#آنچه_شما_فریاد_زدید نام نوشته : به ظاهر دانشجوی مملکت واگویه هایی با طعم درد در بطن ورودم به جامعه دانشگاه های فنی حرفه ای کشور خوشحال و خرسند بودم و دائم التکرار که این جمع، جمع بچه های فنی است ، همان ها که سر و ته کار را بهم آروده اند و کارهای عجیب و غریب سیستمی، آبرنگی و پارچه ای میکنند ، و دائم التکرار بودم که اگر خواهان کارهای عملی هستی به دانشگاه فنی و حرفه ای(ملی مهارت) بیا و از همان ابتدای کار ابزار به دست به دل میدونِ جنگِ اشتغال و حرفه بزن اما، اگر ریاضیات و دست به قلم بودن وحل مسئه های کاغذی را دوست داری، برو رشته های تئوریک دانشگاه های سراسری. اکنون که در بطن این اتفاق، در دانشگاه فنی حرفه ای اصفهان درس میخوانم حرفم را پس میگیرم اساتید انگشت شمار خوب و با تجربه ای داریم اما گاها به دلیل عدم توجه به این دانشگاه از نبود استاد توانمند و خلاق رنج میبریم و آه میکشیم. از کیفیت غذاهای پایین و نبود میوه یا وعده های کنار غذایی به دلیل بودجه کم این دانشگاه به دلیل عدم وجود صبحانه محیط های کوچک شبیه دبیرستان و از تک جنسیتی بودن دانشگاه هم خدمتتان نگویم که فعلا موضع صحبت بنده نیست،از همه اینها رنج میبریم. اما ، اینها درد های مشترکی اند که بر قلب های دانشجو های ملی مهارت نقش بسته . بگذارید از حرف های لخته شده دانشجویی ام بر لب هایم بگویم از دانشگاه فنی حرفه ای که بعد از گذشت 18 روز از اول مهر ، سال تحصیلی (ترمی) جدید اما هنوز دانشجوی این خوابگاه امکان رزرو غذا ندارد و ای کاش دردمان در همین خلاصه میشد . بگویم از دانشگاهی که هنوز در 18 ام مهر ماه سال تحصیلی (ترمی ) جدید ، خوابگاهش نیروی نطافت چی ندارد و ای کاش دردمان در همین خلاصه میشد. بگویم از دانشگاهی که هنوز در 18 ام مهرماه سال تحصیلی (ترمی ) جدید ،خوابگاهش از ترم پیش(قریب به سه ماه است)نظافت نشده . رعایت نظافت از اصول اولیه زندگی انسانی و اجتماعی است اما بگذارید گله کنم که جوان به ظاهر دانشجوی مملکت ما زمانی دانشگاه را ترک میکند ک بانگ اذان الهی از مسجد محلمان در حال به صدا در آمدن است،آری دانشجو خسته است و چند ساعتی را در کلاس های بدون دیتا پرژکتور و در مجهز ترین سایت دانشگاه که جمعا 15 سیستم هم ندارد که 5 تای آن ممکن است خراب باشد، نشسته است و شاید امتحان عملی زبان جاوااسکریپتش را هم بر روی کاغذ داده باشد؛خسته است وارد راهروی خوابگاه میشود و ساعت ورود به خوابگاهش را باید در دفتری قطور از کاغذهای چاپ شده ی نو با عناوین : نام و نام خانوادگی،ساعت ورود، ساعت خروج، تاریخ،امضا " وارد کند و برود و هربار پیش خود فکر کند چقدر بودجه در ماه صرف چاپ دفتر های کاغذی میشود ؟ در حالی که میتوان آنهارا با همت و علم دانشجویان همین دانشگاه الکترونیکی کرد و این اندکی دلسوزی ، نگاه به آینده ، امید به دانشجو و پیشرو بودن با علم روز دارد... امور مالی و فرهنگی دانشگاه و یا سرپرست تا کنون به این موضوع فکر کرده است؟ چشمش به راهرو،سرویس بهداشتی،حمام و... می افتد که با احتساب ماه مهر چهار ماه میشود که نظافت نشده وارد اتاقش میشود و تا خستگی در کند و لباسی عوض کند و جانی تازه کند؛ اواسط شب رسیده و باید دست به کار غذا شود، یادش می افتد ک نظافت امروز آشپزخانه هم با اوست ، راستی ساعت 11 هم درب آشپزخانه خوابگاه رامیبندن و اکنون او دو دست دارد و 5 درس قرض گرفته شده چونکه او دانشجوی خوابگاهی دانشگاه ملی مهارت است آن هم اصفهانش. باید بگویم زمان سخنرانی های اشخاص بلند مرتبه که میشود پشت تریبون های خود در سالن آمفی تئاتر میروند و میگوند شما دانشجویان فنی هستید ، ینی اهل فن و عمل و ما از شما سوای دانشجویان تئوریک انتطار داریم ، اما باید بگویم این زمانی صدق میکند که دانشجو از مسئولین مطالبه ی ابتدایی ترین حقوق خود مثل نظافت را نداشته باشد امید است که برای این وضعیت اسفبار تدبری کرد هرچند که دیر است و این تدبیر باید در 1 مهر سال تحصیلی جدید اندیشیده میشد ... و من الله توفیق نویسنده : به ظاهر دانشجوی مملکت. #بسیج_دانشجویی_دانشگاه_ملی_مهارت_اصفهان https://eitaa.com/basijmohajer110 https://eitaa.com/basijkhabgah