تحدیر سوره یاسین بعد از نماز صبح 👆👆👆 متن و ترجمه سوره یاسین👇👇👇 بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش همیشگى. یس ﴿۱﴾ یس «۱» وَﭐلْقُرْءَانِ ﭐلْحَکِیمِ ﴿۲﴾ سوگند به قرآن کریم، «۲» إِنَّکَ لَمِنَ ﭐلْمُرْسَلِینَ ﴿۳﴾ بى‏تردید تو از فرستادگانى، «۳» عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿۴﴾ بر راهى مستقیم [قرار دارى.] «۴» تَنزِیلَ ﭐلْعَزِیزِ ﭐلرَّحِیمِ ﴿۵﴾ [قرآن [نازل شده تواناى شکست‏ناپذیر و مهربان است. «۵» لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أُنذِرَ ءَابَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿۶﴾ تا مردمى را بیم دهى که پدرانشان را بیم نداده‏اند و به این علت] از حقایق [بى‏خبرند. «۶» لَقَدْ حَقَّ ﭐلْقَوْلُ عَلَىٰ أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۷﴾ یقیناً فرمان عذاب بر بیشترشان ثابت شده است، به این سبب ایمان نمى‏آورند. «۷» إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالاًَ فَهِیَ إِلَى ﭐلْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ ﴿۸﴾ مسلماً ما غل‏هایى بر گردنشان نهاده‏ایم که تا چانه‏هایشان قرار دارد به طورى که سرهایشان بالا مانده است، «۸» وَجَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لَا یُبْصِرُونَ ﴿۹﴾ و از پیش رویشان حایلى و از پشت سرشان] نیز] حایلى قرار داده‏ایم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشانده‏ایم، به این خاطر حقایق را نمى‏بینند، «۹» وَسَوَاءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۱۰﴾ و براى آنان یکسان است چه بیمشان دهى یا بیمشان ندهى، ایمان نمى‏آورند، «۱۰» إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ﭐتَّبَعَ ﭐلذِّکْرَ وَخَشِیَ ﭐلرَّحْمَـٰنَ بِـﭑلْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ ﴿۱۱﴾ بیم دادنت فقط براى کسى ثمربخش است که از قرآن پیروى کند و در نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى باارزش مژده ده. «۱۱» إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی ﭐلْمَوْتَىٰ وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَارَهُمْ وَکُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ ﴿۱۲﴾‏ بى‏تردید ما مردگان را زنده مى‏کنیم و آنچه را پیش فرستاده‏اند و [خوبى‏ها و بدى‏هاى] بر جا مانده از ایشان را ثبت مى‏کنیم و همه چیز را در کتابى روشن [که اصل همه کتاب‏هاست و آن لوح محفوظ است] برشمرده‏ایم. «۱۲» وَﭐضْرِبْ لَهُم مَّثَلاًَ أَصْحَابَ ﭐلْقَرْیَةِ إِذْ جَاءَهَا ﭐلْمُرْسَلُونَ ﴿۱۳﴾ براى آنان [که با تو برخورد خصمانه دارند] اهل آن شهر را مثل بزن، هنگامى که پیامبران به آنجا آمدند، «۱۳» إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ ﭐثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُواْ إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ ﴿۱۴﴾ زمانى که دو پیامبر را به سوى آنان فرستادیم، ولى آن دو را انکار کردند و با پیامبر سومى آنان را تقویت کردیم، پس [همگى] گفتند: ما را به سوى شما فرستاده‏اند. «۱۴» قَالُواْ مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ ﭐلرَّحْمَـٰنُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَکْذِبُونَ ﴿۱۵﴾ [اهل شهر] گفتند: شما جز بشرهایى مانند ما نیستید و [خداى] رحمان هیچ چیزى نازل نکرده است، شما فقط دروغ مى‏گویید. «۱۵» قَالُواْ رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿۱۶﴾ گفتند: پروردگارمان مى‏داند که یقیناً ما به سوى شما فرستاده شده‏ایم، «۱۶» وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا ﭐلْبَلَاغُ ﭐلْمُبِینُ ﴿۱۷﴾ و بر عهده ما جز رساندن آشکار [پیام وحى] نیست. «۱۷» قَالُواْ إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَلَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۱۸﴾ گفتند: همانا ما شما را به شومى و فال بد گرفته‏ایم، اگر [از دعوت خود] باز نایستید، قطعاً شما را سنگسار مى‏کنیم، و از سوى ما شکنجه دردناکى به شما خواهد رسید. «۱۸» https://chat.whatsapp.com/E2QcLOVpPTOBayud5M19B7 قَالُواْ طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿۱۹﴾ گفتند: شومى شما از خود شماست [و این شومى نتیجه کفر و طغیان و گناه است، شگفتا!] آیا اگر به شما تذکر دهند [آن تذکر سعادت بخش را به شومى و فال بد مى‏گیرید؟ نه، شومى از ما نیست] بلکه شما مردمى متجاوز و اسراف کار هستید. «۱۹» وَجَاءََ مِنْ أَقْصَى ﭐلْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَىٰ قَالَ یَا قَوْمِ ﭐتَّبِعُواْ ﭐلْمُرْسَلِینَ ﴿۲۰﴾ آنگاه از دور‌ترین نقطه شهر مردى شتابان آمد، گفت: اى قوم من! از این فرستادگان [خدا] پیروى کنید، «۲۰» ﭐتَّبِعُواْ مَن لَّا یَسْأَلُکُمْ أَجْراً وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۲۱﴾ از کسانى پیروى کنید که پاداشى از شما نمى‏خواهند و آنان راه یافته‏اند، «۲۱» وَمَا لِی لَا أَعْبُدُ ﭐلَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۲۲﴾ و مرا چه شده که [از روى یقین] کسى را نپرستم که مرا آفریده و شما را به سوى او بازمى‏گردانند؟ «۲۲» ء

َأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن یُرِدْنِ ﭐلرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئاً وَلَا یُنقِذُونِ ﴿۲۳﴾ آیا به جاى او معبودانى را برگزینم که اگر [خداى] رحمان براى من آسیبى بخواهد نه شفاعتشان چیزى را از من دفع مى‏کند و نه مى‏توانند نجاتم دهند؟! «۲۳» إِنِّی إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿۲۴﴾ اگر چنین کنم، بى‏تردید در گمراهى آشکار خواهم بود. «۲۴» إِنِّی ءَامَنتُ بِرَبِّکُمْ فَـﭑسْمَعُونِ ﴿۲۵﴾ [اى رسولان! [بى‏تردید به پروردگار شما ایمان آورده‏ام؛ بنابراین از من بشنوید. «۲۵» قِیلَ ﭐدْخُلِ ﭐلْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ ﴿۲۶﴾ [سرانجام به دست آن مشرکان شهید شد، و به او [گفته شد: به بهشت درآى. گفت: اى کاش قوم من آگاهى داشتند، «۲۶» بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ ﭐلْمُکْرَمِینَ ﴿۲۷﴾ که پروردگارم مرا آمرزید و از کرامت یافتگان قرارم داد. «۲۷» وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ وَمَا کُنَّا مُنزِلِینَ ﴿۲۸﴾ بعد از شهادت او هیچ سپاهى از آسمان بر] هلاکت] قومش نازل نکردیم، و بر آن نبوده‏ایم که نازل کنیم. «۲۸» إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿۲۹﴾ [کیفرشان] جز یک فریاد مرگبار نبود که ناگهان [پس از آن فریاد] همه بى‏حرکت و خاموش شدند! «۲۹» یَا حَسْرَةً عَلَى ﭐلْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۰﴾ اى افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبرى براى هدایتشان نمى‏آمد مگر اینکه او را مسخره مى‏کردند! «۳۰» أَلَمْ یَرَوْاْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ﭐلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ ﴿۳۱﴾ آیا [مشرکان مکه] ندانسته‏اند چه بسیار از اقوام پیش از آنان را [به سبب کفر و طغیانشان] هلاک کردیم که آنان هرگز نزد اینان برنمى‏گردند، [و در دنیا زندگى دوباره نمى‏یابند،] «۳۱» وَإِن کُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۳۲﴾ و همه آنان [بدون استثنا محشور خواهند شد و] در قیامت نزد ما احضار مى‏شوند. «۳۲» وَءَایَةٌ لَّهُمُ ﭐلْأَرْضُ ﭐلْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبّاً فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ ﴿۳۳﴾ این زمین مرده براى آنان نشانه‏اى [آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده مى‏کنیم] مى‏باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون مى‏آوریم که از آن مى‏خورند، «۳۳» وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ ﭐلْعُیُونِ ﴿۳۴﴾ در آن بوستان‏هایى از درختان خرما و انگور قرار دادیم، و در آن از چشمه‏هاى گوناگون روان ساختیم، «۳۴» لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿۳۵﴾ تا از میوه آن و آنچه دست‏هایشان به عمل مى‏آورد [مانند شیره، کشمش، شربت و...] بخورند، آیا سپاس گزارى نمى‏کنند؟ «۳۵» سُبْحَانَ ﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ ﭐلْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصى] است آنکه همه زوج‏ها را آفرید از آنچه زمین مى‏رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمى‏دانند، «۳۶» وَءَایَةٌ لَّهُمْ ﭐللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ ﭐلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿۳۷﴾ و نشانه‏اى [از نشانه‏هاى قدرت و حکمت ما] براى آنها شب است که [پوشش] روز را از آن برمى‏کنیم، پس ناگاه آنان به تاریکى درآیند، «۳۷» وَﭐلشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَ ٰلِکَ تَقْدِیرُ ﭐلْعَزِیزِ ﭐلْعَلِیمِ ﴿۳۸﴾ و خورشید [نیز براى آنان نشانه‏اى از قدرت ماست] که همواره به سوى قرارگاهش حرکت مى‏کند. این اندازه‏گیرى تواناى شکست‏ناپذیر و داناست، «۳۸» وَﭐلْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ کَـﭑلْعُرْجُونِ ﭐلْقَدِیمِ ﴿۳۹﴾ و براى ماه منزل‏هایى قرار دادیم تا اینکه به صورت شاخه کهنه هلالى شکل و زرد رنگ خرما برگردد [و باز به تدریج بدر کامل شود،] «۳۹» لَا ﭐلشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ ﭐلْقَمَرَ وَلَا ﭐللَّیْلُ سَابِقُ ﭐلنَّهَارِ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿۴۰﴾ نه براى خورشید این توان هست که به ماه برسد، و نه شب از روز پیشى مى‏گیرد، و هر کدام در مدارى شناورند. «۴۰» وَءَایَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی ﭐلْفُلْکِ ﭐلْمَشْحُونِ ﴿۴۱﴾ براى آنان نشانه‏اى دیگر [از قدرت و رحمت ما] این [است] که فرزندانشان را در کشتى‏هایى پر [از اجناس و وسایل] حمل کردیم، «۴۱» وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْکَبُونَ ﴿۴۲﴾ و براى آنان چیزهایى مانند کشتى [چون اسب، قاطر و دیگر وسایل نقلیه] آفریدیم که بر آن سوار مى‏شوند، «۴۲» وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ ﴿۴۳﴾ و اگر بخواهیم آنان را غرق مى‏کنیم در این صورت هیچ فریادرسى براى آنان نخواهد

بود، و نجات هم نیابند، «۴۳» إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعاً إِلَىٰ حِینٍ ﴿۴۴﴾ مگر [اینکه] رحمتى از سوى ما [نجاتشان دهد] و تا مدتى [از زندگى دنیا] بهره‏مندشان کنیم، «۴۴» وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ﭐتَّقُواْ مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَمَا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۵﴾ و هنگامى که به آنان گویند: آنچه [از عذاب‏هاى دنیا و آخرت] پیش رو و پشت سر شماست بپرهیزید تا مورد رحمت قرار گیرید [به این هشدار قطعى توجه نمى‏کنند،] «۴۵» وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ ءَایَةٍ مِنْ ءَایَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا کَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۴۶﴾ و هیچ آیه‏اى از آیات پروردگارشان براى آنان نمى‏آید مگر اینکه از آن روى مى‏گردانند. «۴۶» وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَکُمْ ﭐللهُ قَالَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاءُ ﭐللهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿۴۷﴾ هنگامى که به آنان گویند: از آنچه خدا روزى شما کرده، انفاق کنید، کافران به مؤمنان گویند: آیا کسانى را اطعام کنیم که اگر خدا مى‏خواست آنان را اطعام مى‏کرد؟ [پس گرسنگى را خدا بر آنان خواسته است] ولى شما [اى کفرپیشگان!] جز در گمراهى آشکارى نیستند. «۴۷» وَیَقُولُونَ مَتَىٰ هَذَا ﭐلْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿۴۸﴾ و مى‏گویند: اگر راستگویید، این وعده [قیامت و عذاب] کى خواهد بود؟ «۴۸» مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ﴿۴۹﴾ اینان جز یک فریاد مرگبار [آسمانى] را انتظار نمى‏کشند که آنان را در حالى که سرگرم نزاع و ستیز [در امور دنیایى]‌اند فراگیرد. «۴۹» فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ ﴿۵۰﴾ [فریادى که وقتى بر سر آنان زده شود [نه مى‏توانند وصیتى کنند و نه] اگر بیرون خانه باشند [مى‏توانند به خانواده خود برگردند، «۵۰» وَنُفِخَ فِی ﭐلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ﭐلْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ ﴿۵۱﴾ و در صور دمیده مى‏شود، ناگاه همه آنان از قبرها به سوى پروردگارشان مى‏شتابند. «۵۱» قَالُواْ یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ ﭐلرَّحْمَـٰنُ وَصَدَقَ ﭐلْمُرْسَلُونَ ﴿۵۲﴾ مى‏گویند: اى واى بر ما، چه کسى ما را از خواب گاه‌مان برانگیخت؟ این واقعیتى است که] خداى [رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفتند!! «۵۲» إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۵۳﴾ ] آن صحنه عظیم [جز یک فریاد نیست، پس به ناگاه همه آنان] جمع‏آورى شده و [نزد ما احضار مى‏شوند. «۵۳» فَـﭑلْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۵۴﴾‏ در این روز به هیچ کس ذره‏اى ستم نمى‏شود، و جز آنچه را انجام مى‏دادید پاداش داده نمى‏شوید. «۵۴» إِنَّ أَصْحَابَ ﭐلْجَنَّةِ ﭐلْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿۵۵﴾ همانا بهشتیان در چنین روزى در سرگرمى وصف ناپذیرى شیرین‏کام و خوش‏اند. «۵۵» هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى ﭐلْأَرَائِکِ مُتَّکِؤُونَ ﴿۵۶﴾ آنان و همسرانشان در زیر سایه‏هایى] آرام‏بخش] بر تخت‏هایى [آراسته چون حجله عروس] تکیه مى‏زنند. «۵۶» لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ﴿۵۷﴾ براى آنان در آنجا میوه‏ها [ى عالى و مطبوع] و آنچه دلشان بخواهد فراهم است. «۵۷» سَلَامٌ قَوْلاًَ مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ ﴿۵۸﴾ با سلامى [امنیت‏آور و سلامت‏بخش] که گفتارى از پروردگارى مهربان است. «۵۸» وَﭐمْتَازُواْ ﭐلْیَوْمَ أَیُّهَا ﭐلْمُجْرِمُونَ ﴿۵۹﴾ و [ندا آید:] اى گناهکاران! امروز [از صف نیکان] جدا شوید. «۵۹» أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُواْ ﭐلشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿۶۰﴾ اى فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بى‏تردید دشمن آشکارى براى شماست؟ «۶۰» وَأَنِ ﭐعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ ﴿۶۱﴾ و سفارش نکردم که مرا بپرستید چون این راهى است مستقیم، «۶۱» وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنکُمْ جِبِلّاً کَثِیراً أَفَلَمْ تَکُونُواْ تَعْقِلُونَ ﴿۶۲﴾ و همانا شیطان گروه بسیارى از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمى‏کردید [که پیروانش به چه سرنوشت شومى دچار شدند؟] «۶۲» هَذِهِ جَهَنَّمُ ﭐلَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿۶۳﴾ این است دوزخى که به شما وعده مى‏دادند. «۶۳» ﭐصْلَوْهَا ﭐلْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿۶۴﴾ امروز به کیفر کفرى که همواره مى‏ورزیدید در آن درآیید. «۶۴» ﭐلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ﴿۶۵﴾ امروز بر دهان‏هایشان مُهر خاموشى نهیم و دست‏هایشان با ما سخن مى‏گویند و پاهایشان به اعمالى که همواره مرتکب مى‏شدند، گواهى مى‏دهند! «۶۵» وَل

َوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْیُنِهِمْ فَـﭑسْتَبَقُواْ ﭐلصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ یُبْصِرُونَ ﴿۶۶﴾ و اگر بخواهیم [در همین دنیا] دیدگان [بصیرتشان] را محو مى‏کنیم، پس به [سوى ه‌مان] راه [گمراهى] بر یکدیگر پیشى مى‏گیرند؛ نهایتاً چگونه و کجا مى‏توانند [صراط مستقیم را] ببینند؟ «۶۶» وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا ﭐسْتَطَاعُواْ مُضِیّاً وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿۶۷﴾ و [نیز] اگر بخواهیم آنان را در جاى خودشان مسخ مى‏کنیم، [و به صورت جمادى خشک درمى‏آوریم] که نه بتوانند بروند و نه بازگردند، «۶۷» وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی ﭐلْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ ﴿۶۸﴾ و به هر کس عمر طولانى دهیم، او را در عرصه خلقتش [به سوى حالت ضعف و سستى و نقصان و فراموشى] واژگون مى‏کنیم؛ پس آیا تعقّل نمى‏کنند؟ «۶۸» وَمَا عَلَّمْنَاهُ ﭐلشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْءَانٌ مُّبِینٌ ﴿۶۹﴾ و به پیامبر، شعر نیاموختیم و [شعرگویى] شایسته او نیست. کتاب [او] جز کلامى استوار و باارزش و قرآنى روشنگر [حقایق] نیست، «۶۹» لِیُنذِرَ مَن کَانَ حَیّاً وَیَحِقَّ ﭐلْقَوْلُ عَلَى ﭐلْکَافِرِینَ ﴿۷۰﴾‏ تا کسانى را که [به عقل و هوش و استعداد] زنده‏اند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شود. «۷۰» أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَاماً فَهُمْ لَهَا مَالِکُونَ ﴿۷۱﴾ آیا ندیده‏اند که ما از آنچه به قدرت خود انجام داده‏ایم براى آنان چهارپایانى آفریده‏ایم که مالکشان هستند. «۷۱» وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَکُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْکُلُونَ ﴿۷۲﴾ چهارپایان را براى آنان رام کردیم که برخى از آنها مرکب سوارى آنان هستند و از [گوشت] برخى از آنها مى‏خورند، «۷۲» وَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿۷۳﴾ و براى آنان در آنچهارپایان سودهایى [چون پشم، کُرک و پوست] و نوشیدنى‏هایى [چون شیر و فرآورده‏هاى آن] هست؛ آیا سپاس گزارى نمى‏کنند؟ «۷۳» وَﭐتَّخَذُواْ مِن دُونِ ﭐللهِ ءَالِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنصَرُونَ ﴿۷۴﴾ و به جاى خدا معبودانى انتخاب کرده‏اند به امید اینکه [به وسیله آنها] یارى شوند، «۷۴» لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ ﴿۷۵﴾ در حالى که [معبودان] قدرت یارى دادن به آنان را ندارند و آنان [که سبک مغزان روى برتافته از حق‏اند] براى آن معبودان [از سوى شیطان] سپاهى احضار شده‏اند [تا عمر و مالشان را فداى این معبودان باطل کنند.] «۷۵» فَلَا یَحْزُنکَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ ﴿۷۶﴾ پس گفتارشان تو را اندوهگین نکند، بى‏تردید ما آنچه را پنهان مى‏دارند و آنچه را آشکار مى‏کنند مى‏دانیم. «۷۶» أَوَلَمْ یَرَ ﭐلْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ ﴿۷۷﴾ آیا انسان ندانسته که ما او را از نطفه‏اى [پست و ناچیز] آفریده‏ایم و اینک ستیزه‏گرى آشکار است؟ «۷۷» وَضَرَبَ لَنَا مَثَلاًَ وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی ﭐلْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ ﴿۷۸﴾ در حالى که آفرینش نخستین خود را از یاد برده براى ما مثلى زد [و] گفت: چه کسى این استخوان‏ها را در حالى که پوسیده‏اند زنده مى‏کند؟ «۷۸» قُلْ یُحْیِیهَا ﭐلَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ ﴿۷۹﴾ بگو:‌‌ همان کسى که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده‏اش مى‏کند، و او به هر چیزى داناست «۷۹» ﭐلَّذِی جَعَلَ لَکُم مِّنَ ﭐلشَّجَرِ ﭐلْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ ﴿۸۰﴾ همان کسى که براى شما از درخت سبز، «آتش زنه» آفرید، که اکنون شما از آن آتش مى‏افروزید. «۸۰» أَوَلَیْسَ ﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَىٰ وَهُوَ ﭐلْخَلَّاقُ ﭐلْعَلِیمُ ﴿۸۱﴾ آیا کسى که آسمان‏ها و زمین را آفریده است، قدرت ندارد که [پس از مرگشان] همانند آنان را بیافریند؟ چرا قدرت دارد؛ زیرا اوست که آفریننده بسیار داناست. «۸۱» إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿۸۲﴾ شأن او این است که چون پدید آمدن چیزى را اراده کند، فقط به آن مى‏گوید: باش، پس بى‏درنگ موجود مى‏شود. «۸۲» فَسُبْحَانَ ﭐلَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۸۳﴾ بنابراین [از هر عیب و نقصى] منزّه است خدایى که مالکیّت و فرمانروایى همه چیز به دست اوست، و شما را به سوى او بازمى‏گردانند. «۸۳»

دعای روز دوشنبه با صدای مهدی سماواتی👆👆👆👆 متن دعای روز دوشنبه👇👇 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهرباني اش هميشگي است الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُشْهِدْ أَحَداً حِينَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ، وَ لا اتَّخَذَ مُعِيناً حِينَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ، لَمْ يُشَارَكْ فِي الْإِلَهِيَّةِ، وَ لَمْ يُظَاهَرْ فِي الْوَحْدَانِيَّةِ، كَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَايَةِ صِفَتِهِ، وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ، وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ، وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ، وَ انْقَادَ كُلُّ عَظِيمٍ لِعَظَمَتِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً، وَ مُتَوَالِياً مُسْتَوْسِقاً [مُسْتَوْثِقا] ، وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى رَسُولِهِ أَبَداً، وَ سَلامُهُ دَائِماً سَرْمَداً، اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ يَوْمِي هَذَا صَلاحاً، وَ أَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَ آخِرَهُ نَجَاحاً، ستايش خداي را كه هنگام آفرينش آسمان ها و زمين احدي را گواه نساخت، و به گاه ايجاد جانداران ياوري نگرفت، در پرستش انبازي ندارد، و در يكتايي اش پشتيباني نخواهد، زبان ها از بيان حقيقت وصفش درمانده، و خردها از ژرفاي معرفتش وامانده، و گردنكشان در برابر عظمتش فروتن، و چهره ها از بيم او متواضع گشته، و هر بزرگي در برابر بزرگيش تسليم گشته است، ستايش پياپي و پيوسته و دنباله دار و پايدار تنها توراست، و رحمت هميشگي و درود جاودان و بي پايان او بر رسولش باد، بار خدايا! ابتداي امروزم را خير و صلاح، و ميانه امروزم را رستگاري و پايانش را كاميابي قرار ده، وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ يَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ، وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ، وَ آخِرُهُ وَجَعٌ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ، وَ كُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ، وَ كُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ، وَ أَسْأَلُكَ فِي مَظَالِمِ عِبَادِكَ عِنْدِي، فَأَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِكَ كَانَتْ لَهُ قِبَلِي مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِيَّاهُ، فِي نَفْسِهِ، أَوْ فِي عِرْضِهِ أَوْ فِي مَالِهِ، أَوْ فِي أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ، أَوْ غِيبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا، أَوْ تَحَامُلٌ عَلَيْهِ بِمَيْلٍ أَوْ هَوًى، أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِيَّةٍ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ عَصَبِيَّةٍ، غَائِباً كَانَ أَوْ شَاهِداً، وَ حَيّاً كَانَ أَوْ مَيِّتاً، فَقَصُرَتْ يَدِي وَ ضَاقَ وُسْعِي عَنْ رَدِّهَا إِلَيْهِ وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ، و به تو پناه مي آورم از روزي كه آغازش شيون، و ميانش بي تابي، و پايانش دردمندي است، خدايا! از تو آمرزش مي طلبم براي هر نذري كه كردم، و هر وعده اي كه دادم، و هر پيماني كه بستم سپس به آن وفا نكردم، و اداي حقوق بندگانت را كه بر عهده دارم از تو درخواست مي كنم، پس هر بنده اي از بندگانت و هر كنيزي از كنيزانت كه او را نزد من حقي پايمال شده باشد كه در آن به جان يا آبرو يا مال، يا خانواده اش يا فرزندش ستم روا داشته ام، يا غيبتي از او كرده ام، يا بر اثر ميل خود يا خواهش دل يا تكبّر يا غضب يا خودنمايي يا تعصّب بر او باري نهاده ام، اين بنده يا كنيزت غايب باشد يا حاضر، زنده باشد يا مرده، و دستم كوتاه شده و وسعم نمي رسد از پرداخت آن حق يا طلب حلاليت از او، فَأَسْأَلُكَ يَا مَنْ يَمْلِكُ الْحَاجَاتِ، وَ هِيَ مُسْتَجِيبَةٌ لِمَشِيَّتِهِ، وَ مُسْرِعَةٌ إِلَى إِرَادَتِهِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُرْضِيَهُ عَنِّي بِمَا [بِمَ ] شِئْتَ، وَ تَهَبَ لِي مِنْ عِنْدِكَ رَحْمَةً، إِنَّهُ لا تَنْقُصُكَ الْمَغْفِرَةُ، وَ لا تَضُرُّكَ الْمَوْهِبَةُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، اللَّهُمَّ أَوْلِنِي فِي كُلِّ يَوْمِ إِثْنَيْنِ نِعْمَتَيْنِ مِنْكَ ثِنْتَيْنِ سَعَادَةً فِي أَوَّلِهِ بِطَاعَتِكَ، وَ نِعْمَةً فِي آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِكَ، يَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ، وَ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ. از تو مي خواهم اي كسي كه رفع نيازها در اختيار اوست، و آن حاجات در مقابل مشيت او اجابت پذير و به جانب اراده اش شتابانند؛ كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي، و آن بنده را كه بر او ستمي كردم هرگونه كه خواهي از من راضي گرداني، و از جانب خود مرا رحمت عطا نمايي، چه آمرزيدن از تو نكاهد، و بخشيدن به تو زيان نرساند، اي مهربان ترين مهربانان، خدايا! در هر دوشنبه از سوي خويش دو نعمت بر من عطا كن، خوشبختي بندگي ات را در آغازش، و نعمت آمرزشت را در پايانش، اي آن كه تنها او شايسته پرستش است و جز او كسي گناهان را نيامرزد. بصیرت_مهدوی: https://chat.whatsapp.com/JjzgUeDS339KMVbTWFqjAM 💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027 💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞 https://chat.whatsapp.com/GhmdsNSfCiu3OOqMnkLe8w ما را به دوستان خود معرفی کنید👆 متن و ترجمه

روز دوشنبه👇👇👇 روز دوشنبه روز امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام است. در زیارت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام میگویی :  السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صِفْوَةَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صِرَاطَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَيَانَ حُكْمِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ دِينِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّيِّدُ الزَّكِىُّ؛ سلام بر تو ای فرزند فرستاده پروردگار جهانیان، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده‌ی خدا، سلام بر تو ای امین خدا، سلام بر تو ای برهان حکم خدا، سلام بر تو ای نور خدا، سلام بر تو ای راه خدا، سلام بر تو ای بیان حکم خدا، سلام بر تو ای یار دین خدا، سلام بر تو ای سرور پاک‌نهاد؛  السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْقَائِمُ الْأَمِينُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِيلِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْهَادِى الْمَهْدِىُّ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الطَّاهِرُ الزَّكِىُّ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا التَّقِىُّ النَّقِىُّ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْحَقُّ الْحَقِيقُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ الصِّدِّيقُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ. سلام بر تو ای نیکوکردار وفادار، سلام بر تو ای قیام‌کننده‌ی امین، سلام بر تو ای آگاه به تأویل، سلام بر تو ای راهنمای راه‌یافته، سلام بر تو ای پاک و پاکیزه، سلام بر تو ای پرهیزگار پاک‌دامن، سلام بر تو ای حقیقت راستین و آشکار، سلام بر تو ای شهید راست‌کردار، سلام بر تو ای ابا محمّد حسن بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو باد.  