✔جنبش نوعی کنش جمعی تحول خواهانه است با این قید که موضوعش اصل نظام نیست بلکه برخی جزئیّات دیگر است با این تفاوت که بدون آنکه اغتشاش و خشونتی مدیریت نشده در آن رخ دهد نوعی نافرمانی مدنی و قیامی فراقانونی ضد ساختاری در آن دیده میشود؛ چیزی شبیه جنبش تنباکو. ✔شورش نوعی کنش جمعی تحوّل خواهانه است با این قید که با توجّه به عصبانیتی که ولو از یک موضوع جزئی دارد از حالت عقلانی خود خارج شده و بدون داشتن رهبری خاص و ایده ای ایجابی و بدیلی برای نظام به نوعی خشونت بی مهار و چنگ کشیدن روی صورت نظام دست میزند! بدون آنکه پیام عقلانی روشنی داشته باشد بیشتر جنبه ی اطفاء غرائز در آن مشهود است لذا چندان توجّهی به پیامدهای کارش هم ندارد. شهید کردن وحشیانه برخی از بسیجیان و یا مغالطات واضح البطلانی مانند «کار خودشونه» همه به نوعی در فضای روانی شورش قابل تحلیل است. گویا عقلشان تعطیل شده! ✔انقلاب نوعی کنش جمعی تحوّل خواهانه است با این قید که موضوعش تغییر اصل نظام است. البته این انقلاب میتواند صرفا یک انقلاب سیاسی باشد و یا هم سیاسی و اجتماعی باشد. طبیعتا انقلاب سیاسی و اجتماعی بسیار ریشه ای تر است. چنین کنشی میتواند بسیار خشن و خونین یا به صور مختلف باشد. ویژگی انقلاب آن است که دقیقا بر ضدّ قانون اساسی حاکم است و از این رو همیشه در ورای ساختارهای مشروع موجود رقم میخورد. چنین کنشی نیازمند عبور قهری از نظام موجودی است که به شکل طبیعی هیچگاه اجازه ی چنین عبوری نخواهد داد مگر آنکه دیگر زورش نرسد! 🔸«مقدمه دوّم»🔸 فلسفه استقرار یک نظام سیاسی خاص مانند نظام مردم سالاری دینی یا نظام کمونیستی یا هر نظام دیگری نوعی پاسخ فلسفی و ریشه ای به دسته ای از پرسشهایی بنیادین است که با اجماع بر سر چنین پاسخهایی امکان ثبات و استقراری برای جامعه در چارچوبهای عمیق کلّی میسور میشود تا بتوانند در بستر امنیّت برخاسته از ثبات و استقرار آن به فکر امور جزئی و اصلاحات و پیشرفت خود باشند. 👈نظام سیاسی مخصوصا اگر منبعث از نوع نظام اجتماعی برخاسته از فرهنگ کهن یک قوم باشد اساسا از سنخ نوعی پارادایم است. 👈یعنی یک دنیای کلّی که در آن مقولات عمیقی معنا یافته و روابط بیشماری ایجاد میشود. در تار و پود جامعه ریشه میدواند. 👈آری اصل نظام سیاسی مخصوصا اگر ریشه ی اجتماعی عمیقی داشته باشد مانند نظام دینی حاکم بر کشور ما که ریشه های فقهی و فرهنگی عمیق دارد نوعی پارادایم برای مقولات متنوع اجتماعی است. 👈از همین روست که طبیعتا تحقق آن مبتنی بر نوعی توافق فرا نسلی ریشه دار است که چارچوب دهی کلی به مقوله ی آینده ی دور جامعه را نمایندگی میکند. بنیانهای عمیق فلسفی دارد. 👈جامعه در سایه ی چنین نظامی ورای درجه ی حقانیتش یک آرامش نسبی یافته و بستر گفتمانی کلان را برای پیشبرد اهداف جمعی مهیا میبیند.

🔸«پاسخ به شبهه رفراندوم در اصل نظام»🔸 با توجّه به این دو مقدّمه باید گفت هیچ گاه یک نظام سیاسی موجود اجازه ی رفراندوم را در اصل خود به شکل عقلائی نخواهد داد. زیرا با فلسفه ی ذاتی نظام سیاسی که همان ثبات پارادایمی است منافات دارد. 🔻کنش جمعی مطلوب برای تحقّق هدفی در سطح تغییر نظام نمیتواند از سنخ اصلاح طلبی یا جنبش و یا حتّی شورش باشد. چنین هدفی جز با انقلاب میسور نیست. تنها گزینه برای رفراندوم در زمینه اصل نظام چیزی جز انقلاب نیست🔺 👈اگر در اصل نظام ورای برخی ثانویاتش فتوا به گسترش دموکراسی بدهیم و رفراندوم را تصویر کنیم معنایش هرج و مرج دائمی از طرفی و عدم استقرار و کشمکشهای دائمی بر کلیات است که همواره مانع جدّی بر مسیر پیشرفت خواهد بود. 👈لذا برای تغییر اصل نظام در صورت بطلان آن اصلا نمیتوان به شکل عقلائی قانونی پیشبینی کرد و چنین تحول عمیق پارادایمی قطعا نیازمند امری فرا قانونی مثل انقلاب است لذا همراهی نکردن و سرکوب چنین اموری توسط دستگاه حاکم کاملا پایگاه عقلائی و قانونی عرفی میتواند داشته باشد. 👈مرحوم شریعتی مطلبی در زمینه دموکراسی تحت عنوان دموکراسی متعهد دارد که به درد بحث رفراندوم هم میخورد. در آنجا معتقد است برای شکل گیری یک نظم اجتماعی مثل انتخاب رئیس جمهور رأی مردم لازم است ولی برای بقای آن در مدت قانونی دیگر رأی مردم و مخالف نشدنشان لازم نیست زیرا رأی مردم قابل تغییر و خود مردم قابل فریب خوردن هستند و اگر بخواهیم در بقاء هم مشروعیت را مبتنی بر بقای رأی مردم کنیم جامعه را هرج و مرج میگیرد. ✅با توجّه به آنچه گذشت پاسخ این شبهه که چرا ما محکوم انتخاب پدرانمان در نوع نظام هستیم روشن میشود. ما چنین محکومیتی نداریم زیرا امکان انقلاب داریم و انقلاب هم زحمتهای خودش را دارد! اگر مردش هستید انقلاب کنید! دیگر هم نباید گلایه کنید که چرا سرکوب میشوید! ✅از طرفی همانگونه که گذشت انتخاب نظام تباری فرا نسلی و پارادایمی است. امری معقول و عرفی است. همانگونه که عقل عرفی اجازه نمیدهد که اگر مردم با انتخابات، شخصی را به عنوان رئیس جمهورشان برای ۴ سال انتخاب کردند و پس از چند ماه پشیمان شدند بتوانند رأی خود را پس بگیرند! حق عرفی ندارند که تقاضای تجدید انتخابات را مطرح کنند! اینگونه هرج و مرج میشود! 🔸«رفراندومو زهر مار!»🔸 آنانی که درخواست رفراندوم میدهند نمیدانند که چه امر مضحکی میگویند! آنچه انقلابیون بزرگ با انقلابهای خونین و سنگینشان به این سادگی ها به دست نمی آورند اینها میخواهند خیلی شیک با لفظ رفراندوم آن را محقّق کنند! دیر آمده اند زود هم میخواهند بروند! 👈از طرفی نمیدانند عمق حرفشان چقدر شوم است! اگر به جای انقلاب که تصمیمی بسیار پرهزینه و مبتنی بر عقیده ای استوار و زمینه های فراوان است که کمتر زمانی محقق میشود بتوان در این امور رفراندوم برگزار نمود عمقش هرج و مرج دائمی و ویرانی است! امری کم هزینه که همواره قابل برگزاری و اختلاف انگیز است. 👈به قول یکی از عزیزان وقتی اینها سخن از رفراندوم میزنند باید گفت رفراندومو زهر مار! اندر حکایات است که: 📖«پسری معتاد که پدرش حسابی از او اعصابش خورد بود به پدرش سلام کرد، پدر گفت: پسرم! سلام سلامتی میاره، سلامتی نشاط میاره، نشاط شادابی میاره، شادابی زندگی میاره، زندگی عشق میاره، عشق ازدواج میاره، ازدواج بچه ای مثل تو میاره، تو دردسر میاری، دردسر تو بدبختی منو میاره پس: سلامو کوفت، سلامو زهر مار، سلامو ... »😂 👈در اینجا هم اگر کسی گفت رفراندوم باید گفت: رفراندوم اضطراب اجتماعی میاره! اضطراب اجتماعی مشکلات دائمی میاره! مشکلات دردسر میاره! دردسر اختلاف میاره! اختلاف از هم گسیختگی میاره! از هم گسیختگی اجتماعی بدبختی میاره! اگر هم رفراندوم شد دوباره بعدش یکی میگه رفراندوم دوباره مشکلات میاره و... پس رفراندومو زهر مار! 👈در اینجا پسر استعاره از آنانی است که درخواست رفراندوم دارد و پدر استعاره از نظام سیاسی حاکم است! همان نظام سیاسی که مدام در اثر چنین رفراندومهایی به بدبختی و تغییر دائمی کشیده شده است!

🔸«پاسخهایی مختصر از شبهه رفراندوم در اصل نظام دینی»🔸 🔴۱-طرح مساله رفراندوم در زمینه اصل نظام در فضای فقهی اشکالات لا ینحل دینی دارد. اگر هم امیرالمومنین علیه السلام در سقیفه کوتاه آمد برای حفظ اسلام بود ولی چنین رفراندومی در زمان ما معنای واضحش تمهید کفر و کنار گذاشتن اسلام یا خوار کردن آن در اداره جامعه است. حتی صلح اجباری امام حسن علیه السلام هم در فضای حاکمیت مفاهیم اسلامی رقم خورده بود. قیام حسینی نیز از بیم خطر برای اصل اسلام بود که «علی الاسلام السّلام اذ قد بلیت الأمّة براع مثل یزید»! حتی روشن نیست وظیفه ی دینی در اصل تحقق نظام دینی دقیقا همان وظیفه در استمرارش باشد و شاید بتوان قرائنی اقامه کرد که استمرار آن مصلحتی زائد بر اصل تحققش دارد و باید وقتی محقق شد دیگر از آن کوتاه نیامد و به تعبیر امیر المؤمنین علی علیه السلام: و ان أبیتم تدارکتکم! 🔴۲-رفراندوم در اصل نظام پایگاه قانونی نداشته و هیچ گاه قانون اساسی مشتمل بر بندی نیست که اصلش را نابود کرده و آرامش مبتنی بر استقرارش را متزلزل گرداند! رفراندوم را در مسائل جزئی ممکن است قبول کند. 🔴۳-چنین رفراندومی پایگاه عقلائی هم ندارد زیرا اگر دموکراسی را ورای ساز و کار اجرایی جامعه و دستگاه های جزئی آن در اصل نظام هم جاری کنیم جامعه دچار هرج و مرج دائمی و عدم پیشرفت خواهد شد. زیرا اصل نظام بسان نوعی پارادایم برای مقولات متنوع اجتماعی است که نوعی اجماع فرا نسلی برای چارچوب دهی کلی به مقوله ی آینده ی دور جامعه است. اصلا بنیانهای عمیق فلسفی دارد. امری که یک آرامش نسبی و بستر گفتمانی کلان را برای پیشبرد اهداف جمعی مهیا میکند. اگر در اصل نظام ورای برخی ثانویاتش فتوا به گسترش دموکراسی بدهیم و رفراندوم را تصویر کنیم معنایش هرج و مرج دائمی از طرفی و عدم استقرار و کشمکشهای دائمی بر کلیات است. لذا برای تغییر اصل نظام در صورت بطلان آن اصلا نمیتوان به شکل عقلائی قانونی پیشبینی کرد و چنین تحول عمیق پارادایمی قطعا نیازمند امری فرا قانونی یا همان انقلاب است لذا همراهی نکردن و سرکوب چنین اموری توسط دستگاه حاکم کاملا پایگاه عقلائی و قانونی عرفی میتواند داشته باشد. 🔴۴-چنین رفراندومی در فرض قبول آن شبهه ی اجرایی قوی مخصوصا در شرایطی مثل شرایط کنونی ما دارد. هر انتخاباتی مبتنی بر اعتماد است. با بی اعتمادی هیچ نتیجه ای قابل قبول نیست. به گفته ی برخی عزیزان این باج خواهان مخالف نظام، آنچنان تبلیغ کرده اند که نظام هیچ قابل اعتماد نیست و همه حرفها و اخبارش دروغ است و نظامیانش جانی و قاتلند و ... در چنین فضایی هر رفراندومی برگزار شود اگر به نفع آنها بود درست است و گرنه باطل است و اشکال دوچندان خواهد شد و اینبار در اعتراض به تخلف در انتخابات فضا التهاب بیشتری هم پیدا خواهد کرد. این بی اعتمادی بزرگترین جفایی بود که به اصل نظام شده و سلبریتیها نیز به آن دامن زدند. 🔴۵-طرح رفراندوم در اصل نظام مشکل نقضی هم دارد و آن هم این است که اصلا در بین سیستمهای حاکم مثالی ندارد! به قول ضرب المثل معروف عربی: لأمر ما جدع قصیر أنفه😊 حتی اگر اجمالا بخشی محدود از آن پیشبینی قانونی هم شده باشد مثل نظام ایالات متحده اصلا فرصت اجرایی نمیدهند لذا حکومت مرکزی فدرال اجازه جدایی ایالت کالیفرنیا با وجود درخواستهای عمیق آنان بر اساس رفراندوم در سال ۲۰۱۸ را هرگز نپذیرفت. آیا چین اجازه ی چنین رفراندومی برای استقلال تایوان میدهد؟! یکی از مثالهای دیگر این امر همه پرسی استقلال ایالت کاتالونیا در اسپانیا در سال ۲۰۱۷ است. هر چند مردم رأی قاطع بالای ۹۰ درصدی به آن دادند ولی حکومت مرکزی با نیروی نظامی آن را به شدّت سرکوب کرده و حتّی رهبران کشورهای اروپایی از ضرورت اسپانیای واحد سخن گفتند! اگر پدران اینها اسپانیای واحد میخواستند چرا اینها را مجبور میکنند که بخواهند؟! 🔴۶-به شکل جزئی هم مساله امروز اساسا رفراندوم و انتخاب اکثریت جامعه نیست! مساله اراده ی خارجی برای سقوط نظام حاکم و نوعی جنگ سیاسی خارجی است. اصلا جنبه داخلی این اعتراضها هرگز به این درجه ها نیست. در فضای رسانه به دنبال اشتباه محاسباتی هستند. اگر رفراندوم اراده ی واقعی مردم ما باشد لأتتک رسله من اجتماعات میلیونیه!!! که خواهان انقلاب بودند. هرگز شرایط واقعی ما اینگونه نیست و فعلا برخی اسیر سحر سامری در فضای رسانه هستند که جاء بسحر عظیم!

