🏴 #دشمنی و #دوستی به خاطر عدالت! 🏴 عبداللَّه بن عمر از كسانى بود كه امام حـسين(ع )را بـاحسن نيت نصيحت كرد. میگفت: آقا، اصولا مستحضريد كـه جنـگ فـى نفسه بد است. خوب، امام #حسين(ع )هم میدانست كه جنگ فـى نفـسه بـد است؛ اما مگر ما اساسا در تاريخ، چيزى به نام «جنگ فى نفسه» داريـم؟ درصحنه واقعى اجتماع، ما «جنگ فى نفسه» نداريم. بله، جنگ فـى نفـسه بـداست؛ اما كجاى #تاريخ واقعى و جامعه واقعى، چيزى بـه اسـم «جنـگ فـى نفسه» داشته ايم؟! وقتى عقايدى وآيين ملتى مورد تهاجم قرار میگيرد، ايـنديگر «جنگ فى نفسه» نيست و معتقدينش ديگر نمى توانند بیطرف بمانند. بیطرفی و صلح طلبى در برابر هيئت ظلم، ابدا يـك فـضيلت نيـست؛ يـك رذيلت عريان است. اينجا ديگر جنگ و خونريزى هم مقدس مـى شـود. كشتن و كشته شدن هم عبادت میشود. در دعاهايى كه براى امام زمان عج رسيده و سند درستى هم دارد، آمده كـه «خـدايا، از تـومیخواهم كه خون دشمنانت را به دست من بريزى و از تو میخواهم كـهخون من به دست دشمنانت ريخته شود». ما، جنگ و صلح، دشمنى و دوستىداريم؛ ولى دشمنى و دوستى، بـه خـاطر عـدالت، در راه حقيقـت و بـراىفضيلت را قبول داريم. اما جنگ و صلح به خاطر دنيا و قدرت و آقايى كردنوبرده گرفتن و خوردن وبردن نداريم. خـونريـزى بـراى كـسب منـافعدنيايى، #حرام است. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ ، نوشته استاد رحیم پور ازغدی ✅ کانال بصیرت @basiratbasir