eitaa logo
بصیرت زمان1
76 دنبال‌کننده
18.3هزار عکس
9.3هزار ویدیو
65 فایل
ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیرو ما بانفسهم تا قومی خود را تغییر ندهند خداوند سرنوشت آنان را تغییر نمیدهد. جهت ارتباط با ادمین کانال https://eitaa.com/ensanam66_Arezoost
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از رادار انقلاب
💢چرا حضرت معصومه(س) نکردند؟ آیا صحت دارد که پدرشان این بود که ازدواج نکنند؟ این با سنت پیامبر دارد ✅نکته اول در اسناد تاریخی در تاريخ يعقوبي آمده است كه حضرت موسي بن جعفر(ع) كرده بود كه دخترانش نكنند و براي همين هيچ يك از دختران آن حضرت شوهر نكردند. 📚تاریخ یعقوبی  ج 2، ص 421 ✅اين را نمي توان به اين آساني پذيرفت. چون در اصول كافي آمده است كه حضرت امام موسي بن جعفر (ع) كار شوهر كردن و شوهر دادن دخترانش را به پسرش حضرت امام رضا واگذار كرد و فرمود: اگر علي خواست آنان را شوهر مي دهد و اگر نخواست شوهر نمي دهد. و جز پسرم علي هيچ كس حق ندارد دخترانم را شوهر بدهد . نه برادران ديگرشان، نه عموهايشان و نه سلطان وقت حق ندارند در امر ازدواج دخالت كنند.  📚كافي ج اول ، ص 316، حديث 15 بر اساس اين ، نمي توان گفت كه امام موسي بن جعفر(ع) وصيت به عدم ازدواج كرده بلكه كرده كه امر ازدواج دخترانش به امام رضا (ع) مربوط است و ديگران حق دخالت ندارند. ✅نکته دوم از ديدگاه برخي، خفقان شديد هاروني باعث شد كه دختران امام موسي بن جعفر(ع) نتوانند ازدواج كنند و در عصر هارون و و ستم به جايي رسيد كه كسي جرأت نداشت به خانه امام موسي بن جعفر رفت و آمد كند . اگر كسي نتواند به خانه امام رفت و آمد داشته باشد، به طور يقين نمي تواند خيال دامادي آن حضرت را در سر بپروراند. اگر بخواهيم اين مسأله را بيشتر توضيح بدهيم بايد بگوييم كه مي خواست كاري كند كه نسل امام موسي بن جعفر كم گردد و يكي از راه هاي اين، جلوگيري از زنان و دختران اين خاندان است و بطور طبيعي اگر دختران و زنان شوهر نكنند، نسل آل علي(ع) كم مي گردد و كمي اين نسل براي دستگاه خلافت بسيار بود و علت كشتار آن همه هم مي تواند همين باشد كه اين نسل بر افتد. 📚زندگانی کریمه اهل بیت ص۱۵۰ http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
هدایت شده از رادار انقلاب
💢آیا فاطمه(س)، مردانی که به علی(ع) کرده بودند را تهدید کرد که در صورت ادامه رفتارشان، موی سر خود را پریشان خواهد کرد؟! آیا این ‌کار با آن‌حضرت، منافات ندارد؟ ✅در منابع و تاریخی و به صورت پراکنده، نقل‌های درباره بی‌حرمتی به حضرت فاطمه(س) آمده است: ابو‌هاشم می‌گوید: هنگامى که على(ع) را از خانه بیرون بردند، فاطمه(س) نیز پیراهن پیامبر خدا(ص) را روى سرش گذاشت و دست حسنین(ع) را گرفت و به دنبال آن‌حضرت بیرون آمد و خطاب به ابوبکر فرمود: «مرا با تو چکار؟! می‌خواهى بچه‌هایم را یتیم کنى و مرا بی‌شوهر؟ به خدا سوگند! اگر گناه نبود، مویم را پریشان ‌کرده و به درگاه پروردگارم فریاد می‌زدم». مردى از میان آن جمعیت -خطاب به ابوبکر یا عمر- گفت: از این کار چه منظورى دارى؟ [می‌خواهى عذاب بر این امّت نازل کنى؟] سپس فاطمه(س) دست على(ع) را گرفت و از مسجد بیرونش آورد. بررسی سند روایت: روایت از حیث سند است؛ زیرا: اوّلاً: در سند آن، فردی به نام معلّى بن محمد بصری وجود دارد که بعضی از کتاب‌های رجالی او را از جهت مذهب و حدیث، مضطرب دانسته‌اند. علاوه بر این‌که؛ در این روایت نامی از ابوهاشم به میان آمده است که مشخص نیست چه کسی است و مجهول می‌باشد. ثانیاً: این روایت یک نقل تاریخی است و از امام معصوم نقل و صادر نشده است. لذا حدیث موقوف است که حدیث از حدیث ضعیف می‌باشد. مگر آن‌که قراینى وجود داشته باشد که به طور عادت موجب اطمینان به صدور آن از معصوم(ع) گردد. بررسی روایت: با قطع نظر از ضعف سند، این روایت منافاتی با حضرت زهرا(س) ندارد؛ زیرا: 1. در روایت یاد شده، تأکید شده که اگر این ‌کار گناه نبود، اقدام به انجام آن می‌کردم. این بیان مانند سخن حضرت یوسف(ع) است که قرآن درباره آن می‌فرماید: «وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ». 2. در مواردی چون فدکیه که در مسجد النبی(ص) بیان شد، فاطمه(س) در پشت پرده با مردم سخن می‌گفت، نه در جلوی چشم آنها. لذا ممکن بود در این واقعه نیز به پشت پرده رفته و در آنجا موی خود را پریشان کند، نه در بین نامحرمان که با عصمت آن‌حضرت داشته باشد. 3. از طرفی ایشان نفرموده که در آن جمع و در همان لحظه این ‌کار را انجام می‌دهد. به منزل رفته و برای آن‌که پریشانی خود را نزد خدا اعلام کند به این ‌کار دست بزند. البته دو اخیر با عبارت "لولا أن تکون سیئة" چندان همخوان نیست و توجیه اول مناسبتر است. 4. به هر حال، تهدید فاطمه(س) باعث شد که مردم دست به اعتراض بردارند. لذا حضرت به همراه امام علی(ع)، بدون این‌که این ‌کار را انجام داده باشد، به برگشتند. 📚الکافی، ج 8، ص 237  📚أسماء مصنفی الشیعة، ص 418،  📚مرآة العقول ، ج 26، ص 183 @mobahelegharn_21