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۰) «نقدی بر خطبه خوانی ائمه جمعه» «پیشنهادی برای زنده کردن منبر جمعه در دنیای کنونی و نبرد رسانه ای» 🔴امروزه با تغییرات عمیق تمدّنی و تحوّلات گسترده ی اجتماعی و تکنولوژیکی جایگاه رفیع اثر گذاری منبر نماز جمعه با مشکلات انکارناپذیری مواجه شده است. از همین روست که تقریبا نقشی اثر گذار از آن در صحنه ی رسانه ای امروز باقی نمانده است. 👈البته گاهی به شکل نادر مواردی استثنائی نیز یافت میشود. ولی عمدتا اجتماعات نماز جمعه کنونی متأسّفانه هم کمّا و هم کیفا صحنه ای قابل دفاع از حضور مؤمنین و اثر گذاری در آگاه سازی مؤثّر جامعه و مقولات فرهنگی رقم نمیزند. 👈معمولا اجتماعی است که افراد از روی تعبّد و شوق ثواب در آن شرکت میکنند تا یاد گرفتن مطلبی جدید یا یافتن عمق و تحلیلی نوین و یا اثر پذیری مبارکی دیگر. 👈اگر ما گاهی اعتراض میکنیم که چرا دستور حَجَّة الاسلام با آن همه ی عظمتش امروزه به نوعی به دست برخی فرقه های منحرف اسلامی بی اثر شده چرا همین اعتراض را نسبت به دستور بزرگ دیگری مانند نماز جمعه بیان نمیکنیم؟! انصافا نقدی وارد است. تقریبا الان اثر مهمش را ندارد. 🔹اگر مقدّس بازی را کنار گذاشته و دلمان حقیقتا برای اسلام غریب بسوزد باید اعتراض کنیم. بگوییم نماز جمعه واقعی برایمان برگزار کنید! روحش را به آن متناسب با این زمان برگردانید! فقط برای تعبّد که نمیخواهیم بشنویم!

👈یکی از اساتید اخلاقی در بیان عظمت عرفانی و اخلاقی پدر همین آقای ملکیانی که متأسّفانه کارش شبهه پراکنی است میگفت ایشان اگر نمیتوانست به خاطر بیماری به نماز جمعه در شهرشان در شهرضا یا همان قمشه قدیم شرکت کند حتما نوار آن را گوش میکرد! 👈وقتی شنیدم گفتم جلّ الخالق! یا ایشان خیلی کم سواد بوده که اینقدر برایش مهم بوده چنان خطابه هایی یا اینکه پیش فرضش در زمینه تقدّس و عرفان خیلی عجیب است که این امر را اینقدر برجسته میدیده است. البته تنقیصی نمیخواهم بیان کنم. عرضم چیز دیگری است. 🔵تدبّر در شریعت اسلامی نشانگر آن است که منبر نماز جمعه مهمترین مجرای رسانه ی دینی در اسلام است. نوع شاکله زیست مؤمنانه طوری بسته شده که مهمترین لحظات یاد گرفتن و مطّلع شدن در ظهر جمعه و از منبر نماز جمعه است. روزی که تعطیل رسمی اعلام شد و با بیان تأکیدات بسیار سنگین و بستر سازی دقیق ترغیبی مؤمنین به شرکت در نماز جمعه دعوت شده اند. 👈اندکی تصوّر صحیح پیرامون اطراف قضیّه این ادّعا را به وضوح اثبات میکند که چنین طرّاحی حکیمانه ای صرفا برای برگزاری تعبّدی مراسمی مذهبی نبوده و جنبه ی رسانه ای قوی در آن لحاظ شده است. 👈گویا مهمترین مجرای رسمی ارتباط و شنیدن پیامها و درسهای دینی و مسائل نوین حیات مؤمنین است. 👈تدبّر در روایات نبوی صلی الله علیه و آله بیانگر آن است که مهمترین مطالب در احادیثی بیان شده که معمولا از خطبه ها و به ویژه خطبه های نماز جمعه بوده است. 👈یک فضایی بوده که بسیاری آن را حفظ نموده و منتظر بیان مهمترین مسائل و مضامین دینی و سیاسی بودند. 👈از همین رو بود که نماز جمعه و امام جمعه همواره در دنیای اسلام از مناصب سیاسی مهمی قلمداد میشده که مدّتها سلاطین و امراء آنان به اقامه ی آن مشغول بودند. 👈و باز به خاطر خطیر بودن چنین شأنی است که در روایات اهل بیت علیهم السلام چنین منبرهایی یکی از نمادهای مهم غصب حقّ اولیاء الهی دانسته شده است. 🔻مسأله ای که میخواهم به آن پاسخ بدهم این است که آیا با وجود ارتقاء سطح سواد جامعه و شیوع مدرسه و دانشگاه و همینطور وسایل رسانه ای نوین مانند تلویزیون و شبکه خبر و ماهواره و اینترنت و پیام رسانها و فضای مجازی دیگر به نظرتان کارکرد رسانه ای نماز جمعه میتواند باقی بماند؟!🔻 👈آیا یکی از اموری است که کهنه شده و به درد این زمان دیگر نمیخورد؟! آیا تنها محفلی شده که صرفا یک عدّه پیرمرد قدیمی و برخی روحانیون و عده ای از مؤمنین مقدّس و چندی از مسئولان در آن شرکت میکنند؟! 👈آیا هنوز مانند قدیم است که انسانها خبری از جایی نداشته و به دلیل محدودیت اطلاعات و اسباب رسانه ای تنها مجرای معتبر و موثّق مطلوبشان منبرها باشد؟! 👈به خاطر ثبات نسبی حیات اجتماعی برای تنوّع و دید و بازدید در این محافل شرکت کنند؟! به آن پناه ببرند؟! ✋✋راستش از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان بنده تنها در این حد که صدق بی توجّهی و توهین و ترک بالمرّة نشود در نماز جمعه شرکت میکنم. سابقا که تهران بودم بیشتر میرفتم. در قم که دیگر باید مهمترین منبر باشد که به حق مرکز فرهنگی دنیای اسلام است واقعا این منبرها چه فایده ی مهمی در زندگی، بالا بردن سطح فهم و تحلیل و درک سیاسی ما دارد؟! 👈الآن خیلی بهتر و دقیقترش و علمی ترش را میتوان از رسانه ها شنید. آخر چه انتظاری داریم که این جوانها و این مردم در چنین محافلی شرکت کنند؟! 👈خودش به نوعی وهن در تشریع دینی است. با بعضا چنین خطابه هایی معنای قابل دفاعی در بسیاری از موارد ندارد. حقیقتی است. 👈این همه عبارات کلیشه ای و قدیمی با حجمی زیاد از محافظه کاری و ... . خیلی خسته کننده شده است. نه نفس معنوی به دل میدمد و نه نسیم رشد ذهنی به عقل میوزد. 💡مطلبی به ذهنم خطور کرد که از باب نصحوا للّه و رسوله خدمتتان عرضه میدارم. ⚪با توجّه به دائمی بودن اصول تشریع اسلامی مخصوصا تشریعی مانند نماز جمعه باید بتوان از این ظرفیّت بزرگی که شارع مقدّس به ما داده در مسیر مطلوبش استفاده نمود. امروزه با توجّه به رشد دنیای رسانه و نبرد ادراکی و جهاد تبیین شاید بهترین استفاده را بتوان از منبرهای نماز جمعه نمود. پرچمدار و سردار اصلی میدان نبرد رسانه ای و ادراکی منبرهای نماز جمعه باشد. اما چگونه؟! ✅ائمه ی جمعه باید مهمترین کار خود را در طول هفته آماده کردن خطبه های مناسب روز جمعه کنند. 🔻برای این کار هم دیگر اصلا روا نیست به معلومات خودشان اکتفا کنند. باید در دفتر آنها یا به هر نحو مطلوب دیگر یک تیمی مشورتی متشکّل از عناصر اخلاقی، علمی، فرهنگی، امنیتی و... باشند و متنهایی را به عنوان پیشنهادات تنظیم کرده و برخی هنرمندان و اهل بلاغت و اساتید زبان فارسی در الفاظ و تعابیر و جملات آن کار کرده و به امام جمعه پیشنهاد دهند🔺

👈او نیز با صلاحدید و افکار خود از این گروه مشاور استفاده کرده و از پیشنهادات آنها استفاده کند. اولویت سنجی کند. انتخاب کند. تعارف که نداریم! فضل حوزوی عمدتا جنبه ی صناعتی دارد تا علمی و حکمتی و بلاغتی. نیازمند مشورت هستند. ✅طوری شود که منبرها بسته به فضای شهر معدنی از فصاحت و بلاغت و علم و تحلیل و سواد دینی و جملات قصار باشد. ساده و عمیق و متناسب با امروز. ✅به شکلی که انسان رغبت کند اگر خطبه ها از دستش رفت صوتش را بگیرد و گوش کند! احساس خسران کند! 👈بنده نسبت به سخنرانی های رهبری این احساس را دارم. واقعا احساس میکنم روی آن وقت میگذارند و اگر گوش نکنم نکاتی از دستم میرود. 👈یکی از ائمه ی جمعه میفرمود در دیداری با حضرت آقا ایشان میفرمودند آن زمانی که امام جمعه تهران بودند برای تنظیم خطبه ها حداقل دو روز کامل زمان میگذاشتند. البته الآن به نظر میرسد این امر از عهده ی یک نفر به این سادگی برنیامده و نیازمند کاری تیمی است و کمتر کسی هم به فضل و توان ایشان داریم. 👈هزینه های چنین کار فرهنگی نیز برای چنین منصبی قابل تأمین است. دیگران هم راحتتر با چنین نهادی ارتباط میگیرند و همکاری میکنند. 🔻میتوان از منبر جمعه در زمان ما این استفاده را نمود که محلّی برای تولید و باز تولید محتوای غنی با بسته بندی مناسب رسانه ای باشد. خوراک خوب اوّلیه را برای فضای رسانه ای دینی ایجاد کند. در طول هفته از عناصر خوبی که در این خطبه ها تولید شده است مؤمنین بتوانند در فضای مجازی استفاده کنند. سر ریز کند به فضای مجازی🔺 👈طوری شود که به نوعی زبان حال فضای جبهه ی حق در فضای رسانه و نبرد ادراکی در دنیای مجازی نسبت به نماز جمعه هفته اجمالا اینطور باشد که (خطبه ات را بتکان روزی ما را بفرست)😊 ✅باید خطبه های نماز جمعه را به جوامع الکلمی معیار نزدیک کنیم. طوری شود که وقتی میخواهند عیار کلام شیک و متقن و قابل استفاده را بیان کنند مثال بزنند به خطبه ی نماز جمعه! مگر خطبه ی نماز جمعه میگویم که انتظار داری دقیق و علمی و تحلیلی و زیبا حرف بزنم؟! ✅خطبه های نماز جمعه تبدیل به بانک محتوایی با بسته بندی زیبا برای تولیدات فضای رسانه ی دینی شود. متنهایی فاخر با الفاظی پارسی زیبا و چکش خورده و تمثیلات و ضرب المثلهای دقیق و کاربردی ... ✅منبر نماز جمعه تبدیل به شریعه ای رسانه ای شود که فعالین عرصه ی رسانه بتوانند نکات مورد نیاز هفته را از آن دریافت کرده و به سطح جامعه سر ریز کنند. ✅مدام مفاهیم جدید تولید یا معرّفی و عرضه شده و با خطابه ی قوی و عبارات پر توان و کلمات قصاری روح افزا بر اندیشه و عزم جامعه تأثیر بگذارند. روح یقین و ایمان به کالبد جامه بدمد. انسان احساس کند نماز جمعه جمعی ساده و عمیق و فرهیختگانی است. آدم وقتی میرود انتظار شنیدن حرف تازه و عمیق داشته باشد. با شوق برود. ✋این هم به این معنا نیست که کسی اشکال کند مطلب علمی بگویند مخاطب نمیفهمد! خیر! خودتان میدانید از چه حرف میزنم. 🔹به تعبیر رهبر عزیزمان به ائمه ی جمعه که چندی پیش بیان نمودند: 📖«هنر بزرگ خطیب جمعه این باشد که مفاهیم معرفتی و انقلابی همچون مسئله بسیار مهم عدالت، استقلال، حمایت از مستضعفین و پیروی از شریعت را متناسب با نیازهای روز و با ادبیات جدید بازتولید کند ... خطبه‌ها باید پُر مغز، آموزنده و پاسخگوی سؤالات عمومی باشد. ادبیات خطبه باید گرم، صمیمی، اتحادآفرین، امیدبخش، بصیرت‌افزا و آرامش‌بخش به مردم باشد نه آنکه موجب اضطراب، حاشیه‌سازی، تلاطم روحی، بدبینی به وضع کنونی و آینده شود و برای هجمه معاندان نیز دستاویز ایجاد کند» 👈همچنین در قانون شاید مناسب باشد که دست و بال ائمه ی جمعه بازتر شود. مسئولیت اثر گذارتری داشته باشند. 👈در انتخاب آنها نیز اگر غرض مهم منبر جمعه نقش رسانه ای آن است مهمترین و اوّلین مؤلّفه در انتخاب ائمه ی محترم جمعه حتّی المقدور باید بلاغت و قوّت بیان باشد. ⚪یکی از عزیزان مطلبی تحت عنوان دردنامه در زمینه ضعف منبرهای نماز جمعه نوشته بود و در آن این گزارش را نقل کرده بود که قابل توجّه است. جورج واکر بوش (بوش پدر) در خاطراتش می‌گوید: 📖وقتی برای رفع نزاع و جنگ به چین رفتم تیم مفصلی نزدیک به ۴۰ نفر متخصص روی خطابه من کار کردند، حاصلش شد یک متن ۱۰۰ صفحه‌ای، خلاصه‌اش کردند شد ۱۰ صفحه باز هم زیاد بود و خلاصه‌اش کردند شد یک صفحه! 📖آن یک صفحه آن قدر قانع کننده و احساس برانگیز بود که یخ روابط آمریکا و چین بعد از جنگ جهانی دوم را آب کرد.

