا بپرهیزید که حیا را کم مى کند؛ شهوت را مى افزاید؛ شخصیت را درهم مى شکند؛ جانشین شراب مى شود و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد.[۸] ۳) غفلت از یاد خدا قرآن یکى از عوامل گمراهى را »لهو الحدیث» دانسته است.[۹] 💠»لهو« چیزى است که انسان را چنان مشغول کند که باعث غفلت و بازماندن از کارهاى مهم تر شود. ✅امام صادق علیه السلام در این رابطه می فرماید: »ان الملاهى تورث قساوة القلب؛ گوش دادن به غنا قساوت قلب مى آورد. [۱۰] 💠و در نتیجه باعث فراموشى خدا و معنویت مى شود. از این رو در روایات اسلامى از »لهو الحدیث« به »غنا« تفسیر شده است.[۱۱] 🔸چه اینکه شنیدن غنا و موسیقى آن چنان اراده را سست و غریزه جنسى شخص را تحریک مى کند که از یاد خدا و قیامت باز مى ماند. در روایتى نبى اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: هر کس به غنا و موسیقى (لهوى) گوش فرا دهد قطعه اى ازسرب در روز قیامت در گوش او آب مى شود.[۱۲] شاید این تعبیر کنایه از آن است که گوش او از شنیدن سخن حق کر مى شود. ◀با این توصیف ادعای اینکه موسیقی حرام و غنا تاثیری در شخص نگذارد مانند این است که کسی بگوید خوردن سم تاثیری در بدن او نمی گذارد . با این بیان مشخص می شود حکمت حرمت غنا و موسیقی مطرب چندان ربطی به شخصیت و شخص خواننده ندارد بلکه نفس غنا و آوازه خوانی مطرب منشا فساد جسمی و روانی و معنوی است اگر چه خوانندگی زن به خاطر ساختار فیزیکی و تاثیر تن صدا و ... زمینه سازی بیشتری برای تحریک و تهییج شهوت بر جا می گذارد. [۱] . (احزاب، آیه ۳۲). [۲] . (جعفری، محمد تقی

، موسیقی از دیدگاه فلسفی و روانی، مؤسسه علامه جعفری و انتشارات تهذیب، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص ۱۵۱). [۳] . (عبد الکریم عکاس، الغنا فى الاسلام، ص ۱۵۱) [۴] . .( تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۲۴ ؛ الغنا فى الاسلام، ص ۱۵۱) [۵] . .«: بحار الانوار، ج ۷۶، باب ۹۹، (باب الغناء). [۶] . بیت الغناء لاتؤمن فیه الفجیعة«: کافى، ج ۶، )باب الغناء) [۷] . «.( الغناء یورث النفاق«: وسایل الشیعه، ج ۱۲، باب ۹۹، )ابواب مایکتسب به) [۸] . .( به نقل از: تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۲۴) [۹] . «( لقمان (۳۱)، آیه ۶.) [۱۰] . «: مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۱۸) [۱۱] . .(وسائل الشیعه، ج ۱۲، باب ۹۹، )ابواب مایکتسب به)؛ [۱۲] . (من استمع الى اللَّه و یذاب فى اذنه الآنک«: وسایل الشیعه، ج ۵، ص ۳۴۸ #جهادتبیین_ابرگروه_براهین

#شبهه سلام در جواب کسی که میپرسه آیا پیامبر ص قبل از امیرالمومنین (ع) شیعه بوده یا نه چی باید گفت؟

