🔷فرق «عبادت» و «اطاعت» : 🔸اطاعت انجام دادن دستور دیگری با رغبت است؛ چه دستور خدا باشد و چه دستور بشر؛ 🔸ولی عبادت، مخصوص خدا و اخصّ از اطاعت است (الفروق). 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔷فرق «صِراط» و «سَبیل» : 🔸تفاوت میان صراط و سبیل مانند تفاوت اتوبان و جادهٔ فرعی است که همهٔ راه‌های فرعی(سبيل) به صراط منتهی می‌شوند. 🔸زکات، نماز و جهاد، همگی سُبُل‌اند لذا جمع بسته می‌شود؛ ولی صراط هرگز جمع ندارد (التحقيق ٥ و ٦، ص ٢٧٧). 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔷فرق مَغْضُوب و ضالّ : 🔸مغضوب کسی است که مورد خشم خداست و معمولا راه توبه و بازگشت به روی او بسته است؛ 🔸ولی ضالّ این گونه نیست و چه بسا با شرایطی راه توبه برای او باز باشد. 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔷فرق مِلک و مُلک : 🔸مِلک به معنای مالکیت است و درباره انسان و سایر موجودات استعمال می‌شود؛ 🔸ولی مُلک به معنای فرمانروایی است و فقط نسبت به انسان ها معنا دارد، نه اشياء. (الفروق). 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔷فرق صَمَد و غَنیّ : 🔸«غنی» یعنی بی نیاز، دارا 🔸ولی «صمد» يعنی بی‌ نیازی که همه به او نیازمندند. او از نظر گیرندگی مسدود الباب و از لحاظ دهندگی کاملا باز است و این مفاهیم در کلمه «غنی» نمی‌باشد. 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷🌺فرق «جید» و «عُنُق» : 🔸هر دو به معنای گردن است 👈با این تفاوت که: 🔸جيد به قسمت جلوی گردن که بالای سینه قرار دارد اطلاق می‌شود 🔸عُنُق به بخش پشت سری گردن و یا به کل گردن گفته می‌شود. (التحقیق/٢، ص ١٧٥). 🔹مثال از کاربرد «جيد» و «عُنُق» در قرآن: 💠﴿فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ﴾ (سوره مَسَد، آيه ۵) 💠﴿وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا﴾ (سوره اسراء، آیه ٢٩) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷🌺فرق «دین» و «مِلَّت» : 🔸مِلَّت از ((ملل: املاء كردن)) گرفته شده و به معنای مجموعهٔ شریعتی است که یک پیامبر به مردم املا نموده باشد؛ 🔸ولی دین ممکن است الهی و طبق یک شریعت و ملّت باشد و یا می‌تواند الهی نباشد، مثل دین کفار، اما ملّت همیشه الهی است. 🔹مثال از کاربرد «دین» و «ملّت» در قرآن: 💠﴿لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ﴾ (سوره کافرون، آيه ٦) 💠﴿وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾ (سوره بقره، آیه ١٣٥) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷🌺فرق «تابَ اِلی» و «تابَ عَلی» : 🔸تابَ با حرف ((الی)) فعل عبد است يعنی بازگشت عبد از گناه، چون میان خداوند و او فاصله افتاده و حرف ((الی)) اشاره به فاصله دارد. 🔸تابَ با حرف ((علی)) فعل ربّ است یعنی بازگشت خداوند از مجازات بنده، چون عنایت خداوند متعال از بالا به پایین است و ((عَلیٰ)) تسلّط از بالا به پائین است. 🔹مثال از کاربرد «تابَ اِلی» و «تابَ عَلی» در قرآن: 💠﴿أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾ (سوره مائده، آيه ٧٤) 💠﴿فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ﴾ (سوره بقره، آیه ٣٧) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷🌺فرق «تَسْبیح» و «تَقْدیس» : 🔸تسبیح، عبادت و یاد کردن خداست به صفات کمال، مانند علم و قدرت و مهربانی(صفات اثباتی)؛ 🔸ولی تقديس، منزّه دانستن خداست از صفات مادّی و زمان و مکان و محدودیّت ها (صفات انکاری، سلبیّه). 🔹مثال از کاربرد «تسبيح» و «تقديس» در قرآن: 💠﴿وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾ (سوره بقره، آیه ٣٠) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «شانِئْ» و «عَدُوّ» : 🔸هر دو به معنای [دشمن] است. 🔸عداوت از ماده «عَدْو» به معنای تجاوز است‌‌؛ 🔸ولی «شَنَآن» کینه توزی است. 🔸به عبارت دیگر، شَنَآن سبب و علت است برای عداوت، که حاصل آن است. عداوت به دشمنی کردن فعلی و عملی اطلاق می‌شود. 🔹مثال از کاربرد «شانِئْ» و «عَدُوّ» در قرآن: 💠﴿إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ﴾ (سوره کوثر، آیه ٣) 💠﴿أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ﴾ (سوره یس، آیه ۶۰) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «خَوْف» و «رُعْب» : 🔸خوف، ترس است؛ اعمّ از این‌که کم باشد یا زیاد؛ 🔸ولی رُعب به معنای پر کردن است و آن ترسی است که قلب را پر کند و چاره را سلب نماید (التحقیق/٤، ص ١٦٧). 