⚽️ رشد فرهنگی با فوتبال
فوتبال رشتهای است که دنبالکنندگان آن بیش از سایر رشتههاست و تنها ورزشی است که در سادهترین قالب ممکن میتوان به آن پرداخت، حتی با دو سنگ و یک توپ ساده.
این ورزش، محبوب دل آقا و خانم، پیر و جوان و بزرگ و کوچک است؛ طرفداران آن سر از پا نمیشناسند و برای دیدن بازی تیم محبوبشان هر جا که باشند خودشان را میرسانند.
چنین گوی و میدانی با چنین میزانی از علاقهمندی ما را به تفکر و تحلیل میدان سبز میکشاند؛ تحلیلی که در دل آن رشد فرهنگی و اجتماعی نتیجه دهد.
بازیکنان، مربیان و برپاکنندگان اگر به این باور برسند که از ورزش به ویژه فوتبال میتوان به انتشار الگوهای اخلاقی و فرهنگی رسید، نگاه منفعتطلبانه و خودپسندانه باید رخت ببندد.
ظرفیت الگوسازی و الگودهی در مستطیل سبز بیش از آنی است که فکرش را بکنیم؛ چنانچه مسئولان برگزارکننده بدانند که در هنگام برگزاری یک مسابقه ۹۰ دقیقهای، نوجوانان و جوانان چه به صورت خودآگاه و ناخودآگاه الگویاب هستند.
اگر آماری از میزان الگوپذیری داشته باشیم و در کنارش دوستدار فرهنگ و دلسوز جامعه باشیم، برنامهریزی ما جان میگیرد؛ برای نمونه؛ وقتی مدل موی یک بازیکن هم از نظر ببیندگان دور نمیماند و الگوی دیداری در حقیقت به الگوی عملی گره میخورد، میتوان به عمق مسأله پی برد؛ دغدغهمندان و برنامهدهندگان فرهنگی و تربیتی نباید مستطیل سبز را فراموش کنند؛ منظور از مستطیل سبز ۹۰ دقیقه به علاوه هزاران دقیقه است، چرا که دنبالکنندگان فوتبالی فقط به تک مسابقه توجه نمیکنند بلکه در مواردی زندگی اقتصادی و رفتاری بازیکن را پیگیری و خود را به آن نزدیک خواهند کرد.
در صورتی که نوجوان ما نتواند از الگوی حقیقی و صحنه دیداری، تطبیقی صحیح دریافت کند، دچار سردرگمی خواهد شد؛ مخاطبان اگر نتوانند برداشت و تحلیلی صحیح از میدان فوتبالی داشته باشند، میدان زندگیشان را میبازند.
اینجاست که برپاکنندگان این رشته جذاب باید تلاش کنند تا سکانسهای اخلاقمدارانه و عزتمندانه بیش از پیش رقم بخورد؛ بیننده و تماشاگری که در یک مسابقه فوتبالی چندین بار سکانس بلند کردن بازیکن روی زمین افتاده و بیرون انداختن توپ برای رسیدگی به همان بازیکن را ببیند، به صورت ناخودآگاه هم که شده، گزاره اخلاقی «چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار» و گزاره اخلاقی «از خودگذشتگی» در ذهن او نقش میبندد و چنین گزارهای میتواند در تثبیت رویکردهای اجتماعی موثر باشد.
🔗تطبیقسازی مفاهیم دیگر فرهنگی؛
۱: دلجویی از حریفی که در بازی فینال شکست خورده است = اهمیت دادن و رسیدگی به غم انسانها
۲: در بازی جوانمردانه، توپ به اشتباه وارد دروازه حریف میشود و سپس به خودت گل میزنی = صداقت رفتاری
۳: عدم ناراحتی از تعویض = مهم بودن جمع نه خود
۴: تا دقیقه آخر به دنبال گل زدن = تلاش برای هدف
۵: دفاع از تک گل = حفظ داشتهها
۶: پاسکاری فراوان = تقدم کار جمعی بر فردی
بنابراین میتوان پیامهای فرهنگی و اجتماعی را از فوتبال استخراج کرد و رفتهرفته آن مفاهیم فرهنگی را تشریح و تبیین کرد.
البته میتوان از فرهنگ ملتها پا فراتر گذاشت و به توسعه فرهنگ دینی از طریق فوتبال اندیشید، که البته پیشنیاز چنین ترویج مهمی آن است که ارزشِ ارزشها و باورهای دینی در دل بازیکنان، مربیان و به ویژه برگزارکنندگان نهادینه شده باشد.
✍ علی کردانی
#فوتبال
#ورزش
#فرهنگی
#اجتماعی
https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9
🔸آینده یحیی
پرسپولیس یکی از تیمهایی است که در چند سال اخیر با مدیریت چهرههای پیشکسوت خود و استخدام مربی کروات توانست تا مدتها پایهگذار موفقیتهای متوالی در لیگ برتر و لیگ باشگاههای آسیا باشد.
