🔴مجموعه کلیپ های معاونت سیاسی قطب نما 125 | 🔻وجدان اجتماعی نگرش مردم نسبت به عملکرد مجلس شوراي اسلامي اين گونه است که در ارزيابي نارسايي‌ها و ناکارآمدي‌ها، اغلب به اموري خارج از قلمرو خود و خودکردگي‌ها متوسل مي‌شوند و بيشتر عوامل خارج از خود همچون دولت يا رئيس مجلس، هيئت رئيسه يا ترکيب نمايندگان و عوامل ديگر را مورد توجه قرار مي‌دهند، اما کمتر به نقش خود در نحوه حضور در انتخابات مي‌پردازند. پایگاه بصیرت https://basirat.ir/fa/news/320208/%D9-% ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

نشریه اخبار و تحلیل‌ها سه‌شنبه 15 بهمن https://basirat.ir/fa/news/320211 سروش https://sapp.ir/basirat_fa ایتا https://eitaa.com/basirat_fa تلگرام https://t.me/basirat_fa ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔺حرف روز/ عجیب‌نمایی ردّ صلاحیت‌ها! 🛑وقتی جریان‌های سیاسی برای کسب رأی حرفی برای گفتن ندارند، اولین راهکار آنها عوض کردن موضوع از مسائل اقتصادی به مناقشات سیاسی است که معمولاً یکی از سوژه‌های آنها ردّ صلاحیت‌هاست. حمله به شورای نگهبان که از دیرباز مرسوم بوده، امروزه به یکی از برندهای سیاسی تبدیل شده است تا جایی که بر سر آن مسابقه برگزار می‌شود. 🛑یکی از موضوعات مورد اتفاق نظر میان این جریان‌ها، عجیب‌نمایی موارد بدیهی در ردّ صلاحیت‌هاست. برای نمونه تلاش زیادی صورت گرفت تا ردّ صلاحیت تعداد 90 نفر از نمایندگان مجلس را عجیب جلوه دهند. این در حالی است که از لحاظ کمی اتفاق جدیدی رخ نداده است؛ چرا که از 245 نفر نماینده‌ای که بار دیگر نام‌نویسی کرده‌اند، حدود یک سوم آنها ردّ صلاحیت شده‌اند که اگر عجیب باشد، از این روست که این حد از نمایندگان برای ماندن در مجلس علاقه داشته‌اند. 🔺نگاهی آسیب‌شناسانه در علل بروز فساد مالی نمایندگان نشان می‌دهد، اولاً یکی از راهکارهای کاهش این آسیب «نظارت بر رفتار نمایندگان» بوده که بر عهده خود مجلس گذاشته شده است؛ اما متأسفانه برخورد سیاسی و جناحی با آن موجبات ناکارآمدی و تعطیلی آن را فراهم کرده است. نظارت از بیرون نیز به دلیل مصونیت نمایندگان و امکان سیاسی کردن برخوردهای قضایی با مشکلاتی مواجه است که عملاً کارایی ندارد. البته نظارتی نیز باید از سوی احزاب و جریان‌های سیاسی حامی برخی نامزدها اعمال شود که تاکنون انجام نشده است؛ اما در انتخابات فعلی شنیده می‌شود یک جریان سیاسی شرط قرار دادن اسامی نامزدهای انتخاباتی در لیست خود را منوط به سپردن تعهدی مبنی بر انجام نظارت خارج از مجلس گذاشته است که می‌تواند جلوی برخی از فسادهای مالی را بگیرد. 🔸ثانیاً، عدم تصویب به موقع قانون انتخابات که در بخشی از آن به موضوع مهم هزینه تبلیغاتی اشاره شده است. قانونی که در دیرهنگام در آستانه نام‌نویسی از تصویب مجلس گذشت و اجرای آن می‌توانست ریشه رویکرد فسادآمیز نمایندگان را رفع کند؛ زیرا تا وقتی برخی از کاندیداها با صرف هزینه‌های میلیاردی وارد مجلس می‌شوند و متأسفانه کسانی که بیشتر هزینه می‌کنند شانس بیشتری دارند، این‌گونه رفتارها برای جبران هزینه‌ها طبیعی جلوه می‌کند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🛑تنور انتخابات داغ‌تر می‌شود 🔺تا آغاز رسمی تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی فرصت کوتاهی باقی مانده است! اصولگرایان که بسیار امیدوار هستند پیروز انتخابات باشند، برای اطمینان هرچه بیشتر این پیروزی به دنبال ایجاد وحدت در اردوگاه خود و رسیدن به لیست واحد هستند. لیستی که البته به نظر می‌رسد با خارج‌خوانی‌های برخی از جریان‌های درون اردوگاهی اصولگرایان همچون پایداری، بدل‌هایی خواهد داشت که نگرانی‌هایی را برای این اردوگاه سیاسی به همراه داشته است؛ 🔵اما در طرف مقابل اصلاح‌طلبان که اکنون دولت و مجلس را در اختیار دارند و برای تداوم حضور خود انتخابات پیش رو را بسیار حساس و حیاتی می‌دانند؛ استراتژی انتخاباتی خود را فعلاً بر روی مسئله ردّ صلاحیت‌ها و عملکرد شورای نگهبان متمرکز کرده‌اند و تلاش می‌کنند این‌گونه القا کنند که پیش از آغاز رقابت‌های انتخاباتی از این کارزار حذف شده‌اند و اعلام می‌کنند لیستی ارائه نخواهند کرد؛ 🔺اما واقعیت ماجرا شاید چیز دیگری است و باید آن را در سال‌های دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان و عملکرد نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس جست‌وجو کرد. آنچه این جناح را به فکر فرو برده که در انتخابات لیستی معرفی کند یا نه، انتقادات وسیعی است که به عملکرد آنها و همچنین کابینه مورد حمایت آنها وارد است. پایین آمدن محبوبیت شخصِ رئیس‌جمهور و همچنین افزایش مشکلات معیشتی و اقتصادی در دولت دوم روحانی موجب شده است تا مردم با دیده تردید به برنامه‌های اصلاح‌طلبان نگاه کنند. تردیدی که حتی پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان را فراگرفته است و افت محبوبیتی که حتی رئیس دولت اصلاحات نیز مدت‌ها پیش از اعلام نظر شورای نگهبان اعلام کرده بود تکرار او هم دیگر فایده نخواهد داشت و دعوت عمومی آنها از حامیان‌شان برای رأی دادن مثمر ثمر نیست. 🔺به نظر می‌رسد فراتر از این دو جریان نیروهای مستقل نیز در این انتخابات حداقل در پیش‌برد سو‌گیری‌های تبلیغاتی و مشخص کردن زمین مطالبات عمومی نقش ویژه بازی خواهند کرد و شاید بسیاری از معادلات در روزهای آینده را به گونه‌ای دیگر رقم بزنند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔺آمار گرایشهای نامزدهای تایید صلاحیت شده برای انتخابات مجلس ۹۸ 🔹طبق بررسی صبح‌نو اصلاح‌طلبان و جریان حامی دولت برای رقابت در یازدهمین دوره مجلس مجموعا ۱۰۶۵ نامزد دارند. 🔹تمامی جریانهای اصولگرا نیز ۱۷۰۵ نامزد تایید صلاحیت شده در این دوره انتخابات خواهند داشت و ۵۳ نامزد از نزدیکان و اطرافیان احمدی‌نژاد و مشایی به تایید شورای نگهبان رسیده‌اند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔻مشارکت سیاسی یکی از شاخصه‌های مهم «توسعه سیاسی» است و در ادبیات سیاسی امروز جهان، نظام‌های سیاسی مختلف را نسبت به سطوح و دایره مشارکت به نظام‌های سیاسی استبدادی تا دموکراتیک تقسیم می‌کنند. مشارکت سیاسی فعالیت داوطلبانه اعضای جامعه در شرکت مستقیم و غیر مستقیم در سیاست‌گذاری عمومی و انتخاب کارگزاران است. این مشارکت سطوح گوناگونی دارد که تحقق آن در نظام‌های سیاسی مختلف مبتنی بر شرایط سیاسی‌ـ اجتماعی آن کشورهاست. در مجموع سطوح زیر را می‌توان برای مشارکت سیاسی برشمرد: 1‌- حق رأی و شرکت در انتخابات؛ 2‌ - حق فعالیت‌های سیاسی و عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی؛ 3 - حق کاندیداتوری در انتخابات؛ 4‌ - دخالت در تصمیم‌گیری‌های کلان و تغییرات ساختاری. در همه این سطوح، وجود برخی صلاحیت‌ها ضروری به نظر می‌رسد. البته هر چه سطح مشارکت و تأثیرگذاری بر سیاست افزایش یابد، باید انتظار داشت که به همان اندازه شاخصه صلاحیت‌ها بالا رفته و بدین معنا جمع کمتری از افراد می‌توانند بالفعل در آن سطح از مشارکت نقش‌آفرین باشند، مگر آنکه قبل از آن صلاحیت‌های لازم را کسب کنند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔻ادامه 🔻 شرکت در انتخابات عام‌ترین، سهل‌ترین و کم‌هزینه‌ترین نوع مشارکت سیاسی است و یکی از معیارهای مناسب برای کشف میزان مشارکت سیاسی مردم ولو به شکل کمی آن است و تا حدودی انگیزه‌ها و عوامل تشدیدکننده مشارکت، همچنین موانع مشارکت مردم را در عرصه فعالیت‌های سیاسی نشان می‌دهد. انتخابات هرچند اولین سطح مشارکت سیاسی است؛ اما از آنجا که فراگیرترین سطح آن به شمار می‌آید، مهم‌ترین آن نیز هست و یکی از ملاک‌ها و معیارهای مهم برای ارزیابی سلامت نظام‌های سیاسی برشمرده می‌شود. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

