⁉️ تفاوت سوال با شبهه چیست؟ 🔶 در عالم امروز گاه می‌‌بینیم نسبت به موضوعات دینی پرسش‌‌ها و ابهام‌هایی وجود دارد. حق طبیعی افراد است که نسبت به موضوعات و مسائل دینی بپرسند. به مکتب و آیینی معتقد هستیم که پرسیدن نه تنها ممنوع نیست و نه تنها فقط جایز نیست بلکه امر به پرسیدن شده‌ ایم. سوال کردن و چگونگی سوال کردن و نحوه‌ی پرسش و سوال یکی از مهم ‌ترین مباحث مطرح شده در شیعه‌‌ی امامیه است. اما و هزار اما، گاه می‌‌پرسیم تا بدانیم؛ گاه سوال می‌کنیم تا ژرفای بیشتری در معرفت خودمان پیدا کنیم؛ این‌ها از نیکوترین روش‌های سوال کردن است امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: بپرس برای اینکه بدانی، دقیق بدانی اما گاه سوالی که مطرح می‌‌شود، پرسشی که بیان می‌شود نه برای استفهام بلکه برای تخریب است. گاه برای وارد کردن تزلزل در باور و ایمان مردمان است. این همان مصداق دیگر کلام مولاست: و لاتسئل تعنتاً. 👈 «تفقه» و «تعنت» دو نحوه و اسلوب پرسیدن در باب مسائل دینی است. وقتی کسی سوالی مطرح می‌کند به نیتی غیر از استفهام که به بن مایه‌های مردم آسیبی وارد می‌کند دیگر نام آن سوال نیست شبهه است یعنی می‌پرسد تا این سکون دریاچه‌‌ی ایمان مردمان را بر هم بزند. امیرالمومنین علیه‌ السلام در نهج‌البلاغه‌ی عزیز در بیانی شبه را تعریف می‌فرمایند: إنما شبهة شبعة لانها تشبهة الحق برای این به شبهه، شبهه می‌ گویند چون شبه حق است. کلمة الحق یراد‌ها الباطل، یک کلمه‌ی به ظاهر حق مقدمه‌ی نیکوی در ظاهر می‌چینند اما نتیجه‌ی باطل می‌گیرند. #سوال #شبهه #مرزبانی_اعتقادی @basaaer_doranema