تحولات سوریه و تغییر معادلات ژئوپلیتیک @barsakht عملیاتهای نظامی و پیشرویهای سریع گروه های مسلح ضد دولت بشار در دو هفته اخیر سوالات مهمی را در برداشته؛ چرا این عملیاتها در این مقطع آغاز شد و چگونه این پیشرویها حاصل گردید. چه سناریوهایی در خصوص آینده بحران سوریه و نیز موقعیت جمهوری اسلامی متصور است. در پاسخ نکاتی چند؛ ۱. چنانچه‌ در یک دهه اخیر، وضعیت میدان و دیپلماسی سوریه را قدرتهای منطقه ای و جهانی رقم زده اند، در آینده نزدیک نیز تحولات سوریه، سرنوشت دولت بشار و نیز موقعیت معارضان تحت تاثیر توانمندیها، استراتژی تهاجمی یا تدافعی و نیز اهداف منطقه ای آنها خواهد بود. ۲. روندها، رخدادها و تغییرات ژئوپلیتیک جهانی و منطقه ای تاثیر جدی بر انگیره و عملکرد گروه های مسلح علیه جبهه مقاومت داشته است. گرفتاری بزرگ روسیه در باتلاق اوکراین، تلفات انسانی و خسارات نظامی و اقتصادی بزرگ روسها، جنگهای غزه و لبنان، و منازعات محدود ایران- اسرائیل و ریسکهای محتمل آن، تضعیف توانمندیهای حزب الله در جنگ با صهیونیستها، عملیاتهای مستمر و گسترده اسرائیل علیه نیروهای مقاومت در سوریه، انجماد بحران پس از گفتگوهای آستانه بین ایران، روسیه و ترکیه و پراکندگی نیروهای مقاومت، تاثیری تعیین کننده بر آغاز عملیات‌های نظامی معارضان و نیز پیشروی برق آسای آنها داشته است. ۳. در این تحولات معادله دوستان و دشمنان دچار تحول مشخصی شده است. نزدیکی ملموسی بین اهداف معارضان، منافع و اهداف آمریکا، ترکیه، قطر و اسرائیل و حتی عربستان دیده می شود. هر چند نانوشته و ناخواسته هم باشد. اروپا نیز به شدت در صدد فشار بر ایران و کاهش نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی میباشد. مثلا نوع مواجه گروه های مسلح کردی با معارضان و ارتش سوریه که به نفع شورشی هاست، یا نقش اوکراین. ۴. با توجه به ضعف شدید قدرت نظامی ارتش سوریه، و تغییر توان و موقعیت گروه های مقاومت، آینده سوریه بیشتر به استراتژی نظامی و امنیتی روس‌ها وابسته خواهد بود. تعلل روس‌ها و یا ناتوانی آنها در حمایت از دولت بشار در این بحران، روند تحولات میدانی را به نفع گروه های شورشی پیش خواهد برد و چه بسا پیشرویها در آینده ای نزدیک به دروازه های دمشق برسد. ۵. معارضان به لحاظ استراتژی عملیاتی مثلا همگرایی نظامی، تجهیزات و توانمندیها و نیز روش و نوع رفتار و برخورد با اسرا یا مردم در مناطق آزاد شده کاملا متفاوت به نظر میرسند و این آمادگی‌ها با کمک متحدین منطقه ای مانند ترکیه و قطر از چند سال گذشته آغاز و برای چنین عملیاتی کاملا آمادگی داشته اند. @barsakht #میرقاسم_بنی_هاشمی @banihashemi_mirghasem