🔹مثال از کاربرد «خَوْف» و «رُعْب» در قرآن: 💠﴿الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾ (سوره قریش، آیه ٤) 💠﴿سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ﴾ (سوره آل عمران، آیه ۱۵۱) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «خَوْف» و «حَذَر» : 🔸خوف ترس از چیزی است که خطرش اعمّ از قطعی و احتمالی است؛ 🔸ولی حَذَر ترس از چیزی است که خطرش قطعی است (الفروق). 🔹مثال از کاربرد «خَوْف» و «حَذَر» در قرآن: 💠﴿هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ﴾ (سوره رعد، آیه ١٢) 💠﴿أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ﴾ (سوره بقره، آیه ١٩) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «قَلْب» و «فُؤاد» : 🔸کلمهٔ قلب ناظر به این است که دل تحریک پذیر و تحوّل پذیر است 🔸و به آن فؤاد گفته می‌شود به مناسبت اینکه قلب محلّ سوز و گداز و محلّ گرمی و عواطف است. فَأْد یعنی (بریان کردن). 🔹مثال از کاربرد «قَلْب» و «فُؤاد» در قرآن: 💠﴿وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغًا إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾ (سوره قصص، آیه ١٠) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «نَبْذ» و «طَرْح» : 🔸هر دو به معنای (انداختن، افکندن) است. 🔸طَرْح، انداختن چیزی است؛ چه برای تحقیر، چه بدون آن 🔸ولی در مفهوم نَبْذ معنی توهین و بی اعتنائی و بی‌نیازی نسبت به آن شیء خوابیده است. 🔹مثال از کاربرد «نَبْذ» و «طَرْح» در قرآن: 💠﴿فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ﴾ (سوره ذاريات، آیه ٤٠) 💠﴿اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ﴾ (سوره يوسف، آیه ٩) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «حَسِبَ» و «ظَنَّ» : 🔸ظَنَّ، گمانی است که شخص هر دو طرف قضیّه را مورد توجه قرار می‌دهد، و یک طرف را ترجیح می‌دهد؛ 🔸ولی در حَسِبَ فقط به يک طرف قضیّه توجه می‌کند و از طرف دیگر به کلی غافل است (مفردات). 🔸لذا در آیه می‌گوید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ»؛ آیا نتیجه گرفته اید که داخل بهشت می‌شوید، ولی آن طرف را به حساب نیاورده‌اید که ممکن است وارد جهنم شوید. 🔹مثال از کاربرد «حَسِبَ» و «ظَنَّ» در قرآن: 💠﴿أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ﴾ (سوره آل عمران، آیه ١٤٢) 💠﴿بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَى أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنْتُمْ قَوْمًا بُورًا﴾ (سوره فتح، آیه ١٢) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «اَلْهىٰ» و «اَغْفَلَ» : 🔸اَغْفَلَ يعنی غافل کرد؛ 🔸ولی اَلْهىٰ يعنی از امور مهم غافل کرد. راغب گفته است: لهو به معنای غفلت نمودن از امور مهم است، نه مطلقِ غافل شدن. 🔹مثال از کاربرد «اَلْهىٰ» و «اَغْفَلَ» در قرآن: 💠﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ﴾ (سوره تکاثر، آیه ١) 💠﴿وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا﴾ (سوره کهف، آیه ٢٨) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «ثِقْل» و «وِزْر» : 🔸ثِقل به معنای مطلق سنگینی است؛ 🔸ولی وِزر ، بار سنگینی است که در دوش قرار گرفته باشد. (التحقيق/١٣، ص ١٠١). 🔸گناه را از این جهت وِزر گویند که بار دوش انسان است. 🔹مثال از کاربرد «ثِقل» و «وِزر» در قرآن: 💠﴿وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا﴾ (سوره زلزال، آیه ٢) 💠﴿وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ * الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ﴾ (سوره انشراح، آیات ٢ و ٣) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «اِنْقَلَبَ» و «رَجَعَ» : 🔸«رُجوع» بازگشتن است 🔸ولی «اِنْقَلَبَ» بازگشتِ همراه با تحول است. 🔹مثال از کاربرد «اِنْقَلَبَ» و «رَجَعَ» در قرآن: 💠﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ﴾ (سوره حج، آیه ١١) 💠﴿وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي﴾ (سوره اعراف، آیه ١٥٠) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «زَلْزَلَة» و «رَجْفَة» : 🔸زلزله ممکن است ضعیف یا قوی باشد 🔸ولی رجفه، زلزله عظیم و شدید است (الفروق). 