#پاسخ پیامبر نه شیعه بوده و نه سنى زیرا منشعب شدن مسلمانان به این دو فرقه بعد از رحلت پیامبر و بر اثر اختلاف بر سر جانشین ایشان بوده است، گذشته از این که سنى به معنى پیرو سنت پیامبر است و پیامبر خود صاحب سنت است ؛ و مراد از سنّت احادیث و سیره ی آن حضرت می باشد.البته شکّی نیست که احادیث شیعه از پیامبر بسیار بیشتر از احادیث اهل سنّت و معتبرتر از آنها می باشد. چون اهل بیت (ع) بارها تصریح نموده اند که ما هر چه می گوییم از پدران خود گرفته ایم و سر این سلسله به علی (ع) می رسد و او هر چه گفته قول پیامبر (ص) است. چرا که نبیّ اکرم (ص) فرمود: « انا مدینه العلم و علیّ بابها ـــ من شهر علم هستم و علی در آن است.» پس از آنجا که بروز دو گروه به عنوان شیعه و سنی، پس از رحلت پیامبر صلّی الله علیه و آله بوده است، روشن می‌شود که آن حضرت نه شیعه بوده و نه سنّی، و پیامبر مقتدای تمام مسلمانان است، اما پایه گذار اصلی و ابتدایی مذهب تشیع خود پیامبر می باشد. یعنی خود آن حضرت بود که ادامه دهندگان حقیقی دین خود را پیروان علی (ع) دانست. لذا در حقیقت اهل سنّت واقعی و پیروان واقعی پیامبر نیز شیعیان می باشند. به همین سبب نیز جناب دکتر تیجانی ، بعد از اینکه از مذهب اهل سنّت برگشته و شیعه شد ، کتابی نوشت با عنوان « اهل سنّت واقعی ». در زمان پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله ، اگر چه برخی افراد با علی (ع) میانه ی خوبی نداشتند و در مقابل برخی به آن حضرت عشق می ورزیدند ، امّا هنوز اختلاف مذهبی به شکل امروزی و علنی آن به وجود نیامده بود. پس می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت: پیدایش مذهب اهل سنت به زمان ائمه چهارگانه ایشان به خصوص مالک بن انس و احمد بن حنبل باز می‌گردد. آنان به ظواهر آیات و روایات اکتفا می‌کردند و از تعقّل و تفکّر در بطون آنها و تأویل پرهیز می کردند. بدین جهت آنان را اهل سنت و حدیث می نامیدند. در مقابل آنان ، اهل رأی و قیاس و پیروان ابوحنیفه پیدا شدند که انسان را از درک آیات عاجز می‌دانستند و برای روایات هم اعتبار چندانی قائل نبودند. و همین‌طور مذاهب مختلف فقهی و کلامی در بین مسلمانان شکل گرفت اما بسیاری از آنان دوام نیاوردند تا این که بالاخره بر چهار مذهب رسمی به توافق رسیدند. امّا شیعه از زمان پیامبر (ص) همواره خطّ فکری خود را داشت و همیشه توسّط اهل بیت پیامبر (ص) به پیش می آمد تا بعد از غیبت امام زمان (عج) به علمای شیعه سپرده شد و تا به امروز بر همان طریقه ی ثابت و استور باقی است. #جهادتبیین ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin

#سوال # شبهه لطفا به این مطلب پاسخ دهید برای ظالم ومظلوم : فرض کنید من ظالم باشم و شما مظلوم.. من بزنمتون بعد شمامثلادندونتون بشکنه. بعد من برم زیرماشین. دوتیکه شم. دوتیکه شدن من به چه درد شما میخوره؟ دندون شما درست میشه ؟؟ و دوباره فرض کنید من کسی را بزنم مثلا فلج بشه. بعد من مثلا بچم فلج شه؟؟؟ (من خیلی دیدم میگن آخیش حقش بود.تاوان کارش بود) چرا بچم باید قربانی ظلم من شه؟ بچم خودش مگه آدم نیست مگه خدای من وشما. خدای اونم نیست؟چرا تاوانشو اون باید بده جدای از این دوتا همچین چیزی داریم؟؟؟؟؟؟خدا بخاطر آدم شدن "یه نفر" بیاد چندین نفرووووو قربانی کنه؟