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۱) «آسیب شناسی علم جامعه شناسی در تحلیل وقایع معاصر» «جو زدگی اصطلاحی و تأویل گرایی در علوم انسانی نوین!» 🔵تحلیل یکی از جامعه شناسان خوب، منصف و متعهّد را نسبت به وقائع اخیر میخواندم. در روزنامه فرهیختگان تحت عنوان جامعه شناسی یک شورش منتشر شده است. به این بهانه که باید واقع نگر بوده و به شکل علمی وقایع را تحلیل کرد در یک گفت و گوی بسیار مفصّل و در ظاهر بسیار تخصّصی رطب و یابس را به هم بافته و حرفهایی زده بود. 👈مانور تجمّلی از اصطلاحات فرنگی در فضای جامعه شناسی و تحلیلهای این سنخی ارائه کرده بود. مثلا در بخشی میگوید: 📖«وقتی به ۵۰ روز گذشته نگاه می‌کنیم به نکته جالب و جدیدی برخورد می‌کنیم؛ اولین بار است یک پدیدار اجتماعی، سیاسی، امنیتی فراگیر در سطح ملی اتفاق می‌افتد، ولی گروه‌ها، مجموعه‌ها و سازمان‌های سیاسی؛ 📖از پوزیسیون تا اپوزیسیون در آن «بلاموضوع» هستند. نه اینکه موافق یا مخالف یا ضعیف یا قوی باشند بلکه اصلا موضوعیتی ندارند و این وضعیت خیلی آنومیک است. 📖به‌قدری سازمان سیاسی تنظیم‌کننده عمل سیاسی از دور خارج شده یا فرسوده شده که عمل سیاسی - اجتماعی هست ولی او اصلا موضوعیت ندارد. برخی تلاش کردند در این فاصله بتوانند از این نمد، کلاهی برای خود ببافند ولی واقعا بلاموضوع بودند ... 📖به کسی که چالش یا اصطکاکی با نظام سیاسی داشته و زندان رفته، می‌گفتند مزدور! یعنی در این حد مرزگذاری برای کسی هم دارند که سابقه سیاسی طولانی دارد، هزینه سیاسی اصطکاک را هم دارد. 📖اولین‌بار است که رخدادی به این صورت شکل می‌گیرد و جریانات سیاسی در آن بلاموضوع هستند»

🔴این تحلیل را که میخواندم دیدم برخلاف آنچه مدام از رهبر عزیزمان میشنویم اصلا در قالب سیاستهای جهانی و نبرد ایران و آمریکا وقایع تحلیل نمیشود! گویا اصلا خبری نیست و همه بر اساس صلحی کامل و نزاع طبیعی معانی جامعه شناختی در حال تحقّق است! شما که ما شاء الله متعهّدمان هستی!ولی اصلا آیا میتوان قماش شما جماعت جامعه شناس یا اقتصاد دان یا ... را مراجعی برای این دانشها قرار داد؟! خیلی جای تردید دارد! ✋گاهی انسان احساس میکند دشمن این علوم را طوری طرّاحی کرده که جلوی ادراکات فطری انسان را هم بگیرد! فضا را غبار آلود کند! گاهی با فقدان داده های حساس و گاهی با انبوه داده های توزین نشده و شلوغ کردن میز ذهن، ما را دچار پدیده ی فلج تحلیلی کنند! 💡به ذهنم خطور کرد به همین مناسبت مطلبی در نقد علوم انسانی نوین در قالب نقد جامعه شناسی مدرن بیان کنم. 👈از اینجا شروع میکنم که همین تحلیل اخیرشان که برای ایشان اینقدر پدیده ای جذّاب و پر معنای جامعه شناسانه در تاریخ ایران است که بعدا هم تحلیلهایی در مورد آن بیان میکنند چقدر دور از آبادی است! 👈البته قبلا هم برای خودم تعجّب بود که چرا این جنبش نه تنها رهبری ندارد بلکه رهبر گریز و بلکه در مواردی رهبر ستیز است؟! آیا یک معنای جدید جدّی در جامعه شناسی ایران رخ داده است؟! 👈بعدا که صحبتهای یکی از مسؤولان امنیتی کشور را شنیدم تازه متوجّه ماجرا شدم! اینها مدّتهاست که از طرح به اصطلاح انقلاب اینها در اوّل مهر امسال خبر داشتند. رهبری هم به این موضوع در سخنرانی اشاره نمودند. 👈منتها طرح آنها اینبار تجزیه ایران بود و چنین هدفی لزوما به معنای مرجع ستیزی برای این جریان است. یعنی هیچ کس نباید رهبری را به دست بگیرد! اگر به دست بگیرد با هدف تجزیه طلبانه ی بعدی اصلا تناسبی نخواهد داشت! ✋حالا شما بنشین و بدون اطّلاع از این واقعیت اطّلاعاتی و امنیتی مدام تحلیل کن و به وجد بیا! 💡به یاد کلام حمد الله مستوفی در تاریخ گزیده در بیان سرّ سقوط بنی امیة افتادم! آنجا که غلبه ی ظاهری به دلیل لیاقت مروان حمار و عظمت لشگر او برای بنی امیة بود. ولی در وسط میدان نبرد مروان اجلّکم الله بولش گرفت! 👈پیاده شد و رفت به طرفی که بول کند و شایع کردند که مروان کشته شد! همین شد که لشگر به هم ریخت و بنی العبّاس پیروز شد! 👈به تعبیر مستوفی: «ذهبت الدولة بالبولة»! حالا جامعه شناسان بیایند تحلیل کنند! از عوامل اقتصادی و اجتماعی سقوط بنی امیّة برایمان بگویند! خیر این خبرها نیست! گاهی اینچنین است که لیقضی الله أمرا کان مفعولا! 👈در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز مطالب مهمی در این زمینه بیان شده است!‌ مثلا امام رضا علیه السلام عامل اصلی سقوط برمکیان در زمان هارون را جسارت آنها به امام موسی بن جعفر علیهما السلام بیان نموده است. اصلا عقل مورخین و جامعه شناسان به اینجاها قد میدهد؟! 👈مسکویه در تجارب الأمم در موارد متعدّدی سعی نموده نشان دهد بسیاری از وقایع تاریخی از سنخ تجربه پذیری عرفی نبوده و واقعا دست عالمی دیگر گویا در کار است و نباید هیچ گاه به دانش خود در تحلیل وقایع مغرور شد؛ 👈مثلا تحلیل او از بازگشت کفّار به مکّه بعد از جنگ احد و عدم حمله به مدینه و همینطور جریان شکست خوردن ابن الاشعث از حجاج و یا سر کار آمدن آل بویه از همین سنخ است: 📖«و قد ذكرنا أشياء مما يجرى على الاتّفاق و البخت و إن لم يكن فيها تجربة، و لا تقصد بإرادة. و إنّما فعلنا ذلك لتكون هي و أمثالها في حساب الإنسان و في خلده و وهمه، لئلّا تسقط من ديوان الحوادث عنده و ما ينتظر وقوع مثله، و إن لم يستطع تحرّزا من مكروهه إلّا بالاستعانة باللّه، و لا توقّعا لمحبوبه إلّا بمسألته التوفيق، و هو عزّ اسمه خير موفّق و معين» 🔹تحلیل جامعه شناسانه ی وقایع اخیر آیا این چیزی است که این استاد جامعه شناس با تمام توان ذهن اصطلاحی اش میگوید است یا آن چند تحلیلی که در صوت برخی از مسئولان مطرح وزارت اطّلاعات یا بالاتر از اینها مقام معظّم رهبری در این زمینه میشنویم؟! مسأله این است! ⚪البته آیا مرادمان این است که توطئه خارجی و تحلیل سیاسی امنیتی از این جریانات بدون این زمینه های داخلی نمیشود؟! هرگز این را نمیخواهم بگویم. مخصوصا در این وقایع ابتدای این قرن که به نوعی بالاترین نقطه تلاقی نقاط ضعف داخلی و توطئه خارجی بود. 👈ولی میخواهم بگویم اگر این توطئه های خارجی نبود یقین بدانید که این صحنه ها دیده نمیشد! آن زمینه ها هیچ گاه لزوما فعلیت اینچنینی ندارد. 👈اتّفاقا همه ی بحث بر سر این فعلیتها، صور آنها و نظام حاکم بر آنهاست. آیا درک این مسأله خیلی سخت است؟!

