eitaa logo
بذل الخاطر
950 دنبال‌کننده
1هزار عکس
4 ویدیو
12 فایل
صید و بذل خطورات و نکات توحیدی، علمی و اجتماعی در فضای دینی و مسائل دنیای نوین. و جستارهایی شخصی جهت تمرین طرز نگاه دیگر به امور ساده. و محفلی برای نشر علم و تسدید قلب مؤمنین. هدف ثبت افکار است نه جذب مخاطب (یک طلبه ساده) @ghorba :ارتباط با نگارنده
مشاهده در ایتا
دانلود
باسمه تبارک و تعالی (۳۱۷) «بالاترین خدمت انقلاب اسلامی برای ایرانیان حفظ گوهر ایمان وتعمیق آن بود» «مروری بر خاطرات تاج الملوک در زمینه شست و شوی مغزی پهلوی اوّل برای مبارزه با اصل اسلام» 🔹دهه فجر است! راستی که چه نام زیبایی! بارها در سخنرانی های امام راحل شنیدیم که ایشان برای اسلام احساس خطر میکردند. ماها چندان درکی از آنچه ایشان میدیدند نداریم. ✅ولی همین ترس برای اصل اسلام بود که باعث شد تا گوهر سیاسی پنهان در این مذهب پاک که همان ولایت فقیه است آشکار شده و با آن به مبارزه با ظلمتها بشتابد! تهدید بزرگ به فرصت بزرگ تبدیل شد! 🔸برای ما که اصل ارزشمندی و عظمت گوهر تابناک ایمان روشن است ورای دیدهای مادّی بین و ابناء الدّنیایی مهمترین امر در ارزش گذاری در امور، معیار ایمان است. هیچ باکی هم از ابراز آن نداریم! 🔸اوّلین درسهایی که انسان در مدرسه ی قرآن میگیرد همین است. مگر جای تردید دارد؟! مگر انسان جز برای همین به این عالم هبوط کرده؟! ایمان تنها چیزی بود که وقتی آن رسول ختمی مرتبت محرومیّت انسانها از اصل و عمق آن را میدید از غصّه میخواست جان دهد! همانکه ندا آمد: 📖«فَلَعَلَّكَ باخِعٌ‏ نَفْسَكَ‏ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفا» 👈نه برای وضعیت اقتصادی و نه وضعیت تکنولوژی و نه اخلاقی و نه ... هیچ کدام اینقدر غصّه نخورد که برای ایمان غصّه خورد! 🔸و تو چه میدانی که ایمان چیست؟! و چون من خفّاشهای اسیر تاریکی ها در بطن غارها در سیاه چالهای عالم دنیا چه میدانیم عظمت وادی نور چیست؟!
⚪متر و معیار ما در ارزش گذاری، ایمان است. هر چیزی هر چقدر و به هر نسبت ربطی به ایمان دارد به همان طریق ارزش گذاری میشود. سلاطین قاجار با همه ی بی کفایتی لااقل به مبارزه با اصل اسلام نرفتند. بلکه خودشان در ظاهر و بلکه در باطن مؤمن بودند. نمیخواستند مردم را از دین برانند هر چند برخی کارهایشان فاسقانه بود. به ضرر دین و ایمان تمام میشد. ولی به صورت کلّی علاقه به دین و فرهنگ کشورشان داشتند. ایرانی مسلمان بودند. 👈مطالعه ی سیره ی آنها و خواندن خاطرات و اشعارشان گویای این حقیقت است. مثلا همین ناصر الدّین شاه اثر با شکوه دینی موسوم به تکیه معروف به تکیه دولت را برای اجرای مراسمات مذهبی بنا کرد! 👈مستشرقان، آن را چیزی شبیه آمفی تئاتر بزرگ ایتالیا میدانستند که در نزدیکی کاخ گلستان بنا شده بود و در زمان پهلوی ویران شد. تابلوی معروف کمال الملک از آن گویای عظمت این بنای باشکوه دینی است. 👈یا میتوان به همین اشعار ناصر الدّین شاه در سوگ اهل بیت علیهم السلام و یا خاطرات مظفّر الدین شاه رجوع کرد! اینکه مظفر الدّین شاه هر شب دهه محرّم روضه خان داشت و در خاطراتش خیلی این سنّت را میپسندد و میگوید زیبنده ی درگاه پادشاهان است که چنین باشند. معلوم است که قلبا هم چنین تعهّدی داشته اند. ⛔حالا البته اگر بی لیاقتی آنها در عقب ماندن از سیر پیشرفت علمی حاکم بر دنیای آن زمان که باعث ضربه خوردن دین و ایمان شد خودش میتواند منقصت بزرگی برای آنها باشد. چون به ضرر دین و ایمان تمام شد! از این جهت است که از آنها هم بیزاریم. چون معیارمان ایمان است. ✋شاید آن علمای بزرگی مانند شیخ فضل اللّه که به مبارزه با مشروطیّت پرداختند این بصیرت را به خوبی داشتند که در زیر پوست این جریان ضررهای بیشتری برای اسلام و ایمان تعبیه شده است! دیدند عمق این جریان مشروطه خواه موجود چیزی جز الحاد و بی دینی نیست! از اینجا بود که برای حفظ دین و ایمان ترجیح دادند از سلطنت دفاع کنند! ✋ولی دفاع آنها از سلطنت نبود از دین بود! همان امری که مرحوم کلینی در کافی نقل کرده که امام رضا علیه السلام به یونس بن عبد الرحمن تعلیم داد وقتی که یونس پرسید: 📖«أَ رَأَيْتَكَ لَوْ أَنَّ الرُّومَ دَخَلُوا عَلَى الْمُسْلِمِينَ لَمْ يَنْبَغِ لَهُمْ أَنْ يَمْنَعُوهُمْ‏ قَالَ يُرَابِطُ وَ لَا يُقَاتِلُ وَ إِنْ خَافَ عَلَى بَيْضَةِ الْإِسْلَامِ‏ وَ الْمُسْلِمِينَ قَاتَلَ فَيَكُونُ قِتَالُهُ لِنَفْسِهِ وَ لَيْسَ لِلسُّلْطَانِ قَالَ قُلْتُ فَإِنْ جَاءَ الْعَدُوُّ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي هُوَ فِيهِ مُرَابِطٌ كَيْفَ يَصْنَعُ قَالَ يُقَاتِلُ عَنْ بَيْضَةِ الْإِسْلَامِ‏ لَا عَنْ هَؤُلَاءِ لِأَنَّ فِي دُرُوسِ الْإِسْلَامِ دُرُوسَ دِينِ مُحَمَّدٍ» 🔹ولی با روی کار آمدن پهلوی برای نخستین بار در تاریخ ایران وضعیت تغییر کرد! افرادی روی کار آمدند که صریحا به مخالفت با اصل اسلام پرداختند! موضوع، آوردن یک دین جدید هم نبود بلکه بی دینی محض بود! به صراحت به مبارزه با نمادهای بزرگ دین رفتند! لباس روحانیّت و حجاب زنان و مراسمهای امام حسین علیه السلام. 👈اینها به بهانه ی عقب ماندگی علم و فنون ایران از غرب به مبارزه با اصل دین و ایمان رفتند! همان چیزی که به نظر ما دلیل نکوهش قاجاریان بود که باعث ضرر ایمان در روان انسانها شده بود اینها آن را باعث حمله به اصل دین قرار دادند! شعائر دینی را خوار کردند! ✋اصلا باور کردنی نیست! آنقدر گفته شده که عمق تاریک آن به حجاب رفته! باید یکدوره همه ی آنچه شنیده ایم را فراموش کنیم و دوباره یکبار بشنویم که این خبیث پهلوی اوّل چه کرد؟!
🔹طوری پلّه پلّه برای از بین بردن اسلام از فرهنگ ایرانی جلو رفتند که در آن سال آخری که رضا شاه بر سر کار بود یعنی در سال ۱۳۱۹ دیگر در تهران رسما به جای عزاداری که چند سالی بود ممنوع شده بود کارناوال رقص و شادی بر پا شد! اصلا باورتان میشود؟! نه بر سری عمّامه ای و نه بر بدنی چادری و نه لباس سیاهی برای عزایی و حال کارناوال شادی در تاسوعا و عاشورا! 👈شاید همین بود که از قهر الهی یک سال بعد متّفقین در نبردهای جنگ جهانی با آلمان دیدند باید رضا شاه را کنار بگذارند و برای توجیه کار خود مجبور شدند برای همراه کردن مردم اصلاحاتی در سیاستهای ضدّ دینی او انجام دهند! 👈واقعا اگر او برکنار نمیشد و با همان سرعت و شتاب ادامه میداد وضعیّت ما چه شده بود؟! به گمانم حتّی آتاتورک هم بر ترکیه چنان کارهایی نکرد که این مردک بی سواد بازیچه ی دست قدرتها داشت بر سر مردم ایران می آورد. 👈میخواست رسما ما را از ایمان و دین محروم کند! وضعیّت طوری شد که به قول برخی مرحوم آیت الله حائری مؤسس حوزه ی قم از غصّه دغ کرد و مرد! اصلا ما چه میدانیم چه وضعیّتی بود؟! کفّار و مغولها هم اینگونه به نبرد دین خدا و ایمان و میراث رسول الله نیامده بودند که این مردک با دسیسه های شوم آمده بود. ✋فرضا اگر تلاشی هم در راستای رفاه ایرانیان کرده باشد و اثبات شود که با نیّت خوبی هم بوده وقتی عامدانه باعث تضعیف ایمان و اسلام شد هیچ ارزشی ندارد. مگر برای آن از خدا بیخبران اسیر شهوات دنیا که البته برخلاف نظر برخی غافلان برای همین دنیای فانی ایرانیان نیز کار خارق العاده ای نکرد! 🔹این شیطان بی سواد با وسوسه ی خود فروخته ها و غافلان فرنگ رفته نقشه ها برای دین و ایمان ایرانیان کشید! همانها که بی حساب و کتاب زمانی برای یادگیری علم به سوی اروپا فرستاده شدند و دیگر حساب آن را نکردند که وقتی برگشتند نسبتشان با دین و ایمان چیست؟! 👈ابتدا وقتی برمیگشتند چندان بی دین نبودند ولی این فرنگ رفته ها که قرار بود نخبه ی جامعه ی ایرانی شوند هر چه جلوتر میرفت وقتی برمیگشتند بی اعتقادتر میشدند. صد رحمت به امثال تقی زاده ها! 👈تا آنجا که این اواخر که منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی شد وقتی در احوال این طیف مطالعه میکنیم گویا هیچ اعتقادی به دین و ایمان و فرهنگ ایرانی نداشته و کاملا به انسانهای مسخ شده ای تبدیل شده بودند! 