مولودی ولادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) با صدای دلنشین #شهید_محبوب، حاج عادل رضایی •. #شهید_عادل_رضایی

من یاد دل و دل یاد تو را میگیرد دانی دل اگر یاده برادر نکند میمیرد؟ پنجشنبه که می‌شو د باز ڪبوتر دلمان پَر می‌ ڪشد به بامِ یاد ت عادل جان.. و چہ خاضعانہ همڪلام معبود شدی گوارای وجودت این خلوت عرفانے ... کاش می‌دونستم به چه فکر می‌کردی؟ فاصله تو و امروز من چقدر زیاد است .... عادل عزیز صفحه ی ﺁﺧﺮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎمهﺍﻡ ﺭﺍ اینگونه می ﺧﻮﺍﻫﻢ... ↓ به فیض شهادت نائل شد.. ﺁﺭﺯﻭﯾﺶ ﺑﺮﺍی ﻣﻦ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭ که ﻋﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ، ﻫﺴﺖ؟! ﺭﺍﻩ ﺁﺳﻤﺎﻥ که بسته نیست، ﻫﺴﺖ؟! اگر هست چرا اینگونه زیبا رفتی به دیدار معشوق... تا حرف شهادت می زنم.. فرشته ها می زنند زیر خنده...! حق دارند... تصادف، بیمارستان، مرگ عادی..؛ سزای چون منی است.. اما... این که نشد پایان..! خدا کند انتهای قصه ی ما رو سرخ بنویسن..! یادمان باشد اگر شهید نشویم باید بمیریم..! #شهید_محبوب #عادل_رضایی #دلتنگی #یاد_شهدا_با_ذکر_صلوات #اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمدوعجل‌فرجهم

🌹صدایی که از سنگ برمی‌خیزد ✍خیلی وقته که این سنگ را می‌شناسم، سنگی که نام عموی شهیدم را بر خود دارد. اما همیشه چیزی در آن کم بود. یک جای خالی... انگار هنوز چیزی ناتمام است، انگار هنوز حرفی برای گفتن دارد. هر بار که کنار مزارش می‌ایستادم، این فکر در ذهنم ریشه می‌دواند: کاش می‌شد این جای خالی را پر کرد... اما نه با سنگ، نه با کلمات سرد حکاکی‌شده، بلکه با چیزی که زنده باشد، چیزی که روح داشته باشد. و حالا، یک ایده... شهیدی که مداح بود، صدایی که روزی در مجالس حسین (ع) طنین می‌انداخت، نباید در سکوت فرو برود. آن جای خالی، همان‌جایی که همیشه مرا به فکر فرو می‌برد، حالا می‌تواند راهی باشد برای شنیدن دوباره صدایش. یک پل، یک مسیر... روی سنگ مزار، یک بارکد کوچک نقش بسته است. زائر که بیاید، گوشی را که بالا ببرد، صفحه‌ای باز می‌شود. آنجا، صوت زیارت عاشورا با صدای خودش، همان نغمه‌ای که بارها در هیئت‌ها شنیده‌ایم، جاری می‌شود. متن زیارت هم هست، اما این‌بار با صدای او، انگار خودش اینجاست، انگار میان ما نشسته و می‌خواند، و ما، به نیابت از او، زمزمه می‌کنیم: "السلام علیک یا أبا عبدالله..." حالا دیگر جای خالی‌ای باقی نمانده. سنگ، خودش سخن می‌گوید. صدای عموی شهید، فراموش نمی‌شود. #شهید_محبوب #گلزار_شهدای_کرمان