✔مسأله مانند آنجاست که یک دشمن مشترک بخواهد بین دو برادر دشمنی بیاندازد. اوّل یا میگردد ببیند آیا زمینه هایی دارد که ظرفیّت دمیدن در آنها طوری باشد که باعث دشمنی شود؟! اگر نیست آیا ترکیبی از چند زمینه را می یابد تا فعال کند؟! اگر نیست آیا میتواند زمینه یا زمینه هایی را ایجاد کند؟! پس اوّل یا اختلاف یابی میکند یا اختلاف سازی! سپس با حیله هایی آن را تبدیل به خشم و معرکه میکند! سپس خودش با کارهای جنبی آتش بیار معرکه میگردد! ✔ولی این جامعه شناسان معمولا در تحلیل این امور مهمترین عامل را آن زمینه های اوّلیه ی این معرکه ی شدید میدانند! کاملا تحلیلهایشان سویه ی زمینه گرایی افراطی دارد. نه اختلاف ساز را میبیند و نه معرکه ساز را و نه آتش بیار معرکه را! 🔹میخواهم چه بگویم؟! میخواهم بگویم آنچه اینها از آن غافلند عمق محدودیت دانششان است!‌ عمق جهلشان است. گاهی انسان حتی به وجود اغراض پنهان در تولید جهت دار این دانشها شک میکند. بعید نمیدانم که اساسا علوم انسانی خودش یکی از ابزارهای مهم نظام سلطه باشد. ✅همه چیز را به ما نگفته باشند! جهت دار گفته اند! وزن دهی مناسب به مباحث نکرده اند! جاهایی که اهمیت ندارد زیاد حرف زده اند و جاهایی که مهم است نه! یک مهندسی و مونتاژ خاصی بر آن حاکم است. 👈حالا اگر بعضیها اینها را توهّم توطئه میدانند خب میگویم پس خیلی علمشان کاستی دارد! کارآیی مناسب را ندارد. بلکه گاهی به عنوان زهر از آن استفاده میشود! برای ترویج باطل و جلوگیری از حق! 🔴توضیح آنکه جامعه یک سلسله احکامی در نفس الامری دارد. عالَمی از معانی واقعی در نفس الامر پدیده ی جامعه به شکل اندماجی موج میزند. معانی اثر گذار در جامعه که هرگونه تحلیل صحیح و جامع جز در سایه ی احاطه به این معانی نفس الامری میسور نیست. بین این معانی ترتّبها و نظامها و ترابطهایی هم حاکم است. 👈مثلا در رأس این معانی سنن الهی است و در لایه ای دیگر تأثیر شیاطین و هواهای نفسانی و در لایه ی دیگر تأثیر عوامل اقتصادی و تکنولوژی و امنیتی و... . 👈آیا اینهایی که برایمان از جامعه شناسی میگویند از این معانی متکثّر و چند لایه خبر دارند؟! آیا مثلا راهی برای شناخت سنّتهای الهی و آن معانی کلان حاکم بر دیگر معانی زیر مجموعه که آن را جز با فقاهت دینی و عقول قدسی نمیشود شکار کرد دارند؟! 👈آیا در همین محدوده ی معانی در دسترسشان همه جانبه به شکار این معانی پرداخته اند؟! آیا میدانند برای شناخت معانی اجتماعی تأثیر گذار بر جامعه باید هر بار از افقها و قلّه های دیگری به مسأله رسید و در هر زاویه بخشی از مفاهیم دیده میشود؟! 👈یکبار میشود از جامعه شناسی اقتصادی گفت و یکبار از جامعه شناسی دینی و یکبار از جامعه شناسی فرهنگی و یکبار از جامعه شناسی سیاسی و همینطور ... . 👈در هر زاویه بُعدی از معانی اجتماعی هویدا میشود که در زاویه ی دیگر دیده نمیشود و در عین حال نیز این ابعاد کاملا با هم ترابط دارند! 🔹برای نمونه یکی را عرض میکنم. بر اساس کلام مشهور اسلامی «النّاس علی دین ملوکهم» یکی از مهمترین ضلعهایی که باید از زاویه ی آن به شکار مهمترین معانی اجتماعی که فهم پدیده های اجتماعی را میسور میکند بررسی جامعه از منظر تاثیر گذاری اراده ی نخبگان حاکم بر آن جامعه است! «النّاس علی دین ملوکهم»! ملوک در اینجا صرفا پادشاه نیست ک این قاعده دیگر منسوخ باشد! 👈در این زاویه خیلی با وضوح بیشتری روشن میشود که اساسا بسیاری از وقایع اجتماعی ریشه در اموری سیاسی و امنیتی دارد! هر چند به شکل منافقانه خود را در نقاب عوامل دیگر نشان دهد. 👈بسیاری از حوادث اجتماعی باید در زاویه ی جنگ قدرت تحلیل شود. مخصوصا در آنجاهایی که چنین انگیزه هایی بسیار جدّی است. ✋✋یکبار جامعه شناسی را در تحلیل وقایع کشوری دور افتاده و به دور از مطامع سیاسی جدّی و منازعات ریشه دار قدرتها مانند مالدیو و نیوزیلند و استرالیا مطرح میکنیم و یکبار در تحلیل وقایع کشوری مانند ایران که در کانون مبارزه ی قدرتهای بزرگ جهانی و اراده ی ملوک متنوّع قرار گرفته است! 👈آیا هیچ عقلی حکم میکند که برای تحلیل وقایع اجتماعی ایران همانگونه که وقایع نیوزیلند تحلیل میشود رفتار کنیم؟! 👈هر انسان درس نخوانده ای میفهمد که مهمترین معانی تأثیر گذار در وقایع مهم اجتماعی احتمالا در کشوری مانند ایران معانی سیاسی و نبرد اراده های کلان پادشاهان عالم است! 👈کشوری که در کانون نبرد حق و باطل است. آیا میشود از نقش صهیونیستم جهانی و آمریکا و سیاستهای طواغیت زمان چشم پوشی کرد و سپس شروع به تحلیل پدیده ای که معنای سیاسی میتواند داشته باشد نمود؟! 👈آیا اساسا یک دوره علم جامعه شناسی بر اساس نگاه سیاسی بسیار قوی نوشته شده است؟! اصلا میدانیم در این زاویه چه معانی عمیق و حاکمی وجود دارد که غفلت از آن اساس انشاءها تحلیلی ما را خراب میکند؟!

👈آیا جامعه شناسان بزرگ موفق بوده اند یا اصلا خواسته اند یک دوره با عینک سیاست و امنیت سعی در شوراندن معانی نفس الامری این چنینی در جامعه برای شکار آنها و تدوین علمی از این منظر داشته باشند؟! 👈اصلا میفهمند از چه حرف میزنیم؟! اگر هم گوشه ای را بیان کرده اند آیا به چنین معانی مهمی وزن دهی واقعی در مباحثشان داده اند؟! 🔹اینجاست که تفاوت سنخ تحلیل رهبر معظم انقلاب را با امثال این افراد بهتر متوجه میشویم! از اینجاست که از ضعف مفرط و فقر علمی اینها بهتر مطّلع میشویم! از اینجاست که میفهمیم تخصص گرایی نباید بهانه ای برای سرسپردگی به این متخصصینی شود که در واقع در اصل تخصص آنها شک جدی وجود دارد! 👈از اینجاست که میفهمیم چطور گاهی انسانهای عادی بهتر وقایع را تحلیل میکنند تا به اصطلاح دانشمندانمان! ⚪رفقا تعجّب نکنید اگر بگویم اینها نوعا عقلشان در چشمشان است! تا یک کودتا را به شکل محسوس نبینند چندان به نقش جنبه ی سیاسی در تحلیل وقایع اجتماعی در علمشان توجّه نمیکنند! تازه آن را هم میخواهد به شکل افراطی به بسترهای اجتماعی تأویل ببرند! تعجّب نکنید! چون چیزی جز این بلد نیست! 👈حالا یکی باید به اینها بگوید کودتا یکبار محسوس است و یکبار نامحسوس! کودتای نامحسوس یعنی نقش عوامل سیاسی پنهان در تحوّلات اجتماعی بدون اینکه به شکل محسوسی بیانجامد! باید بفهمند دیگر وقتی مجبور میشوند کودتای محسوس میکنند! پس حدس بزنند که کودتای نامحسوس خیلی نقش پر رنگی در حوادث اجتماعی باید داشته باشد! شتر تحلیلهایش را خیلی وقتها اینجا بخواباند! 👈بگذارید حاقّ مطلب را خیلی پوس کنده و لُری برایتان بگویم؛ قدرش را بدانید: 🔻«هنر این دانشمندان علوم انسانی معمولا بافتن انشائی بر اساس کلماتی از حقیقت با کلماتی از دانشی است که آن را آموخته است! همواره بعد از آنکه انشائشان را شنیدید از آنها دلیل بخواهید که حالا چه دلیلی داری که همه ی آنچه گفتی و در ظاهر عناصر داستانت هم انسجام خوبی دارد در خارج هم واقع شده و مادّه ی خارجی پذیرای آن باشد! اینجاست که خواهید دید که هیچ پاسخی ندارد جز اینکه یا برای برخی گوشه های کلامش و نه همه ی منظومه ی آن قرائنی بیاورد و یا بگوید چون تو به این خوبی نمیتوانی داستان سرایی کنی پس حرف من صحیح است!»🔺 🔹ممکن است بگویید چطور ممکن است اینهایی که در این رشته متخصص هستند و در جای خودش آن مباحث جالب و عمیق و واقعا قابل دفاع را میگویند اینجا اینقدر خنگ باشند! در پاسخ باید گفت در بذل خاطر شماره ۱۰ بحثی تحت عنوان «تأمّلی پیرامون پدیده هوشمندی منحطّ و امکان سنجی تحول در علوم» آورده که مناسب اینجاست. یک تخصص و هوش کاریکاتوری فریبنده است! همین است که مسأله را بغرنج و پیچیده نموده است. 🔸«توصیه هایی به جامعه شناسان محترم»🔸 همواره باید بین علم جامعه شناسی با واقعیت جامعه تفکیک نمود. علم جامعه شناسی تلاشی نظری برای بازشناسی معانی نفس الامری موجود در خارج است. یک نظریه و پنجره ی پخته شده توسّط غربی ها برای نگریستن به معانی مکنون در جامعه در قالب آنهاست! 👈ولی چقدر موفّق بوده و چشم انداز جامعی دارد؟! اصلا چقدر اراده ی موفّقیت دارد؟! چقدر جاهای حسّاس و نقاط کلیدی را خوب برجسته و استنباط کرده است؟! نکند آنها را یا حذف میکند یا برجسته نکرده و مخفی میکند و یا کما هو حقّه تأثیر آنها را در نظر نمیگیرد؟! ✅اوّلین امری که باید همواره یک جامعه شناس از آن بر حذر باشد ضرورت تقلیل ندادن حقایق اجتماعی به ضیق مفاهیمی است که آنها را شناخته! ضمن استفاده از ظرفیتهای علم حصولی و اصطلاحیش به آن مغرور نشود! دانشمندان معمولا از دریچه ی علم حصولی و اصطلاحات و مفاهیمی که آموخته اند به پدیده های خارجی مینگرند. این خودش یک فرصت بی بدیل برای آنها در راستای درک عمق پدیده ها و تحدیق نظر به آنهاست و همچنین آسیبهای خطرناک تقلیل گرایی و تأویل گرایی و جو زدگی علمی برای آنها به بار می آورد! انسانهای عادی گاهی به دلیل نداشتن آن چارچوبها گاهی تعلّق کمتری به این چارچوبها داشته و با نوعی نگاه وجودی بی پیرایه بهتر واقعیت امر اجتماعی را درک میکنند. راحتتر میفهمد بابا این مهمل بافی ها چیست؟! معلوم است کار آمریکاست! ولی این به اصطلاح جامعه شناسمان این را هم نمیفهمد! ✅دوّمین امر آن است که خیلی هم به دانشی که به او یاد داده اند و شیفته ی آن شده خوش بین نباشد! نمیگویم حتما توهّم توطئه داشته باشد ولی اگر مقداری دانش سیاسی قوی داشته باشد میبیند که باید در کلّیت اهداف آن و نظام حاکم بر آن و نیّات مخفی پشت سر آن نیز حساس باشد.

✅سومین امر این است که تا میتوانند قبل از اینکه به فرضیه پردازی برای موضوع انشائشان بپردازند و ببافند اطلاعات واقعی متفاوت در سطوح مختلف دینی، سیاسی، اقتصادی و... خود را بالا ببرند. وقتی داده ها زیاد شد دیگر نمیتوان بهاین سادگی هر تحلیلی و هر انشائی را بافت! به شکل پیشینی خود ذهن بسیاری از حرفهای خیلی شیک و توجیهات خیلی اتو کشیده را پس زده و در توجیه این مورد خاص مسخره میداند هرچند دیگران ندانند. ✅چهارمین امر هم آن است که سعی کند فرصت ناب تجربه و شهود امر واقعی در نوعی هوای طَلق و بدون دخالت دادن مفاهیم را از خود نگیرد! خودش را به مشهَد حضور معانی اجتماعی ببرد. سعی کند این حقایق را در جایی بیرون از فضای ذهنش و مرسومات این علوم کشف کند. خود را در یک حالت نابی قرار دهد که در آن با تمرکز شدید روی طلبش و تخلیه شدید از ذهنیّات سابق مهیّای افاضه ی معانی نفس الامری در صفحه ی وجودش شود. حالا اگر برخی از شنیدن این حقایق رم میکنند خود را چه میدانم مهیّای بارش مغزی نماید! خودش به تعبیر دیگر تولید علم کند. ولی تولیدی نه صرفا در فضای ذهن و در امتداد دیکته های پارادایم دانش موجود! ✅پنجمین امر هم آن است که از ابراز نظر قطعی و یقینی در این رشته پرهیز کنند! اگر هم میخواهند چیزی را قطعی بگویند همان را بگویند که در قرآن و روایات ما مطرح شده. بیش از آن بیان امر قطعی نشان دهنده ی جهل است. اگر همه ی زمینه های عادی هم مهیّا بود برای امری باز لزوما نگوییم محقّق میشود و اگر همه ی زمینه ها برای تحلیل یک پدیده به شکل خاصی مهیّا بود باز آن را تنها تحلیل ندانیم! مخصوصا آنجایی که در نبرد حق و باطل و با احتمال تأثیر مفاهیم غیبی مانند جنود الهی مواجه میشویم بسیار محتاط باشیم: 📖«وَ اللَّهِ لَوْ كَانَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لَهُ مِنْهَا مَخْرَجاً فَلَا يُؤْنِسْكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشْكَ إِلَّا الْبَاطِل‏» 👈اینهایی که عرض شد مختص جامعه شناسی هم نبوده و در دیگر علوم انسانی مانند روان شناسی و اقتصاد و سیاست و دیگر عرصه ها هم قابل طرح است.

