بسم‌رب‌الشهادت🌸🌱 . . #رمان‌آرامش‌قبل‌از‌طوفان #قسمت‌یازدهم ‹امیر مهدی› با دیدن عماد بند دلم پاره میشد؛ رفتم وایستادم پشت شیشه؛ دستمو گذاشتم رو شیشه و به جسم بی جون عماد خیره شدم... مهندس آیتی، استاد هنر های رزمی... الان رو تخت بیمارستان بود؛ نمیدونستم هادی و بقیه بچه ها خبر دارن یا نه... برگشتم سمت مقداد، داشت بهم نگاه میکرد و لبخند میزد. اومد طرفم و دستشو انداخت دور گردنم مقداد: خدا یه رفیق اینطوری نصیب ما کنه امیر مهدی: مزه نریز عماد الان دو تا تیر خورده تو چی میگی نگا😐 مقداد: دارم زمینه سازی میکنم؛ اینهمه که شما نگران عمادین من حسودیم میشه منم میخوام تیر بخورم امیر مهدی: نه هااا واسه هفت پشتمون بسه😐 مقداد خندید و محکم از پشت بغلم کرد منم دستشو گرفتم و گفتم امیر مهدی: فداتم😁😂 مقداد: خستگیم در رفت😐 امیر مهدی: بدو بگیرش به کارت میاد بعضی وقتا خودتو لوس میکنی مقداد: بابا دمت گرم مقداد: حالا از پروندتون چه خبر؟ امیر مهدی: شرمنده داداش نمیتونم لو بدم مقداد: خوبه خودمم نظامیه عهد بسته ام😐 امیر مهدی: برادر من بلاخره کار من و شما فرق میکنه؛ مقداد: باشه نخواستیم نگه دار واسه خودت میرم از عماد میپرسم امیر مهدی: حالا فعلا به پا پیش عماد گافی چیزی نده به چهار قسمت مساوی تقسیمت میکنه مقداد: منظور؟😐💔 امیرمهدی: بلاخره همه یه روزی میرن دیگه مقداد: پاشو پاشو خودتو جمع کن من فعلا قصد ادامه تحصیل دارم امیر مهدی: ببین بپره دیگه نمیتونی بگیریش هااا مقداد: مسخره برو دوتا آب میوه بخر بیار دارم ضعف میکنم امیرمهدی: نچ نچ یکم به حودت زحمت بده مقداد: بگیر کارتو امیر مهدی: نمیخوام بابا خودم دارم پولاتو پس انداز کن آینده به دردت میخوره مقداد میخواست یه مشت بزنه بهم که جا خالی دادم و سریع صحنه رو ترک کردم کافی بود بقیه بچه ها بفهمن دیگه مقداد و راحت نمیزاشتن حالا خودمم در نظر داشتم یکم شیطنت کنم بلکه سر عقل بیاد و مثل بچه آدم بره به عماد قضیه رو بگه. . . ادامه‌دارد... #بصیرت https://eitaa.com/joinchat/1671692601C9c22feb1ad