👈معلوم نیست اگر انقلاب نمیشد و اینها بر ما حاکم میشدند دیگر چیزی از دین و ایمان باقی میماند؟! طوری شده بود که حتّی مخالفین پهلوی که ایرانیان میتوانستند به آنها برای مخالفت با وضع موجود امیدوار باشند نیز خودشان لیبرالها یا کمونیستهای ضدّ دینی بودند که معمولا خود را پیروان تفکّرات مصدّق یا شوروی میدانستند. این بود که آن امام بزرگوارمان برای اسلام احساس خطر کرد! ⚪مثلا همین شاپور بختیار یا همان به تعبیر خودش مرغ طوفان را ببینید که میخواستند به نام یک عنصر ادامه دهنده ی راه مصدّق و مخالف شاه آن را به انقلابیّون جا بزنند! هیچ اعتقادی هم به اسلام نداشت! رئیس حکومت انقلابیمان میخواست شخصی باشد که ضدّ دین و ایمان ایرانیان بود! بلکه حتّی گویا ایرانی هم نبود! سالها در غرب زندگی کرده بود. 👈دکترای خود را از سوربن فرانسه گرفته بود! در جنگ جهانی جزء سربازهای فرانسوی بر ضدّ آلمان در اروپا جنگیده بود! نام فرزندان خودش را هم اسمهای فرانسوی گذاشته است: فرانس، پاتریک و... . 👈دختر عموی بختیار ثریّا که همسر دوّم محمد رضا شاه بعد از فوزیه بود را ببینید! حدود ۲۰ سال پیش با یک سرمایه ی بسیار زیاد مرد! میلیونها دلار ارثیه داشت. وصیت کرد همه ی آن را به صلیب سرخ و کودکان و سگهای ولگرد پاریس صرف کنند! اینها را میتوان یک انسان ایرانی دانست؟! 🔸«مختصری از سیر بی اعتقاد کردن رضا شاه به دین برگرفته از خاطرات تاج الملوک»🔸 انگلیسها بعد از شروع انقلاب بالشویکی به شدّت از نفوذ روسیه در مستعمراتش و حرکت به سمت هندوستان میترسید! همینجا بود که به این نتیجه رسید که باید سدّی محکم بین خود و روسیه بالشویکی ایجاد کند. در همین راستا در ترکیه آتاتورک و در افغانستان امان الله خان و در ایران ابتدا سید ضیاء طباطبایی و سپس رضا خان را به حکومت رساندند. 👈آنقدر شور و هیجان انقلاب بالشویکی زیاد بود که همه ی منطقه را بر علیه خوانین و فئودالها تحریک به قیام میکرد. طوری که مردم به نوعی مهیّای قیام علیه حکومتهای مرکزی شده بودند که نیازمند تأسیس یک حکومت مرکزی مقتدر برای حراست از منافع ابر قدرت آن زمان یعنی انگلستان بود. 👈اینهایی که عرض میکنم را کاملا از خاطرات تاج الملوک همسر رضا شاه نقل میکنم. ایشان صراحتا میگوید هیچ کدام باور نمیکردیم رضا پادشاه ایران شود! به تعبیر او: 📖«اگر رضا کودتا نمیکرد و قدرت را در دست نمیگرفت حتما مردم شورش میکردند و کاخ احمدشاه و خانه متمولین و اغنیاء را غارت میکردند»
👈براي چنین اقتداری لازم بود که هم ایلات و عشایر سر جای خودشان بنشینند و هم روحانیون و مخالفان فرهنگ غربی و اهداف استعماری و هم ... . به تصریح تاج الملوک رضا اهل نماز و روزه و... نبود و هرهری مذهب بود ولی یک اعتقادات سنتی داشت و از مرگ و معاد ترس داشت؛ 👈در اوایل ازدواج بهشت و جهنم را قبول داشت و در ایام عزاداری لب به مشروب نمیزد. در جوانی قمه زنی میکرد و در عزاداری شرکت برجسته ای داشت. پیشرو دسته ی عزاداری قزاقها بود. ⛔تنها مانع آنکه یک پادشاه مطلوب برای انگلیسی ها باشد آن بود که باید یک دوره شست و شوی مغری میشد! اینها هم از بی سواد بودن او استفاده کرده و با گسیل کردن افرادی مانند فروغی به دربار او و آموزش جهت دار تاریخ و دیگر مباحث او را به کلّی ضدّ دین و ضدّ عرب نمودند. تاج الملوک در مورد این برهه میگوید: 📖«این چند نفر آدم از بس از این حرفها زدند که ما در طول دو سه سال همه مان تبدیل به آدمهای تاریخ دان شدیم! این تاریخ دانی از یک نظر خوب بود از صد نظر بد! چون در بین ما دیگر همه مطلب مربوط میشد به حمله ی اعراب به ایران و جنایتهایی که آنها در حق ملت ایران کرده بودند. این حرفها باعث میشد که بچه های من از دین و مذهب و عربها متنفر شوند و من خیلی آشکار و واضح نتایج این بدبینی را در آنها میدیدم» 🔹طوری کردند که رضا شاه پهلوی شبها خواب کوروش و داریوش را میدید و به یک کینه ای نسبت به عرب و اسلام تبدیل شد! علت بد بختی ایران را با تلاشهای فروغی اعراب و اسلام دانست و به دین زردشت تمایل پیدا کرد. از همین رو تصمیم گرفت این دین و آیین را از این مرز و بوم ریشه کن کند! ابتدا از خودش شروع کرد! نماز و روزه که هیچ! میگفت مگر خدا عرب است! روزه برای بدن ضرر دارد. بهشت و جهنّمی در کار نیست. زنها باید مانند مردان کار کنند و فعالیت اجتماعی داشته باشند لذا حجاب مانع این امر است. ✋خلاصه این بد بخت را بر اساس خاطرات همسرش حسابی شست و شوی مغزی دادند. 👈به مرور به اینجا کشیده شد که دستور داد توپخانه ی اعلام افطار و سحر وقتش را تغییر دهند تا مردم نتوانند روزه بگیرند. به این نتیجه رسید که چرا باید برای عربها در محرّم عزاداری کنیم؟! فرمان کشف حجاب را صادر کرد! 👈فرمان منع لباس روحانیت را صادر کرد! فرمان منع لباس مشکی عزادری و اساسا دسته های عزاداری را صادر کرد! برای تضعیف روحانیت دستور داد ثبت ازدواج و طلاق در دفاتر باشد. در طرّاحی نوین و معماری جدید ایران به دنبال طرح پاسارگاد و تخت جمشید رفت. 👈به مرور به آلمانی ها علاقه مند شد که مثلا اینها هم ریشه ی ایرانی دارند و اصلا جرمانی همان کرمانی است! فروغی هم در ذهن او فرو میکرد که تو اهل آذربایجانی و آنجا اصیلترین مردم تاریخ و زردشتی بوده اند! 👈طوری شده بود که رضا خان در مراسم ازدواج پسرش با فوزیه خواهر ملک فاروق وقتی وی با خانواده و مادرش به ایران آمده بودند در مورد ظلم اعراب به ایران و مصر سخن گفت! تاج الملوک میگوید: 📖«مادر فوزیه بر آشفته شد و به رضا گفت از این حرفها نزند و از خدا بترسد. تا آن تاریخ هیچکس جرئت نکرده بود برخلاف نظر و رأی رضا حرف بزند. من از شهامت مادر زن محمد رضا خیلی خوشم آمد. مادر فوزیه گفت که رضا باید از خدا طلب آمرزش کند و استغفار کند چون اعراب در صدر اسلام جیش خدا و رسول خدا بوده و مبشر دین خدا بودند. رضا که انتظار این حرف را نداشت عصبانی شد و از سر میز بلند شد و بیرون رفت» 👈در جای دیگر تاج الملوک میگوید همین فوزیه که مادر شهناز است از آن متحجّرین و اُمُّلها بود و حاضر نبود با مهمانان خارجی که در مهمانی ها شرکت میکردند و محمد رضا از او درخواست میکرد برقصد! 👈سخن در زمینه ی نقشه های آشکار طواغیت برای به کفر کشاندن ایرانیان در زمان پهلوی اوّل و نقشه های پنهان آنها برای ربودن نعمت ایمان و اسلام در زمان پهلوی دوّم بسیار است. ⛔اینها را عرض کردم که حالا که ما مؤمنین غصّه ی این را داریم که برخی بدون روسری به خیابانها آمده اند فکر نکنیم آخر الزّمان شده! بدانیم به برکت این انقلاب نورانی چه خطراتی از ما دور شد! بزرگترین نعمت هستی یعنی ایمان و اسلام نه تنها از خطر نجات پیدا کرد بلکه به شکل تاریخی عمق بیشتری هم یافت. به راستی که انقلاب ما انفجار نور بود.
باسمه تبارک و تعالی (۳۱۸) «بی حجابی زنان به معنای گاو شیرده شدن آنها برای مردان است» «حجاب یعنی نرخ زن را نشکنید!» 🔹اخیرا چند بار یک استدلال زشت را از برخی از مردان گمراه شنیده ام. یک مورد استاد دانشگاهی که تحصیلاتش در آمریکا بود و در محیط آموزشی به پسران توصیه میکرد ازدواج نکنند و مانند او مجرّد بمانند! برای اثبات این موضع عجیبش نیز میگفت: 🐑«کدام انسان عاقلی برای یک لیوان شیر یک گاو در خانه اش میبندد؟!» 👈یکبار دیگر گفتوگوی شخصی را با یکی از جوانان امروزی دیدم که میگفت قصد ازدواج ندارد زیرا به اندازه ی موهای سرش با دختران مختلفی بوده؛ دیگر به کسی برای ازدواج اعتماد نمیتواند بکند؛ ✋در ادامه باز به همین جریان لیوان شیر و بستن گاو در خانه استدلال کرده بود! به این نگاه های هرز و انسانهای پست باید گفت چرا چنین تمثیل زشتی بیان میکنید؟! از کوزه همان برون تراود که در اوست! چرا نمیگویید: 🔻«کدام انسان عاقلی برای داشتن یک أنس پاک، متعهدانه و همیشگی و داشتن فرزندان و یادگارانی مثل شاخه های گل، به فکر انتخاب فرشته ای مهربان برای خانه ی رؤیاهایش نیست؟!»🔺 🔸سابقا یکبار در سخنرانی از رهبر عزیزمان شنیدم که یکی از عوامل رواج بی عفّتی فریب خوردن زنان از مردان در غرب است که آثارش به ما هم رسیده است. مردان اگر به نفس و طبیعتشان واگذار شوند نگاهی هرز دارند! 👈دوست دارند بدون هیچ تعهّد و ممنوعیّتی به آنچه میخواهند برسند. لذّتی حداکثری با المی حداقلی! این اقتضاء نفس انسانی است. هر چند فطرت او را به پاکی و امور نیک دعوت کند ولی نفس انسان همین است.