جمهوری اسلامی نظامی سیاسی است که مبتنی بر آموزه‌های اسلامی و متکی بر اراده توده‌های ملت شکل گرفته است. نقش کلیدی ملت در نظام اسلامی را می‌توان در جلوه‌های مختلفی از نظام اسلامی مشاهده کرد. نقش مردم در شکل‌گیری انقلاب اسلامی، شکل‌گیری نظام سیاسی جمهوری اسلامی، مکلف بودن مسئولان در برابر مردم‏، بهره‏برداری از فكر و عمل مردم در اعتلای كشور و نقش مردم در انتخاب مسئولان، نمادهای تجلی جایگاه ملت در نظام اسلامی است. در این میان، نقش ملت در انتخاب مسئولان، مهم‌ترین تجلی‌گاه مردم‌سالاری در جمهوری اسلامی است. در چهار دهه گذشته، کم و بیش هر سال یک انتخابات با حضور حداکثری ملت برگزار و صدها میلیون رأی به صندوق‌ها ریخته شده است و هیچ مسئولی نیست که با انتخاب ملت به قدرت نرسیده باشد. این حقیقتی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی به آن چنین اشاره می‌کنند: «امروز در جمهوری اسلامی همه‌ مقاماتی كه به نحوی در كار مردم دخالت دارند، مستقیم یا غیر مستقیم منتخب خود مردمند؛ حتّی رهبری. یعنی در نظام اسلامی، دارا بودن معیارها كافی نیست؛ بلكه انتخاب مردم هم شرط لازم است و بدون انتخاب مردم امكان ندارد.»(13/11/1370) ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔻ادامه🔻 ایشان در عباراتی در تبیین معنای «مردمی بودن» حکومت و جایگاه رفیع «رأی ملت» در آن چنین می‌فرمایند: «مردمی بودن حكومت اسلامی به دو معناست: یكی اینكه مردم در اداره و تشكیل حكومت و تعیین حاكم و شاید در تعیین رژیم حكومتی و سیاسی نقش دارند. دیگر آنكه حكومت اسلامی در خدمت مردم است، آنچه برای حاكم اسلامی مطرح است، منافع عامه مردم است نه منافع اشخاص یا قشر و طبقه معین. اسلام به هر دو معنا دارای حكومت مردمی است. اما تا وقتی كه حكومت مردمی به معنای اول تأمین نشود و مردم در حكومت نقشی نداشته باشند، نمی‌شود گفت حكومت، مردمی و در خدمت مردم است. این ادعا كه یك حكومت بدون آنكه با مردم خود ارتباط مستقیم داشته و به آرای مردم متكی باشد، خود را مردمی بشمارد، ادعای پذیرفتنی نیست. نمی‌توانند ثابت كنند كه مردمی‌اند، چون حكومت‌های تحمیلی هم خود را مردمی قلمداد می‌كنند.» البته در این نگاه خاستگاه و اعتبار رأی ملت نه همچون نظام‌های سیاسی غرب مبتنی بر قرار اجتماعی، بلکه مبتنی بر آموزه‌های اسلامی بنا نهاده شده است. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔊 #نسخه_صوتی هفته نامه صبح صادق شماره 933 🔶 شما خوانندگان گرامی می توانید گزیده ای از مطالب هفته نامه را به صورت صوتی بشنوید ♦️ پخش آزمایشی ◀️ تیزر صوتی شماره 933 هفته نامه صبح صادق 📄 @ssweekly

🔸 شماره 933 هفته نامه صبح صادق 🔻در این شماره بخوانید: ✔️سرقت قرن ✔️ قدرت ایران و بن‌بست استراتژیک آمریکا ✔️حراج پرچم ✔️ هک افکار عمومی! ✔️سوءبرداشت یا لغزش دیپلماتیک؟ ✔️آغازی بر یک پایان صبح صادق؛ اولین نشریه با نسخه صوتی در ایران 📝 ssweekly.ir 🔊 beshnavidd.ir ✅ کانال رسمی هفته نامه صبح صادق 🆔 @ssweekly