قطعیت‎ها و ابهامات بحران سوریه @barsakht 🔹پیچیدگی، درهم‎تنیدگی و سرعت وقوع تحولات و رخدادهای سیاسی از خصایص سیاست، امنیت و جنگ در دوره کنونی است. این مختصات سبب شده است تا همواره غباری از ابهام و پیش‌بینی ناپذیر بودن بر آن رویدادها سایه بیفکند. بحران و جنگ در سوریه که اندکی پس از اعلام آتش‌بس در لبنان آغاز شد، از این منظر برای کارشناسان شگفت‌انگيز بود. شاید مهم‌ترین پرسش در این باره این باشد که روند ترتیبات امنیتی و نتیجه آن چگونه شکل خواهد گرفت و به چه سمتی پیش خواهد رفت؟ در این باره چند نکته اساسی را باید مدنظر قرار داد؛ 🔻۱ـ اهمیت سوریه و ژئوپلیتیک آن برای همه مسئولان و فرماندهان جبهه مقاومت و نیز آمریکا و رژیم صهیونیستی، مسجل و آشکار است؛ 🔻2ـ به طور طبیعی سرنوشت درگیری را طرفی که شروع کرده است، تعیین نمی‌کند. شرایط میدان را آن نیرویی که مشروعیت و استقامت دارد، تعیین می‎کند؛ اما مشکلات اقتصادی سوریه، سبب شده است موضوع استقامت بین بدنه دفاع مردمی و امنیتی تحت‌الشعاع قرار گیرد؛ 🔻3ـ سازمان رزم اضلاع مختلف جبهه مقاومت و فرماندهان آن، فعال‌تر و منسجم‌تر از بحران قبلی در سوریه و البته با تجربه بیشتر در میدان حاضر شده‌اند؛ اما انگیزه و توان ارتش سوریه، مهم‌ترین عنصر تعیین‌کننده است؛ 🔻۴ـ صحنه تاکتیکی جنگ کاملاً سیال است و هر لحظه به نفع طرف‎های مختلف در حال تغییر است‌. این خصلت و ماهیت حقیقی جنگ‎ها به شمار می‎آید؛ 🔻5ـ ارتش سوریه طی هفت، هشت سال گذشته در حد فاصل ادلب تا حلب و تا حماة در وضعیت آتش‌بس بوده و طولانی شدن دوره آتش‌بس، چنین نیرویی را در لحظه عملیات تهاجمی گروه تروریستی که با حمایت قوی وارد صحنه شده، دچار ضعف می‌کند؛ 🔻۶ـ یک تجربه قبلی مهم وجود دارد؛جبهه مقاومت طی چند دهه گذشته در هیچ جنگی پای نگذاشته، مگر آنکه با همه دشواری‌ها از آن با نصرت و فتح خارج شده باشد، مشروط بر همراهی‌های حداکثری جغرافیای جنگ. 🔸تجربه جنگ‌های پيشين و از جمله نبرد جاری در منطقه نشان می‌دهد، سرنوشت جنگ لزوماً در میدان جنگ و جنگيدن معین نمی‌شود؛ بلکه ضرورت دارد به الزامات فرامیدانی آن نیز توجه کرد. اراده و هماهنگی‌های سیاسی و همراهی‌های اجتماعی جغرافیای جنگ با اضلاع گوناگون جبهه‌ مقاومت در این زمینه اجتناب‌ناپذیر است. کل آنچه اکنون در سوریه جریان دارد، جدای از آنکه می‌تواند منشأ داخلی نیز داشته باشد، یک پروژه خطرناک آمریکایی و صهیونیستی است. اولویت اصلی و قطعی و نیز دشمن حقیقی را باید از این منظر دید و تحلیل کرد و باید به هر نحو ممکن در برابر این پروژه مخاطره‌آمیز ایستاد. 🆔 eitaa.com/barsakht

