🖋 مدیر یک تشکیلات باید جامع أضداد باشد: 🔅درعین جزئی‌نگری و ریزبینی، کلان‌نگر است. 🔅هم واقع‌بین است و هم آرمان‌گرا. 🔅هم برای کوتاه‌مدت برنامه دارد و هم برای بلندمدت. 🔅رِفق و نرمی را با قاطعیت در هم‌ می‌آمیزد. 🔅در ارزش‌ها، اهل استقامت است و در روش‌ها، اهل اصلاح و نوآوری. 🔅به‌موقع تشویق میکند و به‌موقع تنبیه. 🔅درعین سرعت‌عمل و شتابندگی، اهل دقت و تأنّی است. 🔅هم شجاع است و هم باتدبیر. 🔅نظم‌پذیری را با انعطاف‌پذیری عجین میکند. 🔅نه حضور در اجتماع، او را از خودش غافل می‌کند و نه خلوت، او را منزوی می‌کند. #تشکیلات_توحیدی #مدیریت_تربیتی

🌀 انسان‌شناسی، مقدمه‌ی مديريت و ساير علوم انسانی #قسمت_اول 🔹علامه مصباح یزدی «رضوان‌الله تعالی علیه»: «طبيعی است كه در تمامی رشته‌های علوم انسانی، «انسان» به عنوان يكی از موضوعات تحقيق، مورد مطالعه و بحث قرار می‌گيرد و آنچه كه بين تمامی علوم انسانی مشترک است و ستون فقرات اين علوم را تشكيل می‌دهد، «انسان و ابعاد وجودی انسان» است. هركدام از اين علوم به‌نحوی درباره‌ی يكی از ابعاد يا عوارض انسان بحث و گفتگو ميكند، زيرا در همه‌ی علوم انسانی پيوسته اين سؤال مطرح ميشود كه خود «انسان» چيست. وقتی كه موضوع اين علوم روشن‌تر شود، بحث از ابعاد و تجلّيات وجودی موضوع «انسان» بهتر و دلنشين‌تر خواهد شد، بلكه منطقي‌تر همين است كه در همه رشته‌های علوم انسانی، بخشی به نام «انسان‌شناسی» وجود داشته باشد، زيرا در تمامی اين رشته‌ها شناخت انسان يک نياز است. اما نياز بعضی از آنها به شناخت «انسان» دو چندان است... بسياری از علوم انسانی به‌طور مستقيم، بُعدی از ابعاد وجودی انسان را مورد بحث و مطالعه قرار می‌دهند؛ (مثل روان‌شناسی و جامعه‌شناسی) اما بعضی از آنها جنبه‌ی ثانويه دارند؛ يعنی اينكه يک سلسله علوم قبلاً درباره‌ی انسان بحث كرده‌اند و علوم ديگر از نتايج آن مباحث استفاده می‌كنند. بسياری از علوم كاربردی، از جمله مديريت، از همين قبيل‌اند. در اين علوم از انسان به‌طور مستقيم بحثی نمی‌شود، بلكه از دست‌آوردهای ساير علوم در مورد انسان استفاده می‌كنند.» 📖 پیش‌نیازهای مدیریت اسلامی، ص ۱۵ و ۱۶ #تشکیلات_توحیدی #انسان_شناسی #مدیریت_تربیتی

. 🌀 ارتباط علم مدیریت با انسان‌شناسی #قسمت_دوم 🔹علامه مصباح یزدی «رضوان‌الله تعالی علیه»: «سؤالی كه مطرح می‌شود اين است: بحث كردن درباره انسان‌شناسی كه در واقع شامل انسان‌شناسی فلسفی و انسان‌شناسی دينی و همچنين مباحثی از روان‌شناسی علمی است، برای كسانی كه در رشته‌ی مديريت تحقيق می‌كنند چه ضرورتی دارد؟ لذا لازم است قبل از هر چيز، ارتباط «انسان‌شناسی» با «مديريت» روشن شود. علاوه بر اينكه «مديريت» يكی از رشته‌های علوم انسانی است و محور آن انسان است و بدين جهت سزاوار است كه در كنار تحقيقات مديريت از خود انسان هم بحث شود، در رشته‌ی مديريت نياز خاصی به شناخت انسان احساس ميشود. مدتی است كه تعدادی از اساتيد دانشگاه در مطالعات مباحث مديريت به اين نتيجه رسيده‌اند كه بايد يک سلسله مباحث تحقيقی جديد انجام داد تا بتوان قدمی فراتر از آنچه تا به حال برداشته شده است برداشت. تنها نقل كلمات ديگران و طرح كردن آنها در دانشگاه‌ها، حتی در رسانه‌های تحقيقی برای رسيدن به هدف والای اعتلای فرهنگی كه مخصوصاً بعد از انقلاب مطرح شده است كافی نيست، علاوه بر اين، بعضی از مباحث مورد نياز ما در «مديريت» يا در دانشگاه‌های جهانی مطرح نشده و يا به‌طور خيلی ضعيف مورد بحث واقع شده است كه به دليل عقايد خاص دينی و بالاخص با توجه به فلسفه انقلاب، بايد اين مباحث را گسترده‌تر و عميق‌تر بررسی كنيم... تحقيقات جامع و كامل درباره‌ی مديريت، مترتب بر شناخت انسان است و در واقع شناخت انسان از جهاتی، پيش‌نيازی برای مديريت است.» 📖 پیش‌نیازهای مدیریت اسلامی، ص ۱۷ و ۱۸ #تشکیلات_توحیدی #انسان_شناسی #مدیریت_تربیتی

. 🌀 ارزش‌های اخلاقی، بهترين شيوه‌ی كنترل نيروی انسانی #قسمت_سوم 🔹علامه مصباح یزدی «رضوان‌الله تعالی علیه»: «يكی از نيازهای ما در مباحث مديريت، پرداختن به مبحث «ارزش‌های انسانی» است. نياز ما به بررسی ارزش‌های انسانی مديريت، بسيار جدّی است. يک دليل آن اين است كه نتيجه تحقيقات مديريت نشان می‌دهد: اگر اعضای يک سازمان توليدی از ارزش‌های اخلاقی بهره‌مند باشند، بازده كار، بيشتر و هزينه‌ی آن كمتر است و شايد بتوان گفت تثبيت ارزش‌های اخلاقی، بهترين شيوه‌ی كنترل نيروی انسانی است. يعنی از آنجا كه در هر مركز توليدی «كنترل نيروی انسانی» يكی از اصول كار مديريت است، ناچار بايد گروه زيادی از نيروهای انسانی را در اين راه به كارگرفت و اين امر مستلزم صرف هزينه‌های كلان مادی و اتلاف نيروی انسانی است، به گونه‌ای كه تقريباً بخش عظيمی از نيروهايی كه در يک مؤسسه كار ميكنند صرف جمع آوری اطلاعات از ديگران، ارزيابی، بررسی بازدهی كار و... ميشود و اين وضعيت، باعث ميشود كه گروهی از نيروهای انسانی از كار مولّد يا از ارائه‌ی خدمات باز بمانند، چون مجبورند وقت و نيرويشان را در بخش‌های غير توليدی بگذرانند و اين كار خود هزينه سنگينی را بر مؤسسه تحميل ميكند. علاوه بر اين، گاهی در بسياری از سازمان‌ها و كارخانجات، مخصوصاً در مؤسسات بزرگ، به اين نتيجه می‌رسند كه اين نيروی كنترل‌كننده كافی نيست، زيرا خود اينها نيز به نيروی كنترل‌كننده ديگری نياز دارند، لذا به ايجاد سيستم اطلاعات ديگری روی می‌آورند و همينطور ... هرچند هم كه اين وضعيت ادامه پيدا كند، باز به نتيجه‌ی نهايی نمی‌رسد و اين جريان همچنان ادامه پيدا ميكند تا جايی كه كار به كسانی منتهی شود كه در درون خود عامل كنترل‌كننده داشته باشند.» 📖 پیش‌نیازهای مدیریت اسلامی، ص ۱۸ #تشکیلات_توحیدی #انسان_شناسی #مدیریت_تربیتی