بعد از رفتن برانکو و آمدن مربیان دیگر یحیی از راه رسید و باز هم نوار پیروزیهای پرسپولیس با یحیی تداوم داشت، یحیی به جز آنکه پرسپولیس را بار دیگر قهرمان لیگ کرد توانست این تیم را تا فینال قهرمانان آسیا و در یک قدمی جام ببرد؛ اما پس از گذشت چندی از قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا سیر صعودی پرسپولیس آن طوری که انتظار میرفت ادامه نیافت؛ گلههای یحیی و مانور صوری یا واقعی کنارهگیری او از پرسپولیس گواه برآورده نشدن انتظارات و فاصله داشتن از جایگاه واقعی پرسپولیس بود.
آیا واقعا شرایط اینقدر بد است و در بین باشگاهها و مربیان سطح برتر فوتبال جهان تیمی که در حال جنگیدن برای به دست آوردن جام حذفی است و تا چند هفته مانده به اتمام لیگ در رده دوم جدول باشد، استعفا و گلههای متوالی رفتار حرفهای تلقی میشود؟!
به نظر میرسد یحیی در اشتباه محاسباتی به سر میبرد و از جایگاه فعلی و شرایطی که ممکن است در آینده برای او اتفاق بیفتد بیخبر است!
سیر او تا رسیدن به نیمکت پرسپولیس یک سیر صحیح و منطقی بوده است و کسی که به جایگاه صحیح و تکاملی مربیگری خود رسیده نبایستی سریع آن را رها کند و از طرفی هر چه باشد او از خانواده پرسپولیسیهاست و چهرهای آشنا و دلسوز برای هواداران است؛ او نه تنها مربی پرسپولیس است بلکه از نتایج باشگاه و از دلسوزترین و بهترین گزینههای فعلی هدایت این تیم میباشد.
بنابراین او باید به سرمربیگری، موفقیتها و جایگاه فعلی خودش توجه داشته باشد و بهخاطر دوم جدولی یا شرایط «نامطلوبِ انتظاری» تیم را رها نکند و لااقل تا دو سال آینده چنین افکاری نداشته باشد؛ چرا که بهترین مربیان جهان هم روزهای بد دارند و بهترین تیمها نیز گاهی در مکان پنجم ششم فصل را تمام میکنند؛ «اُفت و خیزهای فوتبالی و جایگاهی» همیشه دلیل بر بد بودن مربی، بازیکنان و یا حتی مدیریت باشگاه نیست بلکه باید سیر منظومهای و هدفگذاریهای کلان را در نظر داشت، به همین دلیل یکی از خصوصیات باشگاهها و مربیان موفق صبر و انتظار است.
شکی نیست که در شرایط فعلیِ پرسپولیس بهترین گزینه یحیی است، هم باشگاه و هم خود یحیی باید بدانند که جایگاه امروز او صحیح و بجاست و برای رسیدن به این جایگاه مرهون تلاش خودش و اعتماد باشگاه است.
در این شرایط به نظر نمیرسد رفتن یحیی و رها کردن پرسپولیس اوضاع را بهتر کند، چرا که ثمره ماندن و تلاش کردن یحیی موفقیتهای دیگر او و پرسپولیس است هرچند با کمی حوصله؛ اما رفتن یحیی چیزی جز آینده مبهم و نامعلوم برای او رقم نخواهد زد.
یحیی باید بداند که کجا و در چه جایگاهی ایستاده است؛ آیا رفتنش دوباره او را در چنین جایگاه و اعتمادی قرار خواهد داد؟
آیا با رفتن آیندهاش موفقیتآمیز خواهد بود؟
در حال حاضر یحیی و منش یحیی با پرسپولیس بیشترین تطبیق را دارد و با رفتن یا جا زدنش آینده خودش را در ریل ابهام و احیانا سقوط قرار خواهد داد.
یحیی باید بماند، تلاش کند و باشگاه هم از او و خواستههایش حمایت کند.
✍ علی کردانی
#ورزشی
#فوتبال
#تحلیلی
https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9
⚽️ یادداشت فوتبالی
📒 آینده یحیی
📰 روزنامه ورزشی گل(۱۴۰۱/۰۱/۲۸)
🖋 علی کردانی
#ورزشی
#فوتبال
#تحلیلی
https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9
🔎ماجرا و مصداق فوتبالی از جنگ روایتها!
✍ علیرضا محمدلو
🔸بعد بازی ایران و اروگوئه که با پیروزی تیم ملی ما به پایان رسید، سری به رسانهها و کانالهای فوتبالی زدم تا بازخورد بازی را مطابق معمول مطالعه کنم. متاسفانه پوشش مناسبی حتی از جانب کانالهایی که سرفههای مربیان و فوتبالیستها را هم ثبت و گزارش میکنند صورت نگرفته بود و باعث تاسف و تشکیک نسبت به ماجرا شد.