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۲) 🔸درس یکی از اساتید بزرگوار شرکت کردم. بارها سوره ی مبارکه زلزله را مطرح نموده و از آیه ی شریفه: «و من یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرّا یره» استفاده های مختلف مینمودند. فرمودند عموم این آیه خیلی قوی است. تخصیص بردار نیست 🔸و بعد به نوعی در فحوای سخنانشان در جمع آن با توبه فرمودند میبیند ولی قضاوت نمیشود! یکبار هم فرمودند همه گناهانشان را میبینند و به نوعی گویا مجازات هم شده و در باتلاق آن فرو میروند و وقتی توبه آمد آن لحظه را نیز میبینند که چطور حلاوتش همه ی آن تلخی ها را برد! بنده بعد از تمام شدن بیاناتشان عرض کردم آیا واقعا یعنی حتّی اگر انسان توبه واقعی کند باز هم اعمال بدش را خواهد دید؟! توبه صرفا مؤاخذه را برمیدارد و یا صرفا نجات میدهد؟! آیا میشود گفت اصلا دیگر گناهی را هم ممکن است نبیند؟ 🔸استخاره کردم و مطلبی در زمینه جمع بین آیه ی «من یعمل مثقال ذرّة شرّا یره» و دلیل توبه نگاشتم که تقدیم میکنم. فقط قبلش یک نکته ای را تأکید میکنم؛ اینها که گفته شد صرفا مقتضای تتبّع اوّلیه و برخی تلاشهای اوّلیه نظری بود. حل مباحث مربوط به معاد از دشوارترین امور است که متأسّفانه مباحث دانشی ما در این حوزه هنوز به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی در دوران صباوت خود طیّ طریق میکند! 🔸هنوز معارف این حوزه را از متون دینی نشورانده و استنباط نکرده ایم! چیزی از سنخ ننشئکم فیما لا تعلمون است! حلّ برخی مباحث آن و یا توجّه بهتر به منقولات در این زمینه خود بعضا نیازمند نوعی ذوق عرفانی است لذا آنچه تقدیم میشود هرگز تمام بحث در این زمینه یا حرف آخر در اینباره نیست

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۳) «گذر از هیجانات کاذب، انانیتهای اعتباری و ملّی گرایی های بی محتوا!» 🔴اوّلین جام جهانی فوتبال که دیگر سنّم طوری شده بود که میفهمیدم چه خبر است جام جهانی ۹۸ فرانسه بود. البته خودش شانزدهمین دوره ی این جام بود. شور و نشاط عجیبی داشتیم! یادش بخیر در شهر دلیجان بودیم. مخصوصا وقتی آمریکا را شکست دادیم. سری بعد جام دیگر ایران موفّق نشد شکت کند ولی هیجان بازیها باز خیلی بالا بود. 👈سال ۲۰۰۲ در ژاپن و کره بود! این سری اوّلش در شهر یاسوج بودم و آخرش در شهر خمین! از مدّتها قبل از شروع شدنش هیجان داشتیم! بهترش آن است که بگویم به ما هیجان داده بودند! 👈سری بعدی هم سال ۲۰۰۶ آلمان بود. یادش بخیر در تهران بودیم و چه لذّتی میبردیم! دور بعدی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی بود که دیگر نه آن هیجان را برایم داشت و نه ایران صعود کرده بود. ✋این دور مصادف شده بود با شروع طلبگی بنده و تهران بودم! اصلا یادم نمی آید جریاناتش را! دور بعدی ۲۰۱۴ برزیل بود که ایران هم صعود کرده بود. اصل بازی ها خیلی هیجانی نبود ولی بازیهای ایران چرا! 👈با چه هیجانی بازی ایران و آرژانتین را تماشا میکردیم! دور بعدی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بود. این هم چون ایران بود برایمان مهم بود! یادش بخیر بازی با اسپانیا! با پرتغال! چقدر حمایت میکردیم ✋ولی یک نکته ی مهمی اینجا بود در آن اوایل هیجان بازیها برایم خیلی جدی بود و به خاطر همین حتّی اگر ایران هم نبود مانند ۲۰۰۲ برایم از مدّتها قبلش جذّاب بود! 👈در مرحله ی بعدی چون فقط ایران بود برایم جذّاب بود به خاطر همین جام ۲۰۱۰ را اصلا به یاد ندارم و ۲۰۱۴ را پیگیری کردم.

👈در مرحله ی بعدی نه برای جذابیت بازی و نه برای ایران بلکه عمدتا به خاطر اینکه تیم ایران نماینده نظام اسلامی است برایم قابل احترام بود. این را کاملا در ۲۰۱۸ تجربه میکردم. 👈اگر احساساتی داشتم نه خالص ولی غالبش برای این بود که نماینده ی نظام اسلامی است. نوعی غیرت دینی بود تا یک حسّ ملّی صرف. 🔵اما جام جهانی ۲۰۲۲ قطر رسید! اصلا به آن فکر نمیکردم. هیچ احساسی به آن نداشتم. امروز که اوّلین روز آن و بازی ایران و انگلستان بود و طبیعتا خیلی باید طبق منطق گذشته برایم جذّاب می بود ولی اصلا به فکرم هم نمی آمد! 👈از خانواده پرسیدم و گفتند امروز بازی است. گفتم خب! مقداری مطالعه کردم و دیدم هیجان در منزل حاکم است! گفتم من خوابم می آید! شبش کم خوابیده ام! 👈در کمال ناباوری برای خودم بدون هیچ احساسی رفتم خوابیدم و برای اذان بیدار شدم. نیمه ی دوّمش را هم ندیدم! رفتم در اتاقم و مشغول کارهای خودم شدم. در انتها خانواده صدا زدند بیا پنالتی شده! ولی رغبتی نداشتم بروم و نرفتم! ⚪️با خود گفتم آیا این تویی که آن زمان در ۲۰۰۲ آن هیجان را از هفته ها قبل از شروع جام جهانی ای تجربه میکردی که حتّی ایران هم در آن حضور نداشت؟! تو را چه شده است؟! دیدم به شکل خیلی طبیعی چقدر در من تغییر و تحوّلات رخ داده! 👈از منطق بازی و هیجان به ملّی گرایی رسیدیم و از ملّی گرایی به ملّی گرایی دینی و از ملّی گرایی دینی به دین! حبّ و بغضمان چقدر تغییر کرده! به یاد این فرازهای صحیفه ی مبارکه افتادم: 📖«اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ، وَ قَائِدِ الْخَيْرِ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ وَ أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ وَ قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ وَ وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ وَ عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِين‏» 👈این سری که به دلیل فتنه بزرگ زمانمان اعضاء تیم ملّی عمدتا به نظام اسلامی به شکلی یا توهین کردند یا دفاع نکردند دیگر هیچ میلی به آنها نماند! 👈اگر هم میلی بود از آن رو بود که اینها نماینده ی نظام اسلامی هستند. در آنها شعاعی از آن نور و ربطی به آن کانون نور و آن اوّل و آخر و ظاهر و باطن دیده میشد! طرفداران آن بودیم. 🔹با خودم به فکر رفتم. دیدم حالا درست! ولی اینقدرها هم که ما مقدّس نیستیم. دیدم ریاضت ذهنی که در تفکّر و استدلال و فلسفه و فقاهت دینی هم داشته ام واقعا من را از این اعتباریّات مقداری دور کرده است! 👈از این انانیّتهای اعتباری نژادی و صنفی و قومی و ملّی و ... ! از این من ها و أنا های رنگارنگ و تنفّر برانگیز! من ایرانی ام و تو افغانی هستی! من فارسم و تو عربی! من مردم و تو زنی! من عالمم و تو جاهلی! من روحانی ایم و تو عامی! من قمی هستم و تو تهرانی! من بالای شهری هستم و تو پایین شهری! من بلوک یک مجتمع هستم و تو بلوک شش! 👈خدایا چقدر من!!! واقعا چه حقیقتی پشت سر این همه من موهوم وجود دارد؟! اگر ربطی به آن کانون حقیقت پیدا نکند چه ارزشی دارد؟! همه اش تعلّقاتی شوم است. همه اش غل و زنجیرهای انسان است. ✋راستی بگو خودت که هستی؟! خود واقعی ات چقدر وزن دارد؟! تا میگوییم خودت را معرّفی کن مدام اسمت را نگو! فامیلت را نگو! اهل کجایی را نگو! شغلت چیست را نگو! نه بگو خودت چیستی! خودت! آن خودی که ورای همه ی این اعتباریّات است. همانکه قرار است با همان محشور شوی! ⚪️چند روز پیش آن بی شرفی که به قرآن عزیز توهین کرد را دیدید؟! فرزندش را به کشتن داد و بعد گفت فرزند نه ساله ام از قرآن متنفّر بود! مگر ما عربیم؟! ✅اتّفاقا یکی از جذّابترین حقایق قرآنی که همواره برایم جالب بود همین فرا أنانیّتی بودن قرآن کریم است. اصلا بوی تعفّن أنا و من نمیدهد! أنانیّت صنفی، قومی، نژادی، من خوبم و تو بدی و... همه را ذبح کرده است. 👈همه مفاهیمش را بر محور حقّ چیده است. کرامت را به تقوا داده است. نه تنها اصلا بوی نژادی و عربی نداده و یک تکبّر و اعتزاز از این مفاهیم پلشت را کاملا تداعی میکند بلکه گاهی خیلی عجیب عرب را تهدید هم میکند! 👈گاهی از آنها بد هم میگوید! هم اعراب را اشدّ کفرا و نفاقا نامیده و هم قوم پیامبر صلی الله علیه و آله یا عرب را قومی لجوج دانسته است! 📖«فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا»

👈قوم غافلی که بهانه نیاورند که چرا خدا برایمان نذیری نفرستاده است! حتی به مؤمنین هم باج نداده و میگوید: 📖و إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ حالا این شخص قرآن عزیز را کتاب عرب میداند! ظلم از این بالاتر؟! 🔴برگردیم به بازی فوتبال! نیمه ی اوّل که تمام شد دیدم حسابی گل باران شده اند! همان ابتدا سرود ملّی نخواندند و همان ابتدا هم دماغشان چه بد شکست! و همان ابتدا دروازه بانشان هم دماغش شکست! عکس برخورد را که دیدم نمیدانم چرا یک دفعه معنای شومی به دلم افتاد! تشاؤم خوب نیست ولی گاهی به دل آدم می افتد! آدم احساس میکرد یک شومی خاصی به کارشان افتاده است! 💡💡همانجا به یاد جریان بیعت طلحه افتادم! مرحوم شیخ مفید در کتاب الجَمَل از زید بن أسلم نقل کرده که وقتی بعد از کشته شدن عثمان امیر المؤمنین بر منبر رسول الله صلی الله علیه و آله نشست اوّلین شخصی که برای بیعت با حضرت از منبر بالا رفت طلحه بود! 👈از قضا دست طلحه به دلیل جراحتی که در جنگ احد خورده بود شل شده بود! در همین زمان یکی از فال گیران قبیله ی بنی اسد که پایین منبر نشسته بود تا صحنه را دید که اوّلین شخصی که دست شلّ خود را برای بیعت به دست مبارک امیر المؤمنین علی علیه السلام کشید گفت: 📖إنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ أَوَّلُ يَدٍ صُفِقَتْ عَلَى يَدِهِ شَلَّاءُ يُوشِكُ أَنْ لَا يَتِمَّ هَذَا الْأَمْرُ» 👈این بیعت پایان خوشی نخواهد داشت! سالی که نکوست از بهارش پیداست! مرحوم شیخ مفید تعبیر جالبی در این نقل دارد. در الفصول المختارة میگویند این نقل از آن نقلهایی است که مورّخین در مورد کلام این فال گیر بنی اسد اجماع دارند! 📖«أَجْمَعَ عَلَيْهِ رُوَاةُ الْآثَارِ مِنْ قَوْلِ الْأَسَدِي‏» ✋حالا نمیخواهم بگویم شکسته شدن این بینی هم منطقا یعنی شومی! اینها خیلی از این منطقها ندارد! نگویید پس چرا فوتبال ساحلی قهرمان شد! دنبال استدلال نروید! ولی چه میدانم! به دلم افتاد! 👈دیده اید برخی چیزها برایتان منطقی ندارد و قابل توضیح نیست ولی گویا متقاعد میشوید همین است! مخصوصا وقتی شنیدم آن بازیکنی که والدینش گلهایش را تقدیم شهدای شاه چراغ کرده بودند دو گل زده و آن بازیکن دیگری که آنطور بد موضع گرفته بود توپش به تیرک خورد! ⚪️چشممان روشن! سرود کشورتان را نمیخوانید؟! غیرت دینی ندارید؟! دشمن شادمان خواستید بکنید؟! نماینده ی کدام عقیده هستید؟! پس به خودتان واگذار شوید! میخواهید نظام اسلامی را نفی کنید؟! میخواهید بگویید این سرود ملّت ما نیست و سرود نظام ماست؟! ایران منهای نظام اسلامی! 👈مگر قرار بود چه چیزی را بخوانید؟! از خدا و میهن و ایمان و امام و شهید و استقلال و آزادی عارتان شد؟! از گفتن جمهوری اسلامی ایران ابا کردید؟! 👈آن طرف انگلیسی ها که نظامی نشسته بر قرنها خونریزی و استعمار و تاریکی دارند آنطور سرود مزخرفشان را داد میزدند! برای پادشاهشان دعا میکردند! میگفتند: 📖«خدا نگهدار پادشاه مهربان باد! زندگی اش دراز باد! خدایا نگهدارش باش و به او پیروزی و افتخار بده! تا به ما بسیار سلطنت کند! خدا نگهدارش باد!» 👈حالا برای آنکه سوء تفاهمی نشود ان شاء الله تعالی در نوشته ی دیگری در زمینه ملّی گرایی نکاتی عرض خواهم کرد.