✅بی پرده بگویم! زندگی متأهّلی برای مردان با توجّه به نوع خلقتشان هزینه ی گزافی دارد. مردان به شکل طبیعی حاضر نیستند این بهای سنگین را بپردازند مگر آنکه مجبور شوند! اگر بتوانند دوست دارند نرخ زنان را پایین بیاورند تا خیلی ارزان تر به نیازهای خود برسند. 🔹ولی چطور نرخ زنان شکسته میشود؟! با بی حجابی زنان! بی حجابی زنان یعنی شکسته شدن نرخ زن! ارزان شدن قیمت او برای مردان! وقتی چنین شد دیگر به سادگی بسیاری از مردان تن به زندگی خانوادگی نمیدهند! تن به مشقّتهای تعهّد و همینطور تأمین ما یحتاج خانواده نمیدهند! نیازهای خود را خیلی راحتتر تأمین میکنند زیرا جنس در بازار برایشان با قیمت اندک بسیار است! لازم نیست آنقدرها هزینه کنند! برای یک لیوان شیر برای چنین انسانی لازم نیست یک گاو در خانه بسته شود! 👈وقتی نرخ زن شکسته شد دیگر رغبت به زن به عنوان همسری که به آن متعهّد بوده و در خانه با محبّتی سرشار او را مهیّای تربیت فرزندانی چون گل نمود از بین میرود. ✅این در بستر آن سنتهای پاک انبیاء الهی است که باعث میشود فطرت مردان در خانه میدان بگیرد. ولی اگر آنها کنار رود دیگر نفس میدان میگیرد. 👈زن تبدیل به یک گاو شیر ده میشود! به جای ریحانه بودن قهرمانه میشود! دیگر باید خودش بدود برای تأمین مخارجش! برای تأمین مخارج فرزندانی که مردان به آنها تعهّدی ندارند! ✅بهای ارتباط با زنان برای مردان باید تأمین خانه و پدری خوب بودن برای فرزندان و تأمین کننده ی ما یحتاج او برای زندگی آسوده باشد. محیطی که در آن فطرت میدان گرفته و عاطفه های زیبای انسانی شکوفا شود. 👈وقتی چنین نشد بشر از مجرای فطری خود در نظام آفرینش فاصله میگیرد. زنان مدام مجبور میشوند برای وابسته کردن مردان به خود قیمتشان را پایینتر آورده و لخت و لختتر شوند! دیگر آن خانه ها شکل نمیگیرد! 👈مجبور میشوند خودشان دنبال تأمین مخارجشان باشند و به نیروی کاری ارزان در دست سرمایه داران تبدیل شوند. فرزندان نا مشروع زیاد میشوند که معمولا به دلیل محبّت مادری باری بر دوش زنان میشوند! ⚪بگذارید دقیقتر بگویم؛ آنچه انسان را به سمت وضع سنن و آداب زندگی اجتماعی میکشاند نوعی شعور به حوائج زندگانی جمعی انسان است که به خاطر آن به سوی وضع و عمل به چنین قوانینی میرود. از جمله اوّلین نیازهای انسان در زندگی اجتماعی نیاز مردان به زنان و زنان به مردان است! ✋همه هم اگر فریب شیاطین را نخوریم خوب میفهمیم فلسفه ی این نیاز در نظام طبیعت یا آفرینش چیست؟! فلسفه اش بقاء نسل انسان است که به خاطر چنین امر خطیری طبیعت برای مزد عملگی مرد و زن را با غریزه ی شهوت جنسی آفریده است. 👈حالا اینجا بحث بسیار است ولی رفع چنین نیازی در راستای چنان فلسفه ای انسانها را از دیرباز به سمت تشکیل خانه و خانواده کشانده است. بقاء نسل جز با رابطه ی جنسی و انضباط مطلوب در آن جز با تشکیل خانه و ازدواج شرعی محقّق نمیشود. 👈از همینجاست که شریعت اسلامی اجمالا هر نوع تمتّع جنسی بین زن و مرد را خارج از این شریعت نورانی ممنوع اعلام کرده است. ⛔بدیل ازدواج شرعی عمل شنیع زنا است. همان عملی که بزرگترین مانع در مسیر شکل گیری خانه و خانواده و تحمّل دشواری های مسیر ازدواج شرعی و انصراف و مدیریت غریزه ی جنسی به سمت خانه است. 👈شکسته شدن نرخ زنان همانا و گسیخته شدن نظام خانواده همان! ملازمه ای آشکار میان اینها وجود دارد. 👈برای آن خرده ریزه های خلاف قاعده اش نیز ازدواج موقّت را شریعت نورانی اسلام تشریع کرده که شرح نورانیّتش مجالی دیگر میطلبد. 🔹مجانین مدرن امروزی که نرخ زنان را برای بهره کشی جنسی و کاری و برخی دسیسه های شوم سیاست جهانی صهیونیستی شکستند مگر دیگر میتوانند مسأله ی خانواده و بقاء نسل و جمعیّت و در ادامه مسأله ی تعهّد مردان به زنان و بالعکس را حل کنند؟! معضلی لا ینحلّ که هر چند بخواهند آن را با لطایف الحیلی چون تشویق و جوائز به فرزند آوری و تعهّد عاشقانه و مدح زندگی خانوادگی و... درست کنند دیگر به این سادگی ها رو به سامان نمی آورد! باید گفت: «فی الصّیف ضیّعت اللبن»! 👈اینها خودشان هم میدانند که این ظلمی که در حقّ زنان کرده اند چیزی نیست که بتوانند تا انتهایش بروند! جامعه ی انسانی خراب میشود. میخواهند در میانه ی راه انحراف به گونه ای مشکلات را ماست مالی کنند ولی دیگر مگر میشود؟! ✋البته نقد انحرافات امروزی در زمینه ی حجاب و رابطه زن و مرد به معنای تایید همه ی آنچه در زندگی سنتی رقم خورده نیست. آن هم اشکالات خودش را داشته! در قدیم هم یک خانواده ی خوب دینی کاملا در جوامع رواج پیدا نکرده و باید برای رسیدن به آن تلاش نمود. فعلا بحثمان این نبود.
باسمه تبارک و تعالی (۳۱۹) «اگر انسانها بر محبّت امیر المؤمنین جمع میشدند جهنّم آفریده نمیشد!» «چرا سه بار تلاوت سوره ی مبارکه توحید ثواب ختم قرآن را دارد؟!» 🔹از یکی از اساتید بزرگوار روایتی زیبا در زمینه محبّت امیر المؤمنین شنیدم. اصل روایت را مرحوم شیخ صدوق در امالی و معانی الاخبار با سند خود از امام صادق علیه السلام از سلمان فارسی نقل کرده است. سلمان نقل میکند که روزی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم شنید که به امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود یا ابا الحسن! تو در امّت من شبیه سوره ی توحیدی! 🔸همانطور که هر کس سه بار آن را تلاوت کند هر بار ثلثی از قرآن را ختم کرده و در انتها گویا تمام قرآن را ختم کرده است هر کس تو را در سه مرحله قبول کند نیز هر باب گویا ثلثی از ایمانش کامل شده تا آنجا که به مؤمن کامل و انسان کامل تبدیل میشود. 🔹اینکه یکبار تو را با زبانش دوست داشته باشد! در مرحله ی دیگر اینکه تو را با قلبش دوست داشته باشد. در مرحله ی آخر نیز اینکه تو را با تمام وجودش دوست داشته باشد طوری که لوازم این محبّت نیز در رفتارش هویدا شود. حاضر باشد در راه این محبّت فداکاری و جان فشانی کند! 📖«سَمِعْتُ حَبِيبِي رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ لِعَلِيٍّ ع يَا أَبَا الْحَسَنِ مَثَلُكَ فِي أُمَّتِي مَثَلُ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فَمَنْ قَرَأَهَا مَرَّةً فَقَدْ قَرَأَ ثُلُثَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ قَرَأَهَا مَرَّتَيْنِ فَقَدْ قَرَأَ ثُلُثَيِ الْقُرْآنِ وَ مَنْ قَرَأَهَا ثَلَاثاً فَقَدْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فَمَنْ‏ أَحَبَّكَ‏ بِلِسَانِهِ‏ فَقَدْ كَمَلَ لَهُ ثُلُثُ الْإِيمَانِ وَ مَنْ أَحَبَّكَ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ فَقَدْ كَمَلَ لَهُ ثُلُثَا الْإِيمَانِ وَ مَنْ أَحَبَّكَ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ نَصَرَكَ بِيَدِهِ فَقَدِ اسْتَكْمَلَ الْإِيمَانَ وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ يَا عَلِيُّ لَوْ أَحَبَّكَ أَهْلُ الْأَرْضِ كَمَحَبَّةِ أَهْلِ السَّمَاءِ لَكَ لَمَا عُذِّبَ أَحَدٌ بِالنَّارِ وَ أَنَا أَقْرَأُ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِي كُلِّ يَوْمٍ ثَلَاثَ مَرَّات‏» 💡تا روایت را شنیدم گویا معنای آن روایات مشهوری که از مدّتها قبل برایم سؤال مانده بود حلّ شد. 🔸اینکه یعنی چه هر کس سه بار سوره ی مبارکه ی قل هو الله أحد را بخواند ختم قرآن کرده است؟! دیدم این روایت به گونه ای دارد آن را تفسیر میکند. همانطور که همه ی ایمان با ولایت قابل وصول است و تنها میماند عمقهای سه گانه ی آن که همه ی مراحل وجودی انسان را از سطح ظاهر تا قلب تا تمام وجود فرا بگیرد همه ی قرآن هم با سوره ی قل هو الله أحد قابل وصول است و تنها میماند اینکه در سه لایه مدام عمیقتر مضمون این سوره ی مبارکه در وجود ما محقّق شود. 🔹اگر آنجا مسأله ولایت است اینجا مسأله توحید است! همه ی قرآن برای توحید آمده! همانکه سوره ی مبارکه ی قل هو الله احد متکفّل بیان آن است. 🔻دعوت به آن تنها هویّت أحدی صمدی که نسبت شأن و ذی شأن با عالم دارد. خداي قرآنی بر اساس سوره مبارکه قل هو الله أحد همان هويتي است که مقام اطلاق ذاتی دارد. همان هویت احدی که وحدت حقّه حقیقیه دارد. همان هویت احدی صمدی که اطلاق مقسمی دارد. همان هویت احدی صمدی جلوه گری که رابطه اش با هستی رابطه ی تولیدی و مشوب به نقص نیست. از نوع تجلّی و تشأّن است🔺 🔸با خواندن اوّل گویا بدن و سطح ظاهرمان به حقیقت توحید اقرار میکند. با بار دوّم گویا قلب و عالم خیال و روحمان به حقیقت توحید اقرار میکند. با بار سوّم گویا آن عقل و آن لطیفه ی نوری وجودیمان و آن روح روحمان به حقیقت توحید اقرار میکند. قرآن کریم نیز همان امتداد یافته ی این حقیقت توحیدی در سطوح سه گانه ی وجود انسانی است. ✅یکبار توحید لسانی و یکبار توحید قلبی و یکبار توحید عملی وجودی! دنیا و مثال و عقل را منقاد حقیقه احدی صمدی کردن. 🔹یعنی توحید تنها ثلث القرآن نیست! توحید اگر تمام شود تمام القرآن است! همانطور که اگر محبت امیر المؤمنین تمام شود تمام الایمان است! نبوت و معاد هم ریشه در آن دارد. همه ی کثرات از آن واحد یگانه جلوه کرده است. همانطور که اگر اخلاص تمام شود همه ی دستورات دینی گویا تمام شده: «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ‏ مُخْلِصِينَ‏ لَهُ الدِّين‏». گویا همه ی این دستورات متنوّع دینی امتدادهای همان اخلاص بود! آن روی سکّه ی توحید نیز اخلاص است: 📖«و أشهد ان لا إله إلّا اللّه وحده لا شريك له، كلمة جعل الاخلاص تأويلها» 🔸و از این روست که شاید به این سوره ی مبارکه هم توحید گفته میشود و هم اخلاص! از همینجاست که امیر مؤمنان و مولای موحّدان علاقه ی زیادی به سوره ی مبارکه ی توحید داشت. در نمازها مدام آن را میخواند طوری که اعتراض صحابه را برانگیخت و به رسول اکرم گلایه کردند! غافلانی که از ممسوسیّت او در ذات الهی خبری نداشتند.
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۰) «اسماعیل درون!» «ذبح ترسهای موهوم با فرمول: چی میشه مگه!» 🔻یکی میگفت: یه شاگرد داشتم بسیار شیطون؛ بهش میگفتم اسماعیل وقتی اذیت میکنی باید بری گوشه کلاس! میگفت خُب برم!😐 میگفتم مجبور میشم بفرستمت پیش مدیر! میگفت خب بفرست!😐 میگفتم مدیر کتک میزنه! میگفت خب بزنه! انضباطت و کم میده خب بِده😐 و ... خلاصه یه اسماعیل درون برای هممون خواستارم که توپم تکونمون نده!😂🔺 🔹رفقا ماجرای این اسماعیل درون خیلی مهمّه! وزنش توی حلّ معضلات روانی گاهی در حدّ وزن فرمول«ثمّ ماذا؟» و آشکار کردن غایات است. همان فرمولی که با آن میتوان عمق تهی بودن بسیاری از کارها و رفتارها و زندگی ها را نشان داد. با فرمول اسماعیل درون یا همان: «خُب بِشِه چی میشه؟!» هم میشود عمق تهی بودن بسیاری از ترسهای موهوم را نشان داد! 👈بسیاری به خاطر ترس از لولوهای ذهنی که به انحاء و عناوین مختلف برای خودشان ساخته اند زندگی را برای خودشان و دیگران تلخ کرده اند! 👈میگوید: دیدی بهم توهین کرد! خب بکنه! اگه راست میگه خدا منو ببخشه و اگه دروغ میگه خدا اونو ببخشه! میگوید: اگه فلان بشه آبروم میره! خب بره! مگه تو چه موجود بی نقصی از خودت ساختی! خودت باش! 👈میگوید: اگه فلان بشه دیر میرسیم! خب برسیم! وقتی تلاشمان را کردیم دیگر نمیتوانیم خودمان را هلاک کنیم! میگوید: اگر پول نرسد چه میشود؟! خب نرسد! رسید مرغ میخوریم نرسید تخم مرغ! 👈میگوید: کنکور خراب کنم چی میشه؟! خب خراب بشه! یه خاکی بر سر میکنی آخرش!😄 دنیا که به آخر نمیرسه! خدا همیشه هست. ✅اگه این اسماعیل درون رو خوب تربیت کنیم که در جاهای مناسبش بیاید خیلی مشکلات را حل میکند. بعضیها را نداشتن چنین اسماعیلی بیچاره کرده! روانی کرده! زندگی را بر خودشان و دیگران تلخ کرده! 👈این بیدار کردن اسماعیل درون همان بعدی از کلام امیر المؤمنین علی علیه السلام است که: 📖«إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ‏ فِيهِ‏ فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْه‏» ✅امری که باعث میشود انسان بتواند زمام عقل خود را در برابر تخیّل امور مکروه به دست گرفته و با تعادل شخصیتی مناسبی بتواند نسبت خود را با آنها تعیین کرده و انتخاب صحیح را داشته باشد. ✔برای آسوده شدن از این دست امور و ترسهای نامعقول دو راهکار عمده هست. یکی اینکه خودمان را آنقدر کوچک بدانیم که دیگر احساس نکنیم قرار است کوچک شویم! بگوییم مگر من کی هستم! حالا فکر کن اینها در مورد من اینطوری فکر کنند یا اینطوری بشود! گاهی به خاطر اینکه خودمان را باد کرده ایم و الکی بزرگی میکنیم دچار این ترسها میشویم! ✔دیگر اینکه خودمان را آنقدر بزرگ بدانیم که دیگر احساس نکنیم قرار است کوچ شویم! بگوییم اینها دیگر کی هستند که حالا من بخواهم به خاطر آنها کوچک شوم! حالا هر کدام جای خودش را دارد. ⛔منظورم هم این نیست که دنده پهن به شکل نامعقول باشیم. مرادم ذبح کردن آن ترسهای نامعقول است. اینکه خودمان را راحت کنیم. با اعصاب راحت وظایفمان را انجام دهیم. آن معنای صحیحش مرادم هست.
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۱) «وقتی بشکه ای ولی مفیدی!» «فرمولی به نام: چلاندن منافع» 🔹در مواجهه با امور سعی کنید مقداری هیز باشید!😅 یعنی چه؟! یعنی نگاه کنیم چقدر میتوان از آن منفعت بیرون کشید؟! استحصال ثمره کرد؟! چلانید؟! این فرمول را یاد بگیریم خیلی دیگر از شرایطی که داریم گله نمیکنیم! میفهمیم در هر شرایطی میشود چیزی یاد گرفت و کاری کرد و رشدی نمود! میفهمیم: ✅هر تهدید میتواند یک فرصت باشد 🔸خودمان را شرطی نمیکنیم تا مجرای پیشرفت و یادگیری و رشد را در امور خاصی فقط ببینیم. هر چیزی را اگر با نگاهی هیز با فرمول چلاندن منافع بنگریم حرفهایی برای یاد دادن و منافعی برای استفاده میتواند داشته باشد. حتی اگر یک بشکه باشد😄 🔹حتّی اموری که در ظاهر بی مصرف هستند خیلی هم میشود از آنها مصرف کرد! مشکل از ماست که نمیتوانیم راه مصرف آنها و تبدیل امور به ارزش افزوده را کشف کنیم. گاهی از خودمان باید گله کنیم نه شرایط! فقط باید شکارچی خوبی شد! 🔸وقتی به امور مختلف مواجه میشویم مدام از خودمان بپرسیم این به چه درد یا دردهایی میخورد یا میتواند بخورد؟! رفقا باید خودمان را عادت دهیم که به پیرامونمان مقداری هیزتر توجّه کنیم! 📖«وَ كَأَيِّنْ مِنْ آيَةٍ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُون‏» 🔹یکی از عزیزان از یکی از فضلا نقل میکرد که میگفت یک پسری دارم که هیچ عرضه ای ندارد! اصلا به درد هیچ کاری نمیخورد! ولی همین یک نان سنگکهایی میگیرد که نگو! اصلا تخصص دارد در رفیق شدن با شاطرها و گرفتن نان مرغوب!😂 خلاصه از بشکه ها هم نباید نا امید شد😄
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۲) «وَ اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتابِ رَبِّكَ لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ لَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً» 🔸قرآن تلاوت میکردم؛ اینبار این آیه ی شریفه من را گرفت؛ بارها و بارها از کنار خیلی آیات گذشته ایم. ولی گاهی طوری میشود که گویا یک آیه انسان را دعوت به توجّه میکند. انسان را مهمان خودش میکند. آدم را تحویل میگیرد. 🔹خیلی در قالب الفاظ قابل بیان نیست؛ گویا میخواهد معنایی جدید را القاء کند. بیش از ذهن با قلب انسان ارتباط میگیرد! قلب را بیدار کند. آدم احساس میکند یک دفعه قلبش پاهایش را جمع کرده و در برابر چیزی میخواهد زانو ادب بزند. گویا قرار است به او معرفتی عمیقتر هدیه کنند. 🔸بگذارید مقداری به عالم الفاظ بیارمش! دنبال چه میگردی؟! حیران و سرگردان از این کتاب به آن کتاب! از این شخص به آن شخص! از این فکر به آن فکر! از این توجّه به آن توجّه! بیا! بیا! معطّلت نکنند! با حرفهایی که سر و تهش معلوم نیست مشغولت نکنند! 🔹کتاب چه کسی را میخوانی؟! بیا کتاب پروردگارت را بخوان! همانکه: (خَلقَ الأرضَ و السَّماواتِ العُلی) کتاب آن نور ازل و ابد را! همان حقیقت نابی که مصون از هر آلودگی است. همانکه با وحی بر سینه ی آن پاک پاکان و آن برگزیده ی برگزیدگان به تو رسیده است 🔸همانکه کلمه کلمه اش حقّ است و هیچگاه عوض نمیشود! کلمات و جمله ها و بندهای کدام کتاب اینچنین است؟! همانکه جز او حقیقتی نیست که به سمت او رو کنی! پناه ببری! اوّل و آخر و ظاهر و باطن کارت با اوست! از خودش بخواه دستت را بگیرد! من را تلاوت کن! با من خوش باش! با من خلوت کن!
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۳) «نقدی بر تحریم جشنواره فجر» «زمینه شناسی آسیبهای شخصیتی جامعه سینمایی و چهره ها» «اللهم اجعل غنای فی نفسی» ⚪رهبر معظّم انقلاب چندی قبل در سخنانشان فرمودند چندان موضع گیریهای این چهره ها و بازیگرها را جدّی نگیرید! اهمیت نداده و حساسیت به خرج ندهید! حالا تطبیق این موضع گیری ها با عناوین مجرمانه کار قوه قضائیه است ولی ماها خیلی از اینها نگران نباشیم. خطر بزرگ آنها نیستند. 💡به ذهنم خطور کرد به مناسبت تحریم جشنواره فجر از سوی برخی از آنها نکاتی عرض کنم. 🔹یکی از بحثهای جالب بررسی رابطه ی مشاغل و استعداد و زمینه های اخلاقی مخفی و مندمج در آنهاست. بیشتر فعلا آسیبها مدّ نظرم هست. مثلا شغل نیسان داری و کامیون داری یا شغل قصابی یا سیاستمداری یا روحانی بودن و... . به نظر شما بازیگری و چهره بودن استعداد چه آسیبهای اخلاقی و رفتاری را دارد؟! 👈آری شغل بازیگری و قرار گرفتن در طبقه سلبریتی و چهره ها نیز مانند دیگر شغلها استعداد زیادی با ظهور یک سری روحیّات و آسیبهای شخصیتی نسبتا شایع دارد. ✅شغل اینها قرار گرفتن در نگاه دیگران است. از این جهت بسیار دهن بین میشوند و اگر از خود مراقبت نکنند دروازه های نوعی اختلال شخصیتی پیش روی آنها گشوده میشود. ✅همانهایی که به تعبیر علم اخلاق قدیم که امروزه روان شناسان جای آنها را دارند میگیرند به واسطه ی أنانیّت، حبّ دنیا و حبّ جاه ابتلای شدیدی به در چشم دیگران بودن پیدا کرده اند. اینها عاشق مدح دیگران و متنفّر از مذمّت آنها هستند. همه ی زندگی شان در نگاه دیگران است. شخصیتشان را در نگاه دیگران تعریف کرده اند!
