قرآن صبحگاهی سوره شعراء آیات ۷۸ الی ۸۲ حضرت ابراهیم (ع) در برابر مشرکین ، این گونه خدای خود را به زیبایی توصیف می‌کند: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ «۷۸» وَ الَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَ يَسْقِينِ «۷۹» وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ «۸۰» وَ الَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ «۸۱» وَ الَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ «۸۲» همان پروردگارى كه مرا آفريد و همو راهنماييم مى‌كند. «۷۸» او كه مرا (هنگام گرسنگى) طعام مى‌دهد و (هنگام تشنگى) سيرابم مى‌نمايد. «۷۹» و هر گاه بيمار شوم، همو مرا شفا مى‌بخشد. «۸۰» او كسى است كه مرا مى‌ميراند، سپس زنده‌ام مى‌كند. «۸۱» او كسى است كه اميد دارم روز جزا خطاهاى مرا ببخشد. «۸۲» #قرآن_صبحگاهی_۱۶ #شانزدهم . #دعا_و_زیارت۲ @grohejahadi