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۴) «توجیهی برای چرایی عدم موضع گیری قاطع توسط علما در فتنه تاریک گشت ارشاد» «کلماتی طلایی از امام خمینی» 🔴هر چه جلوتر میرود بیشتر آشکار میشود که ماهیت فتنه ای که با موضوع گشت ارشاد و حجاب آغاز شد یک دسیسه ی بزرگ سیاسی و دینی است. یک نقشه بسیار دقیقی بر آن حاکم است و خوابهای آشفته و پریشان عجیبی برای نظام اسلامی ما دیده بودند. 👈اگر اثبات شود واقعا طرحی دقیق و مرحله دار در کار است دیگر در اینگونه موارد نمیتوان به سادگی انتظار موضع گیری عادی و مبتنی بر شرایط معمولی را داشت. 👈نمیتوان گفت که چرا علمای بزرگ و مراجع موضع قطعی در زمینه حجاب و دفاع از دین نمیگیرند؟! 👈زیرا ممکن است دشمن روی هر موضع گیری در پازل طراحی شده به شکلی حساب کرده باشد که هر چند حق باشد ولی کارکردش را طوری پیش بینی کرده باشد که در نهایت به ضرر جبهه ی حق تمام شود. ✅توضیح آنکه ما صرفا نباید خودمان را ملتزم به گفتن قول حق کنیم! از همین رو تقیّه از قطعیّات تشیّع است. آنچه به آن دستور داده شده ایم گفتن قول سدید است! ✅قول سدید قولی است که همه جوانبش حق است. هم محتوایش حق است و هم هدفش حق است و هم کارکردش حق است و هم چهره اش حق است! 👈حق بودن کارکرد یعنی در جایگاهی بیان نشود که مورد سوء استفاده و ظلم به حقایق دیگر شود و حق بودن چهره یعنی از آن رویی حقیقت را بگوییم که روی نیکو و مقبول آن است. طرز بیان آن طوری نشود که به ناحق مخاطبین از باطن نورانی حق گریزان شوند. حق را از آن روی نیکویش بیان کنیم. در بسته بندی زیبا و حق و متناسب شأنش جلوه دهیم

🔹بارها هم خودم گفتم و هم عزیزان دیگر که چرا بزرگان دینی که از آنها انتظار حمایت میرود حمایت قاطع خود را از دین، رهبری و نظام اسلامی ابراز نکردند؟! در اینجا فرضیّاتی مطرح بود که معمولا در جامعه ی مؤمنین در آنها نوعی سوء ظنّ وجود داشته و دارد. 👈انگشت اتّهام به سمت این بزرگان است. نکند بصیرت ندارند؟! نکند اخبار اشتباه و تحلیل اشتباه به آنها میرسد؟! نکند اطرافیانشان بد هستند؟! نکند خودشان بد هستند؟! نکند برخی حسادت رهبری دارند؟! نکند ... . 💡ولی به ذهنم خطور کرد حالا بین این همه احمالات از باب حسن ظنّ و حمل رفتار بزرگان بر وجه نیک یک توجیهی برای سکوت و یا اعلام موضع قاطع نکردنشان بیان کنم. 👈نمیگویم حتما همین است ولی در هر حال توجیهی است. در دل این توجیه هم نکات مهمی بیان میکنم؛ به فرموده ی امیر المؤمنین علی علیه السلام که در کافی نقل شده: 📖«ضَعْ‏ أَمْرَ أَخِيكَ‏ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ مِنْهُ وَ لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلًا» ⚪شاید در اوایل کار کار پسندیده ای بود که همه یک موضع قاطع میگرفتند ولی هر چه جلوتر رفتیم نقشه ی دشمن طوری شد که دیگر به این سادگی نمیتوان انتظار موضع قاطع را داشت. 👈توضیح اینکه دشمن بعد از مدّتها کار فرهنگی سنگین توانست زمینه های فرهنگی جدّی برای تقابل انداختن بین مردم و نظام دینی و سپس مردم و دین پیدا کند. 👈مسأله حجاب در واقع در کشور ما یک مسأله ی سیاسی بود. ظرفیّت آن را داشت که هم با آن مردم را به تقابل با نظام دینی کشاند و هم در ادامه آنها را به تقابل با اصل دین کشاند! اقتصاد چنین بُردی نداشت! 👈اینبار طرّاحی طوری است که دین را نشانه گرفته است! در آن هتک نمادهای دینی مانند حجاب و عمامه و رکیک گویی به اولیاء دینی و قرآن سوزی و... موج میزند! 🔹البته ریشه های دینی مردم ما عمیق است ولی برنامه ی اینها لزوما اظهار بی دینی پنهان بین قشری از مردم نبود بلکه احداث چنین بی دینی بود! یک موضوع مبتلا به فسق دینی را برای مردم برجسته کرده و سپس آنها را به سمت مخالفت با یک حکم اسلامی هُل دادند و حسابی که آنها را داغ کردند و در فضای عصبانیّت و لجاجت دمیدند کم کم در این فضایی که منطق افول کرده و انسان دچار عصبیّت میشود آنها را با خط دهی و جنگ ادراکی به سمت مخالفت حکومت اسلامی هُل دهند و سپس که داغتر شدند و عقلشان کورتر شد آنها را به سمت توهین و هتک نمادهای دین و غلتیدن به وادی کُفر هُل دهند! 👈کفری که دیگر در آن نه حجابی هست و نه حکومت اسلامی و نه اسلامی! حوزه ی ولایت طاغوت است. ✅دور خیز کلان آنها وقتی در جریان گشت ارشاد به شکل بسیار حیرت انگیزی خیز برداشته بود برای آن بود که در ادامه بخش زیادی از مردم را با خود هُل داده و با آن ابتدا از حکم دینی و سپس حکومت دینی و سپس دین پَرش بدهند! 👈خیلی سیاست شومی بود. بیش از آنکه اغتشاش خارجی باشد که آمارها فریبمان بدهد یک اغتشاش ادراکی و ذهنی بسیار گسترده را راه انداختند! 👈اینکه در این فضای سکر آور فتنه سعی کنند عدّه ای به جایی برسند که پلهای مهم دینی را پشت سرشان خراب کنند و همه ی رشته ها را با اظهار برخی حرفها در موضع لجاجت و اظهار برخی شقاوتها پاره کنند! طوری که دیگر امکان بازگشتی برای خودشان احساس نکنند! ✋آدمی تا وقتی برخی حرفها را نزند یا برخی کارها را نکند باز امیدی هست ولی اگر برخی امور از او اظهار شود گویا وارد مرحله ای دیگر میشود! انگار از یک حوزه ای به بیرون پرت میشود! ⚪وقتی به مباحثات خود با برخی اقوام در پیام رسانی که بسته شد فکر میکنم میبینم آن چند نفر فامیل که با آن داغی از کشته شدن آن زن در گشت ارشاد با باتوم میگفتند و زیر بار نمیرفتند اگر آن داغی را در این دو ماهی که دیگر از آنها خبری ندارم داشته باشند در این جنگ ادراکی دیگر الآن بعید نیست نستجیر باللّه به لبه های کفر و سقوط رسیده باشند! ✔بارها و بارها به ذهنم آمده که اساسا وضعیت ما طوری است که اگر بخواهیم دینداری فرزندان و جامعه مان را خوب کنیم باید آنها را نسبت به حکومت دینی خوش بین کنیم! آنهایی که سعی در تضعیف این نظام میکنند ولو ندانند ولی در واقع در راستای متزلزل کردن باورهای دینی مردم کار میکنند. ✔به این سادگی ها نمیتوان بین دین و نظام دینی فعلی تفکیک نمود. از همین رو یکی از ضرورتهای نسل ما آن است که اگر میخواهیم دیندار باشند سیاسی بارشان بیاوریم! آن هم سیاسی به معنای واقعی آن! تحلیلهای عمیق داشته باشند. اگر نباشند دینداریشان در خطر است.

🔵رفقا این اغتشاشات به فضل الهی جمع میشود! تمام میشود! ولی برای بخشی از جامعه نگرانم! ما مسئول دیانت جامعه هستیم! همان سعادت نهایی! هر چند بعد از این فتنه بسیاری از مردممان به درجات بالاتر ایمان گویا قرار است برسند ولی میترسم بخشی از همین عزیزان و نزدیکان خودمان حتّی بعد از این جریانات به درکات کفر سقوط کنند! 👈شکست خوردگان این فتنه افرادی اند که ممکن است دیگر نه دینی برایشان مانده باشد و نه هویت و فرهنگی و نه امیدی! گویا بعید نباشد که دینداری جامعه را در یک تقسیم معناداری به دین داری قبل از وقایع شهریور و دینداری بعد از آن تقسیم کنیم! 👈با خود گفتم عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد! اگر برخی از همین آخوندهای سکولارمان نبودند شاید بسیاری به وادی کفر غلطیده بودند! اگر برخی از همین عمامه به سرهای غافل یا خائن نبودند بسیاری همین پل آخر را هم دیگر نداشتند! 💡ولی حالا از اینها گذشته به ذهنم خطور کرد که شاید اینکه بزرگانی که تقوا و راستی آنها شک نداریم موضعی قاطع نگرفتند به خاطر همین نقش پدریشان برای جامعه ی دینی باشد! 👈شاید احساس میکنند و یا به آنها برخی تحلیلهای امنیتی مشورت داده اند که اینجا اگر موضعی سخت بگیرند بسیاری بی دین میشوند! حتّی گاهی به آنها خیلی محدود حق هم بدهید که باید به اعتراضات رسیدگی شود! 👈برخی از اینها مانند آنهایی هستند که به درّه سقوط کرده و تنها کسی هنوز خود را در لبه ی درّه آویزان نموده و دستشان را گرفته و میخواهد بالا بکشد! ✋رفقا با اینها در مباحثاتتان لج بازی نکنید! بی اخلاقی نکنید! هی سر به سرشان نگذارید! هی مدام گونی گونی نکنید! اینها باعث بد دینی یا بی دینی برخی از اینها ممکن است بشود! 👈اساسا یکی از امارات حقّانیت اخلاق است! یکی دیگر مظلومیت است! طوری نکنید که بگویند چون طرفداران نظام اخلاق ندارند و چون این جوانان معترض دارند مظلوم واقع میشوند چون به شکل بدی مجبورشان میکنند که بگویند فلان خوردیم که اعتراض کردیم پس حق با آنان است! 👈مراقب باشید! سعی کنید دشمن اینها را به سمت پرتگاه کفر و بد دینی کیش نکند! التقاط و سکولار بودن که بهتر از کفر و بی دینی است! 🔴امام خمینی در پیامی که در تیرماه سال ۶۷ به مناسبت اوّلین سالگرد شهدای حج بیان نمودند صریحا هشدار میدهند نکند جوانان را به بهانه ی التقاط طوری برانید که به نوعی به دام کفر بیافتند! رفقا آنقدر این سخنان حکیمانه است که آدم جا دارد سجده ی شکر کند که در زمان زعامت نوری ایشان و خلف صالحش پای به این عالم فانی گذاشت. به خاطر اهمیت بیانات ایشان در این قسمت آن را به شکل طولانی تری نقل میکنم: 📖«من به صراحت مى‌گویم ملى‌گراها اگر بودند به راحتى در مشکلات و سختى‌ها و تنگناها دست ذلت و سازش به طرف دشمنان دراز مى‌کردند. و براى این که خود را از فشارهاى روزمره سیاسى برهانند، همه کاسه‌هاى صبر و مقاومت را یکجا مى‌شکستند و به همه میثاق‌ها و تعهدات ملى و میهنى ادعایى خود پشت پا مى‌زدند. 📖کسى تصور نکند که ما راه سازش با جهانخواران را نمى‌دانیم ولى هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند! البته ما مطمئنیم که در همین شرایط نیز آنها که با روحانیت اصیل کینه دیرینه دارند و عقده‌ها و حسادت‌هاى خود را نمى‌توانند پنهان سازند، آنان را به باد ناسزا گیرند. ولى در هر حال آن چیزى که در سرنوشت روحانیت واقعى نیست، سازش و تسلیم شدن در برابر کفر و شرک است که اگر بندبند استخوان‌هایمان را جدا سازند، اگر سرمان را بالاى دار برند، اگر زنده زنده در شعله‌هاى آتشمان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستى مان را در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت برند، هرگز امان‌نامه کفر و شرک را امضا نمى‌کنیم.

