بَرَهوت تیوی
✳️ اقتصاد سریلانکا چگونه به بحران رسید؟
🔹در سال ۱۹۷۷، دولت تازه منتخب حزب ملی متحد #سریلانکا، برنامه اصلاحات اقتصادی گستردهای را آغاز کرد که چهرهی اقتصاد این کشور را تغییر داد.
🔸اقتصاد سریلانکا با عدم تعادل مالی داخلی و خارجی، افزایش نرخ بیکاری و رکود مواجه بود. این اصلاحات با هدف تبدیل اقتصاد بسیار کنترل شدهی سریلانکا به یک اقتصاد آزادتر انجام شد.
🔹اصلاحات اقتصادی سریلانکا با جلب رضایت سازمانهای پولی بینالمللی (#صندوق_بین_المللی_پول و #بانک_جهانی) و تامین کمکهای خارجی انجام شد.
🔸ویژگی مهم این دورهی اصلاحات، تاکید بر آزادسازی اقتصاد و حرکت سریع به سمت اقتصاد بازار است که با هدف بهرهمندی حداکثری از مزایای جهانی شدن است.
🔹اولین انتخابات بر اساس قانون اساسی جدید جمهوری سریلانکا که در سال ۱۹۷۲ تصحیح شده بود، در سال ۱۹۷۷ برگزار شد و حزب ملی متحد با اکثریت پنج ششم پارلمان به قدرت رسید. «جونیوس ریچارد جی واردن» نخست وزیر و متعهد شد که #اقتصاد_بازار را ایجاد کند.
🔸سیاستی که از اوایل دههی ۱۹۶۰ بانکهای خارجی را از افتتاح شعبه در سریلانکا محدود میکرد، در سال ۱۹۷۷ تغییر کرد و ۱۰ بانک خارجی جدید تنها در سالهای ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ در سریلانکا افتتاح شدند.
🔹مشوقهای مالیاتی سخاوتمندانه برای تشویق سرمایهگذاری مستقیم خارجی اعلام شد. علاوهبر این، واردات آزاد شد و کنترل قیمتها با هدف فعال کردن مکانیسم بازار حذف شد. با آزادسازی اقتصادی، #خصوصیسازی داراییهای دولتی هم انجام شد.
🔸در سال ۲۰۲۱، بدهیهای خارجی سریلانکا به ۱۰۴.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور رسید. با وقوع جنگ اوکراین و افزایش قیمت مواد غذایی و سوخت، شرایط این کشور به مراتب بدتر شد.
🔹بانک جهانی اعلام کرده است که ارائهی کمکها به سریلانکا، مشروط به ایجاد «اصلاحات ساختاری» در سیستم اقتصادی این کشور است؛ خواستهای که مطابق با انتظارات سایر نهادهای بینالمللی بهویژه صندوق بینالمللی پول است.
🔺در آخرین اقدام، کابینه جدید این کشور برای کاهش بار مالی، دست به اصلاح قیمت انرژی زد و #یارانهها را کاهش داد که با اعتراضات گسترده مردم مواجه شد.
🔺@barahoot_TV1