📚🖍 #تاملات
🔹 اینکه خود را در مسیر آموختن قرار بدهیم هم #توفیق است و هم #هنر.
به تعبیر امیرالمومنین (ع):
🔹 النَّاسُ ثَلاَثَةٌ فَعَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ أَتْبَاعُ كُلِّ نَاعِقٍ يَمِيلُونَ مَعَ كُلِّ رِيحٍ لَمْ يَسْتَضِيئُوا بِنُورِ اَلْعِلْمِ وَ لَمْ يَلْجَئُوا إِلَى رُكْنٍ وَثِيقٍ (نهجالبلاغه؛ حکمت ۱۴۷)
مردم سه دستهاند،
١_ دانشمند الهى
٢_ آموزندهاى بر راه رستگارى
٣_ و پشّههاىِ دستخوش باد و طوفان و هميشه سرگردان، كه به دنبال هر سر و صدايى مىروند، و با وزش هر بادى حركت مىكنند، نه از روشنايى دانش نور گرفتند، و نه به پناهگاه استوارى پناه گرفتند
🔹 یکی از مهمترین راههای رشد، تلاش برای #همافقی است. یعنی متعلم خود را به دانشآموختن محدود نمیکند و میکوشد تا افقهای هدایتگر خود را جذب و فهم کند.
🔹 یک آزمون برای شاگردی در نزد اساتید نیز این است که ببینیم قرار است از آن استاد چه دریافتی داشته باشیم. #دانش یا #افق و یا در نوادری #هر_دو؟
🔹 گاهی یک استاد همان صحبتهای اساتید دیگر را عمیقتر و یا به بیانی دیگر میگوید که باید آموخت و بهره گرفت اما اساتید نادری هستند که دائم برای شاگردانشان #افقهای_جدید میگشایند.
هنر انسان، آموختن از هر دو استاد است اما متوجه باشیم:
▪️اولی، میآموزاند و دیگری افقگشایی میکند.
▪️اولی، منوط به آموختن است و دومی منوط به فهمیدن.
▪️اولی، دانش میدهد و دومی، بینش.
▪️اولی، دانشافزایی است و دومی، بینشافزایی.
▪️اولی، تعمیق دانش است و دومی، تعمیق معرفت.
▪️اولی، اموزش است و دومی، پرورش.
▪️اولی، بسط ذهن است و دومی بسط جان.
▪️اولی، بسط محفوظات است و دومی، بسط تفکر.
▪️اولی، متوقف در زمان است (چه بسا توقف در گذشته)؛ دومی، فرازمانی/آیندهنگرانه و پیشروانه است.
▪️اولی، فهم تاریخی از رسالت انسان ارائه نمیکند، دومی، رسالت تاریخی انسان را نشان میدهد.
▪️اولی، [گاه/غالباً] در کُنج عافیت است و دومی [قطعاً] در میانه میدان
🔹 مهم این است که بر سبیل نجات باشیم و بیاموزیم و راه آموختن را برخود نبندیم و با افزایش سعهی خود، ظرفیتسازی کنیم تا برای جان تشنهمان، #افقگشایی کنند. با فعل و رفتارمان، مسیر آموختن را برای خودمان مسدود نکنیم.
🔺نمونه: علامه مصباح به تعبیر آقا ؛ #استاد_فکر بودند و اساتید بزرگ دیگری که چنین بودند و هستند.
https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027