#زندگی‌نامه‌شهیدسیدمجتبی‌صالحی‌خوانساری 🌹روحانی شهید سید مجتبی در چهارمین روز از اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۳ را شاید بتوان یکی از بزرگ‌ترین افتخارات روستای «هوستانه» از توابع شهرستان خوانسار به شمار آورد؛ چرا که طفلی جذاب و دوست داشتنی، از تبار آل‌محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ دیده به جهان گشود و فضای خانه را معطر به عطر صلوات و دود اسپند نمود.خانواده ای مذهبی و متدین که ادامه راه شهید بسیار تاثیر گذار بودند. 🌼خانواده، نامش را مجتبی نهادند و چه زیبا نامی برایش برگزیدند.پدرش سید رضا مرد زحمتکشی که برای تامین مخرج زندگی سخت کار میکرد و در دامان مادری پاکدامن که الفبای زندگی را به آموخت. 😊شهید از همان کودکی کمک حال پدر و مادر بود بسیار به خانواده اش علاقمند بود و همیشه احترام پدر و مادرش را نگه می داشت.۷ساله بود که وارد مدرسه شد با توجه به هوش و تمرکزی که داشت توانست مقطع ابتدایی را با موفقیت به اتمام برساند.دروس مقدماتی و ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد سپس به حکم ضرورت زندگی و شغل و کسبی که داشت در تهران زندگی می نمود. 🔻 او که همواره اخلاص و صفا را سرلوحه زندگی‌اش کرده بود و با وجود مشکلات مالی و کارکردن در بازار تهران، هرگز دین را به نان، و عزّت را به ذلّت، نفروخت و به سنگر عبادت و توکّل، پناه برد. دریاچه روح متواضعش، این‌جا بود که به اقیانوس پر از دُرّ معنویت آیت الله سعیدی گره خورد و توفیق دوستی و هم‌نشینی با او را پیدا کرد و با تشویق ایشان در حوزه علمیه مجتهدی تهران، رحل اقامت افکند. در سفری که به اتفاق آیت الله سعیدی به کربلای معلی داشت، و توفیق زیارت حضرت امام ـ رحمه الله علیه- را یافت، کنار مرقد جد غریبش، حسین ـ علیه السلام ـ شتافت و همان‌جا با ارباب باصفایش عهد بست که تا زنده است جوانمرد باشد. و چه زیبا عهدی بود که او را کمک کرد تا هم در سنگر علم و حوزه علمیه نمونه باشد و هم در یاری رساندن به انقلاب و اسلام. آن روز که در زندان ساواک هفتاد ضربه سیلی، به صورتش می‌زدند و دندان‌هایش را می‌شکستند، به یاد مظلومیّت مادر غریبش می‌افتاد؛ چرا که جرم او هم‌، دفاع کردن از امام و حریم ولایت بود و رسم تاریخ، همیشه این بوده که حق، مظلوم باشد. 💥او نیز بنا بر عهدی که با جانان بسته بود، با برگزاری کلاس‌های قرآن و بحث‌های معرفتی و دینی، جوانان با انگیزه را، تربیت قرآنی ‌نموده و آماده جان‌فشانی در راه پر افتخار اهل‌بیت ـ علیهم السلام ـ می‌کرد و با تشکیل مؤسسات خیریه، خانواده‌های ایتام و مستمندان را دستگیری می‌کرد. اساتید بزرگوار ایشان، آیت الله حاج شیخ ابوالفضل خوانساری و سید محمدباقر موسوی همدانی ( مترجم المیزان ) او را به سر منزل عشق و معرفت، رهنمون می‌کردند. دروس حوزوی را ادامه داد طلبه ای ممتاز بود چنان با دقت و جدیت پای درس اساتید حاضر می شد که مورد تحسین همگان بود این روحانی بلندمرتبه تا سطح اجتهاد به تحصیلات خود در حوزه علمیه ادامه داد در کنار تحصیل گروهه های بسیجی گرد هم جمع میکرد سخنرانی میکرد از جبهه و جنگ و رزمندگان می گفت در پایگاه ها و مساجد گروهی را تشکیل دادند برای جمع آوری کمک های مردمی برای رزمندگان تا اینکه خود شهید با شنیدن سخنی از حضرت امام مبنی بر اینکه جبهه های را خالی نگذارید قصد جنگ می کند با گذراندن دوره های نظامی به عنوان یک روحانی مبلغ اعزام به جبهه های حق علیه باطل می شود. 🌹در جبهه در کنار سایر رزمندگان برای دفاع از خاک و ناموس جنگید به گواه همرزمانش هیچوقت نماز اول وقتش ترک نمی شد و در اوقات استراحت با رزمندگان قرآن میخواند. سرانجام غزل عاشقانه و عارفانه خویش را سی‌ام بهمن ماه ۱۳۶۲ در جبهه کردستان جاده جوانمرد –کرمانشاه مورد هجوم منافقین کوردل قرار گرفت و از ناحیه پهلوی راست و پیشانی، مجروح گشت و شربت شیرین شهادت را نوشید 🥀پیکر مطهر این ره یافته وصال یار، از کرمانشاه به تهران و حسینیه خوانساری‌ها منتقل و سپس با اطلاع قبلی به شهر مقدس قم و مسجد امام حسن عسگری ـ علیه السلام ـ برده شد و پس از طواف در حرم حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ و خواندن نماز، در گلزار شهدای قم به خاک سپرده شد. ✨روحش شاد و یادش گرامی باد 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه↙️👇 ╭┅───🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔 @basijmarkaz eitaa.com/joinchat/2142634072C384cd9186e 🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