#شهیدانه علیرضا قنواتی یادگار جنگ بود. عشق به امام و ولایت_مداری، مناجات های شبانه، نمازشب ها خاطره شده بود و #شهادت حسرتی بود بر دلش. راه را شناخته بود که وقتی خبرهای #سوریه را شنید خود را آماده کرد برای رفتن. جواب سوال تمام آنهایی که میگویند #مدافعان_حرم چرا میروند را داد وقتی که گفت: «فردای قیامت اگر #امام_حسین گفت در مجالسم، حسین حسین گفتی اما چطور اجازه دادی به حریم خواهرم بی حرمتی کنند. شما چه جوابی خواهید داد؟» روزگار عجیبی ست. برای حسین و #کربلایش دل میسوزانیم و #اشک میریزیم اما حرف سوریه که میشود خیلی ها میگویند نباید کسی برود و اینها بازی سیاسی است که چنین و چنان‌ و آرام خود را به سایه می کشند. وقتی اینها را میبینم یاد آن مردمی میافتم که در دروازه شهر سنگ پرتاب میکردند به سرهای بالای نیزه، دست می زدند برای #اسرای_کاروان نکند مسیرمان از همان دروازه بگذرد و حرف هایمان مثل همان سنگ ها، قلب حسین زمانمان را بشکند. کاش بیدار شویم و قضاوت نکنیم آن هایی که سرشان را فدای زینب میکنند و از همه چیز میگذرند، آرامش خانواده،حتی دختر هایشان... مثل علیرضا که غیرتش اجازه نداد بماند و دخترش دم رفتن برایش خواند: کاش میشد نروی تا تک و تنها نشوم بی تو دیوانه ترین عاشق شیدا نشوم😭 اما او چشم بر محبت پدری بست و اندکی بعد پیکرش به آغوش #دختر منتظرش برگشت...😔 این روزها سوریه همان کربلاست با این تفاوت که حسین نیست اما دل خوش است به #عباس و #علی_اکبرهای هیئت... این روزها زینب می خواند #هل_من_ناصر_ینصرنی؟ 📸شهید مدافع حرم #علیرضا_قنواتی 🗓تاریخ تولد: ۱۱ دی ۱۳۴۵ 📅تاریخ شهادت: ۱۱ مهر ۱۳۹۴ 🌹محل شهادت: حمص سوریه 🥀مزار شهید: روستای جایزان 🚩شهدای مدافع حرم خوزستان 🆔 @basijiyanegomnam