🔻🎥 اسماعیلی: رفتار برخی از سیاسیون باعث تعجب است؛ وقتی یکی از نزدیکانشان تحت تعقیب قرار می گیرد، می گویند ما مصونیت داریم و طبقه ممتازیم! 🔻اما وقتی می خواهند بگویند دیگری را تعقیب کنید، می گویند همه در برابر قانون برابرند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔵ماموریت حاج قاسم در بغداد چه بود 🔹شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی به همراه محافظان و نایب رئیس بسیج مردمی عراق در حمله بزدلانه پهپادهای امریکایی در نزدیکی فرودگاه بغداد، فارغ از تبعاتی که برای امریکایی داشت و باعث شد تا مردم ایران برای همیشه تاریخ دشمنی‌شان با امریکایی‌ها تداوم داشته باشد و هیچ‌وقت بابت این مساله میان ایران و امریکا صلح و دوستی واقعی برقرار نشود، ا ین سوال را پیش کشید که ماموریت حاج قاسم در بغداد واقعا چه بود؟ 🔹عادل عبدالمهدی که به تازگی از سمت نخست وزیری عراق استعفا داد در رابطه با سفر شهید سلیمانی به بغداد گفته بود که شهید سلیمانی حامل پیام ایران در پاسخ به نامه عربستان بود تا به واسطه بغداد در اختیار مقامات عربستان قرار گیرد. ایرج مسجدی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بغداد در گفت‌وگو با خبرگزاری رسمی عراق(واع) در رابطه با محتوای پیام سپهبد شهید سلیمانی قبل از شهادت گفت: دلیل آمدن شهید سلیمانی به عراق آوردن پیام ایران در رابطه با ابتکار بغداد بود. 🔹به گزارش کانال اخبار سوریه، وی با بیان اینکه این پیام حاوی رویکرد ایران در رابطه با مبارزه با تروریسم، ایجاد صلح و امنیت و محبت و همچنین تحقق ثبات و امنیت در منطقه بود، گفت: تهران از تلاش‌های عراق که در راستای حل اختلافات میان ایران و عربستان و مسائل منطقه است، استقبال می‌کند. دولت بغداد نقش سازنده‌ای در منطقه ایفا کرد و ما از هرگونه تلاش که در راستای کاهش تنش است، استقبال می‌کنیم. ایران تمایل دارد که در اسرع وقت اختلافات خود با امارات و عربستان را حل کند. دولت ایران از هرگونه تلاش عراق و یا هر کشور دیگر منطقه که در راستای حل این مشکلات است، استقبال می‌کند. 🔹وی در رابطه با حمله موشکی ایران به پایگاه آمریکایی عین الاسد گفت: هدف قرار دادن نیروهای آمریکایی در پایگاه عین الاسد، اقدام به مثل بود زیرا آمریکا با به کارگیری پایگاه‌های خود در منطقه شهید سلیمانی و المهندس را در خاک عراق ترور کرد، بنابراین هدف قرار دادن پایگاه عین الاسد از سوی ایران نقض حاکمیت عراق نبود. پهپادهایی که شهید سلیمانی و المهندس را هدف قرار دادند از آمریکا پرواز نکرده بودند بلکه از پایگاه‌های آمریکایی موجود در منطقه پرواز کردند و خاک عراق را برای ارتکاب این جنایت انتخاب کردند. 🔹سفیر کشورمان در عراق در ادامه ضمن هشدار به آمریکا نسبت به تکرار چنین اقداماتی گفت: اگر می‌خواهند که چنین اتفاقاتی دیگر رخ ندهد، آمریکایی ها باید به دخالت‌های خود در امور منطقه پایان دهند و پایگاه‌های خود را تفکیک کنند زیرا این پایگاه‌ها محل تدبیر و تدارک اقدامات جنایت‌کارانه است. اگر آمریکایی‌ها مرتکب جنایت دیگری شوند ایران نیز بار دیگر به آن‌ها پاسخ خواهد داد و واشنگتن و پایگاه‌هایش در منطقه مسوول هرگونه تعرضی به ایران هستند. 🔹وی در ادامه از کشورهای منطقه خواست که علیه ایران شکایت نکنند بلکه از آمریکا شکایت کنند و از آن کشور بخواهند که به اقدامات خود پایان دهد. واشنگتن مدعی است که با تروریست‌ها در منطقه می‌جنگد و امنیت را فراهم می‌کند، اما در واقع همین واشنگتن بود که شهید سلیمانی و المهندس را به شهادت رساند و این مساله به معنای تروریسم دولتی است زیرا این دو شهید فرماندهان رسمی دو کشور هستند. آمریکا نمی‌تواند وجود کسی که با سیاست‌های آن مخالف است را بپذیرد، به همین دلیل اقدام به ترور آن می‌کند. اگر کشورهای دیگر نمی‌خواهند به سیاست‌های آمریکا پاسخ دهند، تهران برای دفاع از حقوق خود ساکت نخواهد نشست. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔻با پیروزی انقلاب اسلامی مردم به خانه‌های خود باز نگشتند و زمام امور را به نخبگان و سیاسیون نسپردند تا آنها برای‌شان تصمیم بگیرند و آنها تنها در وضعیت انفعالی نظاره‌گر مسائل باشند. 🔻این جهت‌گیری برخاسته از نگاه رهبری الهی بود که در رأس این نهضت قرار داشت و ایشان با تمام وجود به ملت خویش باور داشتند. 🔻 به همین دلیل از روز اول پیروزی نهضت کار را به مردم سپردند و از آنها خواستند تا در گام به گام فرایند شکل‌گیری نظام رأی خود را اعلام کنند. همه‌پرسی جمهوری اسلامی، انتخابات مجلس خبرگان، همه‌پرسی قانون اساسی، انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست‌جمهوری، در دو سال ابتدایی شکل‌گیری این نظام سیاسی با حضور پرشکوه مردم همراه بود و نظام سیاسی مبتنی بر خواست و رأی ملت قانونی شد. 🔹حضرت امام(ره) در آستانه شکل‌گیری مجلس خبرگان با صراحت اعلام می‌دارند، اعضای مجلس خبرگان تنها وکیل ملت بوده و قانون تدوین شده باید به تأیید ملت برسد؛ چرا که «میزان رأی ملت است، ملت یك وقت خودش رأی می‏دهد، این اساس، یك وقت یك عده‏ای را تعیین می‏كند كه آنها رأی بدهند، آن در مرتبه دوم صحیح است، والا مرتبه اول، حق مال خود ملت است.»(25/3/1358) ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

🔻ادامه🔻 🔻حضرت امام(ره) با صراحت ضمن مذمت هرگونه رفتار استبدادی و تأکید بر اینکه «اسلام به ما اجازه نداده است كه دیكتاتوری بكنیم!» اعلام می‌دارند: «ما تابع آرای ملت هستیم. ملت ما هر طوری رأی داد، ما هم از آنها تبعیت می‏كنیم. ما حق نداریم، خدای تبارك و تعالی به ما حق نداده است، پیغمبر اسلام به ما حق نداده است كه ما به ملت‌مان یك چیزی را تحمیل بكنیم، بله ممكن است گاهی وقت‏ها ما یك تقاضایی از آنها بكنیم، تقاضایی كه خادم یك ملت از ملت می‏كند، لكن اساس این است كه مسئله دست من و امثال من نیست و دست ملت است.»(19/8/1358) این تعابیر به خوبی جایگاه رفیع مردم را در اندیشه حضرت امام(ره) نشان می‌دهد و حکایت از آن دارد که رأی نخبگان برتر از رأی ملت نیست و در نهایت این مردم‌ هستند که باید برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند! ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

