تا #آزادی را چه بدانیم!! آزادی کلیدواژه‌ی بسیاری از جنبش‌های طول تاریخ بوده، اما تجربه نشان داده که در اکثر انها در حد #شعار باقی مانده است. چرا؟ چون آزادی را آن‌چنان که هست نمی‌بینند. ما دو گروه #موانع داریم که سلب آزادی را موجب می‌شوند: گروه اول #موانع_درونی مثل تمامی هوس‌های بشری که باعث می‌شود یا خود را از پیشرفت #محروم کند یا دیگران را. این گروه از موانع حتی #لیبرال‌ها را نیز مجبور کرده‌اند که به آزادیِ ادعایی‌شان استثنا بزنند(انسان آزاد است مادامی که به حریم دیگران آسیب وارد نسازد). موفق‌ترین مکتبی که توانسته این گروه از موانع را در کنترل خویش درآورد و از طغیان آنها جلوگیری کند، #دین الهی است. دین با مجموعه #آموزه‌ها و #توصیه‌ها فضای امن و آزادی را برای جامعه‌ی بشری فراهم می‌آورد و با ثواب و عقاب برای آن ضمانت اجرایی قرار می‌دهد. گستره‌ی این #امنیت حضور و غیاب افراد، فعل و کلام و فکر ایشان را در بر می‌گیرد. دستور به عدم بدگویی در غیاب فرد، عدم سوءظن به دیگران، امانت دانستن سخنان افراد نزد انسان و موارد بسیاری از این قبیل، انصافا چه زندگی آزاد و ایمنی را رقم خواهد زد... اما گروه دوم از موانع، #بیرونی هستند و منظور از آنها انسان‌های دیگرند که در پی تسلط یافتن بر سایرین و به خدمت گرفتن ایشان برای منافع شخصی خویشند. اگر آزادی را مطلق بدانیم، باید بپذیریم که اینان نیز آزادند هرکاری بکنند و قطعاَ این مزاحم آزادی دیگران خواهد بود. پس آزادی و امنیت دو روی یک سکه و به شدت با هم مرتبطند. اگر آزادی را جدای از امنیت تعریف کنیم، باید به #هرج_و_مرج و فروپاشی جامعه بشری تن دهیم؛ این مطلبی است که هیییچ مکتبی آن را نمی‌پذیرد. 🆔 @bayadbeduni