اول واکسنو ‌‌میزنن حتی یه کلام نمیگن آهای مردم قبل و بعدش چه کار لازمه بکنید. بعد که فوت میکنن میگن پیر بود، بیماری زمینه ای داشت، قبلش کرونا داشت و.... خب چرا تست نگرفتید؟ پول تست بیشتر از جون مردم بود یا تست ها نشتی داره؟ فوت جوون ها رو چطور توجیه میکنید؟ خدایا یا جان من رو بگیر یا جان عاملان بی وجدان و بی غیرت رو

⚫️ آیت الله العظمی صافی گلپایگانی یکی از مصادیق این روایت امام صادق علیه السلام بود: تواضعوا لمن تُعلّمونه العلم، و تواضعوا لمن طلبتم منه العلم، ولاتکونوا علماء جبّارین فیذهب باطلکم بحقکم: با کسی که به او دانش می آموزید فروتن باشید و باکسی که از او دانش می جویید فروتن باشید و عالمانی گردن فراز(جبّار و مستبد) نباشید که این باطل شما، حق بودن شما را از بین می برد.(امالی صدوق ص۵۸۵) امروز به این خصلت ها در بین عالمان جبهه حق بیش از همیشه محتاجیم. رحلتش بر امام زمان(ع) تسلیت باد. #آیت_الله_صافی ☑️ @m_ghanbarian

پاسخ به استناد باطل حجت الاسلام جواد فاضل لنکرانی به روایت اسماعیل بن الحسن المتطب، بر وجوب تزریق واکسن کرونا : 1⃣روایت دال بر ارتباط مسأله سلامت با شارع است 2⃣ روایت دال بر جواز (لابأس)است نه وجوب 3⃣ استدلال به روایت قیاس و بلاوجه است زیرا دال بر جواز استعمال دواء در باب علاج بیمار است نه پیشگیری فرد سالم 4⃣ادعای شما اجتهاد در برابر نص است که نافی جواز استعمال دواء در فرد سالم است: اَلصَّدُوقُ فِي اَلْخِصَالِ ، عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ اَلصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَتَدَاوَى اَلْمُسْلِمُ حَتَّى يَغْلِبَ مَرَضُهُ عَلَى صِحَّتِهِ . نشانی: مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل,جلد۲ ,صفحه۷۱ حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ ظَهَرَتْ صِحَّتُهُ عَلَى سُقْمِهِ فَيُعَالِجُ بِشَيْءٍ فَمَاتَ فَأَنَا إِلَى اَللَّهِ مِنْهُ بَرِيءٌ. نشانی: الخصال, جلد۱,صفحه۲۶ نظر امام صادق عليه السلام درباره واكسن زدن افراد سالم و مرگ احتمالي بر اثر آن: هر كسي صحتش بر بيماري اش غلبه داشته باشد ولي چيزي را جهت علاج خود به كار برد و بر اثر آن بميرد، من از او به خدا بيزاري ميجويم. خصال شيخ صدوق. ج1.ص26 🌹حوزه انقلابی

تدابیر پیشگیری از امراض قابل انتقال از راه هوا در طب سنتی @drezamontazer

پیرامون بیاناتی که توسط حجت الاسلام فاضل لنکرانی در نشست علمی مورخه یازدهم دی ماه ۱۴۰۰ش ایراد شد، کارگروه فقه همایش ملی مقابله با کرونا با همکاری کارگروه پزشکی، به بررسی مطالب مطرح‌شده پرداخته که نتیجه آن بدین شرح است: ادامه در مطلب بعد👇 @bashirseraj

1⃣ 🔸پیرامون بیاناتی که توسط حجت الاسلام فاضل لنکرانی در نشست علمی مورخه یازدهم دی ماه ۱۴۰۰ش ایراد شد، کارگروه فقه همایش ملی مقابله با کرونا با همکاری کارگروه پزشکی این همایش، به بررسی مطالب مطرح‌شده پرداخته که نتیجه آن بدین شرح است: ❀☜مساوي دانستن مسئله پیشگیری و درمان، ضمن بديهی پنداشتن استفاده از واكسن درجهت علاج(درمان)! ايشان در صدر بحث، موضوع تزريق واكسن را معادل رجوع به طبيب براي درمان فرض مي‌نمايد و بنابراين آن را مبحثی فطری و بی نياز از مباحث فقهی و اصولی می‌شمارد. اشكال اصلی اين است كه علاج با پيشگيری متفاوت است. به عبارتی دیگر "علاج" رفع عارضه و بيماري ايجاد شده در بدن است، در حالي كه "پيشگيری" انجام كاری برای مبتلا نشدن به عارضه يا بيماری خاص است. پيشگيری در روايات با عباراتی مانند "يمنع" ، "استغناء عن الطب" ، "يدفع" "أمن" و عباراتی ديگر آورده شده است. برای نمونه؛ در روايتی که از پیامبر اکرم(ص) در وسائل الشيعه، جلد ۲ ، ص ۱۳۱، نقل شده و از نظر سندی هم "صحيح" است، چنین آمده: ✨ «مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه و آله وسلم تَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ يَمْنَعُ الدَّاءَ الْأَعْظَمَ وَ يُدِرُّ الرِّزْق‏» ←بدین ترتیب، پيامبر صلی الله عليه و آله وسلم به صراحت راهكاری در جهت پيشگيری از بيماری ارائه فرموده‌اند. ●در روايت صحيح ديگري در کتاب كافي شریف، جلد ۶، ص ۳۸۸ چنین ذکر شده است: ✨«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام اشْرَبُوا مَاءَ السَّمَاءِ فَإِنَّهُ يُطَهِّرُ الْبَدَنَ وَ يَدْفَعُ الْأَسْقَامَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى‏ قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدامَ (الأنفال -: 11 -) » ✍در اين روايت صحيح نيز حضرت اميرالمومنين، علی عليه السلام، شرب آب باران را برای پيشگيری از بيماری‌ها توصيه می‌نمايند. در مقابل رواياتی كه در مورد "علاج" یا "درمان" بيماریها وارد شده نیز فراوان است. ❀←ناگفته پيداست كه بحث واكسن ذيل موضوع پيشگيری مطرح می‌شود نه مبحث درمان! @bashirseraj

