💡

اسرائیل نسل‌کشی می‌کند... غارت می‌کند... اِشغال می‌کند... اسیر می‌کند... ترور می‌کند... تجاوز می‌کند... کشورها را ویران می‌کند... و باز هم، همیشه در موضعِ مظلوم است! جهان تا چه زمان، بدهکار این فرزندانِ شوم و نحسِ سامری خواهد بود؟ ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

سخنان سناتور ریچارد هیدن‌بلک Richard Hayden Black نمایندهٔ کنگره و سپس سناتور ایالت ویرجینیا آمریکا دربارهٔ برنامه‌های بلندمدتِ آمریکا در منطقهٔ غرب آسیا و به ویژه سوریه. هیدن‌بلک در این ویدئو دربارهٔ ماجرای دردناک سربریدن "عبدالله عیسی" نوجوان بیمار سوری/فلسطینی در اردوگاه حندورات، حومه حلب توسط اعضای گروه نورالدین زنگی (در مرداد ۱۳۹۵) نیز سخن می‌گوید و آن را صراحتاً بخشی از نقشه‌های بلندمدت آمریکا و سازمان CIA در بحران‌های سوریه می‌داند. گروه نورالدین زنگی، یکی از چهار گروهِ اصلی در ائتلاف "هیئة تحریر الشام" است که این‌روزها زیر نظر الجولانی، قدرت را در سوریه به دست آورده‌اند. بریدن سرِ "عبدالله عیسی" کودکِ بیمار، یکی از هزاران جنایت‌ِ دهشتناک تروریست‌های حاکم بر سوریه است که آن را فیلمبرداری نمودند و به صراحت در آن روزهای تلخ و اندوه‌بار برای گسترش رعب و وحشت، منتشر ساختند. امیدوارم اعضای فرهيختهٔ کانال، به تک‌تک سخنان این سناتور آمریکایی توجه نمایند و نسبت به عمق طرح‌ها و نقشه‌های جنایتکارانهٔ قدرت‌های فرامنطقه‌ای برای منطقهٔ ما، تأمل کنند. 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

سلفی قبل از ذبح! 😢🖤 اعضای گروه نورالدین زنگی در اواخر تیرماه ۱۳۹۵ فیلمی را منتشر کردند که نشانهٔ عمقِ جنایتکاری و رذالت و درنده‌خوییِ این تروریست‌های تکفیری است. در این فیلم ۲ دقیقه‌ای، پنج مرد یک پسر بچه بیمار را با سِرُم در دست، در عقب یک وانت‌بار، کتک می‌زنند؛ سپس یکی از آن مردان موهای پسربچه را می‌کِشد و چهرهٔ وی را در برابر دوربین نگه‌ می‌دارد و عکس سلفی می‌اندازد. لحظاتی بعد، همان مرد سر پسر را در انتهای وانت، می‌بُرد و آن را در دست می‌گیرد. آن کودک مجروح "عبدالله عیسی" ده ساله و یکی از کودکان فلسطینی/سوری بود که در اردوگاه الحندورات در اطراف حلب زندگی می‌کردند. دو تَن از تروریست‌های این فیلم "عمر سلخو" و "متین ابواحمد النحلاوی" بودند که گفته می‌شود مدتی بعد توسّط ارتش سوریه و نیروهای مقاومت به هلاکت رسیده‌اند. نکتهٔ عبرت‌آموز آن است که در همان زمان، دولت آمریکا گروه نورالدین زنگی را جزء معارضان میانه‌رو مخالف اسد طبقه‌بندی کرده بود. و امروز، با کمال اندوه، گروهکِ مزبور در سوریه، میدان‌دار است. به‌علّت خشونت و هولناکیِ ویدئوی مذکور، از بارگذاریِ آن معذورم. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