در زیارت حضرت امام حسین علیه‌السلام میگویی : السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً ، وَجَاهَدْتَ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ ، فَعَلَيْكَ السَّلامُ مِنِّى مَا بَقِيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ ، وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ؛ سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند سرور زنان جهانیان، گواهی می‌دهم که تو نماز را بپا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا را خالصانه عبادت کردی و در راه خدا به نحو شایسته به جهاد برخاستی تا مرگ تو را دربر گرفت، از من بر تو سلام تا هستم و تا شب و روز باقی است و سلام بر خاندان پاک و پاکیزه‌ات؛ أَنَا يَا مَوْلَاىَ مَوْلىً لَكَ وَ لِآلِ بَيْتِكَ ، سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَجَهْرِكُمْ ، وَظَاهِرِكُمْ وَبَاطِنِكُمْ ، لَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَكُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ مِنْهُمْ ، يَا مَوْلَاىَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ ، يَا مَوْلَاىَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ ، هٰذا يَوْمُ الإِثْنَيْنِ وَهُوَ يَوْمُكُما وَبِاسْمِكُما وَأَنَا فِيهِ ضَيْفُكُما ، فَأَضِيفانِى وَأَحْسِنا ضِيَافَتِى ، فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضِيفَ بِهِ أَنْتُمَا ، وَأَنَا فِيهِ مِنْ جِوارِكُما فَأَجِيرانِى ، فَإِنَّكُمَا مَأمُورانِ بِالضِّيافَةِ وَالْإِجارَةِ ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكُمَا وَآلِكُمَا الطَّيِّبِينَ. ای مولای من، من دل‌بسته‌ی تو و خاندان تو هستم، در صلحم با آن‌که با شما در صلح است و در جنگم با آن‌که با شما در جنگ است، من به نهان و آشکار و ظاهر و باطن شما ایمان دارم، لعنت خدا بر دشمنانتان از گذشتگان و آیندگان، من از آنان به‌سوی خدا بیزاری می‌جویم، ای مولای من ای ابا محمّد، ای سرور من ای اباعبدالله، امروز روز دوشنبه است و روز شما دو بزرگوار و به نام شماست و من در این روز مهمان شما هستم، پذیرای من باشید و نیکو پذیرایی کنید، چه خوشبخت میهمانی است آن‌که شما میزبانش باشید و من در این روز از پناهندگان به شمایم، پس مرا پناه دهید، به یقین شما از سوی خدا مأمور به پذیرایی نمودن و پناه دادنید، خدا بر شما و خاندان پاکتان ب

اد

#رمضان_ماه_آمرزش_گناهان #التماس_دعا نکات کلیدی قرآن کریم جزء ۶

🌹 شش سحر آمده ام شاه به من توشه بده 🌹 ششمین روز شده، روزی شش گوشه بده 🌹 امام حسین (ع) ❤️ 🌹🌙ماه رمضان 🌷 التماس🤲🏻 صلوات💐 اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم💐🤲🏻

پس از هر فریضه بخوان: 🌹اللهُمَّ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ مَا أَبْقَیْتَنِی فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ وَ لا تُخْلِنِی مِنْ تِلْکَ الْمَوَاقِفِ الْکَرِیمَةِ وَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِیفَةِ وَ زِیَارَةِ قَبْرِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ فِی جَمِیعِ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَکُنْ لِی اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی [فِی طَاعَتِکَ‏] وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ رِزْقِی وَ تُؤَدِّیَ عَنِّی أَمَانَتِی وَ دَیْنِی آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ. 🌹و پس از نمازهاى واجب بخوان: یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی فَرَضْتَ صِیَامَهُ عَلَیَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ وَ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَیْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ فَیَا ذَا الْمَنِّ وَ لا یُمَنُّ عَلَیْکَ مُنَّ عَلَیَّ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ فِیمَنْ تَمُنُّ عَلَیْهِ وَ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ 🌹هرکه این دعا را در ماه رمضان، پس از هر نماز واجب بخواند، حق تعالى گناهان او را تا روز قیامت‏ بیامرزد. و آن دعا این است: اللهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اللهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ اللهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ اللهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَانٍ اللهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدِینٍ اللهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ اللَّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَرِیبٍ اللَّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أَسِیرٍ اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِینَ اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ اللَّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنَا بِغِنَاکَ اللَّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ اللَّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَ أَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ. https://chat.whatsapp.com/CKIrynh7ePM3RjsV1WVe0r 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027

✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫 مطابق #محاسبات_نجومی #تقویم_اسلامی_نجومی_سه_شنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۰ هجری شمسی هفتم رمضان الکریم ۱۴۴۲ هجری قمری ۲۰ آوریل ۲۰۲۱ میلادی 🌸 اذکار سه شنبه : - یا اَرحَمَ الرّاحِمین ( 100مرتبه ) - یا اللهُ یا رَحمانُ - یا قابض (903 مرتبه) برای رسیدن به حاجت 🌸 این سه شنبه روز مبارکی است برای کارهای زیر خوب است: 🔹 خرید و فروش 🔹جابجایی منزل 🔹شروع ساختمان سازی، 🔹غرس درختان، کشاورزی 🔹شروع به کتابت و تألیف مقاله و... 🔹دیدار امرا و حکام و بزرگان 🔹کلا برای انجام #هر_کارخیری #خوبست. 🔹مسافرت بسیار خوب است 🌹 نوزادی که امروز به دنیا بیاید مبارک و شایسته باشد و خوب تربیت گردد و زندگی پاکی ورزق بسیار خواهد داشت ان شاالله . 🌷 سه شنبه شب (سه شنبه که شب شد ) مباشرت برای زفاف و برای فرزند دار شدن ، مکروه است و باید از آن #پرهیز شود. ✂ طبق روایات، #اصلاح_مو (سر و صورت) در این روز از ماه قمری ، #خوب است و باعث روبراه شدن امور و دولت و ثروت گردد. 🚫 حجامت و خون دادن در این روز از ماه قمری #خوب_نیست. و باعث مرگ ناگهانی می گردد خدای نکرده. 