:)

⚘وصف ظاهری امام حسن مجتبی سلام الله علیه واصل بن عطا گفته است:.صورت حسن بن علی سلام الله علیه چون سیمای انبیا و هیأت و شكل او چون هیأت ملوك و امرا بوده است. ابن صبّاغ مالكی در زیبایی صورت و اعضای حسن بن علی سلام الله علیه می نویسد: رنگ چهره حسن بن علی علیه السلام سفید آمیخته با سرخی بود، چشمانش سیاه، درشت و گشاده، گونه هایش هموار، موی وسط سینه اش نرم، موی ریشش پر و انبوه، پشت گوشش پرمو، گردن آن حضرت كشیده، برّاق همچون شمشیری از نقره، مفاصلش درشت و دوشانه اش پهن و دور از یكدیگر بود؛ انسانی چهارشانه، میانه قد و نمكین كه نیكوترین صورت را داشت، ریش خود را با رنگ سیاه خضاب می كرد، مویش پرچین و كوتاه و قامتش رسا بود. محدثان، سیمای ملكوتی امام مجتبی سلام الله علیه را چنین توصیف كرده اند: رخسارش سفید و آمیخته با سرخى؛ سیاهىِ چشمانش در كنار سفیدی آن درخششی خاص داشت؛ دارای مویی درهم و پیچیده و انبوه بود؛ استخوان و عضلاتش درشت؛ فاصله شانه و بازوانش زیاد؛ گردنش همانند ابریقی نقره می درخشید؛ با هوش و ذكاوت سرشاری كه داشت، هر آنچه از جدّ و پدر و مادرش سرمی زد، همانند آینه تمام نما در وجودش منعكس می گشت؛ او در امتیازهای عقلی و اخلاقی در بلندترین قلّه قرار داشت؛ در كنار همه آنچه گذشت، از اصالت و ریشه ای بس والا برخوردار بود و بر اساس قانون وراثت و نسب همه برجستگی ها و سرمایه های معنوی رسول گرامی اسلام در وجود حسن بن علی سلام الله علیه تبلور یافته بود و به قول معروف: (آنچه خوبان همه دارند او تنها داشت).

✍بخشندگی حضرت آقا امام حسن مجتبی سلام الله علیه داشتن می‌آمدند مدینه، باغی بود نزدیک مدینه، کنار دیوار باغ، غلامی نشسته و سگی هم کنار دستش. این غلام دو سه تا تکه نان داشت زمانی که می‌خواست نان‌ها را بخورد، تکه‌ای نان جلو سگ انداخت سگ نان را خورد، تکه دوم، سوم، همه نان‌ها را داد به سگ. امام این صحنه را دیدند آمدند جلو گفتند: چرا خودت نان نخوردی؟ غلام پاسخ داد: من خجالت کشیدم که سیر بشوم و حیوان گرسنه‌ای من را نگاه کند. امام فرمودند: آفرین بر تو. ارباب تو کیست؟ گفت: فلان شخص؛ امام فرمودند: اربابش را صدا کنید بیاید. وقتی ارباب آمد امام فرمودند: غلامت را چند می‌فروشی؟ گفت: این مقدار؛ حضرت پول دادند و گفتند من غلامت را بخشیدم. سپس آقا فرمودند: این باغ مال کیست؟ صاحب باغ آمد، حضرت به او فرمودند: باغت را چند می‌دهی؟ گفت: آقا این مبلغ، امام خریدند و به غلام گفتند: من تو را درراه خدا آزاد کردم، باغ را به تو هدیه کردم، باغ هم مال تو. بعد امام فرمودند: این به‌پاس ایثاری بود که این غلام در برابر یک حیوان انجام داد.

✍ناامید نکردن سائل روزی به امام حسن سلام الله علیه عرض شد: چرا هرگز نیازمندی را ناامید برنمی گردانید، اگرچه سوار بر شتر باشید؟ حضرت فرمودند: خود من هم نیازمند درگاه خداوند هستم و دوست دارم که خدا نیز مرا محروم نگرداند و شرم دارم در حالی که نیازمند هستم، نیازمندان را ناامید کنم. عادت خداوند این است که نعمت هایش را بر من ارزانی بدارد و عادت من این است که نعمت هایش را به بندگانش عطا کنم. می ترسم اگر از این عادت خود دست بردارم، خداوند نیز از عادت خود دست بردارد.