یا من رَأی العبّاس کرّ علی جماهیر النقدِ و وراه مِن أبناء حیدر کل لیث ذي لَبَدِ انبئت اَنّ إبني اصیب برأسه مقطوع ید ویلی علی شبلي اما ل برأسه ضرب العمد لو کان سیفک في ید یک لما دنا مِنك احد ای کسی که عباس را دیدی، در نظر داشتی که [چه‌ دلیرانه] بر انبوه دشمنانِ فرومایه حمله می‌کرد؛ در آن هنگام که فرزندانِ حیدر در کارزار چون شیران در پشت سر وی بودند... می‌گویند دست فرزندم قطع شده و بر سرش عمود فرود آمده؛ وای بر من! آیا بر فرق شیر شجاعِ من عمود فرود آمد و سرِ او را کج کرد؟ [ای پسرم!] اگر شمشیرت را در دست داشتی، کسی جرأت نزدیک‌شدن به تو را نداشت... ۱۳ جمادی‌الثانی سالروز وفات حضرت فاطمه بنت حِزام مشهور به‌ اُمّ‌الْبَنین (متوفی ۶۴ق.) همسر امام علی (ع) تسلیت عرض می‌کنم. این بانوی فاضل و شریف، مادر چهار پسر امام علی (ع) حضرت ابالفضل، عبدالله، جعفر و عثمان علیهم‌السلام بود که همگی در واقعهٔ عاشورا به شهادت رسیدند. 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

سؤال: چرا آمریکا هنوز اصرار دارد برای تغییر حکومت‌ها در غرب آسیا، همان دستورالعمل‌های قدیمی را ادامه دهد؟ جواب: چون کاملاً از عمقِ ناآگاهی، تعصّباتِ قومی، و عدم ثبات روحیِ مردم این منطقه، مطمئن است. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

آمریکا مالکِ جعبهٔ پاندورا است و سال‌هاست آن را به رژیم اسرائیل سپرده است. این روزها، شیاطینی در حال خروج از این جعبه هستند که به‌زودی از چین تا قلبِ اروپا را به آتش خواهند کشید. ده‌سال قبل، ایران در برابر این شیاطین، با قدرت ایستاد؛ امّا امروز، ترکیه و اسرائیل در حال آزادکردنِ آن دیوها هستند. ⁉️ جعبهٔ پاندورا: بر اساسِ افسانه‌های یونان باستان، جعبه یا کوزهٔ پاندورا، کوزه‌ای سفالین بود که تمام بلاها و مصیبت‌ها و شوربختی‌های ناشناختهٔ بشریت از قبیل مرگ و بیماری و ارواحِ شرور و... در آن نگهداری می‌شد؛ این کوزه را زئوس به پاندورا (نخستین زنِ بشر) سپرد و تأکید کرد که هیچگاه درِ آن را باز نکند. پاندورا پس از ازدواج با اپیمتئوس، این کوزه/جعبه را گشود و در اثر این اشتباه، تمام بلاها و مصیبت‌ها از داخلِ آن، بر روی زمین پراکنده شدند؛ زمینی که تا قبل از آن زمان، هیچ‌گونه مشکل و بدبختی و فلاکت را نمی‌شناخت. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

این تصویر، سرشار از عبرت‌های تاریخی است... مجموعه‌ای از تسلیحات و موشک‌ها و... که حکومت سوریه برای دفاع از خود در برابر رژیم متجاوز صهیونیستی ذخیره کرده بود، با تجاوز آن رژیم به خاکِ سوریه، در اطراف طرطوس، بمباران و منهدم گردید. نتیجهٔ جنگ‌ها را اراده‌ها تعیین می‌کنند؛ آن طرفی که امروز، با حسرت به این تصویر می‌نگرد، همان طرفی است که دیروز، در چکاندنِ ماشه به سوی دشمن، تعلّل کرده است... حسرتی که مرگ و زندگیِ یک ملّت را مشخّص می‌کند. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

