✨﷽✨ نکات تربیتی😍 یک دانه چرا درخت می‌شود؟ چون با خاک، با خاک سخت، با خاک فشرده، با سنگ‌های مسیر، با موانع دیگر سخت مقابله و مبارزه می‌کند و لحظه‌ای آرام و قرار ندارد. در نتیجه، قد می‌کشد، بالا می‌کشد و به نور می‌رسد، و به روشنی و به روشنایی. و این فرایند از دانه به درخت، نماد حقیقتی است به نام جهاد. جهاد، در کلام اَمیرَالمُؤمِنینَ، یعنی از دانه به درخت شدن. آدمی عین یک دانه است؛ دانه‌ی وجود آدمی قد نمی‌کشد و درختی تنومند و تناور نمی‌شود، آسمانی نمی‌شود و به نور و روشنایی نمی‌رسد، مگر با جهاد، با مجاهدت، با تلاش، با کوشش در عرصه‌ها و زمینه‌های مختلف. که آن عرصه‌ها را به چهار بخش تقسیم می‌کند. در حقیقت، این چهار بخش، بال‌های جهاد محسوب می‌شوند. لذا فرمود: وَالجِهادُ مِنْها عَلى اَرْبَعِ شُعَبٍ. 🌹و اولین آن‌ها فرمود: عَلَى الأَمْرِ بِالمَعْرُوفِ. اَمرُ بِالمَعروفِ یعنی خوبی را گفتن، خوبی را نشان دادن، خوبی را جار زدن. یعنی دست گرفتن، راه نشان دادن، دلگرم کردن، امید بخشیدن، چشم‌ها را باز نمودن. أمرُ بِالمَعروفِ یعنی باید بگویی، باید یاد بدهی، باید تشویق کنی، باید تعریف کنی، باید هدایت کنی، باید خوبی را توی چشم‌ها بیاوری، باید چراغ راه باشی و نگذاری خوبی گم شود، نگذاری دل‌ها یخ بزند، نگذاری خوبی فراموش و خاموش شود. #نکات_تربیتی @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

🌱🌱🌱 البته شیوه هم باید مَعروف باشد؛ یعنی با شیوه‌ی مُنکَر و زشت نمی‌شود کاری خوب و معروف را جا انداخت. شما حافظ را ببین؛ وقتی می‌خواهد از یک مُنکَر و زشتی نهی کند، به چه زیبایی نهی می‌کند. می‌خواهد بگوید با رفیق ناباب ننشین، با رفیق ناباب نگرد، اما ببین چگونه می‌گوید: نازنینی، چو تو پاکیزه‌دل و پاک‌نهاد بهتر آن است که با مردمِ بد ننشینی اول، چه شأن و شرافتی به حریف می‌دهد و بعد هم نمی‌گوید باید، همین است و جز این نیست، بلکه می‌گوید: خوب‌تر این است، بهتر این است. یا در پاسخ کسی که گفته بود حافظ پنهانی شراب می‌خورد، ببینید هیچ پرخاش نکرد، هیچ ناسزا نگفت، چه نرم، چه مخمل‌وار او را از این مُنکَر نهی کرد. می‌گوید: یک عزیزی گفت حافظ می‌خورد پنهان شراب ای عزیز من، نه عیب آن به که پنهانی بود #نکات_تربیتی #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِک‌‌الفرَج🌱 @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

☘☘☘ و در ادامه اِمام علی علیه‌السلام فرمود: فَمَن اَمَرَ بِالمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ المُومِنِينَ هر کسی خوبی‌ها را جار زد، خوبی‌ها را هوار کرد، رواج داد، چنین کسی جان می‌دهد، جرأت می‌دهد به اهل ایمان. دل‌های اهل ایمان را قرص می‌کند، محکم می‌کند، گرم می‌کند. روح تازه‌ای در تن آن‌ها می‌دمد، شک را از آن‌ها دور می‌کند، ترس را می‌سوزاند. ✨وَمَنْ نَهىٰ عَنِ المُنْكَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ المُنَافِقِينَ هر که زشتی‌ها را نهی کند، نهیب بزند، بکوبد، پوزه‌ی نفاق را به خاک مالیده. بی‌صدا