🏷 متن کامل بررسی ادله جناب حجت الاسلام فاضل لنکرانی درباره وجوب واکسن ♦️ کارگروه فقه همایش ملی مقابله با کرونا با همکاری کارگروه پزشکی به بررسی مطالب مطرح شده توسط ایشان پرداخته است. @bashirseraj

👆👆شبکه افق برای نیم ساعت هک شده بود و تصاویر منافقین رو نشون میداد!!!!😔😔😔 که بعد درست شد 😂😁😁😁

برای تایید و نقد لازمه منتشر کنید. لذا از موافقان و مخالفان اهل علم خواهشمندیم برای دوستان اهل علم خودشون ارسال کنن

🔻عدم فحص دقيق موضوع و توجه نكردن به قاعده لاضرر و لاضرار ايشان در مقام اثبات بيان خويش به روايتی ضعيف استناد کرده‌اند كه مربوط به موضوع نیست، با اين حال روايات ديگری موجود است که بر عدم جواز استفاده از دارو تا قبل از ايجاد اضطرار دلالت دارند. ايشان در فرض مربوط به واكسن اين گونه مطرح می‌كنند كه : «مفروض بحث ما اين است كه واكسن يكی از راهكارهای علاج و پيشگيری از ابتلاء عموم است، ممكن است عوارض هم داشته باشد، حتي بگويند واكسن در بدن يك كسی اثر كه نكرد هيچ، بلكه موجب مرگ او هم شد ‌و بالاتر آنكه فرض کنیم عوارضش یقینی است...». با توجه به اين فرض رواياتی وجود دارد كه استفاده از چنين راهكاري را منع می‌نمايد. به عنوان مثال در كافي جلد ۶، صفحه ۳۸۲ آمده است: «مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ قَالَ سَمِعْتُ عُثْمَانَ الْأَحْوَالِ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عليه السلام يَقُولُ لَيْسَ مِنْ دَوَاءٍ إِلَّا وَ هُوَ يُهَيِّجُ دَاءً وَ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ فِي الْبَدَنِ أَنْفَعَ مِنْ إِمْسَاكِ الْيَدِ إِلَّا عَمَّا يُحْتَاجُ إِلَيْهِ». باوجود این روایت مي توان كراهت تزريق واكسن به افرادي كه احتمال مرگ براثر کرونا در آنها نيست را فهميد، چه اينكه انجام واكسيناسيون عمومي با ادعای قطع زنجيره انتقال ويروس بوده و پس از مدتی مشخص شد كه اينكار امكان پذير نيست، اما همچنان به تزريق واكسن به افراد سالم تاكيد شده و می‌شود. اين مسئله لااقل از نظر شرع مرجوح و مکروه است، لذا اجبار به آن، ذیل حکم به الزام به مرجوح و حرام است. مشكل اساسی دیگر اين است كه افراد متخصصی كه وظيفه ارائه مقدمات پزشكی به فقیه را داشته‌اند، شرط امانت را رعايت نكرده‌ و مغرضانه يا غافلانه از ارائه موضوع به طور كامل و شامل به ايشان خودداری نموده‌اند. اساسا با شكست نظريه "قطع زنجيره انتقال" در موضوع مقابله با بحران كرونا، بحث اضطرار در تزريق واكسن به افراد سالم برداشته شده‌است و بر اساس قاعده لاضرر و لا ضرار في الاسلام مي توان گفت كه تزريق واكسن براي افراد سالم با فرض شكست نظريه مزبور و با وجود يقين به عوارض قطعی واكسن، حرام است و امر به واکسیناسیون مصداق القاء به تهلکه و ذیل نهی آيه:«لاتُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ» محسوب می‌گردد. از آن برادر بزرگوار انتظار می رود که قبل از ورود به کبریات فقهی از گروهی متخصص و جامع الاطراف جهت دریافت صغریات صحیح یاری بخواهند.