🔹مثال از کاربرد «زَلْزَلَة» و «رَجْفَة» در قرآن: 💠﴿إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا﴾ (سوره زلزال، آیه ١) 💠﴿يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا ﴾ (سوره مزمل، آیه ١٤) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «کَذَبَ» و «خَرَصَ» : 🔸هر دو يعنی دروغ 🔸 کذب به سه گونه است: ١. گوینده می‌داند سخنش مخالف واقع است. ٢. یقین دارد که سخنش مطابق واقع است، ولی چنین نیست بلکه دچار جهل مرکب است. ٣. خودش هم مردد است که واقعیت چیست و از روی احتمال و تخمین ابراز نظر می‌کند. 🔸خَرَصَ دروغی از قسم سوم است. 🔹مثال از کاربرد «کَذَبَ» و «خَرَصَ» در قرآن: 💠﴿مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى﴾ (سوره نجم، آیه ١١) 💠﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴾ (سوره انعام، آیه ١١٦) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «اِحصاء» و «عَدّ [شمارش کردن]» : 🔸تعدید يعنی شمردن 🔸ولی احصاء به معنای ((به آخر و نهایت شمار و عدد رسیدن)) است. شما می‌توانید شن های صحرا را بشمارید؛ ولی نمی‌توانید به آمار دانه‌های آن برسید. 🔹مثال از کاربرد «اِحْصاء» و «عَدّ» در قرآن: 💠﴿وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا﴾ (سوره نحل، آیه ١٨) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق «فَطَرَ» و «اِنْفَطَرَ» : 🔸«فَطَرَ» به معنای شکافتن و دو تکّه کردن است که فعل متعدّی است. 🔸«اِنْفَطَرَ» به معنای شکافته شدن و ترکیدن و شکاف برداشتن است که فعل لازم است. 📌بررسی معنای «فطر» در تفسیر تسنیم : راغب «فطر» را به معنای شکافتن از جهت طول و ابن فارس ، آن را به معنای باز کردن شیء می داند . به گفته برخی از واژه پژوهان ، معنای واحد در همه مشتقات ریشه «فطر» ، احداث تحوّلی است که دگرگون کننده وضعیت پیشین است. و «فاطر» از اسمای خدا (عزّ وجلّ) و ناظر به ایجاد کیفیات خاصی است که خدای سبحان در مقام ربوبیت و تربیت موجودات در آن ها پدید می آورد. 🔹مثال از کاربرد «فَطَرَ» و «اِنْفَطَرَ» در قرآن: 💠﴿إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾ (سوره انعام، آیه ٧٩) 💠﴿إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴾ (سوره انفطار، آیه ١) 📚منابع: کتاب تفسیر تسنیم، جلد ٢٦، تألیف آیت الله جوادی آملی/ کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق « اِسْتِهْزاء» و «مَسْخَرَة» : 🔸در استهزا نیازی نیست که از شخص کاری سرزده باشد، بلکه فقط تحقیر مراد است 🔸ولی در مسخره، از شخص کاری سرزده که آن مورد تمسخر می‌شود (الفروق). 🔹مثال از کاربرد «اِسْتِهْزاء» و «مَسْخَرَة» در قرآن: 💠﴿يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴾ (سوره یس، آیه ٣٠) 💠﴿وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ ﴾ (سوره هود، آیه ٣٨) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق « قَبُول» و «تَقَبُّل» : 🔸قبول يعنی عملی مطابق قرار و قاعده صادر شده و پذیرفته شده است 🔸ولی تَقَبُّل يعنی پذیرفتن با آغوش باز (مفردات). در واقع باید گفت که در تقبّل، عمل شخص در حدّ نصاب قبول نیست؛ ولی مولی به لطف خود می‌پذیرد. 🔹مثال از کاربرد «قَبُول» و «تَقَبُّل» در قرآن: 💠﴿وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ ﴾ (سوره شوری، آیه ٢٥) 💠﴿وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾ (سوره بقره، آیه ١٢٧) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•

🔸♦️🔷💠🌹 لغت کده 🌹💠🔷♦️🔸 🔷فرق « بِرّ» و «إحْسٰان» : 🔸احسان عمل نیکو و نیکی کردن؛ اعم از اینکه کم باشد یا زیاد 🔸ولی بِرّ ناظر به گستردگی و فراگیری احسان است. 🔹مثال از کاربرد «بِرّ» و «إحْسٰان» در قرآن: 💠﴿لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ﴾ (سوره آل عمران، آیه ٩٢) 💠﴿وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا﴾ (سوره اسراء، آیه ٢٣) 📚منبع: کتاب لغتنامه تفسیری قرآن کریم، تألیف استاد ابوالفضل بهرام‌پور #لغت_کده •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈• •°|@basiij_quranii|°• •┈┈••••✾•🌿🦋🌿•✾•••┈┈•