ولی کاری، بی‌سلاح ولی برنده، بی‌جنگ ولی پیروز. و خلاصه دل بدکاران را با این کارش می‌لرزاند. ✨وَمَنْ صَدَقَ فِی الْمَوَاطِنِ قَضَىٰ ما عَلَيْهِ و هر که در خطر، در ترس، در شلوغی، راست بماند، صادق بماند، وظیفه‌اش، تکلیفش، قرضش را ادا کرده. شب‌ها راحت می‌خوابد، روزها با سر بالا راه می‌رود؛ چون لیز نخورده، نلرزیده، نترسیده، حق گفته، حق مانده. وَمَن شَنِئَ الفاسِقِينَ وَغَضِبَ لِلَّهِ، غَضِبَ اللَّهُ لَهُ، وَأَرْضَاهُ يَوْمَ القِيَامَةِ و کسی که از آدم‌های فاسق، از گناهکاران، از بی‌قیدها، از بی‌حیاها بدش آمد، از ته دل، از روی غیرت، از برای خدا، و از روی درد و فقط از عشق به پاکی، نه از روی کینه، نه از روی عقده، نه از روی حسادت یا حساب و کتاب. 🌹خدا پشتش است، خدا پشتیبانش است، خدا همراهش است، و خدا روز حساب راضی‌اش می‌کند، و در آن روز خدا دلش را شاد می‌کند، لبش را خندان می‌کند، دلش را پر از امید می‌کند و چهره‌اش را پر از نور می‌کند. و دیگر نه بدهکار، نه شرمنده، نه خجالت‌زده. و خدا به خاطر او خشم می‌گیرد، به عشق او غضب می‌کند، و نمی‌گذارد کسی به او نگاه چپ کند. #نکات_تربیتی اَلَّلهُم‌صلّ علیٰ محمّدوَآل محمّدوعجّل فرجهُم @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

نتیجه‌گیری: در نگاه اَمیرالمؤمنین علیه‌السلام، جهاد تنها شمشیر کشیدن و میدان نبرد نیست، بلکه یک سیر درونی و مبارزه‌ی پیوسته با تاریکی‌های درون و بیرون است؛ از دانه بودن تا درخت شدن، از سکوت تا صراحت، از مصلحت‌اندیشی تا راستی، از دلبستگی تا دل‌کندن. این جهاد، ریشه در چهار شاخه دارد: 1⃣گفتن خوبی 2⃣نهی از بدی 3⃣صداقت در بحران 4⃣و بیزاری از فسق. هر کسی این چهار بال را بگشاید، از زمین بلند می‌شود و به آسمان می‌رسد. #نکات_تربیتی #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِک‌‌الفرَج🌱 @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

☘☘☘ برای پیاده‌سازی این نکات در زندگی: 1⃣خوبی را آشکار کن، حتی کوچک‌ترینش را یعنی اگر دیدی کسی کار خوبی کرد، بگو. تشویق کن. تعریف کن. در جمع، زیبایی‌ها را بازتاب بده؛ چون امید می‌آفریند. 2⃣در برابر زشتی‌ها بی‌تفاوت نباش بی‌احترامی، دروغ، ظلم، ریا یا تحقیر... هرجا دیدی، در حد توانت اعتراض کن. حتی یک نگاه نارضایتی، یا سکوتی آگاهانه می‌تواند تأثیرگذار باشد. 3⃣صداقت را حتی در سخت‌ترین موقعیت‌ها نگه دار گاهی هزینه دارد، ولی در نهایت آرامش و عزت برایت خواهد آورد. نترس از راست‌گویی، چون خدا با راستگویان است. 4⃣با فسق و فریب صمیمی نشو رفاقت با گناه، به‌تدریج دل را تیره می‌کند. اگر کسی دائم حق را زیر پا می‌گذارد و از خدا نمی‌ترسد، از او فاصله بگیر. این فاصله، محافظ روح توست. 5⃣جهاد را محدود به نبرد ندان؛ خودسازی بزرگ‌ترین میدان است هر روز و هر ساعت، فرصتی است برای رشد؛ برای بهتر شدن، برای نه گفتن به بدی و بله گفتن به نیکی. #نکات_تربیتی اَلَّلهُم‌صلّ علیٰ محمّدوَآل محمّدوعجّل فرجهُم بحق عمه سادات زینب کبری سلام الله علیها @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

