eitaa logo
تک درخت
152 دنبال‌کننده
507 عکس
69 ویدیو
1 فایل
یادداشت‌های «غلامرضا باطنی» درباره تاریخ، تمدّن و جامعه ارسال نظر، پیشنهاد و گفتگو: bateni_gh
مشاهده در ایتا
دانلود
(بازنشر مطلب ٢٧ مهرماه ١۴٠٠) 👇 🖋️🖋️🖋️🖋️🖋️ بیست و هشتم مهرماه ١٣٩٠ مصادف با بیستم اکتبر ٢٠١١ میلادی مُعَمَّر قَذّافی رهبر لیبی به دست گروهی از شورشیان، در شهرِ سِرْت دستگیر شد، بسیار شدید شکنجه ‌شد، ضربات چاقو خورد، تحقیر شد و در نهایت، با گلولهٔ جوانکی از شورشیان کُشته شد. جسدش را به شهر مِصراته بُردند و با آن پیوسته عکس یادگاری گرفتند... جنازه‌اش را بعدها به مکان نامعلومی در صحرا بُردند و با اسید و...نابود کردند و جای قبرش، مشخّص نیست... شورای انقلابی لیبی، با مرگ دیکتاتور، رسماً آزادیِ لیبی را اعلام کرد. هزاران نفر در لیبی، برای پایکوبی به خیابان‌ ریختند و تیر هوایی شلیک کردند... تقریبا تمام اخبار فارسی، عربی و انگلیسی را پیگیر بودم و آن روزها را هیچگاه فراموش نخواهم کرد... موقعی که یکی از انقلابیون، با یک تکّه چوب، حرکتی زشت و خفّتبار علیه قذافی انجام داد، بشدّت به فکر فرو رفتم، و انگیزهٔ این شعر شد که همان روز سُرودم و پس از دهسال، برای نخستین بار منتشر میکنم... اکنون ده‌سال از آن روزها می‌گذرد... لیبی به کشوری تبدیل شده است ویرانه، ناامن، درگیر جنگ داخلی، مأمنِ داعش و ده‌ها گروه تکفیری دیگر، و محلّی برای قدرت‌نماییِ ترکیه، قطر، عربستان، امارات، فرانسه، آمریکا، انگلیس، چین، روسیه و... در آستانه ورود به دهه چهلم زندگی، آموخته‌ام هیچگاه با یک مَویز، گرمی، و با یک غوره سردیم نکند... رگهای گردنم هیچگاه در طول زندگی، برای شعارهای چُنان و چُنان، باد نکرده است... خشمگین نشده‌ام اگر آنچه را من می‌پسندم، دیگران نمی‌پسندند و چرا روزگار، بر کامِ اهلِ هنر نیست و همیشه، تاریخسازان، کسانی هستند که هیچ از تاریخ نمی‌دانند... برایم عبرت آموز است که قذافیِ «الأخ القائد» چه شد که از سَراپرده‌های با شُکوهِ عربیِ طرابلس، به تونلی تنگ در شهرِ سِرت پناه بُرد؟ و کسی که در سخنانش از سیادتِ بر حکام عرب می‌گفت، چنین خوار و خفیف، رُخ در نقابِ خاک کشید؟ عملکردِ خودش البته عامل اصلی است، اما تمامش این نیست... چرا مردمان آن سرزمین که از آزادی‌خواهی سخن می‌گفتند و به سرزمینِ حافظان قرآن، معروف هستند بیش از ده سال است، به خشن‌ترین وجهِ ممکن، یکدیگر را می‌کشند؟ داستانِ دموکراسی و آزادیخواهی، رؤیایی شیرین است اما بیش از آنکه یک خواستهٔ شورشیِ سریع باشد، فرآیندی اجتماعی و بسیار زمانبَر است‌‌... انسانها باید پیش از هرچیز، خود، جهانِ پیرامون و حقوقشان را بشناسند... از درونِ شورش‌های خشن، هر چه بیرون آید، مسلّماً آزادی نخواهد بود... https://www.instagram.com/p/CVOCBmBoDc3/?igshid=N2NmMDY0OWE= 📚✒️ eitaa.com/bateni_iran_ma