مطلب ذیل را در ۵ مهرماه ۱۴۰۱ یعنی بیش از دو سال قبل دربارهٔ لیبی نوشته‌ام. حدود ۱۳ سال قبل، در سال ۱۳۹۰ که معمر قذافی در لیبی به آن طرز جنون‌آمیز و فجیع به قتل رسید، شعری سرودم و در برخی سایت‌ها و نیز اینستاگرام منتشر ساختم. با گذشت چند سال از آن روزها، هنوز هم عمیقاً باور دارم طرح‌هایی که در شمال آفریقا، غرب آسیا و جنوب آمریکا به طور پیوسته و دومینو وار تکرار می‌شود، اگرچه ریشه در شرایط خاص داخلیِ آن کشورها دارد امّا محرّک و تشدیدکنندهٔ آن ناآرامی‌ها، قدرت‌های فرامنطقه‌ای و بازیگرانی هستند که منافع خود را در تشدید این نابسامانی‌ها می‌بینند. اکنون که سوریه نیز به همان سمت و سو رهسپار است و فعلاً افق روشن و دقیقی دربارهٔ آیندهٔ آن کشور متصوّر نیست و مشخّص نیست توطئه‌های محورِ عبری، تورانی و ماسونی چه نقشه‌هایی برای آن کشور در سر دارند، بازنشر آن مطلب را مفید می‌دانم. به تمام عزیزانِ دغدغه‌مند در کانال، فروتنانه توصیه می‌کنم به این موضوع توجه کنند که بصیرت و درک درست از وقایع، سبب می‌شود مردم و دولتمردانِ یک کشور، تاریخ را پیوسته تکرار نکنند و از آن مهم‌تر، بازيچهٔ طرح‌های ویرانگر قدرت‌هایی نشوند که بقای خود را در نابودیِ ملّت‌ها می‌دانند‌... 👇 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

ضرورت شناختِ تاریخ و جلوگیری از تکرار نابسامانی‌ها ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