📖علما و روحانیون انشاءالله به همه ابعاد و جوانب مسؤولیت خود آشنا هستند ولى از باب تذکر و تأکید عرض مى‌کنم امروز که بسیارى از جوانان و اندیشمندان در فضاى آزاد کشور اسلامى‌مان احساس مى‌کنند که مى‌توانند اندیشه‌هاى خود را در موضوعات و مسائل مختلف اسلامى بیان دارند، با روى گشاده و آغوش باز حرف‌هاى آنان را بشنوند، و اگر بیراهه مى‌روند با بیانى آکنده از محبت و دوستى راه راست اسلامى را نشان آنها دهید. 📖و باید به این نکته توجه کنید که نمى‌شود عواطف و احساسات معنوى و عرفانى آنان را نادیده گرفت و فوراً انگ التقاط و انحراف بر نوشته‌هاشان زد و همه را یکباره به وادى تردید و شک انداخت. اینها که امروز این‌گونه مسائل را عنوان مى‌کنند، مسلماً دلشان براى اسلام و هدایت مسلمانان مى‌طپد و الا داعى ندارند که خود را با طرح این مسائل به دردسر بیندازند. 📖اینها معتقدند که مواضع اسلام در موارد گوناگون همان گونه‌اى است که خود فکر مى‌کنند، به جاى پرخاش و کنار زدن آنها با پدرى و الفت با آنان برخورد کنید. اگر قبول هم نکردند مأیوس نشوید، در غیر این صورت خداى ناکرده به دام لیبرال‌ها و ملى‌گراها و یا چپ و منافقین مى‌افتند و گناه این کمتر از التقاط نیست. وقتى ما مى‌توانیم به آینده کشور و آینده‌سازان امیدوار شویم که به آنان در مسائل گوناگون بها دهیم و از اشتباهات و خطاهاى کوچک آنان بگذریم و به همه شیوه‌ها و اصولى که منتهى به تعلیم و تربیت صحیح آنان مى‌شود، احاطه داشته باشیم. 📖فرهنگ دانشگاه‌ها و مراکز غیرحوزه‌اى به صورتى است که با تجربه و لمس واقعیت‌ها بیشتر عادت کرده است تا فرهنگ نظرى و فلسفى، باید با تلفیق این دو فرهنگ و کم کردن فاصله‌ها، حوزه و دانشگاه در هم ذوب شوند تا میدان براى گسترش و بسط معارف اسلام وسیع‌تر گردد».

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۵) «در این فشار اقتصادی چقدر به فکر همدیگر هستیم؟!» 🔵مسجد بودم. بین دو نماز شخصی بلند شد و ابراز نیاز کرد! گفت کارگر سر همین چهار راه است و امروز بیکار مانده! شبها خانه اش سرد است! پولی میخواست تا بخاری دسته دوّمی بخرد و به خانه اش ببرد! 👈شخص مسنّی کنارم نشسته بود! روی کرد و به من گفت اینها معمولا دروغ میگویند! به جای پول فهمیده اند که اجناس دست دوم را بهتر از آنها میخرند از این راه وارد میشوند! 🔻نمیدانم چرا این را که شنیدم حالم منقلب شد! روی کردم به سمت چهره ی ایشان و گفتم: خدا کند همانطور که میگویی راست نگوید! دروغ بگوید! و الا وای بر ما! دیدم اشک در چشمان پیرمرد حدقه زد! او هم گفت: وای بر ما! 🔻 🔹در این روزها خداوند متعال برای آزمودن عیار ایمانمان ابتلائات دنیایی را بیشتر کرده! قرار است آن عزمهای نورانی و انتخابهای بزرگی ظهور کند که باطنش جنّات تجری تحتها الانهار است؛ چقدر مراقبیم تا از این آزمون سربلند بیرون بیاییم؟! 👈نکند یادمان برود که همه ی اینها جز صحنه هایی از دار ابتلاء نیست! همه و همه برای آن است که عزمهای نورانی و انتخابهای بزرگ خود را در راه آن نور ازل و ابد نشان دهیم. 👈آیا به فکر آن حقّ معلوم سائل و محروم هستیم؟! آیا به فکر صله ی رحم هستیم؟! آیا به فکر همسایه و دوستان و مؤمنین هستیم؟! آیا اصلا دغدغه اش را داریم که گرهی از مشکلی باز کنیم؟! 👈آیا از اهل معروفیم؟! از آنهایی که «طوبی لمن أجریتُ علی یدَیه الخیر» هستند؟! یا در بند این اعتبارات و در قفس این موهومات اسیریم؟! ✋مثل این بچه ها که میگوید این اسباب بازی من است و این خوراکی من است و این لباس من است؟! نکند این اعتباریاتی که برای نظم دادن به حیات دنیایی سامان یافته را حقیقت بپنداریم؟! 👈اگر این مال برای توست یعنی تو به دلیل انضباط در نظام تصرّفات دنیایی فعلا اولویّت در تصرّفش را داری. نه اینکه دیگر وظیفه ای در قبال دیگران نداشته باشی! نخیر! 👈سائل و محروم و برادران ایمانی و رحم و ... هم در این اموال حقّی دارند. نکند یخچال خانه ات تا خرخره پر باشد و از همسایه مان هیچ خبری نداشته باشیم! اصلا ککِمان هم نگزد! 👈برای فرزندان و خانواده ی خود هر جور خواستیم خرج کنیم و هیچ دغدغه ی برای خانواده های دیگری که در فشارند نداشته باشیم! 👈والله این رسم ایمان نیست! والله این طریق خداجویان نیست! والله این روش منتظران ظهور نیست! عشق بازانی چنین مستحق هجرانند! ✅خدا کند بفهمیم و باورمان شود که همه ی اینها امتحان است! نه این غنا اصالتی دارد و نه آن فقر! همه زمینه های ابتلاء است. ✅اگر کسی صحنه ی زندگی را در قالب صحنه ی ابتلاء نبیند خیلی چیزها را نخواهد فهمید! خیلی چیزها! 👈نکند منتظر بمانیم و خودمان به استقبال گره گشایی از مؤمنین نرویم؟! نکند اگر به ما رو زدند روی تُرش کنیم؟! نکند اگر توانستیم از آبرویمان خرج کنیم دریغ کنیم؟! 👈این امتحان دنیایی امتحان جامعه ی ایمانی ماست. زیرک باشیم! زرنگ باشیم! شاید در یکی از همینها توفیق یافتیم و با نیّتی پاک و والا نظر لطفی را به سوی خود جلب کردیم. 📖«مَنْ‏ فَرَّجَ‏ عَنْ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۶) «من هانت علیه نفسه فلا تأمن شرّه» «ثوابهای مغفول» 🔵با خانواده بیرون رفته بودیم. شام هم نخورده بودیم. دیدم جایی نوشته آش! پیاده شدیم و سفارش دادیم و خوردیم! راستش توقّع نداشتم آشش اینقدر خوش مزه و خوب باشد. صاحب مغازه با چهره ای خسته آن طرف بود. گویا انگار او وظیفه اش این است که به مشتری کالایی عرضه کند و مشتری هم پولش را بدهد! گویا افق نیّت همین سطح نازل حیوانی است که او پولی در بیاورد و این هم شکمی سیر کند! 🔻وقتی انسان اینقدر تحقیر میشود باید از او ترسید! (من هانت علیه نفسه فلا تأمن شرّه) دیگر قابل اعتماد نیست! به یک انسان میتوان اعتماد کرد نه یک حیوان و یا یک شیطان! در چنین فضای غیر انسانی و غیر برادرانه میتوان انتظار هر نوع تقلّبی را داشت. سرّ تربیت در توجّه و اعتماد به فطرت نوری انسانی و تلاش در جهت شکوفایی کرامت ذاتی مقام انسان است🔺 ✅در بسیاری از اموراتمان هیچ رابطه ی برادری و انسانی انگار حاکم نیست. رابطه ای از سنخ محبّت! عطوفت! ایمان! اگر بود ریشه ی کم کاری و تقلبها در این چیزها را میخشکاند! بازارمان مسجدمان میشد. مگر وقتی جایی از روی احترام میهمانی میروید ترس این را دارید که سر سفره فریبتان دهند؟! نه! احتمالش هم دور از فضای اکرام و احترام بین روح ها است! 👈بگذریم! شاید در ذهنش این بود که: کوفت کردی؟! یالّا پولت را بده شرّت را کم کن! من هم رفتم حساب کنم دیدم قیمتش به نظرم بالاست. میتوانست در ذهنم بیاید: بیا اینم پولت! بگیر و حرامت باشد! 🔸بدون اینکه واقعا قصدی داشته باشم بعد از آنکه پول را دادم صادقانه و از روی محبّت گفتم: خیلی آش خوش مزّه ای بود! 👈در یک لحظه دیدم صحنه عوض شد. چهره اش شکوفا شد و چشمانش یک برقی زد و بر لبانش هم یک لبخند زیبا نشست! یک نشاط و شادابی و سر زندگی گویا در او دمیده شد! آن چهره ی پژمرده رفت! عمیقا خوشحال شد. گویا خستگی از بدنش خداحافظی کرد! 👈یک ارتباط انسانی و برادری برقرار شد. چیزی ورای این امور دنیایی حیوانی! نمیدانم ولی احساس کردم یک ثواب زیادی به من داده شد! ✋حالا گیریم به خاطر امور دنیایی و بازی های آن تو در نقش خریدار حاضر شده ای و او در نقش فروشنده! تو پول میدهی و او جنس! ولی اینها که اصالت ندارد! این خریدار و فروشنده را معنای عامی بگیرید! در روابط خانوادگی و اداری و خدماتی و... هم اینطور است! 👈درست است که زن غذا درست میکند و مرد پول می آورد! ولی گاهی بگوییم از تو ممنونم که همیشه برایمان غذا درست میکنی! غذای خوش مزه! تویی که بزرگتر از این مقولات هستی! خیلی بزرگتر! او هم بگوید ممنون که همیشه کار میکنی و برای رفاهمان تلاش میکنی! چقدر زحمت میکشی! واقعا شرمنده تو هستیم که به خاطر ما اینقدر خودت را خسته میکنی و... اینها همان بعد انسانی ماجراست. 👈آیا به فکر روابط انسانی ورای این صورتهای خشکی که روح های بزرگ را مسخ کرده هستیم؟! آیا من او را مانند یک دستگاه بی شعور میدانم که پولم را در آن می اندازم و از او جنسی میگیریم و او نیز من را مانند یک جیبی بی شعور میداند که قرار است مقداری از آن پولی بیرون بیاورد؟! 👈آیا انسان این است؟! اشرف مخلوقات این است؟! آیا همانطور که با هم ارتباط حیوانی بلکه نباتی یا جمادی میگیریم دغدغه ی آن را داریم که اگر شد مقداری ارتباط روحی هم گرفته و از افقی بالاتر و انسانی با هم ربطی پیدا کنیم؟! 👈از او تشکّر کنیم؟! به او بها بدهیم! به او احساس احترام واقعی منتقل کنیم! اینکه کار تو بیش از پولی که به تو دادم ارزش داشت! 💡بماند! ولی آنچه در آن لحظه درک کردم و به ذهنم خطور کرد این بود که چه ثوابهایی است که همینطور از کفمان رفته است! مفهوم «ثوابهای مغفول» در ذهنم نقش بست! 🔹پیرامون خود تأمّلی کنیم شاید از این ثوابهای مغفول کم نباشد! یک وجه منبسط و البِشر لجمیع العالم! یک خسته نباشید گفتن و تفقّد جزئی! یک نصیحت برادرانه! 🔹نمیدانم یک چیزی که این زندانهای عادات که روح انسانها را به اسارت گرفته را شکسته و مقداری به ارتباط روحی اصالت بدهد. با آن ارتباط برقرار کند و بگوید تو بزرگی! تو بزرگتر از روابط عادی هستی! 👈یک وسعتی به آنها بدهیم و بگوییم که ما از دیار دیگری هستیم! آیا حواسمان هست اینهایی که با آنها ارتباط میگیریم روح هایی هستند که ابدیتی در پیش دارند؟! اینقدر عظمت دارند؟! 👈آیا میدانیم از یک امور کوچکی میتوانیم ثوابهای بزرگی را کسب کرده و رضایت خداوند متعال را جلب کنیم؟! قال رسول الله صلی الله علیه و آله: 📖«يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ‏ بِأَمْوَالِكُمْ فَالْقَوْهُمْ بِطَلَاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ الْبِشْرِ»

باسمه تبارک و تعالی (۲۵۷) «عقل قرآنی» (۱) «گونه ای نقاب دار از سکولاریسم در اندیشه ی متدیّنین» «سکولاریسم روایی» یا «فقه ابتلائی؟!» «سکورالیسم روایی سرّ عمده شبهه ی کارآمدی نظام اسلامی» ✅عمق سکولاریسم این است که اگر خدایی هست و اگر آن خدا پیامبری دارد و اگر آن پیامبر شریعتی دارد آنگاه آن شریعت اگر هم قبول شود و هنوز هم معنایش همان باشد که قبلا نازل شده پس منحصر در برخی نواحی زندگی است که عقلمان نمیکشد که معمولا زندگی شخصی فردی مخصوصا لایه ی مناسک عبادی است ✅حال یا با این انگاره که خدا در دیگر حوزه ها دخالت نمیکند و یا نباید دخالت بکند زیرا عقل ما کافی است و یا لااقل با یک اندیشه مقداری ملایمتر که میتوانست دخالت کند ولی نکرده است! دیگر نباید در مورد سیاست و کشورداری و یا اقتصاد و هر چیزی که عقل خودمان میرسد حرفی بزند! ✅این یعنی کنار گذاشتن فقه در این عرصه ها و منحصر کردن علوم انسانی و دلخواه بشر در این جوانب زندگی. 🔹چنین اندیشه ای هر چند عمری بسیار کهن دارد ولی صورت نظریه وار، برجسته و قابل اشاره ی آن مولود انسان گرایی و عقل گرایی مدرن است. اصل نزاع علم فقه دینی با علوم انسانی یا همان فقه انسانی در همین سکولاریسم است. ✋مسأله در واقع این نیست که بسیاری از امور جزئی به عقل بشری سپرده شده و اساسا منزلت عقل بشری در هندسه ی معرفت دینی کجاست که بحثی صحیح و مهم است بلکه مسأله این است که شریعت اگر هم بتواند و بخواهد اصلا نباید در این حوزه ها دخالت کند! 👈به گونه ای که زبان باطنش این است که اگر هم دخالت کرده اشتباه بوده! از اینجاست که باطن سکولاریسم نوعی کفر و الحاد نقاب دار است.