🔻عدم توجه به تفاوت طبابت و علاج روايتی كه ايشان به آن اشاره کرده اند، بيانگر حدود طبابت توسط طبيب است، نه حدود علاج برای بيمار. باوجود این، همانطور كه ايشان علاج را يك مسئله عقلی و فطری می‌دانند، بايد در نظر داشته باشند كه انتخاب راه علاج بهتر و كم ضررتر هم امری عقلايی و فطری است. اين مسئله كه در ميان چندين راه علاج، انسان بايد كم ضررترين و مناسب‌ترين راه را مرجح بداند و انتخاب كند، علاوه بر اتكا بر عقل و فطرت، از قاعده لاضرر و لاضرار نيز مستفاد مي گردد. از سوي ديگر از ظاهر روايات صحيحي مانند روايت «اربعمئه» که مرحوم حرعاملی در وسائل الشيعه، جلد ۲۵، صفحه ۳۱ آن را نقل كرده : «محمد بن علي بن الحسين عن أبيه عن سعد بن عبد الله عن محمد بن عيسى بن عبيد اليقطينی عن القاسم بن يحيى عن جده الحسن بن راشد عن محمد بن مسلم عن أبي عبد الله عليه السلام عن آبائه عليهم السلام عن أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام فی حديث الأربعمائة ... مَا مِنْ دَاءٍ إِلَّا وَ فِي الْحَبَّةِ السَّوْدَاءِ مِنْهُ شِفَاءٌ إِلَّا السَّام‏ ... إِنَّ أَفْضَلَ مَا تَدَاوَيْتُمْ بِهِ الْحُقْنَةُ وَ هِيَ تُعَظِّمُ الْبَطْنَ وَ تُنَقِّي دَاءَ الْجَوْفِ وَ تُقَوِّي الْبَدَنَ اسْتَعِطُوا بِالْبَنَفْسَجِ وَ عَلَيْكُمْ بِالْحِجَامَة»، چنين برمی‌آيد برخی درمان‌ها نزد شارع محبوب است و می‌توان از اين روايت استحباب درمان به وسيله روش‌های ذكر شده را استنباط نمود و اتفاقا برخي درمان‌های قطعي كرونا كه برای نمونه در طب سينوی مطرح شده است و آيت الله خسروپناه نيز به آن اشاره نموده اند به اين روش‌های درمانی نزديك‌تر از "واكسن" هستند. جای بسی شگفت است كه فقيه بزرگوار چطور در مقام دفاع از اين درمان‌های مستحب برنيامده‌اند و تاکنون ادعايی بر ترتب حكم شرعی بر انجام آنها ننموده‌اند؟ 🔻ناديده گرفتن ملزومات فتوای وجوب واكسن حتی اگر این فرض را بپذیریم كه: «كرونا يك بيماري مسري است و احتمال مرگ در همه افراد جامعه يكسان است» كه ابدا چنين نيست! در صورت حكم به اجبار واكسيناسيون؛ حكومت در قبال ضرر معتنابهي كه به جان مردم بر اثر واكسن وارد می‌آيد ضامن است، چه این ضرر كوتاه مدت باشد و چه بلند مدت. حال آنكه در این زمان، بررسی بی‌طرفانه راجع به ارتباط ظهور عارضه با تزریق واكسن به‌ دلیل وجود ساختار و نظام كنونی وزارت بهداشت، به هيچ وجه امكان پذير نيست و مردم نيز آگاهي و دانش و ابزار لازم و كافی براي تشخيص و اثبات عوارض را ندارند، اين موضوع حق آنها را در دريافت ديه نقض نمی‌كند و در صورت بروز ضرر معتنابه در هر شخص، حكومت تا یوم لقاءالله و ابد، ضامن خواهد بود. البته ايشان به رغم اینکه وجوب واکسن را مطلق بیان کرده اند و واضح است که وجوب مطلق انصراف به وجوب تعیینی دارد، اما در پاسخ به نقد آيت الله خسروپناه فرمودند كه : « وجوب تزریق واکسن، به نحو وجوب تخییری است، نه تعیینی»، به نوعی از موضع قطعی پیشین خویش عقب نشینی فرمودند. احتمالا منظور ايشان اين است كه بر مكلف واجب است در صورت تمايل به حضور در اجتماع واكسن تزريق نمايد و اگر خوف به ضرر دارد بايد در خانه بنشيند!. سوالی مطرح می شود که با چه عنواني مي توان مكلفی را كه بيمار بودن و ناقل بودنش محرز نيست و بر اساس موضوعی كه مستنبطه نيست، در خانه محبوس و از حضور در اجتماع منعش نمود؟!