ضرورت شناختِ تاریخ و جلوگیری از تکرار نابسامانی‌ها ✍ غلامرضا باطنی هرچه زمان می‌گذرد و گذارِ عمر وُ روزگار را به چشم می‌بینم، بیش از پیش  این نکته را تصدیق می‌کنم که اگر تاریخ را عمیق و دقیق نشناسیم، ناگزیر، گذشته را تکرار می‌کنیم و آینده‌ای سراسر خسارت‌بار در برابر خود خواهیم داشت. گروه‌های بیشماری در سراسر تاریخ کوشیده‌اند با خشم وُ خروش وُ جنگ وُ جدال، آنچه را حقِ خود می‌پندارند به دست آورند اما آنچه نصیبشان شده است شرایطی به مراتب، سخت‌تر و نابسامان‌تر از قبل بوده است. در مقابل، ملّت‌هایی که بجای هیجان‌زدگی، با شناخت دقیق از چالش‌های پیشِ رو، با صبر و متانت و دانش‌اندوزی و کسبِ تجربه از شرایط تاریخی و فرهنگیِ خویش، با رفتاری مدنی و آرام به پیش رفته‌اند، هم مقدّراتِ خود را بخوبی سامان داده‌اند و هم در جهانِ پیرامون، جایگاهی والا و ارزشمند به دست آورده‌اند. تاریخِ بسیاری از جوامع، امّا شوربختانه سرشار از ناآرامی‌ها، جدال‌ها، جنگ‌ها و آشوب‌هاست و هنوز که هنوز است، نتوانسته‌اند به آمال و اهدافی متعالی و شایسته دست یابند. حرکتِ زندگی بشر، چیزی جدا از چرخهٔ تکامل سایر موجودات نیست؛ خواستِ آدمی باید با نیاز و توان و طبیعتِ او هماهنگ باشد، و زمانی می‌تواند خواستِ مطلوب خود را تامین کند که در مسیر تکامل، ارتقا یافته باشد و به مراحلِ وجودیِ بالاتر رسیده باشد؛ وگرنه هر نوع تغییر و تبدیلی که سریع، واکنشی، خشم‌آلود و خارج از مدار طبیعی باشد، راه بجایی نخواهد بُرد و بر فرض آنکه آدمِ عصیان‌زده بتواند خود را به بالای زنجیرهٔ تکاملی هم برساند، دیر یا زود شکست خواهد خورد و دوباره این روند، تکرار می‌شود. بسیاری از مسائل اجتماعی نیز از این قاعدهٔ کلّی مستثنی نیست. آنچه خواستِ ماست، الزاماً خواستِ جهان و شرایط اکنونمان نیست؛ اجتماعی می‌تواند به سمت پیشرفت و رستگاری برود که در گذر زمان، خود را آماده ساخته باشد؛ اولویت‌های خویش را بشناسد، برای احقاق آنچه حقوق راستینِ خود می‌داند، با متانت و آرامش و البته روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر تلاش کند. خود را از نسل‌های قبل و بعد جدا نداند، منافع کلّی خود را بر منافع نسل‌های بعد، ترجیح ندهد و در نهایت، خود را بخشی از زنجیره‌ای وسیع در نظر بگیرد که هر عمل و اقدامش، تأثیری آشکار بر حیات خود و نسل‌های پس از خویش دارد. جامعه‌ای که صبوری پیشه کند و در عینِ حال، آرمان‌های حقیقیِ خود را بنحوی عاقلانه و آرام پیش ببرد، تاریخ را بشناسد و دیدی تاریخی داشته باشد، قطعاً پیروز خواهد شد اگر تمام مستبدان و تمام مستکبران در برابرش ایستاده باشند. نمونه‌های روشنی در تاریخ جهان داریم که ملّت‌های صبور و هوشمند، توانسته‌اند حقّ خود را با هزینه‌های کمتر و گستردگیِ بیشتر به دست آورند. در مقابل، نمونه‌های تأسّف‌باری نیز در تاریخ گذشته و امروز ما، ثبت و ضبط شده است که نشان می‌دهد آنها که بر طبل آشوب و کینه‌کِشی و ویرانگری می‌کوبند، چیزی جُز زمین سوخته، نصیبشان نخواهد شد. لیبی یکی از نمونه‌های عبرت‌آموز است که سه عامل اساسیِ «غفلت، تصلّب فکری، سخت‌گیری و انعطاف‌ناپذیریِ حکومت»، «سودازدگی و هیجانات کاذب و ناآگاهیِ مردم» و نیز «دسیسه‌های پرشمار خارجی و توطئه‌های بین‌المللی»، آن کشور را به محیطی مستعد برای انواع خشونت‌ها، تعصبات و فرقه‌بازی‌ها تبدیل کرد و در نهایت، لیبی را به ویرانه‌ای عظیم و کلافی سر در گم مبدّل ساخت. شوربختانه، در این روزها، برخی افراد که هیچ از تاریخ نمی‌دانند و نگاهشان بیش از چند متر را نمی‌بیند، سودای لیبی‌شدنِ ایران را در مخیّله می‌پرورانند و اگر کسی اندک دغدغه‌ای برای وطن و فردای ایران و نسل‌های آینده آن داشته باشد، بر این طبلِ غازی، نمی‌کوبد. 📚📚📚📚📚 مطلب ذیل را در ٢٧ مهرماه ١۴٠٠ نوشتم و شعری را که در سال ١٣٩٠ پس از فرجامِ شوم و قتلِ قذّافی سروده بودم، ضمیمه کردم. گمان می‌کنم بازنشر آن در این روزها، خالی از فایده نباشد. 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

شعر قذّافی سرودهٔ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

بیست و هشتم مهرماه ١٣٩٠ قتلِ مُعَمَّر قَذّافی رهبرِ لیبی توسّط شورشیان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ـ قَذّافی ـ (١) این روزهای ما، بَد نیست! امّا به طرزِ غم‌آلودی شرم‌آور است. مَتَرسَک‌های سیاه وُ سفید، باد می‌کُنند بادکنک‌ها را، و با سوزن‌هایی خون‌آلود، زمانش که رسید، یکی‌یکی می‌ترکانند... (٢) بچه‌ها را پای تلویزیون می‌نشانند وُ از شیرِ خُشک‌های بهتر، بازیچه‌های بهتر، لباس‌های بهتر، برایشان لالایی می‌خوانند... زنگِ تفریح که می‌رسد، جیب‌هایشان را پُر از گلوله، کیف‌هایشان را پُر از نارنجک... و می‌فرستندشان تا دنیایی بهتر بسازند... (٣) این روزهای ما، کسالتْ‌بار است... بچه‌ها از استخرهای شنا، به سربازخانه می‌آیند؛ از سُرسُره‌های پارک، به سَلّاخ‌‌خانه... برای حفظِ بزرگ‌ترین دروغِ تمامِ اعصار، از انسان، داسِ مرگ می‌سازند... (۴) این روزهای ما، خَفَقان‌آلود است... در پَستوهای تنگ، گرسنگی می‌کِشیم، و مانندِ سگانِ هار، به هرکس که می‌جُنبد، حمله می‌کنیم. قافلۀ دور و درازِ تمدّن، با کوله‌باری از فحشاء وُ فقر، از راهِ ابریشم، به شاهراهِ گیوتین آمده است؛ امّا آرام نگرفته، به اتوبان‌های «آواکْس» وُ «بِرادلی» وُ «چیفتِن» می‌اندیشد... (۵) این روزهای ما، غبارآلود است... دست‌های نَرمِ رقّاصه‌های لندنی، در آغوشِ ژنرال‌های زُمُختِ آن سویِ آبها، کاریکاتورِ مُضحکی از «توسعه‌یافتگی» می‌آفرینَد، و ما، بر زیلوهای کُهنۀ مادر بزرگمان، برای کاسه‌ای آبْ دوغ فریاد می‌کِشیم... (۶) این روزهای ما، فلاکت‌بار است... الکترودهای مَهیبِ امواج، بر مغزهای کوچکِ ما، بیش از توانمان، غرور وُ دروغ ترشّح می‌کنند؛ ما، هلهله‌کُنان، اندام‌های برهنه را لگدکوب می‌کنیم و چه ابلهانه، جشن می‌گیریم چرخۀ غم‌انگیزِ بزرگ‌ترین دروغِ تمامیِ اعصار را... این روزهای ما، تأسّف‌بار است... پنج‌شنبه ٢٨ مهرماه ١٣٩٠ ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

(بازنشر مطلب ٢٧ مهرماه ١۴٠٠) 👇 🖋️🖋️🖋️🖋️🖋️ بیست و هشتم مهرماه ١٣٩٠ مصادف با بیستم اکتبر ٢٠١١ میلادی مُعَمَّر قَذّافی رهبر لیبی به دست گروهی از شورشیان، در شهرِ سِرْت دستگیر شد، بسیار شدید شکنجه ‌شد، ضربات چاقو خورد، تحقیر شد و در نهایت، با گلولهٔ جوانکی از شورشیان کُشته شد. جسدش را به شهر مِصراته بُردند و با آن پیوسته عکس یادگاری گرفتند... جنازه‌اش را بعدها به مکان نامعلومی در صحرا بُردند و با اسید و...نابود کردند و جای قبرش، مشخّص نیست... شورای انقلابی لیبی، با مرگ دیکتاتور، رسماً آزادیِ لیبی را اعلام کرد. هزاران نفر در لیبی، برای پایکوبی به خیابان‌ ریختند و تیر هوایی شلیک کردند... تقریبا تمام اخبار فارسی، عربی و انگلیسی را پیگیر بودم و آن روزها را هیچگاه فراموش نخواهم کرد... موقعی که یکی از انقلابیون، با یک تکّه چوب، حرکتی زشت و خفّتبار علیه قذافی انجام داد، بشدّت به فکر فرو رفتم، و انگیزهٔ این شعر شد که همان روز سُرودم و پس از دهسال، برای نخستین بار منتشر میکنم... اکنون ده‌سال از آن روزها می‌گذرد... لیبی به کشوری تبدیل شده است ویرانه، ناامن، درگیر جنگ داخلی، مأمنِ داعش و ده‌ها گروه تکفیری دیگر، و محلّی برای قدرت‌نماییِ ترکیه، قطر، عربستان، امارات، فرانسه، آمریکا، انگلیس، چین، روسیه و... در آستانه ورود به دهه چهلم زندگی، آموخته‌ام هیچگاه با یک مَویز، گرمی، و با یک غوره سردیم نکند... رگهای گردنم هیچگاه در طول زندگی، برای شعارهای چُنان و چُنان، باد نکرده است... خشمگین نشده‌ام اگر آنچه را من می‌پسندم، دیگران نمی‌پسندند و چرا روزگار، بر کامِ اهلِ هنر نیست و همیشه، تاریخسازان، کسانی هستند که هیچ از تاریخ نمی‌دانند... برایم عبرت آموز است که قذافیِ «الأخ القائد» چه شد که از سَراپرده‌های با شُکوهِ عربیِ طرابلس، به تونلی تنگ در شهرِ سِرت پناه بُرد؟ و کسی که در سخنانش از سیادتِ بر حکام عرب می‌گفت، چنین خوار و خفیف، رُخ در نقابِ خاک کشید؟ عملکردِ خودش البته عامل اصلی است، اما تمامش این نیست... چرا مردمان آن سرزمین که از آزادی‌خواهی سخن می‌گفتند و به سرزمینِ حافظان قرآن، معروف هستند بیش از ده سال است، به خشن‌ترین وجهِ ممکن، یکدیگر را می‌کشند؟ داستانِ دموکراسی و آزادیخواهی، رؤیایی شیرین است اما بیش از آنکه یک خواستهٔ شورشیِ سریع باشد، فرآیندی اجتماعی و بسیار زمانبَر است‌‌... انسانها باید پیش از هرچیز، خود، جهانِ پیرامون و حقوقشان را بشناسند... از درونِ شورش‌های خشن، هر چه بیرون آید، مسلّماً آزادی نخواهد بود... #غلامرضا_باطنی #معمر_القذافي #لیبی #دموکراسی #داعش_لیبی #عبرتهای_تاریخ https://www.instagram.com/p/CVOCBmBoDc3/?igshid=N2NmMDY0OWE= 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