👈اگر مراقبت نکنند طوری میشوند که هیچ استقلال و شخصیتی از خودشان نخواهند داشت! همه ی ما به شکل تشکیکی رگه های این آسیب را داریم ولی نوعا به درجه ی نوعی بیماری بسیار جدّی در نمی آید. 👈ولی در طبقه ی بازیگر و چهره ها وضعیت فرق میکند! انسان میتواند حدس بزند که بیچاره ها دچار چه چیزی شده اند! یک افراط باور نکردنی برای جلب توجّه دیگران! اصلا شغلشان همین است. معمولا چیزی جز این نیستند. ⛔️یک وقت اشتباه متوجّه نشوید! فریب شعار احترام به نظر مردم و عشق به مردم سرزمین و ادب در برابر هم میهنان و انسانیت را نخورید! مسأله این چیزها نیست! چرا؟! چون دچار تناقض میشوید! میبینید اصلا درد و رنج و خواسته های بیشتر مردم را نمیبینند و نمیشنوند و برایشان هیچ اهمیتی ندارد! ✋جامعه ی هدفشان فرق دارد! پس این شعارها ریشه در چه دارد؟! نوعا ریشه در همان بیماریشان که وابستگی به نگاه دیگران و گدایی توجّه و محبّت آنهاست. این هم خودش مبتنی بر نوعی خودخواهی افراطی است. 👈به خاطر این نیست که دیگران افراد بزرگ و محترمی اند و این شخص خیلی متواضع و انسان دوست است! اینها و تواضع؟! زهی خیال باطل! «رأس التواضع أن تکره أن تذکر بالبرّ و التقوی»! 👈نه! به خاطر آن است که مخاطبانشان را ولو خودشان هم خودآگاه نباشند به نوعی به بند کشیده و نگران خودشان نگاه دارند. به نوعی در حال استعمار محترمانه ی مخاطبینشان برای توجّه به خودشان هستند. میخواهند مانند بت پرستیده شوند. 👈میخواهند در کانون توجّه باشند و مرگشان در آن است که احساس کنند با خودشان تنها شده اند! به تعبیر مرحوم نراقی در جامع السعادات: «حبّ المدح و کراهة الذمّ من نتائج حبّ الجاه»! اینها اتّفاقا خیلی جاه طلبند! ✋همچنین اینها را نباید لزوما با انسانهای مبتلا به تکبّر و یا غرور و خود شیفتگی اشتباه گرفت! سنخش فرق دارد. 🔹چون اینها شخصیت و هویّتشان در همین توجّه است به خاطر همین به شدّت از تنهایی و انزوا میترسند. از اینکه مذمّت بشوند میترسند! همین تبدیل به نقطه ضعف آنه مخصوصا در فضای مجازی توسط لشگرهای رباتیک شده! به خاطر همین معمولا شخصیتی ویترینی دارند و درونشان خیلی تهی تر از بیرونشان میشود. چون به دنبال زیبایی بیرون بوده اند تا درون! 👈از آنجا که وجودشان را در تأیید دیگران تعریف کرده اند لذا از غنای درونی فاصله گرفته اند! به خاطر همین هم به شدّت اعتماد به نفس پایینی دارند. به خاطر همین است که تمایل افراطی به نظر خواهی از دیگران دارند. میخواهند ببینند وضعیتشان در نگاه دیگران چطور است! مدام میخواهند آن را رصد کنند! ⚪️بسیار دهن بین اند! دورترین انسانها از عزّت نفس اند! وقتی اینچنین هستند نمیتوانند عادتا انسانهای متشرّعی باشند. زیرا به جای خالق به دنبال مخلوق افتاده اند. به تعبیر مرحوم نراقی در جامع السعادات: 📖«کلّ محبّ للمدح و الثناء خائف من الذمّ یجعل أفعاله و حرکاته علی ما یوافق رضا الناس رجاء للمدح و خوفا من الذمّ فیختار رضا المخلوق علی رضا الخالق فیرتکب المحظورات و یترک الواجبات و یتهاون فی الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر و یتعدی عن الانصاف و الحقّ» ✋البته جایگاه اجتماعی آنها طوری نیست که بتوانند در آن واقعیّت پوچی شخصیتی خودشان و عدم تناسبش با جایگاه اجتماعی شان را به راحتی ببیند. اگر این امر را در لایه ی خودآگاه ذهن خود قرار دهند که دچار المی جانکاه میشوند! 👈به خاطر همین مجبور میشوند به شکل مرموز و منافقانه ای خودشان را از خودشان مخفی کنند! دست به یک واپس رانی و بیرون نگه داشتن خاطرات، افکار یا احساساتشان از حوزه خودآگاه به ناخودآگاهشان بزنند. 👈همین باعث میشود معمولا از فهم احساسات واقعی خودشان عاجز شوند. از خود واقعی شان بی خبر باشند! ساز و کار روانی اینها برای جمع و جور کردن شخصیتشان مبتنی بر نوعی ایجاد گسست ادراکی و احساساتی با عوامل نامطلوب است. 👈یعنی یا واقعیّت را از خودشان دور میکنند و یا آن را به شکلی تغییر یافته میخواهند تجربه کنند. در آگاهی خودشان از خود و محیط‌ اختلال ایجاد میکنند تا بتوانند به شرایط مطلوب دست پیدا کنند. 🔹همچنین اینها چون خودی ندارند و استقلال شخصیتی برای خودشان درست نکرده اند به شدّت در معرض تأثیر پذیری قرار میگیرند. خیلی تلقین پذیر میشوند. زود باور میشوند! یعنی مجبور میشوند اینگونه باشند. از همینجاست که به راحتی فریب میخورند و به سرعت تحت تأثیر فضا و اشخاص قرار میگیرند. ساده لوح اند! 👈به خاطر همین سطح تلقین پذیری بالایی که دارند سطح تحریک پذیری و برانگیختگی بالایی هم دارند.
⛔از همینجاست که همواره طعمه ی خوبی برای سیاسیون هستند. افرادی که از اینها استفاده ابزاری میکنند. مدیریتشان میکنند. چون میدانند شخصیتی ندارند که مانع از نفوذ بر رویشان باشد. بی شخصیتهایی با شخصیت اند که هر چند شخصیتی ندارند ولی اثر اجتماعی میتوانند داشته باشند! طعمه از این بهتر چیست؟! 👈نیازهای بسیار شدید آن‌ها به وابستگی باعث می‌شود که زود به هر کس اعتماد کنند و خیلی راحت بشود فریبشان داد. قابلیت بالایی برای گول خوردن دارند. 👈اینها چون غنای شخصیتی درونی ندارند تا با آن بتوانند امیال و واردات نفسانی خود را مدیریت کنند معمولا بسیار هیجان زده بوده و احساسات ناپایداری دارند. نه غمشان غم است و نه شادیشان شادی و نه ترس و امید و... اینها ریشه دار! 👈متناوب و متغیّر و سطحی است. طوری که احساسشان در مورد یک موضوع ممکن است مدام از حالتی به حالتی دیگر عوض شود. عمقی هم ندارد. 🚬🚭اگر از خودشان مراقبت نکنند فاصله ی چندانی با افسردگی، روی آوردن به اعتیاد و الکل و مانند آن ندارند. ✋البته گاهی همین تلوّن احساسات که در آن نیز هنرمند میباشند خودش وسیله ای برای جلب نظر دیگران میشود. ⛔به هر شناعتی تن میدهند تا توجّه و محبّت دیگران را جلب کنند! یکی از آنها گفته بود که اگر مخاطب بخواهد برهنه هم میشود! چقدر بی شخصیت! گاهی این را در آرایش تند و غلیظ و مبالغه در مدگرایی و پوششهای عجیب و غریب یا با رفتارهای نمایشی و درام وار نشان میدهند! هر چند خیلی زیبا و ظریف و تحسین برانگیز و تأثیر گذار باشد! ولی نمایشی بیش نیست. هنرشان اغواگری و ریاکاری است. ✅وقتی اینها چنین اند نباید چندان آنها را جدّی گرفت! اینها هر چند میتوانند ابزاری برای تشویش ذهن جامعه شوند ولی خودشان چون غنای شخصیتی و استقلال رفتاری ندارند در نهایت انسانهای بزرگ و جریان آفرینی نمیتوانند باشند. ✅همه اش نمایش اند! در زمان واقعه با یک پِخ پِخ از صحنه بیرون میشوند. اینها مثل یک کودک وابسته به دیگران اند! مگر میتوانند رهبر آنها باشند؟! اینها به تنهایی خودشان را هم معمولا نمیتوانند جمع کنند! توان تصمیم گیری و جهاد و رشادت در راه هدف داشته باشند؟! ✅اینها همان بهترند که بروند ژست بگیرند و نقششان را بازی کنند! اینها را چه به وادی افکار و اراده های بزرگ! چه در وادی پاکی و چه در وادی آلودگی! ✋البته اینهایی که گفتیم در حدّ زمینه ها بود. منافاتی با آن ندارد که برخی یا بسیاری از اینها بتوانند هر چند با تلاشی دشوار خودشان را از این آسیبها مراقبت کرده و شخصیت سالمی از این نظر داشته باشند. 👈گاهی حتّی انسانهای مذهبی و با شخصیت هم در میان آنها کما بیش پیدا میشود. افرادی که یک استقلال شخصیتی داشته و حاضر نیستند آن را فدای نگاه این و آن کنند!