ایفای نقش مردم در قدرت سیاسی وجوه مختلفی دارد و گاه مردم به ‌صورت مستقیم، از طریق همه‌پرسی و گاه به صورت غیرمستقیم، از طریق انتخاب نمایندگان مجالس در قدرت سیاسی مشارکت و نقش ایفا می‌کنند؛ اما این ایفای نقش زمانی تکمیل می‌شود که مردم بتوانند بر قدرت سیاسی نیز نظارت کنند، هرچند نمایندگانی که انتخاب می‌کنند، از جانب آنان این وظیفه را انجام می‌دهند، اما این موضوع احساس حضور مردم در قدرت و نظارت بر آن را تماماً تکمیل نمی‌کند. مردم نیاز دارند در حوزه سیاست به صورت نسبتاً دائمی دیده شوند و احساس کنند نقش‌آفرینی آنها در قدرت سیاسی تنها به‌واسطه مکانیسم همه‌پرسی و انتخاب نماینده اعمال نمی‌شود. در اینجا کارکرد احزاب و گروه‌های سیاسی مشخص می‌شود. احزاب و گروه‌های سیاسی که با مجوز نهادهای قانونی در کشورها ایجاد می‌شوند گروهی از افراد با اصول و اهداف سیاسی مشخصی هستند و بر اساس این اصول و اهداف، بر قدرت سیاسی نظارت و خواسته‌های مردم را بازتعریف می‌کنند و آنها را به صاحبان قدرت انتقال می‌دهند. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

احزاب و گروه‌های سیاسی قانونی با گسترش دفاتر خود در جامعه از مردم عضوگیری و آنان را صاحب نقش سیاسی می‌کنند. از طرف دیگر، هنگام انتخابات نیز بر اساس سازوکارهای درون حزبی خود نامزدهای انتخابات را معرفی و اعضای خود را در جهت گسترش مقبولیت نامزد مطرح شده در جامعه بسیج می‌کنند و مردم را به انتخابات و رأی به فرد مورد نظر دعوت می‌کنند. یکی از ابزارهای این نهادها مطبوعات وابسته به خود است که از آن طریق پیام خود را در افکار عمومی منتشر می‌کنند، از همین رو مطبوعات را رکن چهارم دموکراسی نامیده‌اند. به این ترتیب، حزب و گروه سیاسی سازوکار نسبتاً پایداری برای ایفای نقش سیاسی آحاد جامعه شمرده می‌شود و اگر مردم بخواهند فارغ از انتخابات و همه‌پرسی بر قدرت سیاسی، از جمله نمایندگان مجلس نظارت کنند، تنها از طریق فشارِ احزاب و گروه‌های سیاسی و مطبوعات وابسته به آنها این امکان فراهم است. این موضوع در حالی است که به سبب سابقه نه چندان مثبت احزاب و گروه‌های سیاسی در ایران معاصر، به‌ویژه در دوران بعد از مشروطه، در جامعه کنونی ایران نیز احزاب و گروه‌های سیاسی در فرهنگ سیاسی مردم چندان جا باز نکرده‌اند و هنوز جامعه ایران از احزابی که بتوانند میان منافع ملی و سیاست‌های حاکمیت با خواست مردم ترکیب منطقی ایجاد کنند، برخوردار نیست. نکته دیگر اینکه یک حزب و گروه سیاسی زمانی می‌تواند هویت یابد که از منابع اقتصادی مشخص و غیردولتی برخوردار باشد؛ اما در جامعه ایران به سبب وابستگی اقتصاد به نفت و سایه سنگین اقتصاد دولتی، امکان شکل‌گیری بخش خصوصی قدرتمند چندان وجود ندارد و به تبع آن، منابع اقتصادی لازم برای شکل‌گیری احزاب و گروه‌های مستقل از قدرت چندان فراهم نیست. بنابراین قدرت مردمی نمی‌تواند جز در مواقع انتخابات بر قدرت سیاسی و به‌ویژه نمایندگان مجلس نظاره‌گر و اثرگذار باشد. البته با توجه به ایجاد سازوکارهای دموکراتیک بعد از انقلاب اسلامی و نداشتن تجربه طولانی‌مدت در این زمینه و در مقابل تجربه مدید زندگی جامعه ایران در نظام‌های استبدادی تا پیش از انقلاب اسلامی، باید گفت در همین وضعیت هم فرصت‌های مشارکت و نظارت مردم بر قدرت سیاسی بی‌سابقه است. از سوی دیگر در شرایط کنونی، اولاً، اصل ضرورت حزب و گروه‌های میانجی پذیرفته شده است؛ ثانیاً، با تصویب قانون احزاب در سال 1395، ساختار سیاسی کشور فعالیت احزاب را در وضعیت مشروع‌تر و قانونی‌تری ساماندهی کرده است؛ بنابراین نهاد حزب و گروه‌های میانجی به تدریج در حال گسترش معقول و منطقی در کشور است. علاوه بر این موضوع، تجربه ایفای نقش سیاسی مردم از طریق پایگاه‌های مذهبی، همچون مساجد، هیئت‌های مذهبی و راه‌پیمایی‌ها که دستاورد دوران انقلاب اسلامی است، امکان اثرگذاری مردم ایران از این طریق بر قدرت سیاسی را نیز فراهم کرده است. اگر یک نماینده مجلس خود را فارغ از نظارت احزاب و گروه‌های میانجی، در ترجیح منافع شخصی بر منافع ملی آسوده خاطر می‌بیند، مردم انقلابی از طریق پایگاه‌های مذهبی مذکور می‌توانند او را از این آسودگی بیرون آورند و خواسته‌ها و سؤالات خود را مطرح کنند؛ به عبارت دیگر در جمهوری اسلامی، پایگاه‌های مذهبی می‌توانند کارکردی شبیه احزاب و گروه‌های میانجی داشته باشند، اما این موضوع نیز نیازمند ایجاد سازوکارهایی است تا این نهادها را به گروه‌های دارای نظم و ثبات سیاسی نزدیک کند و مردم کارکرد میانجی‌گرانه آنها میان خود و حاکمیت را احساس کنند. شکل دادن به این موضوع با دشواری‌هایی همراه است، اما در هر حال اگر نیروهای انقلابی در این زمینه به صورت جدی وارد عمل شوند، می‌توانند یک نهاد سیاسی مردمی با هدف میانجی‌گری میان جامعه و حاکمیت ایجاد کنند که چون در پایگاه‌های مذهبی ریشه دارد، به تبع آن ارزش‌ها و فضایل دینی و انقلابی در آن پررنگ خواهد بود و در نتیجه آسیب‌های نهاد حزب را، همچون نخبه‌گرایی یا مسلط شدن روابط و معاملات اقتصادی بر اهداف حزب، نخواهد داشت. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