اغلب رسانه‌های آمریکایی، اروپایی، عبری، ترکی و عربی، یک‌صدا می‌کوشند در همه چیز، "ایران" را متهم سازند. ایران، البته منطقه‌ای را می‌خواهد که در آن استعمار، وابستگیِ برده‌گونه به غرب، تعصّبات مذهبی و تفکّراتِ صهیونیستی حاکم نباشد. در غربِ آسیا، این خواسته‌ها، بزرگترین گناه است... ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

آنچه در سراسر جهان، دربارهٔ صلح و امنیتِ جهانی گفته می‌شود، بیش از هرچیز یا ناشی از ریاکاری است، یا بی‌خبری و ساده‌لوحی. در غزه، لبنان و سوریه به خوبی می‌توانید جلوه‌های ریاکاری و دروغگوییِ بایدن، نتانیاهو و اردوغان را دربارهٔ صلحِ جهانی ببینید. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

یک انسان ارزان‌قیمت، حاضر است هویّتِ و غرورِ ملّیِ خود را به کمترین قیمت بفروشد. این روزها، کانال‌های تلویزیونیِ ضد ملّی، انواع و اقسام اشخاصِ ارزان‌قیمت‌ را دور هم جمع کرده‌اند تا ملّتِ خود را تحقیر کنند و مزد تحقیرشان را از قُلّکِ ورشکستهٔ نتانیاهو دریافت کنند. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

💡

❤️🍎 🍉 شبِ چلّه، فرصتی برای همدلی، با هم بودن، مِهر ورزیدن... [بازنویسی و انتشار دوبارهٔ مطلبی که دو سال قبل نوشته بودم.] ✍️ غلامرضا باطنی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