🚫 سه شنبه برای بریدن، دوختن ، خریدن و پوشیدن #لباس_نو روز مناسبی نیست و شخص، از آن لباس خیری نخواهد دید. (به روایتی آن لباس یا در آتش میسوزد یا سرقت شود و یا شخص، در آن لباس مرگش فرا رسد). 🔸️️ این سه شنبه برای #نوره_کشیدن (رفع موهای بدن با نوره) مناسب نیست. 🕛وقت #استخاره در روز سه شنبه: از ساعت ۱۰ صبح تا ساعت ۱۲ ظهر و بعداز ساعت ۱۶ عصر تا عشای آخر( وقت خوابیدن) #اوقات_شرعی_به_افق_تهران 🔹 اذان صبح: ۵۶ : ۰۴ 🔹طلوع آفتاب: ۲۵ : ۰۶ 🔹اذان ظهر: ۰۳ : ۱۳ 🔹غروب آفتاب: ۴۲ : ۱۹ 🔹اذان مغرب: ۰۱ : ۲۰ 🔹نیمه شب شرعی: ۱۹ : .. 💫ذات الکرسی عمود ۹:۰۰ ❣دعا در زمان ذات الکرسی مستجاب است. 🔴ذات الکرسی مخصوص روز #سه_شنبه است 📚 منابع مطالب ما: الدروع الواقیة سید بن طاووس ،سایت کانون قرآنی، وسائل الشيعه ؛ ج7 ، باب 190.، حلیة المتقین، ختوم و اذکار، ج 1، ص 423، مفاتیح الجنان و بحارالانوار و تقویم المحسنین شیخ محدث کاشانی https://chat.whatsapp.com/CKIrynh7ePM3RjsV1WVe0r 💚💦💛💦💚💦💛💦💚💦💛💦 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027

💫بسم الله الرحمن الرحیم💫 ختم قرآن 🔷شروع: اول ماه مبارک رمضان 🔷پایان: عید فطر 🔴نیت: هدیه به امام عصر با نیت رفع موانع ظهور و تعجیل در امر فرج 🕋 تحدیر جزء هفتم قرآن مجید همراه با ترجمه گویا👇👇👇👇👇👇👇👇

*دعای ابو حمزه ثمالی* إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لاتَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَ لا یُوجَدُ اِلّا مِنْ عِنْدِکَ وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاةُ وَ لا تُسْتَطَاعُ اِلّا بِکَ لا الَّذِی أَحْسَنَ اسْتَغْنَى عَنْ عَوْنِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ لا الَّذِی أَسَاءَ وَ اجْتَرَأَ عَلَیْکَ وَ لَمْ یُرْضِکَ خَرَجَ عَنْ قُدْرَتِکَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ- خدایا مرا به کیفرت ادب منما، و با نقشه‏ اى با من نیرنگ مکن، پروردگارا از کجا برایم خیرى هست، درحالى‏ که جز نزد تو یافت نمى‏ شود، و از کجا برایم نجاتى است، درحالى‏ که جز به تو فراهم نمى‏ گردد، نه آن‏ که نیکى کرد از کمک و رحمتت‏ بى‏ نیاز شد، و نه آن‏ که بدى کرد و بر تو گستاخى روا داشت، و تو را خشنود نساخت از عرصه قدرتت بیرون رفت. پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا... https://chat.whatsapp.com/CKIrynh7ePM3RjsV1WVe0r 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027 آنقدر بگوید تا نفس قطع گردد. بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فَیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئا حِینَ یَدْعُونِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أُنَادِیهِ کُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِی وَ أَخْلُو بِهِ حَیْثُ شِئْتُ لِسِرِّی بِغَیْرِ شَفِیعٍ فَیَقْضِی لِی حَاجَتِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی لا أَدْعُو غَیْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَمْ یَسْتَجِبْ لِی دُعَائِی، تو را به تو شناختم، و تو مرا بر هستى خود راهنمایى فرمودى، و به سوى خود خواندى، و اگر راهنمایى تو نبود، من نمی‌دانستم تو که هستى؟، سپاس خداى را که مى‏ خوانمش و او جوابم را مى ‏دهد، گرچه سستى‏ مى‏ کنم گاهى که او مرا مى‏ خواند، و سپاس خداى را که از او درخواست مى‏ کنم و او به من عطا مى‏ نماید، گرچه بخل مى‏ ورزم هنگامى که از من قرض بخواهد، و سپاس خداى را که هرگاه خواهم براى رفع حاجتم صدایش کنم، و هرجا که خواهم براى راز و نیاز با او بى‏ پرده‏ خلوت کنم و او حاجتم را برآورد، سپاس خداى را که غیر او را نمى‏ خوانم، که اگر غیر او را مى‏ خواندم دعایم را مستجاب نمى‏ کرد وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی لا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَى النَّاسِ فَیُهِینُونِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی یَحْلُمُ عَنِّی حَتَّى کَأَنِّی لا ذَنْبَ لِی فَرَبِّی أَحْمَدُ شَیْ‏ءٍ عِنْدِی وَ أَحَقُّ بِحَمْدِی. و سپاس خداى را که به غیر او امید نبندم، که اگر جز به او امید مى‏ بستم ناامیدم مى‏ نمود، و سپاس‏ خداى را که مرا بخویش وا گذاشت، ازاین‏ رو اکرامم نمود، و به مردم وا نگذاشت تا مرا خوار کنند، و سپاس خداى را که با من دوستى ورزید، درحالى‏ که از من بى‏ نیاز است، و سپاس خداى را که بر من بردبارى مى‏ کند تا آنجاکه گویى مرا گناهى نیست! پروردگارم ستوده‏‌ ترین موجود نزد من بوده و به ستایش من سزاوار‌تر است اللهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَةً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ إِلَیْکَ [لَدَیْکَ‏] مُتْرَعَةً وَ الاسْتِعَانَةَ بِفَضْلِکَ لِمَنْ أَمَّلَکَ مُبَاحَةً وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ إِلَیْکَ لِلصَّارِخِینَ مَفْتُوحَةً وَ أَعْلَمُ أَنَّکَ لِلرَّاجِی [لِلرَّاجِینَ‏] بِمَوْضِعِ إِجَابَةٍ وَ لِلْمَلْهُوفِینَ [لِلْمَلْهُوفِ‏] بِمَرْصَدِ إِغَاثَةٍ وَ أَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلَى جُودِکَ وَ الرِّضَا بِقَضَائِکَ عِوَضا مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ وَ مَنْدُوحَةً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ وَ أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیْکَ قَرِیبُ الْمَسَافَةِ وَ أَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ اِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ [الْآمَالُ‏] دُونَکَ وَ قَدْ قَصَدْتُ إِلَیْکَ بِطَلِبَتِی، خدایا راههاى درخواست حاجتهایم را به جانب تو باز مى ‏یابم، و آبشخورهاى امید را نزد تو پر مى‏ بینم، و یارى خواستن از فضل براى آن‏ که تو را آرزو کرد بى‏مانع مى‏ بینم، و درهاى دعا را براى فریاد کنندگان گشوده مى‏ نگرم، و مى ‏دانم که تو براى امیدواران در جایگاه اجابتى، و براى دل سوختگان‏ در کمین‏گاه فریادرسى، و به یقین در اشتیاق به جودت، و خشنودى به قضایت جایگزینى از منع بخیلان‏ است، و گشایشى از آنچه در دست ثروت‏اندوزان، و همانا مسافر به سوى تو مسافتش نزدیک است، و تو از آفریدگانت هرگز در پرده نیستى، جز اینکه کردارشان آنان را از تو محجوب نماید، من با درخواستم آهنگ تو کردم وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ

بِحَاجَتِی وَ جَعَلْتُ بِکَ اسْتِغَاثَتِی وَ بِدُعَائِکَ تَوَسُّلِی مِنْ غَیْرِ اسْتِحْقَاقٍ لاسْتِمَاعِکَ مِنِّی وَ لا اسْتِیجَابٍ لِعَفْوِکَ عَنِّی بَلْ لِثِقَتِی بِکَرَمِکَ وَ سُکُونِی إِلَى صِدْقِ وَعْدِکَ وَ لَجَئِی إِلَى الْإِیمَانِ بِتَوْحِیدِکَ وَ یَقِینِی [وَ ثِقَتِی‏] بِمَعْرِفَتِکَ مِنِّی أَنْ لا رَبَّ لِی غَیْرُکَ وَ لا إِلَهَ [لِی‏] اِلّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ اللهُمَّ أَنْتَ الْقَائِلُ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ وَعْدُکَ صِدْقٌ [الصِّدْقُ‏] وَ اسْأَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیما وَ لَیْسَ مِنْ صِفَاتِکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِیَّةَ وَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْعَطِیَّاتِ عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِکَ و با حاجتم روى به تو آوردم، نیاز خواهى ‏ام را به پیشگاه تو قرار دادم، و خواندت را دست‏آویز خویش نمودم‏ بى ‏آنکه مستحق شنیدن خواهشم، و شایسته گذشت از من باشى، بلکه براى اطمینان به کرمت، و آرامش به درستى وعده‏ ات، و پناه‏ جستن به ایمان به یگانگى ‏ات و یقین به معرفتت که مرا پروردگارى جز تو نیست، و معبودى جز تو نیست، یگانه و بى‏ شریکى. خدایا تو گفتى و گفتارت بر حق، و وعده‏ ات درست است] فرمودى: [از فضل خدا بخواهید که خدا به شما مهربان است، اى‏ آقاى من در شأن تو این نیست که دستور به درخواست دهى و از بخشش خوددارى کنى، تو با عطاهایت بر اهل مملکتت بسیار کریمى وَ الْعَائِدُ عَلَیْهِمْ بِتَحَنُّنِ رَأْفَتِکَ [بِحُسْنِ نِعْمَتِکَ‏] إِلَهِی رَبَّیْتَنِی فِی نِعَمِکَ وَ إِحْسَانِکَ صَغِیرا وَ نَوَّهْتَ بِاسْمِی کَبِیرا فَیَا مَنْ رَبَّانِی فِی الدُّنْیَا بِإِحْسَانِهِ وَ تَفَضُّلِهِ [بِفَضْلِهِ‏] وَ نِعَمِهِ وَ أَشَارَ لِی فِی الْآخِرَةِ إِلَى عَفْوِهِ وَ کَرَمِهِ مَعْرِفَتِی یَا مَوْلایَ دَلِیلِی [دَلَّتْنِی‏] عَلَیْکَ وَ حُبِّی لَکَ شَفِیعِی إِلَیْکَ وَ أَنَا وَاثِقٌ مِنْ دَلِیلِی بِدَلالَتِکَ وَ سَاکِنٌ مِنْ شَفِیعِی إِلَى شَفَاعَتِکَ أَدْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِیکَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِیا خَائِفا إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ و بر آنان با محبّت و رأفت بسیار احسان کننده‏ اى. خدایا مرا در کودکى در میان نعمت ها و احسانت‏ پروریدى، و در بزرگسالى نامم را بلند آوازه ساختى، اى آن‏ که مرا در دنیا به احسان و فضل نعمت هایش پرورید و برایم در آخرت به گذشت و کرمش اشاره نمود، اى مولاى من معرفتم راهنمایم به سوى تو، و عشقم به‏ تو واسطه‏ ام به پیشگاه توست، من از دلیلم به دلالت تو مطمئن، و از واسطه‏ ام به شفاعت تو در آرامشم، اى آقایم تو را به زبانى مى‏ خوانم که گناهش او را ناگویا نموده، و با دلى با تو مناجات مى‏ کنم که جرمش او را هلاک ساخته، تو را مى‏ خوانم اى پروردگارم در حال هراس و اشتیاق و امید و بیم، مولاى من هرگاه گناهانم را مى‏ بینم بى‏ تاب مى‏ گردم، و هرگاه کرمت‏ را مشاهده مى‏ کنم، به طمع مى ‏افتم فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ‏] فَخَیْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظَالِمٍ حُجَّتِی یَا اللهُ فِی جُرْأَتِی عَلَى مَسْأَلَتِکَ مَعَ إِتْیَانِی مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَ کَرَمُکَ وَ عُدَّتِی فِی شِدَّتِی مَعَ قِلَّةِ حَیَائِی رَأْفَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ وَ قَدْ رَجَوْتُ أَنْ لا تَخِیبَ بَیْنَ ذَیْنِ وَ ذَیْنِ مُنْیَتِی فَحَقِّقْ رَجَائِی وَ اسْمَعْ دُعَائِی یَا خَیْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ عَظُمَ یَا سَیِّدِی أَمَلِی وَ سَاءَ عَمَلِی فَأَعْطِنِی مِنْ عَفْوِکَ بِمِقْدَارِ أَمَلِی وَ لا تُؤَاخِذْنِی بِأَسْوَإِ عَمَلِی فَإِنَّ کَرَمَکَ یَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ الْمُذْنِبِینَ وَ حِلْمَکَ یَکْبُرُ عَنْ مُکَافَاةِ الْمُقَصِّرِینَ، پس اگر از من درگذرى بهترین رحم‏ کننده‏ اى، و اگر عذاب کنى ستم نکرده‏ اى، خدایا حجّت من‏ در گستاخى بر درخواست از تو، با ارتکاب آنچه از آن کراهت دارى جود و کرم توست، و ذخیره‏ ام در سختیها با کمى حیا همانا رأفت و رحمت توست، و امیدم بر ان است که بین حجّت و ذخیره‏ ام آرزویم را نومید نکنى، پس امیدم را تحقق بخش، و دعایم را بشنو، اى بهترین کسى‏ که خواننده‏ اى او را خوانده، و بر‌ترین کسى‏ که امیدوارى به او امید بسته، اى آقاى‏ من آرزویم بزرگ شده، و کردارم زشت گشته، پس به اندازه آرزیم از عفوت به من ببخش، و به زشت‏‌ترین کردارم مرا سرزنش مکن، زیرا کرمت بر‌تر از کیفر گنهکاران و بردباریت بزرگ‌ تر از مکافات تبهکاران است وَ أَنَا یَا سَیِّدِی عَائِذٌ بِفَضْلِکَ هَارِبٌ مِنْکَ إِلَیْکَ مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِکَ ظَنّا وَ مَا أَنَا یَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِی هَبْنِی بِفَض