✨﷽✨ #نکات_تربیتی🌸 در یک باغچه، هم گل می‌روید و هم خار. ولی شما آیا بی‌طرفید؟ یعنی گل و خار را با یک چشم می‌بینید؟ هرگز! بلکه شما طرف گل را می‌گیرید، خار را از باغچه بیرون می‌کشید و می‌گویید: جای خار در باغچه نیست، خار باید در بیابان باشد. باغچه جای گل است، نه خار. و اینجاست که باغچه دیدنی می‌شود، نفس گل تازه می‌شود، شاداب می‌شود، جان می‌گیرد. و عدالت، دقیقاً همین است؛ یعنی هر چیز در جای خود باشد. یعنی گل در باغچه و خار در بیابان. پس، عدالت بی‌طرفی نیست؛ عدالت یعنی جانب گل را گرفتن. عدالت، ایستادن در کنار گل است، و گل همان حق است. پس باید طرف حق را گرفت. حال اگر حق در هر سمتی بود، آنگاه باید بی‌طرف بود؛ درست مانند باران. باران که می‌بارد، چه بر بام کاخ شاه و چه بر سقف کلبه‌ی فقیر، بی‌طرف است و بی‌تفاوت، و برای باران، شاه و گدا یکی‌ست. حال، امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید: این عدالت تحقق نمی‌یابد مگر با چهار چیز: #نکات_تربیتی🌸 اَلَّلهُم‌صلّ علیٰ محمّدوَآل محمّدوعجّل فرجهُم بحقّ عمه سادات زینب کبری(س) @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

اوّل، فهم است. تنها کسی می‌تواند عادل باشد که بفهمد؛ آن هم نه سطحی، بلکه عمیق. باید به درون ماجرا نفوذ کند، به عمق ماجرا برسد، زیر پوست حقیقت برود. باید خوب گوش بدهد، کمتر سخن بگوید، بیشتر بشنود، شتاب‌زده تصمیم نگیرد، هیجانی برخورد نکند. همانند غواصی که به عمق دریا فرو می‌رود، باید تا ته حقیقت، تا کنه حرف‌ها و نیت‌ها فرو برود. دوّم، علم است. یعنی داشتن دانش، آگاهی لازم و اطلاعات دقیق در زمینه‌ی موضوع مورد قضاوت. باید بداند چه چیز درست است و چه چیز نادرست؛ و باید بداند که قانون چه می‌گوید، عرف چه حکم می‌کند، منطق چه مسیری را نشان می‌دهد. فرد عادل نمی‌گوید «فکر می‌کنم این‌گونه است»، بلکه می‌گوید «می‌دانم این‌گونه است». سوّم، حکم است. هنگام داوری و صدور رأی، باید روشن، روان و شفاف حکم را صادر کرد؛ بی‌ابهام، بی‌پنهان‌کاری، بی‌دوپهلوگویی. نه خاکستری، نه مصلحت‌اندیشی بی‌مبنا، نه تعارف‌های بی‌جا، نه ضربه زدن به انصاف. حکم باید قاطع باشد، محکم، بی‌لرزش و با وضوح کامل. چهارم، حلم است. و اینجاست که کار دشوار می‌شود. چراکه هر حکمی که صادر می‌شود، خواه‌ناخواه یک طرف محکوم می‌گردد. محکوم گاه ناسزا می‌گوید، گاه تهمت می‌زند، گاه برچسب ناروا می‌زند. همانند همان بوته‌ی خاری که وقتی از باغچه کنده می‌شود، ممکن است دست و جامه شما را زخمی کند. اما شما نباید بلرزید، نباید به خشم بیایید. باید صبور باشید، آرام بمانید، خونسردی‌تان را حفظ کنید. به جای فریاد، لبخند بزنید. به جای دعوا، سکوت کنید. به جای انفجار، بردباری پیشه سازید. حِلم یعنی دل‌تان نسوزد وقتی کسی قدرتان را نمی‌داند. یعنی دستان‌تان نلرزد وقتی شما را متهم می‌کنند. یعنی از عدالت کوتاه نیایید، فقط چون دیگران خوششان نمی‌آید یا پذیرای آن نیستند. پس، عدالت سفری‌ست با چهار منزل: آغازش با فهم، ادامه‌اش با علم، پیش‌روی‌اش با حکم، و ماندگاری‌اش با حلم است. به‌عنوان نمونه، معلمی را تصور کنید که در کلاس نشسته است. دو دانش‌آموز با یکدیگر درگیر شده‌اند. یکی می‌گوید آن دیگری او را زده و آن یکی می‌گوید اولی آغازگر درگیری بوده. حالا معلم باید قضاوت کند و عدالت را در داوری رعایت کند. اگر شتاب‌زده تصمیم بگیرد، یا فقط به سخن یکی از آنان گوش بسپارد، چه خواهد شد؟ اگر نداند اصل دعوا از کجا آغاز شده، چه؟ اگر بخواهد دل هر دو را به‌دست آورد و بگوید: «هر دوی شما مقصرید»، چه پیامدی خواهد داشت؟ و از همه دشوارتر، اگر یکی از دانش‌آموزان پس از اعلام حکم، از معلم برنجد، فحاشی کند، قهر کند یا لج کند، آیا معلم باید از کوره در برود؟ باید تسلیم شود؟ باید برای حفظ سکوت کلاس، بی‌عدالتی کند؟ نه، امیرالمؤمنین می‌گوید: معلم اگر می‌خواهد عادل باشد، باید چهار ویژگی را داشته باشد: اوّل، خوب بفهمد چه رخ داده؛ دوّم، بداند چه درست است؛ سوّم، قضاوتی شفاف و روشن ارائه دهد؛ و چهارم، صبوری و بردباری پیشه کند، آرام بماند، و خشمگین نشود. بر همین اساس، امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «**وَ العَدْلُ مِنْها عَلى أَرْبَعِ شُعَبٍ**» عدالت بر چهار شاخه استوار است؛ چهار ریشه دارد. یعنی اگر این چهار ویژگی را داشته باشی، به مسیر عدالت راه یافته‌ای: نخست: عَلى غائِصِ الفَهْمِ — فهمی ژرف و عمیق یعنی فرد باید مسئله را به‌درستی و از عمق درک کند. دوّم: وَ غَوْرِ العِلْمِ — نفوذ در ژرفای دانش باید به دانشی جامع، عمیق و همه‌جانبه در آن حوزه مسلط باشد. مثلاً اگر اختلافی میان مالک و مستأجری وجود دارد، نخست باید سخن هر دو را بشنود و سپس با قوانین حقوقی مرتبط با مالکیت و اجاره به‌خوبی آشنا باشد. سوّم: وَ زُهْرَةِ الحُكْمِ — صدور حکمی روشن و شفاف، بدون ابهام، بی‌پیرایه، با شجاعت و صراحت کامل. چهارم: وَ رَساخَةِ الحِلْمِ — بردباری و حلمی ریشه‌دار یعنی بردباری و حلم در تار و پود جان و روح او جاری باشد؛ از ژرفای جانش بجوشد. سپس حضرت می‌فرمایند: #نکات_تربیتی🌸 اَلَّلهُم‌صلّ علیٰ محمّدوَآل محمّدوعجّل فرجهُم بحقّ عمه سادات زینب کبری(س) @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

🌱🌱🌱 فَمَنْ فَهِمَ غَوْرَ العِلْمِ؛ هرکه فهمی درست و عمیق داشت، و فهمیده داوری کرد، ژرفای دانش را پیدا می‌کند؛ یعنی خداوند او را با حقایق بیشتری آگاه می‌کند؛ درست مثل فرزند دولتمندی که از داشته‌های خود کمالِ حُسن استفاده را می‌کند، و اینجاست که پدر، او را برخوردارتر خواهد نمود. وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ العِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرائِعِ الحُكْمِ؛ و کسی که از علم و آگاهی فراوانی برخوردار شد، از سرچشمه‌های ناب داوری، سیراب بیرون خواهد آمد؛ یعنی چنین قضاوتی که ریشه در علم و آگاهی داشته باشد، برای او مانند آب، مایه‌ی حیات و طراوت و سرزندگی است. 