در سوریه چه اتفاقی افتاده است؟ @barsakht سوریه امروز با شرایطی بحرانی مواجه است که نتیجه سیاست‌ها و فشارهای متعددی است. فشارها و تنگ‌نظری‌های بشار اسد نسبت به جبهه مقاومت، تحت تأثیر شرایط تحمیلی امارات و عربستان سعودی که وعده حمایت مالی به سوریه داده بودند، باعث شد اسد با دست خود، دوستان واقعی‌اش را محدود کند و آن‌ها را در موقعیتی دشوار قرار دهد. این تصمیمات نادرست به شکل‌گیری وضعیتی انجامید که اکنون نظام سوریه را در آستانه بحرانی جدی قرار داده است. از جمله عوامل تشدیدکننده این بحران می‌توان به اجبار جبهه مقاومت به تخلیه اماکن استراتژیک، انحلال نیروهای دفاع وطنی - که به‌عنوان یک نیروی مردمی با حمایت ایران شکل گرفته بود - و کاهش شدید نیروی انسانی محور مقاومت در سوریه اشاره کرد. علاوه بر این، پذیرش دستورات تحمیلی تحت نظارت اسرائیل از سوی امارات و روسیه، همراه با وعده پرداخت‌های میلیارد دلاری، نقش مهمی در تضعیف موقعیت سوریه ایفا کرده است. در کنار این موارد، عدم انجام اصلاحات سیاسی جدی و بی‌توجهی به راهکارهای پیشنهادی ایران، به‌ویژه در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی، مزید بر علت شده است. همچنین، فروپاشی اقتصادی ناشی از تحریم‌های شدید جهانی و ناتوانی دولت در برقراری گفت‌وگو با مردم و توجیه و همراه کردن آن‌ها در تحمل این فشارهای سنگین، نظام سوریه را به نقطه بحرانی رسانده است. ✍️حسین کازرونی @barsakht

نتایج حاصل از نشست دوحه و توافق سه‌جانبه میان ترکیه، ایران و روسیه @barsakht ✍سامح عسکر تحلیلگر مصری: ▪️این توافق شامل توقف حملات نظامی گروه‌های تروریستی جولانی و القاعده است و ترکیه متعهد شده تا دستور توقف این عملیات‌ها را به این گروه‌ها صادر کند. ▪️طبق توافق، وضعیت فعلی تا آغاز گفت‌وگوهای سیاسی میان مخالفان مشروع و دولت سوریه ادامه خواهد داشت. ▪️منظور از مخالفان مشروع، احتمالاً شخصیت‌های غیرنظامی در تبعید است و جولانی به هیچ عنوان در این روند مشارکت نخواهد داشت؛ چراکه همه بر این باورند که او یک تروریست است و افکارش تهدیدی جدی برای وحدت سوریه محسوب می‌شود. ▪️به نظر می‌رسد روسیه به ترکیه هشدار داده است که در صورت ادامه عملیات‌ها، هیچ فرصتی برای گفت‌وگو باقی نخواهد ماند. این هشدار به ویژه پس از تصمیم احتمالی پوتین برای مقابله نظامی با القاعده، جدی‌تر شده است. ▪️در روزهای گذشته، روسیه در عملیات‌ها دخالتی نداشت و منتظر برگزاری نشست دوحه بود، اما اکنون قرار است روسیه و ایران در دفاع از دمشق و پاکسازی مناطق اشغال‌شده توسط تروریست‌ها مشارکت کنند. ▪️همچنین احتمالاً تهدیدهایی از سوی برخی بازیگران منطقه‌ای به ترکیه منتقل شده است مبنی بر اینکه اجازه نخواهند داد القاعده کنترل سوریه را در دست بگیرد. این بازیگران حتی ممکن است در حمله به این گروه مشارکت کنند. شناسایی این بازیگران را به شما واگذار می‌کنم. ▪️ترکیه اکنون ۴۸ ساعت فرصت دارد تا این توافق را اجرایی کند؛ در غیر این صورت، درگیری‌های بزرگی در سوریه آغاز خواهد شد. ▪️تا این لحظه، ارتش سوریه و متحدانش وارد جنگ جدی نشده‌اند و بیشتر تحرکات به توافق‌ها و عقب‌نشینی‌ها محدود بوده است، از جمله توافق‌هایی با کردها برای تحویل مرزها و برخی استان‌ها به منظور تضعیف اردوغان. اما درگیری‌های واقعی به زودی از حمص و القصیر برای دفاع از مرزهای لبنان آغاز خواهد شد و سپس به مناطق حومه حلب، حمص و ادلب گسترش پیدا می‌کند. ⏪البته، در این ۴۸ ساعت احتمال وقوع اتفاقات غیرمنتظره نیز وجود دارد. @barsakht