یکی از مسائلی که مردم‌سالاری و حضور و حق انتخاب ملت را تهدید می‌کند، آرا و نظراتی است که به نوعی نخبه‌گرایی معتقد بوده و بر نقش پررنگ نخبگان در انتخابات و کمرنگ کردن رأی ملت تأکید دارد. این نگاه در طول چهار دهه اخیر با صورت‌های متنوعی خودنمایی کرده و گاه احزاب و گروه‌های سیاسی، به نحوی تلاش کرده‌اند تا انتخاب و نظر خود را بر مردم تحمیل کنند. در این نگاه همه امور جامعه اسلامی باید به نخبگان سپرده شود و مردم تنها باید به منزله پشتیبان نظر ایشان در صحنه حضور داشته و آنان را در تصمیمات اتخاذ شده همراهی کنند؛ چرا که بدون همراهی ملت، تصمیمات نخبگان کارآیی لازم را نخواهد داشت و عملی نمی‌شود! ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

در این نظریه با نوعی بی‌اعتمادی به توده‌های مردم در تشخیص مسائل مواجه‌ هستیم؛ به گونه‌ای که همه اختیارات تنها در اختیار نخبگان قرار دارد و مردم از هرگونه تشخیصی ناتوانند و کار را باید به کارشناس سپرد! این نظر به بهانه اجرای ایده‌آل همه انتخاب‌ها و اتخاذ «بهترین تصمیمات»، علاقه‌مند است که به تدریج همه امور را برعهده کارشناسان و نخبگان جامعه سپرده و توده‌های ملت را منتظر تصمیم نخبگان قرار دهد تا بر تصمیم اتخاذ شده تأکید کنند. در این رویکرد به تدریج نخبگان به جای مردم قرار گرفته و نوعی ولایت بر آنان می‌یابند، به گونه‌ای که می‌توانند به جای آنها تصمیم بگیرند! حضرت امام(ره) در عبارات فراوانی این نگاه «قیم‌مآبانه» را در عرصه‌های گوناگون به نقد کشیده‌اند که مشهورترین آنها در آستانه انتخابات دور سوم مجلس شورای اسلامی بود. ایشان در عباراتی در نقد این نگاه قیم‌مآبانه که معتقد بود مردم باید به افرادی که جناح‌های سیاسی(به عنوان نخبگان و خبرگان سیاسی!) معرفی می‌کنند رأی دهند، چنین فرمودند: «همان‌طور که بارها گفته‌ام، مردم در انتخابات آزادند و احتیاج به قیم ندارند و هیچ فرد و یا گروه و دسته‌ای حق تحمیل فرد یا افرادی را به مردم ندارند. جامعه اسلامی ایران که با درایت و رشد سیاسی خود جمهوری اسلامی و ارزش‌های والای آن و حاکمیت قوانین خدا را پذیرفته‌اند و به بیعت و این پیمان بزرگ وفادار مانده‌اند، مسلم قدرت تشخیص و انتخاب کاندیدای اصلح را دارند.»(11/1/1367) نکته مکمل آن است که رأیی ارزش دارد که برآمده از علم و آگاهی باشد؛ از این‌ رو هرچند افراد در دادن رأی مستقل‌ هستند و به قیم نیاز ندارند، اما یکی از مناسب‌ترین راه‌ها برای انتخاب شایسته‌ترین و بهترین نامزدها، مشورت گرفتن از دانایان، متخصصان و نخبگان است. عقل سلیم حکم می‌کند که باب مشورت با نخبگان بسته نشود و انتخاب نهایی با راهنمایی ایشان انجام شود، هرچند این مشورت‌دهی سلب اختیار از صاحب رأی نخواهد کرد. حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در عباراتی به صراحت انتخابات مختلف را از اختیارات و حقوق مردم دانسته و تأکید می‌کنند فرض و احتمال خطا و اشتباه موجب آن نمی‌شود که مردم را صاحب صلاحیت ندانسته و این حق را در اختیار نخبگان قرار دهیم: «اینجا هیچ‏كس‌ـ نه رهبری، نه دولت، نه متنفذین حزبی‌ـ به مردم ما امر و نهی نمی‏كند؛ مردم به قدر سعه‏ اطلاعاتِ خودشان تحقیق و مطالعه و مشورت می‏كنند و فرد مورد نظرشان را برمی‏گزینند. ممكن است آنچه آخر سر به نظرشان می‏رسد، درست هم نباشد‌ـ اشتباه باشدـ اما خودشان هستند كه تصمیم می‏گیرند و اگر این كار را برای خدا و حاكمیت ارزش‌های الهی بكنند، اجر وافری هم پیش خدای متعال دارند؛ این خیلی اهمیت دارد.»(25/3/1384) ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

نظام اسلامی نظامی طبقاتی و متعلق به قشر خاصی نیست که در آن به عنوان مثال روحانیت از جایگاه ممتازی برخوردار باشد. سیاست و سیاست ورزی هرچند کاری تخصصی است که هر که بیشتر تلاش علمی کرده باشد، با آگاهی و بصیرت و دقت بیشتری تشخیص و تصمیم خواهد گرفت، اما امری عمومی و متعلق به همه اقشار جامعه بوده و ممنوعیت و انحصاری در آن وجود ندارد. این سخن مستند به رهنمودهای بنیانگذار جمهوری اسلامی است. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

حضرت امام(ره) در عباراتی حکیمانه در برابر جریان انحرافی که در آستانه انتخابات دوم مجلس مدعی شده بود از آنجا که در اسلام سیاست امری تخصصی است تنها اسلام‌شناسان باید در آن دخالت کرده و دیگران باید از آنها تبعیت کنند، چنین هشدار می‌دهند: «از قراری كه من شنیده‏ام در دانشگاه بعضی از اشخاص رفته‏اند گفته‏اند كه دخالت در انتخابات، دخالت در سیاست است و این حق مجتهدین است. تا حالا می‏گفتند كه مجتهدین در سیاست نباید دخالت بكنند، این منافی با حق مجتهدین است، آنجا شكست خورده‏اند، حالا عكسش را دارند می‏گویند. این هم روی همین زمینه است، اینكه می‏گویند انتخابات از امور سیاسی است و امور سیاسی هم حق مجتهدین است هر دویش غلط است. انتخابات سرنوشت یك ملت را دارد تعیین می‏كند، انتخابات بر فرض اینكه سیاسی باشد و هست هم، این دارد سرنوشت همه ملت را تعیین می‏كند، یعنی آحاد ملت سرنوشت زندگی‌شان در دنیا و آخرت منوط به این انتخابات است. این طور نیست كه انتخابات را باید چند تا مجتهد عمل كنند، این معنی دارد كه مثلاً یك دویست تا مجتهد در قم داشتیم و یك صد تا مجتهد در جاهای دیگر داشتیم، اینها هم بیایند انتخاب كنند، دیگر مردم بروند كنار؟! ... دانشگاهی‏ها بدانند این را كه همانطوری كه یك مجتهد در سرنوشت خودش باید دخالت كند، یك دانشجوی جوان هم باید در سرنوشت خودش دخالت كند. فرق ما بین دانشگاهی و دانشجو و مثلاً مدرسه‏ای و اینها نیست، همه‏شان با هم هستند. اینكه در دانشگاه رفتند و یك همچو مطلبی را گفتند، این یك توطئه‏ای است برای اینكه شما جوان‏ها را مأیوس كنند.»(9/12/1362) ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