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۴) «ضرورت توجّه به بلاغت در عالم رسانه» «علم بلاغت یکی از ابزارهای مهم جهاد تبیین» 🔹در اخبار اعلام شد که با فرمان عفو عمومی رهبر معظّم انقلاب به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی «دهها هزار» نفر آزاد شدند! اصل معنا روشن است. ولی از این کلام مخاطب چه برداشتی دارد؟! چه نیازی به تأکید بر واژه ی «دهها هزار» وجود داشت؟! 🔸خیلی بد سلیقگی و عدم تخصّص در علم بلاغت است. شغل اصحاب رسانه اساسا پیوند عمیقی با فنّ بلاغت خورده! اینکه یک مضمون را چطور میتوان در قالبهای مختلف طوری بیان نمود که ورای انتقال اصل معنا در مراتبی از وضوح و خفا القائات معنایی دیگری هم داشته باشد. 🔹مخاطب با شنیدن این تعبیر بیش از آنکه به عظمت عفو رهبری منتقل شود به کثرت عدد زندانی ها و بحرانی بودن این وضعیت منتقل میشود! گویا فلّه ای زندانی شده بودند! چه ضرورتی بود از این زاویه روایت شود؟! مثلا میشد گفت: 🔻«رهبر معظّم انقلاب با تکیه بر رأفت اسلامی به رئیس قوّه قضائیه فرمان داد علی رغم اثبات جرم بسیاری از محکومین اغتشاشات اخیر از مجازات آنها صرف نظر شود! معظّم له همینطور با این فرمان کریمانه همچنین به سران این قوّه دستور دادند از ثبت جرایم کیفری در پرونده ی این محکومین نیز صرف نظر شود. در پی این فرمان مهم و بی سابقه موجی از شادمانی و ابراز ندامت در میان بسیاری از محکومین حوادث اخیر به وقوع پیوست و...»🔺 🔸یکی از شعبه های علم بلاغت که از دیرباز مورد تحقیق علما قرار گرفته علم بیان است. خطیب قزوینی در تلخیص قسمت بلاغت از کتاب مفتاح العلوم سکاکی در تعریف علم بیان میگوید: «علم یعرف به ایراد المعنی الواحد بطرق مختلفة فی وضوح الدلالة علیه» 🔹واقعا خودش مطلبی است. مخصوصا در عصر رسانه که فنّ بیان غوغا کرده است. مثلا برای یک معنای واحد نشستن میتوان گفت: بفرمایید، جلوس کنید، بشینید و بتمرگید! اینها فرق ندارد؟! حالا بحث در زمینه علم بیان و اهمیت و ضرورت آن در فضای رسانه و جنگ رسانه ای فراوان است. این اخبار بی بی سی و شیاطین رسانه ای را که گاهی میبینم واقعا سلاح های قدرتمند بلاغی دارند! باید با ابزار بلاغت به نبرد آنها رفت. 🔸مثالهایی برای آنهایی که چندان با این وادی آشنایی ندارند ذکر میکنم تا اصلش تا اندازه ای به چشم بیاید: ✅در فضای مجازی تصویری دیدم که شخصی روی دیوار به جای آنکه بنوسید: «پارک ممنوع» یا با تهدید بیشتری بنویسد: «پارک مساوی پنچر شدن» نوشته بود: «اگه دو تا زاپاس داری پارک کن!»؛ اصلا تعبیرهای قبل این یک سوء تفاهمی بیش نبود!😂 👈این یعنی استفاده از ظرفیّت علم بلاغت برای انتقال پیام! تهدیدش خیلی بیشتر و اثر گذارتر است. یعنی آنقدر تحقّق تهدید را بدیهی فرض کرده و آن را مفروغ عنه دانسته که صرفا برای اینکه مزاحمتی برای صاحب ماشین پیش نیاید به او پیشنهاد شده با خودش زاپاس بیاورد! به قول امروزی ها آدم میگرخد! 👈چیزی شبیه این آیه ی شریفه است که معمولا مدّاح ها آخر روضه میخوانند که: «سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَ‏ مُنْقَلَبٍ‏ يَنْقَلِبُون‏»؛ بدون اینکه جمله را به خاطر حالت انکاری مخاطب با تاکید و قسم مقرون کند آنقدر تحقّق و قرب وقوع تهدید را مفروغ عنه لحاظ کرده که مخاطب را نازل منزله ی غیر منکر نموده و بدون تأکید جمله بیان شده است. همین امر با لطائف دیگری باعث به وجود آمدن هاله ای از ترس و وحشت پیرامون این جمله شده است. این همان بلاغت است. ✅به یک فروشگاهی رفته بودم! خیلی بزرگ بود؛ شنیدم با چند نفر دارند میگویند و میخندند! یکی به دیگری به شوخی گفت «خدا زنتو زیادتر کنه»! آنها هم خندیدند. بنده هم وارد گفتوگویشان شدم و گفتم: همین را اگر اینطوری میگفتی جالبتر بود؛ بگو: «خدا برادر زناتو زیادتر کنه!»😁 این بلیغتر است! قبول کردند.
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۵) «کی استارت ما میخورد؟!» 🔹ما برای رسیدن به مقصد نیازمند سه چیز هستیم! یکی وسیله ی نقلیه! دوّم استارت زدن! سوّم راه و رانندگی در آن! این بدنی که ما در این دنیا داریم وسیله ی نقلیه ماست. مقصد ما هم توحید است. راه ما برای رسیدن به این مقصد بزرگ ولایت است. 🔸ما هنوز زنده ایم و وسیله ی حرکت داریم! هم راهمان روشن است و هم مقصدمان معلوم! ولی پس چرا حرکتی نمیکنیم؟! چون استارت نمیخوریم! بیدار نمیشویم؛ مانند این ماشینهای پارک شده در پارکینگها هستیم. 🔹بهترین استعداد و توانایی را هم داشته باشیم و بهترین مدل ماشین را هم داشته باشیم تا استارت نخورد فائده ای ندارد. بسیاری از آیات قرآن کریم برای استارت خوردن انسان است تا به «عزم ارادة یختارک بها» برسد! 🔸البته بسیاری از اهل ملل و نحل هم هستند که اهل همّت و استارت زدن و ریاضات هستند ولی راه و مقصد صحیح و روشنی ندارند. 🔻همینکه استارت خوردیم و چرتمان پاره شد اصلا گویا همه چیز عوض میشود! یک زلزله ی ادراکی و عاطفی در ما رخ میدهد. میگویند چشیدنی است گفتنی نیست!🔺 🔹خود به خود متوجّه حقیقتی به نام راه میشویم! صراط صحیح رساننده به مقصد! خودمان هم میفهمیم از درونمان میگذرد. ✅رفقا ولایت یک راه است. یک توقّفگاه نیست. صرف ارتباط داشتن با اولیاء خدا کفایت نمیکند. کار کردن سلوکی، مراقبه و مجاهده و به راه افتادن در مسیر ولایت لازم است. ✅محضر امام معصوم هم برسیم پشتمان میزند یالا حرکت کن به سمت آن قلّه! مقصد آن است! ولی امامی است که همه ی مسیر با ما و جلوتر از ماست. راه بلد و رفیق راه و خود راه است.
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۶) «آمریکای ما و آمریکای آنها»! «وَ إِذْ يُريكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ في‏ أَعْيُنِكُمْ قَليلاً» 🌍زیاد مسافرت این طرف و آن طرف نرفتم. در کشورهای خارجی هم جز عراق و عربستان برای انجام مناسک دینی نرفته ام. ولی سعی کرده ام سوار بر مرکب خیال و عقلم زیاد مسافرت کنم. خود را در جاهای مختلف این کره ی خاکی تصوّر کنم و ببینم حکایت و روایت انسان از زندگی چگونه میشود. 🌍از ژاپن بگیرید تا قطب شمال و جنوب و آفریقا و اروپا و آمریکا و آمازون و... . یک نقشه ی بزرگ ایران و یک نقشه ی بزرگ جهان هم در اتاقم نصب کرده ام و گاهی همینطور به آنها نگاه میکنم. اخیرا به لطف فضای مجازی گاهی با گوگل ارث و همینطور دیدن تصاویر شهرهای مختلف جهان هر جایی فکرش را بکنید سرک میکشم. 🎡ببینم این طرف و آن طرف این کره ی خاکی چه خبر است! این چند میلیارد انسانی که فعلا نوبت زندگی به آنها رسیده در چه حالی هستند! برای همین که اتّصال حال را به گذشته درک کنم تاریخ هم زیاد خوانده ام! 👈از همینجاست که هر چند جایی نرفته ام ولی شاید گزافه گویی نباشد ادّعا کنم جهانگردی خیالی و ذهنی زیاد کرده ام. زیاد در زمینه ی تجربه ی زندگی انسان در محیطها و فرهنگها و تمدّنهای مختلف اندیشیده ام! 👈در مورد تعیّنهای خاصی که انسان در آن فضاها پیدا میکند تأمّل کرده ام. به گونه ای هم زاد پنداری یا همان: «حکم الامثال فیما یجوز و فیما لا یجوز واحد».
📖أيْ بُنَيَّ إِنِّي وَ إِنْ لَمْ أَكُنْ عُمِّرْتُ عُمُرَ مَنْ كَانَ قَبْلِي فَقَدْ نَظَرْتُ‏ فِي أَعْمَالِهِمْ وَ فَكَّرْتُ فِي أَخْبَارِهِمْ وَ سِرْتُ فِي آثَارِهِمْ حَتَّى عُدْتُ كَأَحَدِهِمْ بَلْ كَأَنِّي بِمَا انْتَهَى إِلَيَّ مِنْ أُمُورِهِمْ قَدْ عُمِّرْتُ مَعَ أَوَّلِهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ فَعَرَفْتُ صَفْوَ ذَلِكَ مِنْ كَدَرِهِ وَ نَفْعَهُ مِنْ ضَرَرِه‏ 👈گاهی آدم اگر دقیق و عمیق وارد شود حتّی بهتر از آنهایی که در جای خاصی زندگی میکند میتواند در ابعادی آنجا را درک کند و بفهمد! انسان موجود عجیبی است! 💡به ذهنم خطور کرد همینطور در آمریکا سرک بکشم! بیش از ۲۰۰ شهر آمریکا را مرور کردم. از شهرهای بزرگ تا کوچکتر! تصاویرش را میدیدم. از محیط جغرافیایی و جمعیت شناسی و... . هر چیزی که به دستم برسد! 🗽شهرهایی مانند: نیویورک، لس آنجلس، شیکاگو، فیلادلفیا، سن آنتونیو، سانفرانسیسکو، میامی، سیاتل، دیترویت، میلواکی، آتلانتا، نیواورلئان، لاس وگاس، هیوستون، فینیکس، سن دیگو، دالاس، ایندیانا پلیس و... 💡در این آمریکا گردی مطلبی به ذهنم خطور کرد که برایم خیلی جالب بود! به یاد این آیه ی شریفه در مورد جنگ بدر افتادم که: 📖«إِذْ يُريكَهُمُ اللَّهُ في‏ مَنامِكَ قَليلاً وَ لَوْ أَراكَهُمْ كَثيراً لَفَشِلْتُمْ وَ لَتَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ لكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ* وَ إِذْ يُريكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ في‏ أَعْيُنِكُمْ قَليلاً وَ يُقَلِّلُكُمْ في‏ أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولاً وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ» ✅به راستی ما ایرانیان با نفس گرم آن پیر عارفمان پنجه در پنجه ی چه کسی انداخته ایم؟! اصلا خبر داریم در دنیای امروزی ما آمریکا چه عظمتی دارد؟! ✅طرف نسبت با جایی نیست! ولی از روی حکمت و فضل الهی اصلا اینقدر در چشمهای مردم ایران و این مجاهدان راه حقّ خوار جلوه کرده! کوچک مینماید! خیلی پدیده ی جالبی است! 🔹اگر آمریکا با همان عظمت دنیایی اش که الآن دارد در چشم ما جلوه میکرد ممکن بود به این سادگی جرأت این انقلاب عظیم اسلامی و اینگونه احساس امکان مبارزه با آن به ما دست نمی داد! این خیلی نکته ها برای اهل حق دارد! 👈دیده اید اینهایی که در غرب درس خوانده اند یا به خارج میروند اصلا عظمت آمریکا آنها را طوری میگیرد که دیگر به سادگی با اهداف و آرمانهای انقلاب نمیتوانند همراهی کنند! 👈گویا هیبتی عظیم از آن بر دلهایشان مینشیند! همان چیزی که بر دل و دیده ی ما اصلا ننشسته و خوار در چشممان جلوه کرده! ✋وقتی از آمریکا صحبت میکنیم اصلا میدانیم از چه چیزی سخن میگوییم؟! اصلا میدانیم مبارزه با آمریکا یعنی چه؟! 🗽رفقا در نگاه ابناء الدنیایی و مادّی بین اگر بخواهم برایتان بگویم اصلا کلّ دنیا یک طرف و آمریکا طرف دیگر! آمریکا به تنهایی وسعتی به اندازه ی قاره اروپا دارد! استانهایی که هر کدام مانند کشورهایی مترقّی اند! 🗽شرایط جغرافیایی بسیار مهمّی دارد. ثروتهای طبیعی بسیاری دارد. مدّتهاست توانسته مخصوصا بعد از جنگ جهانی دوّم و عوامل سرعت بخشی که برای این تفوّق ایجاد شد نخبگان عالم را در خود جمع کرده و به کرسی پادشاهی کره ی زمین تکیه بزند! 🗽نیویورک به نوعی پایتخت کره ی زمین است! با حومه اش بیش از ۲۰ میلیون جمعیت دارد! بزرگترین بورس دنیا! بزرگترین محافل سیاسی دنیا! بزرگترین ...! نمیدانم چطور آن عظمت دنیایی این کشور را در زمانمان به چشم بیاورم! طوری که هیبتش ما را بگیرد! 🗽اصلا خود آمریکا به تنهایی برای خودش یک دنیایی است! برای خود کشورهایی که ما آنها را کشورهای پیشرفته میدانیم مانند اروپا و ژاپن و چین و کره و استرالیا و مانند آنها آمریکا یک عظمت والایی دارد! در چشم آنها خیلی جلوه دارد! گویا رئیس عالم است! 🗼اهالی این کشورها با همه ی پیشرفت ظاهری که در چشم ما دارند وقتی میخواهند وارد آمریکا شوند گویا میخواهد عظمت دیگری را تجربه کنند! احساس عظمت میکنند! 🗽گویا مثلا از ماشین دنا پلاس میخواهید سوار ماشین پورشه شوید! برای ما که پراید سواریم همه ی اینها جهان اوّل هستند! ولی برای آنها که اینها را تجربه کرده اند میدانند فرقها هست! 🗽گویا میخواهند از محیط جاوا وارد محیط اندروید شوند! یا از اندروید وارد ویندوز شوند! یا از شرح لمعه وارد مکاسب شوند! اصلا یک دنیای بزرگتر است! انگار از سینمای ایران یا نمیدانم کره یا بالیوود بخواهی وارد هالیوود شوی!
