3⃣فرزندتون رو بی قید و شرط دوست داشته باشید ! 🍃لازمه عزت نفس بالا، محبت بدون قید و شرطه 🌼یعنی من بچه ام رو دوست دارم ؛ صرفا چون فرزندمه نه بخاطر کار خوبش و رفتارهاش! 🍃ما والدین هرگز نباید برای دوست داشتن بچه ها و محبت بهشون، براشون شرط بگذاریم ⛔️امثال این جملات ممنوعه: اگه غذاتو نخوری دوست ندارما ! اتاقتو تمیز کن تا دوست داشته باشم! خیلی دوست دارم چون اینکار خوب رو انجام دادی! اینکارو بکن تا دوست داشته باشم! 🔺با این شیوه مخرب، بچه ها کم کم باور میکنند که خودشون به اندازه کافی خوب و ارزشمند نیستن و باید حتما یه کار خاص کنند که بقیه اونها رو بپذیرن و دوست‌شون داشته باشن❗️ ♻️قطعا لازمه ما از کار خوب بچه ها تعریف کنیم؛ اما لازمه حواسمون باشه که برای دوست داشتنشون شرط نگذاریم 🔸حتما در طی روز فرزندتون رو در آغوش بگیرید، کودکتون رو ببوسید و نوازشش کنید، بهش بگید که دوستش دارید و به وجودش افتخار میکنید و چقدر براتون عزیزه 🔹برای صدا زدن فرزندتون از کلمات زیبا مثل جانم، عزیزم، نورچشمم و... استفاده کنید 🔸دوست داشتن تنها کافی نیست، باید به تناسب سن و نیاز بچه مون این محبت رو بهش "نشون بدیم". ⚠️گاها افراد در بزرگسالی همونجوری با خودشون رفتار میکنند که در کودکی باهاشون رفتار شده...!

⚠️بچه ها خیلی هوشمند هستند 🔹همیشه لازم نیست از راه کلامی ساعتها برای بچه ها توضیح بدیم و اونهارو نصحیت کنیم 🔹کافیه قبل از اینکه قانونی رو براشون توضیح بدیم؛ الگوهای در دسترس بچه مون رو چک کنیم 🔸چرا؟ ⛔️چون بچه ها اون چیزی نمیشن که ما دوست داریم؛ ✅بلکه اون چیزی میشن که ما هستیم

🔺تا قبل از سن ۶ سالگی، یادگیری بچه ها کلامی نیست؛ ✅بلکه عینی و عملیه 🔸یعنی یادگیری از طریق آنچه که به اونها ارائه میشه ⚠️پس اولین گام برای حل مشکلات بدرفتاری بچه ها چیه؟ 🔹اینه که برگردیم ببینیم کجاها خودمون داریم بهشون مجوز رفتار اشتباه رو میدیم❗️🤔

🌼چند تا نکته: 🔸انتطارمون از فرزندمون باید منطقی باشه 🍃همه پدر و مادرها، دوستدارن بچه هاشون رشد کنند و بهتر و بهتر بشن؛ اما برای رسیدن به حد عالی، باید پله پله پیش رفت 🔹همین دستاورد های کوچیک کوچیک باید تشویق بشن تا انگیزه تلاش و رشد در کودک ما، افزایش پیدا کنه ⚠️کمالگرایی، سختگیری افراطی، تذکر زیاد، سرزنش، نصیحت، مقایسه و القای حس ناتوانی و ناکافی بودن، نتیجه عکس میده❗️ قبل تر مفصل درموردش صحبت کردیم 🔸لطفا بچه هامون رو با بقیه مقایسه نکنیم مقایسه فقط در یک صورت مجازه: 🔺اون هم مقایسه شرایط کنونی کودک، با شرایط قبل خودش ؛ به شرطی که انگیزه رشد بده، نه احساس شکست! ✅مثلا: پسرم خیلی خطت قشنگ شده میبینم که با دقت داری مینویسی، آفرین بهت که تلاش میکنی