یکی از مهم‌ترین سطوح مشارکت سیاسی، حضور در «انتخابات» است. در انتخابات با موضوعی به نام «رأی» و «رأی‌گیری» مواجه‌ هستیم که خود نیازمند بررسی و تفسیر است. در نظام اندیشه‌ای غرب درباره ماهیت رأی، دو دیدگاه اصلی را می‌توان مورد توجه قرار داد. دیدگاه اول رأی دادن را حق افراد می‌داند و دیدگاه دیگر آن را یک عمل اجتماعی و یک تکلیف برای افراد اجتماع معرفی می‌کند. نظریه اول مبتنی بر نظریه «حاکمیت تقسیم شده» است. توضیح آنکه اگر حاکمیت مردم، ماحصل جمع سهم حاکمیت هر شهروند باشد، پس صاحب سهم حاکمیت، یعنی شهروند حق دارد که در سازماندهی حکومت و صورت‌بندی اقتدار عالی سیاسی همکاری و مشارکت کند. اگر این همکاری و این مشارکت از راه انتخابات تحقق یابد، پس هر شهروند حق دارد رأی بدهد و هیچ مقامی نباید این حق را از او بگیرد. از سوی دیگر چون رأی دادن متعلق به فرد است، وی مخیر است از آن استفاده کند یا خیر. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

نظریه دوم ناشی از اندیشه «حاکمیت ملی» است. ملت کلیتی است تقسیم‌ناپذیر و حاکمیت متعلق به این کلیت یعنی ملت است نه شهروندانی که جزء عوامل سازنده آن هستند. اگر قدرت انتخاب کردن به یکایک شهروندان سپرده شده باشد نه از باب این است که خود اصالتاً صاحب این حق هستند، بلکه با انجام یک عمل در گزینش کارگزاران حکومتی شرکت می‌جویند. در واقع شهروندان با رأی دادن وظیفه اجتماعی خود را انجام می‌دهند. بنابراین اگر منافع جامعه ایجاب کند، می‌توان رأی دادن را به مثابه تکلیف صرف اجتماعی الزامی کرد و امتناع از آن را ممنوع و حتی مجازات برای آن در نظر گرفت. در برخی از کشورهای جهان، شرکت در انتخابات اجباری است که در این زمینه می‌توان به کشورهایی چون انگلیس، هلند، بلژیك، استرالیا، ایتالیا، سوئیس، اتریش، یونان، تركیه، برزیل، آرژانتین و لوکزامبورگ اشاره کرد. در انگلیس مردم موظفند در رأی‌گیری شرکت کنند؛ در غیر اینصورت جریمه نقدی خواهند شد. انتخابات در کشور استرالیا نیز اجباری است، به این معنا که اگر فردی واجد شرایط بدون دلیل موجه در انتخابات شرکت نکند، با جریمه نقدی مواجه می‌شود. در ایتالیا بر روی شناسنامه کسانی که رأی ندهند، مهر «رأی نداده» می‌زنند که گاه مشکلاتی برای استخدام دولتی آنها یا بهره‌برداری از مزایای دولتی ایجاد می‌کند. در کشورهایی چون بلژیک، در صورتی که شهروندشان به شکل مستمر در انتخابات شرکت نکند، ممکن است با لغو بعضی از حقوق مدنی خود‌ـ همچون حق رأی‌ـ مواجه شود. سنگاپور نیز در صورتی که شهروندش در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت نداشته باشد، حق رأی وی را باطل کرده و تنها با ارائه دلیل قانونی این حق را بار دیگر به وی خواهد داد. یونان و پرو در زمینه مجازات سختگیری بیشتر کرده و محصولات و خدماتی را که دستگاه‌های عمومی این کشور به مردم ارائه می‌کنند، برای شهروندانی که در رأی‌گیری شرکت نکنند قطع می‌کنند (همچون دریافت گواهی‌نامه رانندگی و روادید). برزیل نیز حق دادن روادید را به شهروندانی که در انتخابات شرکت نداشته باشند، نمی‌دهد. کشور بولیوی هم با ممنوعیت خارج کردن پول از حساب بانکی افراد، مردمی را که در انتخابات شرکت نداشته باشند، مجازات می‌کند. در این کشورها این ایده وجود دارد که اگر منافع جامعه ایجاب كند كه شهروندان باید در انتخابات شركت كنند لازم است شركت كنند و در صورتی كه به این الزام عمل نكنند، مجازات می‌شوند. بر اساس این، افراد در هر صورت باید به تكلیف اجتماعی خود عمل كنند و در انتخابات شركت كنند نه اینكه با استدلال‌هایی از قبیل اینكه با رأی دادن آنها چیزی تغییر نمی‌كند، از شركت در انتخابات سر باز زنند. در نتیجه به این وسیله اطمینان حاصل می‌شود كه اكثریت مردم در تشكیل نهادهای انتخابی نقش داشته‌اند. در جمهوری اسلامی شرکت در انتخابات اختیاری و از حقوق عموم مردم می‌باشد. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

در نظام سیاسی اسلام از مشارکت سیاسی به عنوان حق و تکلیف مردم یاد شده است. طبق تعابیر بزرگان، انتخاب كردن و رأی دادن هم به منزله یك حق برای مردم معرفی شده و هم به منزله یك تكلیف شرعی در ردیف دیگر تكالیف شرعی و شاید بالاتر از برخی تكالیف دیگر یاد شده است. در نگاه اسلامی منشأ همه حقوق خداوند است و اوست كه نظام حقوق و تكالیف را برای زندگی بشر تعریف کرده و از طریق فطرت و ارسال شریعت نبوی در اختیار بشریت قرار داده است. یكی از این حقوق، «حق تعیین سرنوشت» است كه در نظام سیاسی اسلام به مثابه یكی از اركان مهم شكل‌گیری حكومت اسلامی ‌محوریت دارد. از آنجا که در اسلام رأی و انتخاب ملت در عرصه نصب کارگزاران حکومت اسلامی اعتبار دارد، ملت حق دارند در انتخابات حاضر شده و به نامزد مورد علاقه خود رأی دهند. هیچ کس نیز در جایگاهی نیست که بتواند مانع تحقق این حق شود. به واقع آنچه در نظام‌های غربی مبتنی بر منشأیی خیالی، چون «قرارداد اجتماعی» شکل گرفته است، در اسلام اساس و بنیانی محکم داشته و مستظهر به آموزه‌های الهی است.