🌹و نیز فرمودند: وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ؛ و هرکه بردباری پیشه کند، و پس از داوری، صبر و تحمل نشان دهد، و از سرزنش‌ها نهراسد، از تهمت‌ها نلرزد، در کار خود کوتاهی نکرده، بلکه حق را تمام و کمال ادا کرده است. و چنین فردی، حقیقتاً عادل است. و نتیجه‌اش آن است که: عاشَ فِی النّاسِ حَمیداً؛ در میان مردم، ستوده و محبوب و محترم و مغتنم خواهد بود. و به خاطر رأی پخته‌اش، قضاوت عاقلانه‌اش، داوری منصفانه‌اش، و تصمیم درست و سنجیده‌اش، همه او را تحسین خواهند کرد. نتیجه‌گیری: عدالت، صرفاً بی‌طرفی نیست؛ بلکه آگاهانه و مسئولانه در کنار حق ایستادن است. و این، تنها با چهار خصلت به دست می‌آید: فهم عمیق، علم دقیق، حکم روشن و حلم استوار. برای پیاده‌سازی این نکات در زندگی: ۱. قبل از قضاوت درباره‌ی هر مسئله‌ای، به‌جای واکنش سریع، لحظه‌ای مکث کرده و تلاش کن عمق ماجرا را بفهمی. ۲. هرجا خواستی نظر بدهی، مطمئن شو اطلاعات و دانش کافی در آن زمینه داری. ۳. شفاف، بی‌طرف و بدون تعارف نظر بده، حتی اگر به مذاق اطرافیان خوش نیاید. ۴. وقتی مخالفت یا نقدی شنیدی، آرام بمان، دلگیر نشو، و به‌جای دفاع عجولانه، در سکوت استقامت کن. ۵. عدالت را در خانواده، محل کار، کلاس درس، گروه دوستان و حتی در قضاوت‌های درونی‌ات تمرین کن. #نکات_تربیتی🌸 اَلَّلهُم‌صلّ علیٰ محمّدوَآل محمّدوعجّل فرجهُم بحقّ عمه سادات زینب کبری(س) @bashohada_ta_zohor🇮🇷 ♡☆یـازهــــرایازینب(س)☘☆♡

✨﷽✨ نکات تربیتی🌸🍃 درخت سیب کارش سیب دادن است و خودش که درخت است، از کارش که سیب دادن است بهتر است، چرا؟ چون اگر درخت سیب نبود، سیبی هم در کار نبود و اگر سیبی هست، چون درخت سیبی در کار است. وانگهی، درخت سیب فقط سیب نمی‌دهد، کارهای دیگری هم دارد که کارستان است. درخت سیب مثل همه درختان، با شاخه‌های پربرگ خود باعث سایه و خنکی هواست و با شکوفه‌های سپید و صورتی بسیار زیبایی که در فصل بهار دارد، چهره طبیعت را دل‌انگیز می‌کند و پناهگاهی است برای پرندگان که در درون شاخه‌های آن لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند، و زنبورها از شکوفه‌های آن شهد می‌گیرند و عسل می‌سازند. و مثل سایر درختان، مایه استحکام خاک‌ است، و از فرسایش زمین جلوگیری می‌کند، چون ریشه‌های درخت خاک را نگه می‌دارد و نمی‌گذارد باران یا باد خاک را با خود ببرد. برگ‌های این درخت مثل درختان دیگر، اکسیژن آزاد می‌کنند و هوا را پاک و صاف و تصفیه می‌سازند و ده‌ها کار و هنر دیگر که ما نمی‌دانیم، که ما نمی‌بینیم. پس نتیجه بگیریم که درخت سیب از کار خوبش که سیب دادن است، بهتر است. حال در نگاه امیرالمؤمنین ع، آدمی که کار خوب می‌کند، درست مثل درخت سیبی است که سیب می‌دهد. می‌گوید چنین آدمی از کار خوبش خوب‌تر است. چرا؟ چون اگر نبود، کار خوب هم نبود. دیگر آنکه، کار خوبش فقط همین یک کار نیست و دیگر آن‌که، همین کار خوبش یک‌بار است و تمام می‌شود، در حالی که از خود او مدام کار خوب سر می‌زند، درست مثل همان سیب که یک‌بار مصرف می‌شود و تمام، اما درخت سیب خودش مدام و هر ساله اگر باشد، سیب می‌دهد. پس خودش خوب‌تر است. از این‌رو فرمود: فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ، یعنی انجام‌دهنده کار خوب از کارش که خوب است، خوب‌تر و بهتر است. و این یعنی هر قدر کار خوب کسی را خوش و دوست می‌داری، خودش را خوش‌تر و دوست‌تر بدار و خودش دوست‌داشتنی‌تر است. پس وقتی کسی برایت کاری می‌کند، فقط قدردان کارش نباش، قدردان خودش هم باش؛ چون آدم‌ها مهم‌تر از کارهایشان هستند. چقدر زیبا می‌گفت مولوی: ای یار، شکر بهتر یا آن‌که شکر سازد؟ خوبی قمر بهتر یا آن‌که قمر سازد؟ و یاد بگیر پشت هر نعمت، بخشنده‌اش را ببینی. سپاس از آدم‌ها، آدمی را بزرگ می‌کند. #نکات_تربیتی🌸 @bashohada_ta_zohor🌱۰•

🌸🍃 حالا ممکن است بگویی خوب که چه؟ این کلام امیرالمؤمنین به چه کار من می‌آید؟ کدام گره از گره‌های کور من را باز می‌کند؟ اگر او این سخن نمی‌گفت، چه از من کم می‌شد و حالا که گفت، چه بر من اضاف شد؟ ببین، حاصل کلام امام این است که: آدمی از کارش مهم‌تر است، پس میان خودت و کارت، خودت را انتخاب کن، نگاهت به خودت باشد نه کارت، پس این یک تغییر نگاه است، می خواهد نگاهت را تغيير بدهد، چون من و شما نگاهی دقیقاً به عکس داریم. ما کارها را مهم‌تر از آدم‌ها می‌بینیم، دلیلش اینکه به راحتی و مثل ریگ بیابان دروغ می‌گوییم. ما چرا دروغ می‌گوییم؟ چون فکر می‌کنیم کارمان راه می‌افتد، و امیرالمؤمنین می‌گوید: کارت با دروغ راه می‌افتد، اما خودت از راه می‌افتی. و خودت مهم‌تر از کارت هستی. پس هر وقت وسوسه شدی دروغ بگویی، بگو من از کارم مهم‌ترم. همیشه میان کارت و خودت، خودت را انتخاب کن. همانطور که میان خودت و خدا، خدا را باید انتخاب کنی. و از آنطرف با صداقت کارت ممکن است عقب بیفتد اما خودت جلو می‌افتی و خودت مهم‌تر از کارت هستی. صداقت شاید هزینه داشته باشد، اما همیشه سود نهایی‌اش را به خودت می‌رساند. هر دروغ مثل وامی است با بهره سنگین که روزی باید پس بدهی. پس، دروغ نگو، هرچند کارت جلو بیفتد، و راست بگو، هرچند کارت عقب بیفتد. و این سخن مردی است که پیش از آنکه بگوید به کار می‌بست تاریخ گواهی می‌دهد که او می‌توانست با یک دروغ جامه خلافت به تن کند و خلیفه مسلمانان جهان شود، اما نگفت و نشد و چاه کنی را بر تخت خلافت برگزید و این یعنی خودش را از کارش مهمتر می‌دید. و از این رو صدق و صداقت را پیشه کرد، و صداقت سرمایه‌گذاری بلندمدت است. و سودش در قیامت قیامت می‌کند. چون خداوند قیامت را به روزی یاد می‌کند که راستگویان مزد راستی خویش را دریافت می‌کند. قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ مائده/ ۱۱۹ نتیجه‌ اینکه: خودت همیشه مهم‌تر از کارت هستی. روی خودت کار کن، چون تو منبع تمام کارهای خوبی. برای پیاده‌سازی این نکات در زندگی: به جای قضاوت آدم‌ها فقط بر اساس کارهایشان، سعی کن شخصیت‌شان را ببینی. قبل از دروغ گفتن، از خودت بپرس: می‌خواهم چه کسی باشم، کسی که خودش باید جلو بیوفتد یا کارش؟ و قدردانی از آدم‌ها را تمرین کن، حتی با یک جمله ساده. #نکات_تربیتی🌸 @bashohada_ta_zohor🌱۰•