❤️🍎🍉 شبِ چلّه، فرصتی برای همدلی، با هم بودن، مِهر ورزیدن... [بازنویسی و انتشار دوبارهٔ مطلبی که دو سال قبل نوشته بودم.] ✍️ غلامرضا باطنی شب یلدا یا شب چِلّه از آن جشن‌های ناب و ارزشمندِ ایرانی‌ست که سبب همدلی، هم‌نشینی و محبّت بین خانواده‌ها، آشنایان و اقوامِ مختلف می‌شود. چنین جشن‌هایی نشانگر هوشمندیِ نیاکان ماست که از هزاران سال قبل، امید به نیکبختی و آسایش و رفاه را در قلب فرزندانِ خویش، جاودان می‌ساختند. شبی که اگر به درستیْ پاس داشته شود هم قدرشناسی از حُرمتِ بزرگانِ خانواده‌هاست، هم خبرگیری از احوال یکدیگر، هم مهربانی به کودکان و نوجوانان، و هم تعمیقِ دوستی و مهربانی و امید... شبیْ سراسر برکت و شوق و سُرور... نکته‌ای که آن را عمیقاً باور دارم و بارها بر آن تأکید کرده‌ام این است که فرهنگ ایرانی و فرهنگِ اسلامی، در این جغرافیای گسترده و ارجمند، همراه و ممزوجِ یکدیگرند. فرهنگِ ایرانی، زادهٔ تمدّن‌هایی بسیار کهن است که هزاره‌های متمادی بر این سرزمین سایه گسترانیده‌اند؛ از جوامعِ روزگارانِ باستان، تا سپیده‌دَمِ تاریخ و تا همین امروز می‌توان بالَندگی و پویایی این فرهنگ را دید. به همان نسبت که جنبه‌های فرهنگی و انسانی و اجتماعیِ این مرز و بوم، ریشه در تمدّنِ ایرانی دارد، معنویتِ اسلامی و اخلاقِ نابِ محمّدی و علوی نیز سبب شده است، آنچه امروز به نامِ ایران می‌شناسیم جلوهٔ ناب و رنگینی از فرهنگ‌های متمایز و در عینِ حال به هم پیوسته باشد که سرشار از رسومات، جشن‌ها و آدابی‌ست که وحدت در عین کثرت را بخوبی به نمایش می‌گذارد. قدر این آیین‌های ارزشمندِ میهنیِ خود را بدانیم؛ ایران، بیش از هر زمان دیگر نیازمند این جشن‌های همدلانه است؛ با افتخار، آن‌ها را پاس بداریم؛ زیباییِ این رُسومات را به نسل‌های بعد انتقال دهیم؛ روحِ این جشن‌ها را در نظر داشته باشیم و از تجمّلات بیهوده و بدعت‌های ناپسند و ریخت و پاش‌های جدایی‌افکن دوری کنیم. شب‌نشینیِ چلّه فرصتی است برای با هم بودن، امروز که هستیم قدرِ زندگی و همراهی و در کنار هم‌بودن را بدانیم... دیری نمی‌پاید که خاطره خواهیم شد و چه زیباست که بود و نبودمان، سرشار از خاطراتِ خوش باشد. در کانال‌های ایتا و تلگرامِ بنده، دوستانی مسیحی و زردشتی نیز حضور دارند. در اینجا بر خود لازم می‌دانم جشنِ چلّه (یلدا) را به تمامِ ایرانیانِ شیعه، سنّی، کلیمی، آشوری، ارمنی، زردشتی و صابئی شادباش بگویم؛ آرزوی قلبیِ من، آن است که تمامِ مردم ایران در چهارگوشه مرزهای این کشور و تمامِ هموطنان خارج از کشور و تمامِ کسانی که خود را جزئی حقیقی از جغرافیای فرهنگیِ ایرانِ بزرگ می‌دانند قدر تَک‌تَکِ این روزها و لحظات را بدانند؛ امنیت، آرامش، دوستی و احترامی که امروز در میانِ همهٔ ما وجود دارد، به بهایی بسیار گزاف به دست آمده است و بدون تردید، گرانبهاترین داشتهٔ تمدّنیِ ماست؛ با آن، دلمان به درکنارِ هم بودن، خوش و استوار است. اگرچه جشنِ چلّه و یلدا را در شبانگاه برگزار می‌کنیم، امّا در حقیقت، این جشن، پاسداشتِ فرداهای روشنِ نسل‌های امروز و فردای ماست. ❤️🌷🍎🍉🌷❤️ 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma

یه شبِ طولانی، کنارِ اونایی که دوسِشون داری وُ دوسِت دارن وُ تو خوشحالی... جای یه چند تا مسافرِ قدیمی، پیشِ ما خالی... 🍉 ترانهٔ شبِ طولانی 🎶 خواننده: علی مولایی 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma