🎥رژیم صهیونیستی منزل و مغازه موسی علی حجيج، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال لبنان را مورد هدف قرار داد. حجيج در واکنش به این حمله گفت: خانه و منبع امرار و معاش من ارزش یک کفش مقاومت را ندارد. همچنین خانم نادين، همسر او با انتشار ویدویی گفت: زندگی و خانه ام فدای مقاومت✌️ ‌‌شما هم مثل من به سلبریتی های کشورمون فکر کردید 🧐 @basirat283

🎥 رهبر انقلاب صبح امروز: مجاهدت مقاومت و بزرگان آن همچون سیدحسن نصرالله و سنوار سرنوشت منطقه را تغییر داد #یحیی_سنوار @basirat283

رهبر انقلاب: فرهنگ و تمدن و سیاستمداران دروغگوی غربی شکستی بزرگ‌تر از رژیم صهیونیستی خوردند #یحیی_سنوار @basirat283

🌷رهبر انقلاب صبح امروز: در صف‌آرایی جبهه مقاومت در مقابل جبهه شرارت، پیروزی از آنِ مقاومت است. ۱۴۰۳/۸/۲ #یحیی_سنوار @basirat283

🔴 دلتنگی‌های ارژنگ امیرفضلی، بازیگر ایرانی پس از مهاجرت به کانادا: آدم‌ها می‌گن بریم خارج عشق و حال کنیم اما وقتی میان اینجا میگن بریم همون ایران؛ من خودم اگر بخوام عشق و حال کنم، تفریح کنم، ریلکس کنم و نفسی از ته دل بکشم میرم ایران ... #تفریح #سفر @geraniran

📌 آقا! حتی لحظه‌ی شهادت هم دستشون توی دست هم بود!» 🔸این جمله را مهدی هفده ساله در حالی که در نزدیک‌ترین فاصله با آقا ایستاده می‌گوید. مهتدی چهارده ساله و زهرای ده ساله و محمد هشت ساله کنارش ایستاده‌اند. فاطمه سه ساله هم بغل مهتدی است. همه‌شان فرزندان شهید معصومه کرباسی و شهید رضا عواضه‌اند که چند روز پیش توسط پهپاد رژیم اسرائیل به شهادت رسیدند. چطوری‌اش را مهدی برای حضرت آقا تعریف می‌کند: «پهپاد اسرائیلی در منطقه جونه آنها را شناسایی کرد و سه تا راکت به سمت ماشین آنها شلیک کرد که اصابت نکرد. پدرم زدند کنار. از ماشین پیاده شدند. دست مادرم را هم گرفتند و از ماشین پیاده کردند ولی پهپاد اونا رو دنبال کرد و الحمدلله، شکر خدا اونا رو شهید کردند!» مفاهیم عمیقی را که می‌گوید، شاید خیلی از هم سن و سال‌هایش نتوانند درک کنند: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها... آقاجان! قطعاً اگه خدا این توانمندی رو در ما نمی‌دید، ما رو به این امتحان بزرگ مبتلا نمی‌کرد.» مهدی به جای چفیه و انگشتر از آقا می‌خواهد که برای همه رزمنده‌های لبنان دعا کند. 🔸... آقا سراغ پدر شهید رضا عواضه را می‌گیرند. مادرش به فارسی می‌گوید:‌ «ایشون جراح قلب هستند و توی این شرایط جنگ در لبنان به حضورشون خیلی نیاز بود و نیومدند.» خود مادرش ۴۷ سال پیش در ایران پزشکی خوانده و حالا استاد فارسی دانشگاهی در لبنان است. قبل از دیدار وقتی از او پرسیدم تا حالا آقا را از نزدیک دیده‌اید یا نه، گفت: «یکی از آرزوهایم بوده ولی بیشتر از من، رضا و معصومه دوست داشتند ایشان را ببینند. الان می‌گویم کاش خودشان اینجا بودند.» @basirat283