از سوی دیگر، بر مشارکت سیاسی فعال در جامعه که مصداق بارز آن حضور در عرصه انتخابات است، به منزله یک ضرورت شرعی و تکلیف الهی تأکید شده است، چرا که اولاً، نظام سیاسی اسلام بدون حضور ملت در صحنه معنا نمی‌یابد و ثانیاً، این حضور موجب حفظ و تقویت نظام اسلامی که به فرموده حضرت امام حفظ آن از اهم واجبات است، شده و آن را در برابر تهدیدات مختلف مصون می‌کند. امام خامنه‌ای به این حقیقت چنین اشاره دارند: «هم حق و هم تكلیف مردم است كه بیایند و سرنوشت كشورشان را به‌دست خودشان معین كنند؛ زیرا كه كشور متعلق به مردم است. مردم باید بیایند و با انتخاب صحیح و آزادانه، قانونگذاران‌شان را در قوه‌ مقننه معین كنند؛ مجریان خودشان را با ترتیبی كه در قانون معین شده است، معین كنند. این حق مردم است و متعلق به آنهاست؛ اما تكلیف هم هست. این‌طور نیست كه یكی بگوید من نمی‌خواهم از این حقم استفاده كنم؛ نه، سرنوشت نظام بسته‌ به احقاق و استنقاذ این حق است؛ این تكلیف است؛ باید همه شركت كنند.»(26/11/1378) در به کارگیری تعبیر تکلیف نکته دیگری نیز نهفته است و آن، اینکه عمل به تکلیف مستلزم رعایت چارچوبی است و با رعایت اصول و قواعد معنا می‌یابد؛ از این‌رو مکلف باید ضمن آشنایی با الزامات تکلیف مورد نظر، کار را به بهترین نحو به ثمر رساند. در نگاه تکلیف‌مدارانه حضور در انتخابات، فرد باید به اصول دیگری نیز توجه کند که از آن جمله می‌توان به اصل شایسته‌سالاری و انتخاب کاندیدای اصلح اشاره کرد. به تعبیر رهبری: «همچنان كه اصل انتخابات یك تكلیف الهی است، انتخاب اصلح هم یك تكلیف الهی است.»(31/2/1376) به واقع با نگاه تکلیف‌مدارانه به انتخابات، رأی و گزینش ملت با توصیه‌ها و رهنمودهای دینی در مسیری صحیح و کم اشتباه قرار گرفته و این «حق انتخاب» با رهنمودهای الهی بارور شده و به سوی کمال و شایسته‌گزینی سوق می‌یابد. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

مهم‌ترین مؤلفه اقتدار ملی جمهوری اسلامی که تا به امروز توانسته این نظام مقدس را در برابر تهدیدات و نیرنگ‌های اردوگاه سلطه و استکبار جهانی مقاوم و استوار نگه دارد، دو مؤلفه «نصرت الهی» و «مقبولیت مردمی» آن بوده است (ایدک بنصره و بالمؤمنین). مقبولیت و مستظهر بودن به حمایت ملت که سنت الهی تجلی حمایت الهی نیز هست، همان سلاح برنده‌ای است که تا به امروز دشمنان بیگانه را ناامید و خشمگین کرده است. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

دشمن نیز با شناخت این پشتوانه عظیم انقلاب اسلامی از همان روز اول تلاش کرد تا صفوف متحد ملت را از پشتیبانی جمهوری اسلامی خارج کرده و آنگاه درصدد نابودی نظام برآید، فرایندی که با نصرت الهی و بصیرت ملت تا به امروز در همان گام اول ناکام مانده است. تلاش برای کم‌رنگ نشان دادن حضور ملت در راه‌پیمایی‌های بزرگ روز قدس و 22 بهمن، تلاش برای بزرگنمایی برخی نارضایتی‌های طبیعی مردم ناشی از وجود برخی کمبودها و سوءمدیریت‌ها، تلاش برای بی‌ثمر بودن شرکت در انتخابات، تلاش برای پرهزینه نشان دادن حمایت ملت از جمهوری اسلامی و ایستادگی در برابر دشمن، بخشی از تاکتیک‌های رسانه‌ای و تبلیغات استکبار جهانی است که در طول چهار دهه اخیر به کار گرفته شده و ناکام مانده است. تلاش برای کمرنگ کردن حضور مردم در پای صندوق‌های رأی را می‌توان مهم‌ترین اقدام دشمن برای بی‌پشتوانه کردن نظام اسلامی در طول این دوران دانست که در تمامی انتخابات برگزار شده به طور مستمر پیگیری شده است. رهبر کبیر انقلاب اسلامی‌ـ حضرت امام خمینی(ره)‌ـ در طول عمر پربرکت خود همواره به اهمیت حضور ملت در پای صندوق‌های رأی برای ناکام گذاشتن سناریوی دشمن در این زمینه تأکید ورزیده‌اند. ایشان در آستانه مجلس دوم خطاب به ملت می‌فرمایند: «از خارج چشم دوخته‏اند به اینكه این انتخابات درست نشود. اعلامیه‏ها، و... كه مردم شركت نكنید، و شركت كردند الحمدللّه... فرضاً كه ما بد باشیم اما اسلام كه خوب است، اسلام را كه قبول دارند همه، این یك وظیفه اسلامی است كه ما حفظ كنیم جمهوری اسلامی را. اگر مجلس لطمه‏ای بر آن وارد بشود به جمهوری اسلامی لطمه وارد می‏شود.»(25/2/1363) بنیانگذار انقلاب در ادامه نتیجه حضور حداکثری را «شکل‌گیری مجلس مقتدری» دانسته که «می‏تواند با دنیا كه در مقابل ایران واقع شده است كارهایش را به شایستگی عمل بكند.» حضرت روح‌الله(ره) در انتخابات دور سوم نیز با تأکید بر تأثیر مشارکت حداکثری بر شکست برنامه‌های دشمن می‌فرمایند: «از هم اكنون هم باید مطمئن باشیم رسانه‏های استكباری از عدم حضور مردم در صحنه انتخابات سخن‌ها خواهند گفت و با تحلیل‌های موذیانه و القائات توأم با تهدید و ارعاب تلاش خواهند نمود ذهن‌ها را به مسائل دیگر معطوف نمایند. غافل از آنكه امت اسلامی ایران سال‌هاست نشان داده‏اند كه از این هیاهوها نمی‏ترسند و مقاوم و استوار در مقابل تمام ابرقدرت‌ها و قدرت‌ها می‏ایستند و به یاری خداوند متعال، ملت شریف ایران با حضور گسترده خود انتخابات را در موعد مقرر و با قدرت و قاطعیت برگزار می‏كنند و مطمئناً در زیر موشك و بمب هم اگر قرار بگیرند، به پای صندوق‌ها می‏روند و به تكلیف شرعی و الهی خود عمل خواهند نمود و اینجانب تحت هر شرایطی در انتخابات شركت می‏كنم.»(11/1/1367) این تذکرات به خوبی این حقیقت را آشکار می‌کند که شرکت در انتخابات فریضه عینی است که به هیچ وجه نباید نسبت به آن کوتاهی کرد و بستر را برای بهره‌برداری دشمن فراهم آورد و به بهانه‌های کم اهمیت از حضور در انتخابات طفره رفت و سرنوشت کشور و ملت را در ابهام گذاشت. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