۱۴۰۳/۹/۱۷ #برساخت @barsakht

🔰 سقوط اسد ✍ سید علیرضا آل‌داود سقوط اسد حاصل ایجاد اختلال محاسباتی برای او توسط نفوذی‌ها بود.اسد پیش از سقوط از قدرت، در اذهان و قلوب مردمش با سلاح‌های جنگ شناختی سقوط کرده بود. پس از شکست داعش توسط شیرمردان مدافع حرم با فرماندهی شهید حاج قاسم سلیمانی، در محاسبات بشار اسد گرگ‌ها اختلال محاسباتی ساختند و با نفوذ موریانه وار، سرمایه اجتماعی سوریه را طی کمتر از ۷ سال نابود کردند. از شب گذشته که اخبار سقوط نظام سوریه و واکنش مردم این کشور را دیدم یاد این فرمایشات رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با بسیجیان افتادم: امام خامنه‌ای حفظه الله: «طرف با نقشه وارد میدان شده. برنامه هم این است که کاری کنند که ملّت ایران عقیده‌اش بشود عقیده‌ی سران انگلیس و آمریکا و امثال اینها... دنبال این است که بر مغزها تسلّط پیدا کند. اگر مغز یک ملّتی را توانستند تصرّف کنند، آن ملّت سرزمین خودش را دودستی به دشمن تقدیم میکند. برای این کار شروع می‌کند محتوای ذهنی برای ذهن فعال جوان درست کردن. این‌همه دروغ، حرف‌های انحرافی و تهمت برای این است.» ۱۴۰۱/۸/۱۱ و ۱۴۰۱/۹/۵ پ ن: سلاح‌های جنگ شناختی دشمن در ایران ما هم فعال هستند. مراقب نفوذ موریانه‌ها باشیم. @barsakht

سوریه به کدام سمت خواهد رفت؟ @barsakht ▪️ بشار اسد رفت، این مهم ترین خبر روز 18 آذر بود؛ ولی الان سئوال اصلی این است که پس از بشار اسد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سناریوها را می توان اینگونه نوشت: 1⃣ _ سناریوی تشدید تنش ها و فرو رفتن سوریه درجنگ داخلی. 2⃣ _ سناریوی استقرار یک دولت مرکزی جایگزین بشار که می تواند شامل موارد ذیل باشد: ⏪ استقرار یک دولت و حاکمیت تکفیری توسط جبهه النصره یا همان تحریر الشام، ⏪شکل گیری یک دولت و حاکمیت اسلامی غیر تکفیری ، ⏪ شکل گیری یک دولت با سکولارهای فراری مانند ریاض حجاب. ▪️مطمئن باشید که غربی ها اجازه دو دولت اول را نخواهند داد؛ اما در یک نگاه کلی می توان گفت که آمریکایی ها و صهیونیست ها در سوریه به دنبال سه هدف عمده خواهند رفت: ⏪ تلاش برای حفظ آشوب مدیریت شده، ⏪ عدم شکل گیری یک دولت قوی یا شکل گیری دولتی بدون اقتدار مرکزی، ⏪ تلاش برای موازنه و توزیع ضعف بین همه طرف های درگیر. ▪️سال هاست که آمریکایی ها و صهیونیست ها به دنبال نظم نوینی هستند که از آن دولت های ضعیف و بازتولید خشونت و درگیری بیرون می آید. به قهقهه های امروز فیدان و اردوغان