🔹اروگوئه تیم سوم آمریکای جنوبی که دوبار سابقه قهرمانی جهان را در اختیار دارد و از بازیکنان طرازی چون سوارز و کاوانی و والورده و...در بهترین تیمهای باشگاهی اروپا بهره میبرد. امروز که استوری یکی از بازیکنان تیم ملی را دیدم که گفته بود: "بعد پیروزی چون خوشحالی شما را دریافت نکردم حس کردم که غمگینید و...در کنار مردم هستم و..."به کمکاری رسانههای ایرانی اعتراف کردم.
🔸امروز هم شاهد بودیم که بازیکن تیم ملی بعد گلزنی خوشحالی نکرد و پالس منفی در رسانهها را تکمیل کرد. این رفت و برگشت #پالس_های_ضعیف و منفی چه مهندسی شده چه ناخودآگاه و از سر ضعف، در مجموع باعث شکلگیری فضای مبهم و #وزن_گرفتن_روایت_منفی از اتفاقات کشور میشود. یعنی #فضاسازی، #روایت_سازی را رقم میزند.
🔹وقتی بازیکن، اردوی تیم ملی در اتریش را سپری میکند و بعد از شکست اروگوئه یکی از بهترین تیمهای جهان وارد فضای مجازی میشود و بازخورد مثبت و تایید و تبریک آنچنانی از رسانههای داخلی و #شبکه_های_اجتماعی نمیبیند، چه حسی برایش دست میدهد؟
🔸کسی که نصف عمرش را در زمین فوتبال و نصف دیگرش را با هوادارانش در فضای مجازی میگذراند، طبیعی است که روایت او از واقعیتهای جامعه، برگرفته از فضای مجازی و بازخوردهای مثبت و منفیاش باشد.
🔹بعد از اینکه در یک بازی عالی، تیم فوتبال ایران بر اروگوئه غلبه کرد، حتی کانالهای فوتبالی هم بازتاب خوب و درخوری ارائه ندادند و این درحالی است که برای بازیهای تیمهای بیگانه، آیتمهای متنوعی مثل تمام اتفاقات مهم بازی، خلاصه بازی، مصاحبه بازیکنان و #بازخوردهای_ژورنالیستی و گفتگوهای کوتاه تحلیلی و......را برای اطلاع رسانی تدارک میبینند.
🔸خب با چنین فضای ساکت و از نگاه یک فوتبالیست ملی، مردهای، #روایت_های_منفی و حال بد مردم، بیشتر قانع کننده بوده و تاثیرگذار خواهد بود. ایکاش رسانههای جریان اصلی مثل فارس و تسنیم و ایرنا و ایسنا و برخی شخصیتهای موثر با پوشش مناسب اخبار مسابقات ملی و ارسال تایید و تبریک و به تعبیر امروزی، انرژی مثبت به بازیکنان، در #روایت_سازی_مثبت_برای_لژیونرها و غیربومیان ایرانی در سراسر جهان سهم بسزایی ایفا کنند.
#اجتماعی
#فوتبال
#رسانه
✍ باران قلم 🌧
https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9
✍#نویسندگی و فوتبال
با فوتبال یک #نویسنده زبردست شوید
✍استادی داشتم که توصیه می کرد ؛ {اگر می خواهید نویسنده زبردستی بشوید حتما فوتبال ببینید}
✍استادم می گفت ؛ گزارشگر در زمین فوتبال یک نویسنده قهار و شاهکار واژه سازی است .
یک توپ بیشتر در زمین نیست. گزارشگر چنان این توپ قلقلی را برای بیننده توصیف می کند، که ؛
گاهی از جا برمی خیزید ،
گاهی حرص می خورد ،
گاهی اشک می ریزد ،
گاهی فحش می دهد ،
گاهی تشویق می کند ،
گاهی فریاد می زند ،
گاهی سکوت می کند ،
گاهی می ایستد ،
گاهی می نشیند ،
گاهی دندان روی هم می فشارد ،
گاهی اخم می کند ،
گاهی می خندد ،
گاهی ساعت نگاه می کند ،
این هنر بارور سازی دو کلمه « توپ و گل » را گزارشگر با هزاران هنرنمایی به نمایش میکشاند و برنده بازی گزارشگر است.
#نویسنده هم باید همانند گزارشگر کلمات و واژه ها را چنان بیاراید که خواننده را به احوال مختلف برساند.
#نویسندگی
#فوتبال
✍سید جواد محمدزاده (عضو هیئت تحریریه بهتر بنویسیم)
💠 منبع: بیایید #بهتر_بنویسیم
✍ باران قلم 🌧
https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9