معمولاً دشمن با مصادره به مطلوب میزان عدم مشارکت، مدعی است همه آنها که پای صندوق‌های رأی حاضر نشده‌اند، از مخالفان نظامند! این در حالی است که افراد معمولاً به علل متعدد رفتار مشابهی را از خود نشان می‌دهند که با دقت نظر می‌توان آنها را واکاوی کرد. در انتخابات نیز علل متعددی سبب می‌شود که بخشی از جامعه در پای صندوق رأی حاضر نشوند. رهبر معظم انقلاب اسلامی با نکته‌سنجی تمام در جمع دانشجویان این مسئله را واکاوی کرده و چنین اشاره می‌كنند: «نه اینكه اگر عده‌ زیادی شركت نكردند، اینها به نظام «نه» گفته‌اند؛ به‌هیچ‌وجه این‌طوری نیست. آنهایی كه به‌خاطر «نه» گفتنِ به نظام نمی‌آیند، درصد خیلی كمی‌اند. یك‌عده به‌خاطر بی‌حالی نمی‌آیند؛ یك‌عده به‌ خاطر بی‌حوصلگی نمی‌آیند؛ یك‌عده روز جمعه كار دیگری دارند و نمی‌آیند؛ اینها را شما راه بیندازید. والّا كسانی‌كه معتقد به نظام و قانون اساسی نیستند و دل‌شان برای بیگانگان و نفوذ آنها پر می‌زند و منتظر آمدن بیگانگان هستند، درصد بسیار كمی‌اند.»(5/3/1384) ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

برای شناخت این موانع بد نیست تا برای این پرسش که «چرا یک شهروند در روز انتخابات به پای صندوق رأی حاضر نمی‌شود؟» پاسخی درخور بیابیم. در اینجا می‌توان گفت، در مجموع سه دسته علت برای حضور نیافتن افراد در پای صندوق‌های رأی می‌توان در نظر گرفت که توجه به آنها می‌تواند رمز عبور از موانع مشارکت حداکثری باشد. این عوامل را می‌توان به ترتیب چنین برشمرد: 1‌ـ ناآگاهی، 2‌ـ بی‌اعتمادی، 3‌ـ نارضایتی. 1‌ـ اولین مانعی که موجب می‌شود فرد با بی‌حوصلگی و تنبلی از حضور در پای صندوق رأی طفره رود، ناآگاهی است. بخشی از افراد جامعه آنقدر از جایگاه اجتماعی خود بی‌اطلاعند که نمی‌دانند تأمین بخش قابل توجهی از حقوق خود با مشارکت در امور سیاسی، از جمله انتخابات حاصل می‌شود. گاه فرد اطلاعاتی از این جایگاه دارد، ولی این آگاهی تا آن حد نیست که فرد را به اقدام وادار کند. 2‌ـ دسته دیگری از افراد جامعه كسانی هستند كه نسبت به اهمیت مشاركت سیاسی و حضور در انتخابات آگاهند، اما به دلیل «بی‌اعتمادی» حاضر نیستند در رأی‌گیری شركت كنند. منشأ این بی‌اعتمادی را می‌توان در تجربیات تلخ فردی، برخی حوادث در انتخابات گذشته و القائات و شبهه‌افكنی‌های دشمنان نظام اسلامی دانست كه ذهن افراد را تحت تأثیر قرار داده و اراده آنان برای حضور در انتخابات را سست می‌كنند. تلاش‌های رسانه‌های دشمنان انقلاب اسلامی در قالب طرح ادعای تقلب، رقابتی نبودن، نمایشی بودن، فرمایشی بودن، مهندسی شده بودن آرا و...، از جمله ترفندهایی است كه اذهان عمومی را نشانه رفته است. اوج این سناریوی تبلیغاتی را می‌توان در قالب كودتای مخملین سال 88 مشاهده کرد كه چطور «ادعای تقلب» به «رمز آشوب» فتنه‌گران مبدل شد. 3ـ بخش دیگری از كسانی كه در روز انتخابات به پای صندوق‌های رأی نمی‌آیند، آنهایی نیستند كه بی‌اطلاع بوده یا تحت تأثیر القائات بی‌اعتماد شده باشند؛ بلكه كسانی هستند كه به دلیل مشكلات متنوع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی كه وجود بخشی از آن طبیعی و بخشی دیگر به دلیل سوء‌مدیریت‌هاست، حاضر نیستند پای صندوق‌های رأی بروند. فشارهای اقتصادی، بروكراسی تنبل و اذیت‌كننده ادارات، وجود بیكاری و معضلات این چنینی آنان را در صف عدم رأی‌دهندگان قرار داده است. دقت در كالبدشكافی فوق به خوبی نشان می‌دهد، هر سه طیفی كه به دلایل مطروحه ممكن است در پای صندوق‌های رأی حاضر نشوند، جزء همین ملت و از معتقدان و هواداران نظام اسلامی هستند كه عواملی ثانوی ممكن است موجب حضور نیافتن ایشان در پای صندوق‌های رأی شود. البته اقلیتی نیز ممكن است یافت شود كه با اصل نظام اسلامی مخالف بوده و در صف معاندان نظام قرار می‌گیرند. كسانی كه آمال و آرزوهای خود را در وابستگی به استكبارجهانی و شكل‌گیری نظام‌های سیاسی سكولار غربی دنبال می‌كنند و هر نوع تلاش برای همراه‌سازی آنها جز صرف هزینه، نتیجه‌‌ای به همراه نخواهد داشت. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir

برای مقابله با ناآگاهی، بی‌اعتمادی و نارضایتی به مثابه عوامل اصلی نداشتن مشارکت سیاسی، باید آگاه سازی، اعتمادسازی و رضایتمندسازی را در پیش گرفت. 1ـ آگاه‌سازی: راه مساعد برای حضور افراد ناآگاه در پای صندوق رأی، «آگاه‌سازی» است. شرح اهمیت جایگاه مجلس شورای اسلامی در نظام تصمیم‌گیری کشور، شرح اهمیت حضور و مشارکت حداکثری در پای صندوق‌های رأی، شرح میزان تأثیرگذاری رأی تک‌تک افراد در انتخابات مجلس و اینکه گاه یک رأی می‌تواند سرنوشت انتخاباتی را دگرگون کند، شرح ابعاد شرعی ضرورت حضور در انتخابات، شرح وضعیت حساس کشور در مواجهه با استکبار جهانی در آستانه انتخابات مجلس و نقشی که مشارکت حداکثری می‌تواند در شکست نقشه‌های شوم دشمن داشته باشد، تبیین نقش مشارکت حداکثری در افزایش مشروعیت و اقتدار جمهوری اسلامی، بخشی از آگاهی‌هایی است که می‌تواند در این زمینه سودمند باشد. ✅‌‌کانال بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷www.basirat.ir