نگاه نکنید؛ دیر یا زود همه منطقه از جمله اردوغان و مرتجعین خواهد فهمید که زدودن نظم فعلی به معنای استقرار نظم نوین و مطلوب آن ها نخواهد بود. ⏪ مدافعین حرم و سردار دل ها سال ها تلاش کردند تا نظم نیم بند فعلی به هم نخورد و راهبرد صهیونیست ها به ثمر ننشیند، مطمئن باشید جولانی ها و گولانی ها بلای جان اردوغان ها و بن سلمان ها خواهند شد. ✍️یعقوب_ربیعی @barsakht

چراییِ سقوط سوریه و آیندۀ محور مقاومت @barsakht 🔹سوریه مورد توطئه و تهاجمی قوی از سوی ائتلاف بین‌المللی آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه قرار گرفته که راهبرد خطرناک آن، قطع رابطۀ ایران با جبهۀ مقاومت، شکاف در امت اسلامی، کوچک‌سازی قاعدۀ قدرت جمهوری اسلامی و محدودسازی قدرت بازیگری و تاثیر نظام در مرزهای خود است. 🔹حضور و نفوذ جمهوری اسلامی در کشورهای اسلامی از جنس حضور دیگران و صرفا دارای ماهیت نظامی نیست. حضور ایران در منطقه معنوی، عقیدتی، فکری، فناوری و فرهنگی است و این نفوذ با سقوط دولت سوریه هم از بین نخواهد رفت. 🔹وجود بشار اسد در راس حکومت سوریه هم برای ایران و هم برای او یک فرصت بود. ایران از این فرصت برای تقویت جبهۀ مقاومت و ارتقای حکمرانی در سوریه استفاده کرد ولی او به اندازۀ کافی به توصیه‌های جمهوری اسلامی در خصوص مردم‌سالاری و دفاع مردمی توجه ننمود. 🔹همراهی نکردن مردم با دولت به‌دلیل اوضاع وخیم اقتصادی، ضعیف شدن ارتش و آلوده شدن به فساد، اعتماد دولت سوریه به برخی وعده‌های دولت‌های خارجی در ازای دست برداشتن از مقاومت برخی از همین اشتباهات است. 🔹تا جایی که همان‌گونه که حتی در رسانه‌ها نیز به‌چشم می‌خورد، بشار حتی تا همین چند روز قبل هم درخواست صریحی از جمهوری اسلامی برای کمک نکرده بود در حالی‌که روشن بود نظام حکومتی سوریه توان لازم برای ایستادگی را ندارد. 🔹پیروزی گروه‌های مسلح تکفیری آغازی بر فتنه در کشورهای منطقه و حتی اروپا خواهد بود. این یک پدیدۀ مسموم، مرموز و شوم است که دامن‌گیر بشریت شده و هیچ کشوری، حتی خود ترکیه نیز از آن در امان نخواهد ماند. @barsakht

۱۲ روز دیگر قرار بود آمریکا با شروطی تحریم‌های سوریه را بردارد! @barsakht 🔹رویترز چند روز قبل (۲ دسامبر) در گزارشی عجیب به نقل از چند منبع آگاه اعلام کرد که امارات، آمریکا و بشار اسد مدت‌هاست در حال انجام توافقاتی هستند تا در صورتی که اسد روابطش را با ایران خاتمه ببخشد و راه‌های تسلیحاتی حزب‌الله لبنان را قطع کند، تحریم‌های سوریه را در ۲۰ دسامبر دیگر تمدید نکرده و ملغی کنند! 🔹اگرچه دولت بشار اسد امروز سقوط کرد، اما جالب اینجاست که تا ۲۰ دسامبر که در این گزارش به عنوان سالروز انقضای تحریم‌های سوریه عنوان شده است، تنها ۱۲ روز مانده بود! http://eitaa.com/barsakht