🌼🍃 ✅در گام اول باید به بچه‌ها کمک کنیم تا نظم و برنامه ریزی رو یاد بگیرند ⚠️اما حواسمون باشه که قصدمون کمک کردنه و به این معنا نیست که از بچه‌ها سلب مسئولیت کنیم و " به جای اونها" کاری رو انجام بدیم 🔸در ابتدا با مشارکت همه اعضای خانواده یک "جلسه خانوادگی" ترتیب میدیم 🔹 در جلسه خانوادگی همه اعضای خانواده پدر مادر و بچه ها حضور دارند و یک فضای همدلانه و دوست داشتنی ایجاد می کنیم 🔸میتونیم خوراکی موردعلاقه بچه هارو بیاریم، کمی گفتگو کنیم و در نهایت به بچه ها بگیم که میخوایم باهم همفکری کنیم تا برای انجام کارها مون نظم و برنامه ریزی داشته باشیم 🔹 از خود بچه سوال می‌کنیم که به نظر تو چه زمانی برای درس خوندن مناسبه؟ چه زمانی بهتره درسهاتو بخونی؟ نظر خودت چیه ؟ 🔺خودمون به تنهایی زمان تعیین نمی‌کنیم ⛔️ 🔸در واقع به بچه ها حق انتخاب میدیم و ازشون می خواهیم که خودشون مدیریت کنند؛ اما در کنار بچه ها هستیم و افکار آنها و برنامه اونهارو جهت می دیم ✅وقتی استقلال بچه ها در نظر گرفته میشه و بهشون حق انتخاب میدیم، همکاری بیشتری خواهند داشت

🌼🍃 🔸با مشارکت خود بچه ها زمانی رو برای #درس خواندن تعیین می کنیم؛ 🔹 زمانی که بچه ها خسته نباشن، گرسنه نباشن، کمی بازی کرده باشن تا وقت مناسبی برای درس خواندن پیدا کنیم؛ انتخاب اونهارو برای تعیین زمان مناسب هدایت میکنیم. 🔸ممکنه بعد از تجربه شرایط، با نظر بچه ها، زمان رو با هم دیگه تغییر بدیم ؛ هیچ ایرادی نداره! نمی خواهیم مستبدانه رفتار کنیم و حرف حرف خودمون باشه؛ 🔹 بلکه هدف مون اینه که بچه ها علاوه بر درس خوندن، نظم و برنامه ریزی رو هم یاد بگیرند ✅ پس فضا برای آزمون و خطا به بچه ها می دهیم و نظارت ما، "نظارت غیرمستقیم" هست.

🌼🍃 🔸با نظر خود کودک، مکان مناسبی برای درس خواندن انتخاب میکنیم 🔹 مکان درس خوندن باید به دور از هر گونه محرک حواس پرتی باشه یعنی چیزهایی که حواس بچه ها رو پرت میکنه اطرف محیط نباشه ⚠️برای مثال کنار پنجره برای درس خواندن فضای مناسبی نیست چون ممکنه انواع صداها و وقایع و تصاویر حواس بچه رو پرت کنه 🔸 یادمون باشه مکانی که فرزندمون در اونجا درس میخونه باید فضای آرومی باشه؛ مثلا رفت و آمد زیاد نباشه که باعث کاهش تمرکز کودک بشه 🔹 در زمان درس خوندن تلویزیون و تبلت و گوشی، یا باید خاموش باشه و یا دور از دسترس کودک باشه؛ تنظیم زمان به ما کمک میکنه که محدودیت درست برای استفاده از این وسایل تعیین کنیم. 🔸 فضای درس خوندن نباید بین اسباب بازی ها و در یک اتاق شلوغ باشه چون هر کدوم از اسباب بازی ها ممکنه حواس بچه رو پرت کنه