✅۲۴رجب مصادف است با فتح خیبر به دست امیرالمؤمنین‌✅ ✅ در سال هفتم هجری چون پیامبر صلی الله علیه و آله به جنگ خیبر رفت ابتدا پرچم را به خلیفه اول(ابوبکر) دادند او با لشکری رفت ولی فرار کرد و لشکریان هم در پی او بازگشتند. ✅روز بعد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پرچم را به خلیفه دوم(عمر بن خطاب) دادند او هم از ترس کشته شدن به میدان نرسیده بازگشت. ✅پیامبر فرمودند فردا پرچم را به دست مردی می دهم که حمله هایش را تکرار کند نه اینکه فرار کند. کسی که خدا و پیامبرش را دوست دارد و خدا و پیامبرش او را دوست دارند و خداوند خیبر را به دست او فتح می‌کند. ✅همه آرزو کردند که مقام و منزلت به آنان واگذار شود فردای آن روز پیامبر صلی الله علیه و آله علی بن ابیطالب را طلبید و فرماندهی فتح خیبر را به ایشان سپرد. ✅آن حضرت رفت پس از موعظه و نصیحت عده ای برای جنگ آمدند. امیرالمومنین بر آنها تاخت و آنها را کشت. مرحب که برای خونخواهی برادرش آمده بود امیرالمؤمنین علیه السلام، با ذوالفقار بر سرش فرود آورد شمشیر او را دو نیم ساخته و به خاک انداخت. ✅آن حضرت با دست خود در قلعه را از جا کند و برای مسلمانان معبر قرار داد. 📚تقویم شیعه، ص۳۱۵ #فرهنگی_تبلیغی #مدرسه_علمیه_فاطمه_الزهرا_سلام_الله_علیها_البرز

#نمازحاجت نماز امام کاظم(علیه السلام) دو رکعت است که در هر یک رکعت یک مرتبه «حمد» و دوازده مرتبه «توحید» خوانده مى شود و پس از آن این دعا را مى خوانى: اِلهى خَشَعَتِ الاَْصْواتُ لَکَ، وَ ضَلَّتِ الاَْحْلامُ فیکَ، وَ وَجِلَ کُلُّ شَىْء معبودا خاشع گشته صداها براى تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چیزى از تو ترسان مِنْکَ، وَهَرَبَ کُلُّ شَىْء اِلَیْکَ، وَ ضاقَتِ الاَْشْیآءُ دُونَکَ، وَ مَلاََ کُلَّ شَىْء است و همه بسویت گریزانند، همه چیز در برابرت به کوتاهى گراییده و نور تو همه را نُورُکَ، فَاَنْتَ الرَّفیعُ فى جَلالِکَ، وَ اَنْتَ الْبَهِىُّ فى جَمالِکَ، وَ اَنْتَ الْعَظیمُ پر کرده پس تنها تویى که در بزرگى و جلال خویش و در جمال و زیباییت فروزانى و تویى که در قدرت فى قُدْرَتِکَ، وَ اَنْتَ الَّذى لا یَؤُدُکَ شَىْءٌ، یا مُنْزِلَ نِعْمَتى، یا مُفَرِّجَ و توانایى خود بس بزرگى و تویى که چیزى درمانده و خسته ات نکند اى فرو فرستنده نعمتم و اى برطرف کننده کُرْبَتى، وَ یا قاضِىَ حاجَتى، اَعْطِنى مَسْئَلَتى بِلا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، آمَنْتُ بِکَ اندوه و گرفتاریم و اى برآورنده حاجتم خواسته ام را به من عطا کن به حق این جمله که گویم «معبودى جز تو نیست» به تو ایمان آوردم مُخْلِصاً لَکَ دینى، اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوءُ لَکَ و دینم را براى تو خالص گرداندم صبح کردم به عهد و پیمان تو تا آن جا که توانایى دارم، بسویت بِالنِّعْمَةِ، وَ اَسْتَغْفِرُکَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى لا یَغْفِرُها غَیْرُکَ، یا مَنْ هُوَ فى با نعمت بازگردم و از گناهانى که جز تو کسى آنها را نیامرزد آمرزش خواهم اى کسى که عُلُوِّهِ دان، وَفى دُنُوِّهِ عال، وَ فى اِشْراقِهِ مُنیرٌ، وَ فى سُلْطانِهِ قَوِىٌّ، صَلِّ در عین برترى نزدیک و در عین نزدیکى برترى و (اى آن که) در تابش خود نور دهنده و در سلطنت نیرومندى درود فرست عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ.(1) بر محمّد و آلش. 1. جمال الاسبوع، صفحه 276 و بحارالانوار، جلد 88، صفحه 188.