‌چرا ایران وارد سوریه نشد؟ @barsakht 🔹زمانی که داعش در سوریه ظهور کرد و شرایط امنیتی برای سوریه سخت شد دولت این کشور طی روندی رسمی از ایران درخواست کمک کرد. 🔹تحولات سریع سوریه در یک هفتۀ گذشته و مداخله نداشتن ایران در این تحولات مسئله‌ای است که باید در عوامل مختلف جستجو و تحلیل کرد. 🔹تروریست‌ها جهش ژنتیکی پیدا کردند و دست از خشونت برداشتند و ژست دیپلماتیک به خود گرفتند. مردم سوریه نیز دیگر به مانند قبل از ارتش سوریه در قبال تروریست ها حمایت نمی‌کردند. 🔹ارتش سوریه نیز به‌دلایل مختلف از جمله ضعف‌های اعتقادی و اقتصادی دیگر مانند قبل انگیزه مقابلۀ در برابر تروریست‌ها را نداشت. 🔹اما مهم‌ترین تغییر در خود بشار اسد بود. آخرین دیدار اسد با رهبر انقلاب حاوی نکتۀ مهمی بود. رهبر انقلاب ۱۰ خرداد امسال تذکری به بشار دادند. @barsakht 🔹این تذکر ناشی از شناخت واقعی از صحنه بود. ایران پیش از آغاز جنگ در لبنان، بارها تذکرات لازم را درباره تقویت قوای تروریست‌ها به اسد اعلام کرده و حتی پیشنهاد لازم را به‌صورت رسمی به او داده بود اما به این تذکرات توجه نشد. 🔹ادامۀ این روند تا آخرین ساعات سقوط اسد نیز ادامه داشت. حضور بالاترین رده مقامات ایرانی برای مذاکره با اسد نشان‌دهنده عزم جدی ایران برای تقویت اسد بود اما یک خطای راهبردی سبب شد بشار در سراشیبی سقوط قرار گیرد و آن همان تذکر رهبر انقلاب بود؛ اسد دل‌خوش به وعده‌های جریان عربی و غربی منطقه شد. 🔹ایران نیز زمانی که تمایل  نداشتن اسد را برای حمایت میدانی دریافت کرد بنا را بر دخالت نکردن گذاشت اما تلاش خود را برای متقاعد کردن اسد تا آخرین لحظه ادامه داد اما اسد زمانی متوجه توخالی بودن وعده‌های دشمنان خود شد که کار از کار گذشته بود./فارس @barsakht

از آمدن حافظ اسد تا رفتن بشار اسد در ۳ دقیقه!! @barsakht

«سقوط اسد: روایتی از جدال هژمون و رؤیای ملت‌ها» ‍ این روزها بعد از سقوط شوک آور بشار اسد، هر کسی از ظن خود یار ماجرا شده و سقوط او را متوجه به یک کانون خاص ارزیابی میکند و بر اساس آن تجویزاتی صادر میکند. برخی مانند اصلاح طلبان با اتخاذ یک دیدگاه رمانتیک و با اقتباس از ادبیات اندرزنامه ای حکومت های استبدادی را تشویق به اصلاحات سیاسی و بازگشت به اعتماد مردم میکنند. در نقطه مقابل اصولگرایان اعتماد به آمریکا و برخی از دولت های منطقه ای متحدش را مهمترین عامل شکست بشار اسد میدانند. آنان با استناد به نقل قول های رسمی و غیررسمی فقدان روحیه رزم آوری بشار اسد را موثرترین عامل بعنوان متغیر نهایی رقم زننده وضعیت سیاسی امروز سوریه میدانند. منتقدین سیاست خارجی ج‌.ا خیانت روسیه را پررنگ میکنند و ماجرای پیش آمده را به معاملات پشت پرده احتمالی روسیه و ترکیه نسبت میدهند.