#پاسخ مثال اولی که شما زدید مغالطه است ذهنیت غلط فردیست که چنین ادعای کرده لذا نمی تواند به خدای متعال نسبت بدهد این را بدانید خدای متعال یکی از صفاتش عدالت است یعنی هیچ کاری خلاف عدالت نمی کند لذا اگر بنا باشد عکس العمل کار بد کسی را در این دنیا بدهد به همان اندازه که بدی کرده بدی می بیند نه بیشتر. بله اگر بیشتر باشد این منافات با عدالت خدای متعال دارد و عین ظلم است مگر می شود خدایی که به تصریح آیات قرآن و روایات ظالمین را بخاطر ظلمشان عذاب می کند خودش مرتکب ظلم شود محال است. با این توضیح وقتی روشن شد خدای متعال عادل است و کوچکترین ظلمی به کسی نمی کند می توان نتیجه گرفت که پس باید قبول کنیم که من که به کسی بدی می کنم در واقع به او ظلم کردم و خدای متعال دشمن ظالم است و در روایات تصریح شده که جواب ظالم را در این دنیا می دهد لذا من قبل از اینکه بمیرم حتما به همان مقدار که بدی کردم به خودم برخواهد گشت نه بیشتر. چرا که بیشتر از بدی من به خودم برگردد گفتیم با عدالت خدا منافات دارد. پس تا اینجا این هم معلوم شود که عکس العمل اعمال بد ما عین عدالت است که به خودمان برمی گردد و اگر بدی نبینیم این مصداق ظلم می شود چرا که وقتی به کسی ظلم می کنیم چون ظلم کردیم عدالت این است که ظلم ببینیم لذا خدای متعال در این دنیا به همان مقدار بدی که کردیم جوابمان را خواهد داد. با این توضیحی که دادیم مثال دومی که شما زدید و گفتید من بچه کسی را زدم فلج شده و عکس العمل کارم این می شود که بچه خودم هم فلج می شود. این را شاید بتوان گفت که عکس العمل کارتان باشد و اعتراض شما وارد نباشد که گفتید من بدی کردم چرا بچه ام فلج شود. جواب شما را با توضیحات بالا اگر دقت کنید دادیم اما برای روشن شدن اینکه اعتراض شما صحیح نیست می گوییم که: شما که بچه دیگری را زدید و در اثر زدن شما او فلج شده طبق اینکه گفتیم خدای متعال عادل است پس باید جواب ظلمی که کردید ببینید چون خدای متعال جواب ظلم را می دهد و اگر جواب ظلم را نمی داد می شد به خدای متعال اعتراض کرد که کسی که به مظلومی ظلم کرده چرا عکس العمل کار این ظالم را به او نمی دهی. ثانیاً طبق عدالت خدای متعال به اندازه ظلمی که کردید به همان اندازه بدی می بینید نه بیشتر اگر بیشتر باشد می توانید بگویید این کار خدا ظلم است که بیشتر از کار بدم به من عکس العمل نشان داده. در این مثال شما این مقدار را قبول دارید که بچه کسی را زدید فلج شده باید عکس العمل کار بدتان را فلج شدن است ببینید اما اعتراض شما این است که چرا بچه من فلج شده و خودم فلج نشدم و نتیجه گرفتید که این ظلم است که خدا کرده. جواب این است که خیر به هیچ وجه ظلم نیست بلکه بی دقتی شماست که شما را به اشتباه انداخته. چرا که شما تمام توجهت به این قسمت قضیه رفته که من زدم و باعث فلج شدن کسی شدم لذا باید خودم هم بخورم و خودم فلج شوم. اما یک قسمت دیگر هم هست که اصلا به آن توجه نکردی و آن اینکه طرفی را که شما زدی او هم فرزند یک پدر است و باعث شدی فرزند یک پدری فلج شود. طرف که بی پدر و مادر نیست تا بعد اعتراض کنید که چرا بچه من فلج شد. بنابراین با توجه به اینکه خدای متعال عادل است و کوچکترین ظلمی نمی کند و جواب هر ظلمی را حتما در این دنیا به ظالم خواهد داد نتیجه می گیریم که اولاً: اینکه کسی را بزنی و فلج شود عدالت این است که عکس العمل این بدی را خواهی دید که این را قبول داری باید عکس العمل کار بدت را ببینی ثانیاً: شما که بچه کس را زدی و او فلج شده عکس العمل این کار شما یکی از این دو می باشد که هرکدام شود عین عدالت است و هیچ اعتراضی به خدای متعال وارد نیست.

نکته اخلاقی از این شبهه: اولاً: بخاطر بی دقتی خودمان خدای متعال را ظالم ندانیم. ثانیاً: یادمان باشد طبق صریح روایات خدای متعال عهد کرده که هر ظلمی ولو کوچکترین بدی در حق کسی بکنی بالاخره نمیمیری تا گریبانت را می گیرد و شاید مجبور باشی تا آخر عمر به آن مبتلا باشی و هیچ دعایی آن را برطرف نکند. آه مظلوم بالاخره دامن ظالم را می گیرد و غالباً اینطور هست که تا مرگ آن بلا با انسان خواهد بود و تا زنده است بخاطر آن در رنج و غذاب خواهد بود پس بترسیم از کوچکترین ظلم در حق آشنا و غیرآشنا ثالثاً: این عالم همه چیز به یک نحوی به هم ربط دارند کما اینکه یک خانواده هم اعضای آن به هم ربط دارند یکی پدر است یکی فرزند است یکی مادر است و این عالم برخلاف قیامت طوری خلق شده که اگر برای شما اتفاق بدی بیفتد تنها شما درد نمی کشی و ناراحت نمی شوی بلکه اعضای خانواده ات هم بخاطر غصه شما غصه می خورند و رنج می برند لذا اگر دین هم در کار نبود اخلاقاً هم کار خوبی نیست که به کسی ظلم کنی چون عکس العملش این است که بر سرت خواهد آمد و تنها خودت نیستی که رنج می کشی بلکه بقیه اعضای خانواده هم بخاطر وابستگی که به هم دارید بخاطر ناراحتی شما در عذاب و رنج هستند در حقیقت شما باعث شدی با ظلمت آرامش را از خانواده خودت هم سلب کردی و آنها را هم غصه دار کردی. انسان عاقل اگر دین هم نداشته باشد باز به کسی بدی نمی کند اگر خانواده اش را دوست دارد و نمی خواهد هیچ وقت غصه آنها را ببیند. چرا که ظلم و بد کردن به کشی هم خود ما و هم خانواده ما را غصه دار می کند و این هم یک نحوه ظلم هست که با کار بد خودمان زمینه غصه و رنج خانواده خود را فراهم کنیم.