👈الحادی پنهان و به خاطر همین بسیاری از مؤمنین هم نادانسته مبتلا به این نوع کفر میشوند. ✅اگر دقّت نکنیم شیطان از راه همین منزلت عقل جاده صاف کن نوعی سکولاریسم پنهان بریده از آسمان میشود. سکولاریسم دشمن توحید است. 👈سکولاریسم عملا اینگونه است که خدا اگر دستوراتی دارد و باید از آن تبعیت نمود و تقوا و مراقبه ای داشت فقط در همان نماز و روزه و ... است که به طواغیت و ظالمین و حتّی دیگرانی که به دنبال هواهای نفسانی خودشان هستند ربطی نداشته باشد! 👈اینجا دیگر اصلا خدایی نیست! نفس فرمانروایی میکند! همان بت اعظم! عبودیتی دیگر در کار نیست! خدا و پیغمبر و معادی دیگر نیست! خدا از ما خواسته ای ندارد! خدا برای برخی افراد و برخی جاهاست برای این از ما بهتران نیست! 👈اشکالی ندارد قرآن بخوانید ولی برخی آیاتش را باید فیلتر کنید! اینکه بگوید اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت! نه آن فقره ی دوّمش را فاکتور بگیرید! اینکه میگوید لا ترکنوا الی الّذین ظلموا فتمسّکم النّار! نه اگر نیاز بود اشکالی ندارد! سیاست جای منافع است نه این حرفها! و... 🔴آیا میدانید دقیقا همین اشکال را به امیر المؤمنین علی علیه السلام کردند! یکبار مغیرة بن شعبة به حضرت گفت فعلا به معاویه گیر نده! بگذار ارکان حکومتت قوی شود بعد عزلش کن! الآن با او خوب باش و به او وعده بده! خب یک مطلبی کاملا موافق کیاست دنیایی! 👈واقعا اگر حضرت این کار را میکرد هم موافق عقل ما بود و هم در کلّ کارها یک جور دیگر رقم میخورد! ولی حضرت دقیقا دست گذاشت روی اینکه سکولاریسمی در کار نیست. 👈حتّی اگر منجر به شکست ما شود این از آن مواردی است که در فقه دینی گفته شده نباید از آن کوتاه آمد! 📖«إِنَّ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ قَدْ كَانَ أَشَارَ عَلَيَّ أَنْ أَسْتَعْمِلَ مُعَاوِيَةَ عَلَى الشَّامِ وَ أَنَا بِالْمَدِينَةِ فَأَبَيْتُ ذَلِكَ عَلَيْهِ وَ لَمْ يَكُنِ اللَّهُ‏ لِيَرَانِي‏ أَتَّخِذُ الْمُضِلِّينَ عَضُداً» 👈ببینید دارد چه میفرماید! میگوید نمیخواهم خدا چنین لحظه ای را ببیند! اصلا بحث چیز دیگر است! این است که خدا راضی نیست! نوعی دیگر از روابط هستی را در اتّخاذ مواضع مینگرد! 👈اقتصاد و امنیت و سیاست و.. همه به هم میریزد؟! خب دیگر چاره ای نیست بریزد! صحنه که فقط این نیست اینها را درست کنم بلکه صحنه این است که اینها را در زیر سایه ی رضایت الهی درست کنم! 👈اگر او راضی نباشد اینها هیچ ارزشی ندارد! اگر ارزش داشت خداوند متعال آن تمدّنهای بزرگ عاد و ثمود و فرعونها را به خاطر راضی نبودنش نابود نمیکرد! ⚪️رفقا دقّت میکنید داستان دارد چگونه روایت میشود؟! کلید داستان اینجاست! این را در ادامه بیشتر باز میکنم. در جای دیگری مالک اشتر به کنایه گفت شما هم اگر سر کیسه را مانند معاویه مقداری شل کنی مشکلاتمان حل میشود که باز حضرت اصلا زیر بار نرفتند که مشکلات کشور و حکومتشان اینگونه حل شود! 👈و یا در جای دیگر خودشان صراحتا فرمودند میدانم که اگر برخورد سخت امنیتی و با شمشیر با شما کوفیان بکنم رام میشوید ولی حاضر نیستم برای شما خودم را نزد خدا خراب کنم! ✋آقا حضرت دارد چه میگوید؟! صحنه را در قالب چه ژانر و روایتی میبیند؟! چطوری می اندیشد و فکر میکند و پروای چه چیزی را دارد؟! همان عمق مبارزه ی فقه دینی و علم سکولار را میگوید! یعنی چه؟! یعنی اینکه خدا در همه ی صحنه ها خداست و در همه جا در حال امتحان ماست. ✅ما اوّلا باید به دنبال موفقیت در آزمون زندگی دنیا در محضر خداوند متعال باشیم و ثانیا و در طول آن باید به فکر کیفیت دست و پنجه نرم کردن با مشکلات باشیم. این مقتضای داستان توحید است. 👈در جای دیگری امیر المؤمنین علی علیه السلام در نامه ای به معاویه اصل داستان را این میداند که خدا میخواهد ما دو تا را با هم آزمایش کند! 📖أمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا وَ ابْتَلَى فِيهَا أَهْلَهَا لِيَعْلَمَ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ لَسْنَا لِلدُّنْيَا خُلِقْنَا وَ لَا بِالسَّعْيِ فِيهَا أُمِرْنَا وَ إِنَّمَا وُضِعْنَا فِيهَا لِنُبْتَلَي بِهَا وَ قَدِ ابْتَلَانِي اللَّهُ بِكَ وَ ابْتَلَاكَ بِي فَجَعَلَ أَحَدَنَا حُجَّةً عَلَى الْآخَر 🔻رفقا یک مسأله ی بسیار مهم و یک گونه ی کمتر شناخته شده ولی بسیار پر قدرت از سکولاریسم آن است که روایت کلان ما از علّت زندگی دنیایی مان روایت سکولار باشد. زندگی دنیایی را در ژانر سکولاریسم ببینیم🔺 👈دقّت کنید چه میگویم! خود روایت از زندگی سکولار باشد. یعنی چه؟! یعنی اینکه به زندگی دنیایی در برابر زندگی آخرت اصالت بدهیم! گویا اصل دنیا است. 👈این دقیقا همان زهری است که بسیاری از مؤمنین بلکه فضلایمان را دچار شبهات تاریک در زمینه ی نظام اسلامیان کرده است. اینکه مبتلا به بیماری «سکولاریسم روایی» شده اند.

✔داستان زندگی انسان در عالم دنیا را در ژانری میبینند که در آن حیات دنیایی ولو به شکلی ناخودآگاه اصیل پنداشته شده و چنین ژانری است که به شکل مخفی نوعی از عقلانیّت بریده از وحی را به آنها دیکته میکند که در آن مدام میتوان به منطق حکمرانی اولیاء الهی و نظام اسلامی اشکال گرفت! 🔵خب اگر باید از سکولاریسم روایی پرهیز کرد باید به چه چیزی پناه برد؟! به همان چیزی که قرآن کریم بارها و بارها به آن تأکید نموده است. به اینکه داستان حیات دنیایی انسان را در ژانر توحید و بازگشت یا همان معاد و سپس در پی آن در ژانر ابتلاء و فتنه و امتحان روایتگری کند! ✂داستان زندگی دنیا را قیچی شده نبینید! اصلا داستان این نیست که آمده اید اینجا تلسکوپ هوایی بفرستید بفرستید و کاوشهای علمی کنید و یک زندگی مرفّه و بی دردی داشته باشید که آسه برو آسه بیا که گربه شاخت نزنه! 👈داستان این است که شما اصلا اهل دنیا نیستید! به اینجا هبوط کرده اید تا آزمایش شوید و به وطن اصلی خودتان بازگردید. 👈قرار است اجتماعی تشکیل داده و در این دنیای محدود با یکدیگر در برابر هواهای نفسانی و شیاطین برای رضای خدا ایستادگی کرده و پس از آنکه امتحان خود را پس دادید دوباره برای حیات ابدیتان به آن عالم بازگردید. 👈زندگی دنیایی را در ژانر ابتلاء و فتنه روایت کنید! عقلانیت شما در تحلیل حوادث دنیایی و مناسبات شما با آنها از نوع فقه ابتلائی باشد نه از سنخ سکولاریسم روایی! 🔹اساس این روایتگری و فقه ابتلائی «لنبلوکم أیّکم أحسن عملا»ـیی را قرآن کریم در آیات ۳۴ تا ۳۹ سوره ی مبارکه ی بقره بیان نموده است: 📖«وَ قُلْنا يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ * فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حِينٍ* فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ* قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَمِيعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ‏ مِنِّي‏ هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ* وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُون‏» ✅یکی از اسرار تأکید بر تلاوت دائمی قرآن کریم در شبانه روز آن است که روایت دیگری را بر ذهنمان قالب نکنند! عالم دنیا را در ذیل مفاهیم خدا و آخرت و دنیا و شیطان و نفس و انسان و ابتلاء و انبیاء الهی و... ببینیم و اینگونه تحلیل کنیم. 🔹خب برگردیم به اغتشاشات و شبهات پیرامون نظام اسلامی ما در زمان کنونی! معمولا به برخی مشکلات اقتصادی، اداری، سیاست خارجی و فرهنگی و... استدلال میشود. ورای اینکه بسیاری از این مشکلات از سنخ مشکلات جهانی است ولی عمق منطق نهفته در دل اینها در متهم کردن سیاستهای نظام اسلامی ی اصل آن طوری است که مبتنی بر نوعی سکولاریسم روایی است. 👈گویا گمان میکنند نباید به دستور قرآن در استکبار ستیزی عمل کرد! یا اگر میتوان، میشود در برابر طواغیت عالم ایستادگی کرد و گربه ای هم شاخشان نزند! دردشان نگیرد! با خوف و جوع و نقص اموال و انفس و ثمرات آزمایش نشوند! 👈آدم پای صحبتهایشان مینشیند آنهایی که اهل دین هم هستند میبیند عمقش به نوعی سکولاریسم روایی تکیه دارد! یادش رفته قصّه دنیا و حیات دنیایی چه بود؟! 👈اشکالاتی میکند که واقعا به امیر المؤمنین علی علیه السلام هم میتوان آن اشکالات یا بیشتر یا برخی اش را گرفت. چرا با معاویه کنار نیامدی؟! چرا مقداری سر کیسه را شل نکردی؟! چرا فلان جا سخت گرفتی؟! چرا و چرا ... . 👈اصل حرفشان این میشود که نباید با آمریکا و اسرائیل در می افتاید یا اگر خیلی ارفاق دهند الآن وقتش نیست در بیافتید! باید حکومت کدخدا را بپذیرید! واقعیتی است! اندازه ی خودتان وزنه بزنید و... . 👈مدام هم تعابیر فریبنده ای بیان میکنند که همه در ژانر سکولاریسم روایی تعریف میشود. به محض اینکه یک انسان مؤمن از این شرک مخفی خود را نجات داده و به حوزه ی فقه ابتلائی در همه ی عرصه های زندگی برسد از ریشه این شبهات میخشکد! ✋اگر هم قرار است بعد از آن سخنی از عقل و مصلحت زده شود اساسش با آن عقلی که قبلی از این مرحله در فضای سکولار رقم میخورد فرق دارد! اشتباهشان نگیرید! ⚪اینها گویا همه ی حرفشان این است که قرار بود ما و جامعه ی ما به رفاه حدّاکثری بالفعل برسیم و چون فعلا الآن نرسیدیم پس همه ی سیاستها غلط بوده است! میگویند به حجاب گیر ندهید! 👈در پاسخ باید گفت اصل روایتتان صحیح نیست. فضلا از اینکه در آنچه هم میگویید قابل نقدید! اینها به معنای دفاع از سوء عملکردها نیست بلکه در مقام دفاع از اصل نظام اسلامی است. شنونده عاقل است.