استراتژیست ها و ملیتاریست ها نیز از ضعف امکانات راهبردی نیروهای مقاومت پس از ماجراهای ۷ اکتبر سخن میگویند. هر چند بدوا اینطور به ذهن خطور میکند که این عوامل همه در تبیین چندوجهی اجتماعی و سیاسی جهان انضمامی موثر است اما فقدان یک نظریه معتبر علمی در تحلیل، شطح گویی را تا به آنجا می رساند که برخی سقوط اسد را به فیلتر نبودن شبکه های اجتماعی یا رویکرد نئولیبرالی اقتصاد سوریه نسبت میدهد. مشخص است دز چنین عرصه مشوبی از تحلیل نه تنها نمی توان از تجربه سوریه درس گرفت بلکه تجویزاتی صادر خواهد شد که به گمراه کردن بیشتر دیگران منجر خواهد شد. در روابط بین‌الملل، عوامل ساختاری و غیرساختاری به دو دسته از مولفه‌هایی اشاره دارند که بر رفتار دولت‌ها و سایر کنشگران بین‌المللی تأثیر می‌گذارند. عوامل غیرساختاری، به جنبه‌های داخلی، هویتی، فرهنگی و روان‌شناختی کنشگران اشاره دارند که در تبیین رفتار آنها نقش دارند. این عوامل معمولاً در نظریات سازه‌انگارانه و لیبرال برجسته می‌شوند. در نقطه مقابل عوامل ساختاری است که به آن دسته از ویژگی‌ها و نیروهایی اشاره دارند که از ساختار نظام بین‌الملل نشأت می‌گیرند و به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم رفتار کنشگران را محدود یا هدایت می‌کنند. این عوامل عمدتاً از دیدگاه‌های ساختارگرا (مانند رئالیسم) مورد تأکید قرار می‌گیرند. واقعیت این است که بدون توجه به متغیرهای ساختاری مانند ویژگی‌های نظام بین‌الملل، مداخله قدرت های بزرگ و نقش هژمونی و سلطه نمیتوان متغیرهای سطح واحد مانند ایدیولوژی و فرهنگ، شخصیت و ویژگی رهبران و فشارهای داخلی را تبیین کرد. مساله اصلی این نیست که در کشورهایی که از رنج استبداد ساقط میشوند دموکراسی نیست. مساله اینجاست که آمریکا اجازه نمیدهد که دموکراسی و تقویت مناسبات دو جانبه دولت و ملت در این کشورها شکل بگیرد. هژمون و سلطه به یک فرمول و معادله ای دست یافته است: فشار اقتصادی برای برهم زدن شالوده های مدنی و ایجاد تنگنای ژئوپلتیک برای تخلیه امکانات راهبردی و هجمه تبلیغاتی برای برهم زدن تعادل های عقلانی و آغاز فرایند تساقط! از این واقعیت نمی توان غافل شد که غرب نظریه صلح دموکراتیک را برای همان غرب میخواهد و تجویزات دموکراتیک آنها صرفا اهرم فشاری برای دامن زدن به تضادهای اجتماعی کشورهایی است که در جغرافیای خود مستقل از غرب تولید قدرت میکنند و چنانچه در این کشورها امر بر تقویت جامعه مدنی و تقریب مردم و حکومت دائر شود غرب خود بزرگترین دشمن دموکراسی در این کشورها خواهد بود. هر چقدر هم شما مسئولین را به بازگشت به مردم تشویق کنید در آینده نظام جهانی به سرکردگی آمریکا علی رغم دادخواهی و ژست دموکراسی شما خواهند کوشید تا با فشار و مهار شدید ایران در محیط سیاست خارجی، تسهیل کننده و تزریق گر نوعی از رادیکالیسم دوگانه (اجتماعی و حکومتی) باشند تا با بروز بحران های درونی مانعی جدی بر سر راه توسعه سیاسی در ایران باشند.