🔹گاهی که برخی از اقوام یا افرادی را میبینم که برای زندگی به استرالیا، کانادا، اروپا، یا حتّی ترکیه و امارات و اینها فکر میکنند و میروند میگویم حالا من که نمیگویم برو! ولی اگر هم فکر میکنی باید بروی لااقل تا تَهَش برو! جهان شناس باش! آمریکا بت اعظم زندگی دنیایی امروزی است! 👈خود آنها اگر مثل ماها غرب زده شوند سودای زندگی در آمریکا به سرشان میزند! اگر ما غرب زده داریم آنجا روشنفکرانشان آمریکا زده میشوند! از هر چیزی تَهَش را آنجا پیدا میکنی! ⚪️دیده اید ما در ایران روستاها و شهرها و مراکز استان و پایتخت داریم! آنهایی که تجربه ی زندگی در شهر را دارند دیگر چندان مایل زندگی روستایی نیستند و به همین قیاس اگر مرکز استان باشند یا تجربه ی زندگی در تهران را داشته باشند! 👈حالا از همینجا راحت حدس بزنید تجربه های بالاتری هم در کار است و مثلا اگر کسی تجربه ی زندگی آمریکایی داشته باشد در فضای دنیایی برایش دنیایی دیگر است! باید چشید تا فهمید از چه چیزی حرف میزنیم! 👈مشهد یا تبریز شهر بزرگی است ولی از جهتی تجربه ی زندگی در مشهد و تبریز کجا و تجربه ی زندگی در تهران! توکیو و پکن و ملبورن و لندن و برلین و پاریس کجا و تجربه ی زندگی در نیویورک و لس آنجلس و شیکاگو و هیوستن و لاس وگاس و... ! ✋البته گفتم! برای ما وقتی از این تجربه ها زیاد فاصله داشته باشیم دیگر همه یکی میشوند! انگار فرقی ندارند! خیلی تفاوتی بین دنا پلاس و پورشه احساس نمیکنیم! کسی که برنج هندی و پاکستانی میخورد که دیگر فرق برنج هاشمی و طارم و اقسام اینها را نمیفهمد! همه اش برنج مرغوب است! ولی برای آنهایی که در دل این تجربه ها هستند فرقها در کار است! ⛔️دقّت کنید چه میگویم! بسیاری از آنها مانند ماها ممکن است ندانند عالم چه خبر است! مثل ما که مثلا آنچنان در زندگی در شهر قم خو گرفته ایم که چندان اصلا از تجربه ی زندگی در تهران خبری نداریم تا بتوانیم مقایسه ای دقیق داشته باشیم! 👈حالا بنده چون سالها در تهران زندگی کرده ام میدانم عمق تفاوت کجاست! برای کسی که در هامبورگ یا استانبول یا مادرید و مانند آن هم زندگی میکند وضعیت همینطور است! 👈ممکن است بسیاری ندانند عالم چه خبر است! لذا سودایی هم در سرشان ایجاد نشود! فعلا از عمق تجربه ها دارم حرف میزنم! حرفم هم در این نیست که خوب است یا بد! حقّ است یا باطل! کدام بهتر است! دیگر متوجّه لبّ مقصود باشید! 🔹گاهی که روستای پدریمان میروم برایم زندگی آنها جالب است! انگار از دنیا خبری ندارند! وقتی وارد شهرستان خمین میشوند گویا وارد دنیای بزرگتری شده اند! اراک در چشمشان خیلی بزرگتر است! تهران که دیگر نگو! گویا انتهای دنیاست! 👈حالا به همین قیاس عرض میکنم برای اینها اگر بخواهند تا تَهِ این خط جلو بروند در دنیای امروزی به شهرهای آمریکایی ختم میشود! حالا اگر ندانند که راحتند! ولی کسی که تجربه ی زندگی در تهران را داشته باشد دیگر به سادگی نمیتواند در روستای ما زندگی کند! یا حتّی در خمین و اراک! اگر نداند راحت است! 👈اگر چنین است بدون مبالغه برایتان میگویم. بنده که الآن در قم هستم از حیث زندگی دنیایی خودم میدانم که گویا در یکی از روستاهای دنیای کنونی زندگی میکنم! این تجربه کجا و تجربه ی زندگی در پایتخت دنیای کنونی که همان نیویورک باشد کجا! 👈زمانی پایتخت عالم بغداد بود! زمانی لندن! زمانی و... تا امروزه رسیده به برخی شهرهای آمریکا! ما در حومه ی حومه ی دنیای کنونی زندگی میکنیم! ابر قدرت دنیا و آن عظمتهای دنیایی کنونی و آنهایی که مقدّرات بشر را با انتخابهای خودشان در دنیا میخواهند رقم بزنند در جای دیگری نشسته اند! 👈اصلا معلوم نیست نوعا ما چقدر از آن خبری داشته باشیم! اینکه گفتم حومه ی حومه یعنی چه؟! یعنی اگر وارد اروپا یا کانادا و مانند آن شویم گویا وارد حومه ی دنیا شده ایم و اگر وارد آمریکا شویم گویا تازه وارد اصل دنیا شده ایم! البته اینها تشبیه است تا مطلب را به چشم بیاورم؛ در هر حال تجربه ی دنیا گردی و دقّتهای بنده این بوده است! ⚪️حالا بنده میدانم نتوانستم آن درک و احساس درونی را خوب بیان کنم. به چشم بیاورم. ولی امیدوارم مقداری نسبت ما با آمریکا روشن شده باشد! اگر شده باشد دیگر بهتر میتوان درک کرد که آمریکای زمان ما چطور است که به قول امام راحلمان شیطان بزرگ است! طاغوت بزرگ! فرعون بزرگ! کشور ما در واقع به مبارزه با سیاستهای چه ابر قدرت و قطبی رفته است! 👈چرا این غرب زدگان ما که فقط مظاهر عظمت دنیایی را میبینند، ما را مسخره میکنند! تلاش ما را تلاشی مذبوحانه قلمداد میکنند! ولی از آن طرف ما اینقدر شجاع و با دلی قرص و قلبی مطمئن وارد مبارزه با آن میشویم؟! حقّا که چیز عجیبی است!
📖«إذْ يُريكَهُمُ اللَّهُ في‏ مَنامِكَ قَليلاً وَ لَوْ أَراكَهُمْ كَثيراً لَفَشِلْتُمْ وَ لَتَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ لكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» 👈خود آمریکایی ها هم در تعجّب فرو رفته ام که دیگر ما که هستیم؟! چطور اینقدر بی باکانه به نبرد آنها آمده ایم! به آنها توهین میکنیم و حریمی برایشان نگاه نمیداریم! 🔹حکایت این انقلاب نورانی را در مخالفت با سیاستهای شیطان بزرگ وقتی به ذهن می آورم به یاد جریان حضرت موسی علی نبیّنا و آله و علیه السلام و فرعون می افتم! آنجا که حضرت موسی به خداوند گفت آخر چطور من یکّه و تنها به مبارزه عظمتی مانند فرعون قرار است بروم! تازه عظمت دستور الهی به موسی علیه السلام را متوجّه میشویم که: «اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏» 👈بروید دم این طغیانگر را بگیرید و از صحنه بیرونش بیاندازید! به یاد انقلاب اسلامی می افتم گویا خطاب به امام راحلمان میشنوم که از آسمان ندا آمد: اذهب الی آمریکا إنّه طغی! 😊 👈رفقا این انقلاب ما آغازگر چه مبارزه ی بزرگی است! با مستضعفان و پابرهنگان عالم میخواهد به نبرد چه قدرت اهریمنی برود! همه اش با نیروی ایمان و توکّل و یقین و همّتی والا! 📖«قالَ مُوسى‏ رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زينَةً وَ أَمْوالاً فِي الْحَياةِ الدُّنْيا رَبَّنا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى‏ أَمْوالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَلا يُؤْمِنُوا حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَليمَ» 👈و هنوز هم برایم جالب است که چه حکیمانه عظمت این قدرت بزرگ در پیش دیدگان امّت حزب الله کوچک جلوه داده شده است لیقضی الله أمرا کان مفعولا! ⚪️رفقا حالا اینهایی که در مورد عظمت آمریکا گفتم نه اینکه واقعا عظمتی باشد! مرادم همین بزرگی های اهل دنیا و ابناء الدنیا بود! اینکه فتنه ی آنها بر بشر خیلی عظیم است! و الّا برای بنده تجربه ی زندگی در شهری مانند قم بسی والاتر از آن است که لحظه ای بخواهم آن را با امور دیگر مقایسه کنم: 📖«أَ وَ لَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا فَلَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةُ فَلَا تَبِيعُوهَا بِغَيْرِهَا فَإِنَّهُ مَنْ رَضِيَ مِنَ اللَّهِ بِالدُّنْيَا فَقَدْ رَضِيَ بِالْخَسِيسِ» 👈اینها عظمت است؟! والله العظیم بزرگی نیست! خدا شاهد است که از روی خامی و اینکه نرفته و ندیده ام نمیگویم! سعی کرده ام عمقش را درک و وجدان کنم و بگویم! آخر مگر ما دیوانه ایم؟! یادمان رفته آن امامان پاکمان چطور موعظه مان کردند؟ 📖«أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الطَّوَاغِيتُ وَ أَتْبَاعُهُمْ مِنْ أَهْلِ الرَّغْبَةِ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا الْمَائِلُونَ إِلَيْهَا الْمُفْتَتِنُونَ بِهَا الْمُقْبِلُونَ عَلَيْهَا وَ عَلَى حُطَامِهَا الْهَامِدِ وَ هَشِيمِهَا الْبَائِدِ غَداً وَ احْذَرُوا مَا حَذَّرَكُمُ اللَّهُ مِنْهَا وَ ازْهَدُوا فِيمَا زَهَّدَكُمُ اللَّهُ فِيهِ مِنْهَا وَ لَا تَرْكَنُوا إِلَى مَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا رُكُونَ مَنِ اتَّخَذَهَا دَارَ قَرَارٍ وَ مَنْزِلَ اسْتِيطَان‏» 👈انسان را نشناخته ایم؟! نفهمیده ایم که مسافری بیش نیستیم؟! داستان داستان مبارزه ی نفس و فطرت است! داستان هبوط و معاد است! مگر این نفس در همینجا چه گلی به سر ما زده که در آنجا به سر آنها زده باشد! 👈نفس همه اش وادی تاریکی و معیشت ضنک است! وادی تعلّق و بردگی است! فهمیدن این سخت است؟! ما طالب آن علم و قدرت و حیات بی نهایتیم! آفلین را دوست نداریم! مشکل پسندیم! مملکت درونی بسی پهناورتر و پر عجایبتر و شگفت انگیزتر از این چیزهاست. بس سرای پر ز جمع و انبُهی پیش چشم عاقبت بینان تُهی 👈اینها با همه ی عظمتشان چه چیزی به بشریّت معرّفی کرده اند! عصاره ی فضائلشان امثال ترامپ و بایدن است! این وجودهای ظلمانی کجا و سید علی خامنه ای ما! امام راحل ما! شهید سلیمانی عزیز ما! 👈اگر جز همین نشانه نبود برای اهل حقیقت کافی بود! آخر اگر اینها در دنیا چنین عظمتی را نداشتند که هیچ وقت فریبنده نبودند! هیچ وقت انسانها آزمایش و ابتلاء پیدا نمیکردند!
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۷) توجه به دو مفهوم غریب علمی و عملی در جامعه ی ایمانی: «الاجتهاد فی التواصل» «التعاون علی التعاطف» 🔹از مفاهیم جالب توجّه دینی که تا کنون به آن توجّه نکرده بودم مفهوم «الاجتهاد فی التواصل» و «التعاون علی التعاطف» است. اصول کافی را گشودم و آن را در باب التُراحم و التّعاطُف دیدم. خیلی چشم گیر و قابل توجّه است. به نظرم هنوز به شکلی علمی خوب آن را به چشم نیاورده ایم. لذا نتوانسته ایم آن را به شکل عملی نیز وارد مقولات فرهنگی جامعه ی ایمانی کنیم. 🔸مرحوم کلینی از استادش محمّد بن یحیی از أحمد بن محّمد بن عیسی از محمّد بن سنان از علیّ بن الحکم از ابو المَغراء از امام صادق علیه السلام نقل میکند که: 📖«يَحِقُّ عَلَى الْمُسْلِمِينَ الِاجْتِهَادُ فِي التَّوَاصُلِ وَ التَّعَاوُنُ عَلَى التَّعَاطُفِ وَ الْمُوَاسَاةُ لِأَهْلِ الْحَاجَةِ وَ تَعَاطُفُ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ حَتَّى تَكُونُوا كَمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ‏ مُتَرَاحِمِينَ مُغْتَمِّينَ لِمَا غَابَ عَنْكُمْ مِنْ أَمْرِهِمْ عَلَى مَا مَضَى عَلَيْهِ مَعْشَرُ الْأَنْصَارِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ» 🔹بر مسلمانان سزاوار است كه در پيوند با يكديگر بكوشند و بر مهرورزي به هم ياري نمايند و به هم عاطفه ورزند ... کوشش در پیوند و مهرورزی! به قرینه «یحقُّ علی المسلمین» از مصادیق تقوا هم به گونه ای مطرح شده است. 🔸انسان با تقوا آن شخصی است که اهل تلاش و کوشش برای برقراری ارتباط با همه ی مؤمنین باشد. برای این امر تلاش کند! بر سختی اش تحمّل کند! عطوفت بورزد! دغدغه اش این باشد که با دیگر برادران دینی محلّه و شهر و کشور مرتبط شود. شبکه شود! گروه شود! به دیگران هم در مسیر وصل شدن و مهر ورزی کمک کند! 🔹این مصداق تقوا است! اگر کسی در این زمینه ضعیف بود یا بی توجّه بود و تنها به فکر خود و گوشه نشینی و مانند آن بود بدانید به نوعی تقوایش کامل نشده است! عرفانش نمیتواند کامل باشد! هنوز مشمول نشانه ی «رحماء بینهم» نشده است! استفاده تفسیری موجود در این نقل هم قابل توجّه است. تمثیل به انصار هم جالب توجّه است. ✅آری باید برای تواصل اجتهاد و کوشش کرد! برای تحقّق مهروزی و تعاطف بین مؤمنین باید تعاون کرد! این یعنی ضرورت شبکه و گروه سازی و ارتباط برقرار کردن و تحمّل اختلافات و اغماض از کاستی ها! ضرورت ایجاد اجتماعات حبّی ایمانی برای انجام امور! چیزی برتر از اجتماعات مبتنی بر لذت یا منفعت و اجتماعات اداری مبتنی بر معیشت و مانند آن. ✅مانند افراد یک خانواده که نوعی تواصل و تعاطف طبیعی دارند! ولی اجتماع ایمانی نیازمند نوعی اجتهاد و تعاون برای وصول به تواصل و تعاطف است! اگر محقّق شود همان میشود که مسلمین در اندک زمانی در صدر اسلام کسرایان و قیصرها را زیر پای خود قرار دادند و پرچم توحید را بر عالم برافراشتند. مسلمین و مؤمنین همیشه تاریخ چوب همین تفرقه را خورده اند و میخورند تا زمانی از این گناه اجتماعی خود توبه کرده و به آن عظمت پیشین و برتر از آن دست یابند! 🔸سند حدیث هم سند خوبی است. تنها اشکال در محمّد بن سنان است که نزد قدما ضعف داشته ولی میتوان او را نیز توثیق نمود. علامه حلّی در مختلف و همینطور محقّق کرکی، مجلسی اوّل و ثانی و همینطور صاحب وسائل نیز ایشان را توثیق کرده اند. 🔹از همینجاست که مرحوم علامه ی مجلسی در مرآة العقول این روایت را صحیحه دانسته است. علّت تضعیف ایشان گاهی نقل وجاده ای و گاهی انتساب غلوّ و گاهی انتساب برخی جعلیّات به او بوده که هیچ کدام منافی وثاقت بلکه علوّ مرتبه ی او نیست. 🔸به تعبیر سید بحر العلوم، گناه محمد بن سنان شهرت و موقعیت بزرگ او بوده است که موجب شده است دیگران نکاتی منفی در مورد او بگویند و شخصیت او را خدشه دارد کنند. مضمون این روایت هم مضمون خوبی است و با روایات دیگر این باب کاملا تأیید میشود. لذا میتوان به این نقل به شکل عقلائی اطمینان کرد. 🔹مخصوصا اینکه همین مضمون را با قریب به همین الفاظ مرحوم حسین بن سعید اهوازی در کتاب المؤمن از سماعه از امام صادق علیه السلام نقل کرده است.
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۸) «آیا من خوش اخلاقم؟!» «من خیلی خوش‌ اخلاقم به جز وقتایی که ... گشنمه‌، خوابم‌ میاد، پول ندارم،‌ حوصلم‌ سر‌ رفته، کار اداری دارم و غیره.😐😁» ✅ماها معمولا تصوّر غریبی از مسائل در ذهنمان میتراشیم و همین باعث میشود تطبیق مفاهیم بر خودمان را درک نکنیم. و یا به دلیل محبّتی که به خودمان داریم به نوعی این مفاهیم را از خودمان منصرف میدانیم! 👈گویا برای دیگران است! ما تخصّصا بیرونیم! در حالیکه مبتلا به بسیاری از اموری هستیم که معمولا دیگران را با آنها مذمّت میکنیم! بد اخلاقیم! خسیسیم! ترسوییم! دهن بین هستیم! و... . 👈حکایت خیلی از ما همین است. به همین دلیل به فکر درمان خود نیستیم! واقعیّتهای بدیهی پیرامون خودمان را هم نمیبینیم! 🔹یکی از فضلا میگفت سالها قبل یکی از علمای تهران مهمان پدر ما در قم شده بود! صبح که شد گفت اینکه میگویند قم گرم است چندان هم گرم نیست ها! پدر ایشان هم گفته بود: بگو ببینم! دیشب پشت بام خوابیدی؟! گفت بله! باز پرسید با زیر پوش خوابیدی؟! گفت بله! باز پرسید: چیزی رویت نیانداختی؟! گفت: نه! گفت خب ما به این میگوییم گرمای هوا! منظورمان این نیست که مانند کوره مغز پخت بشوی که!😂 حالا من مضمون کلامش را نقل کردم! ⚪️بنده خدایی کارهای عجیبی میکرد. به او گفتم این بد اخلاقی که میگویند و در روایات تقبیح شده همینهاست ها ...! تصوّر شاخ داری از آن نداشته باش! وقتهایی که خوشی که دیگر هنر نکرده ای خوش اخلاق باشی! خوش اخلاق یعنی کسی که در وقت ناخوشی و عصبانیّت و بودن عوامل منفی نیز خوش اخلاق باشد! خلاف عقل رفتار نکند. اینجاهاست که خوش اخلاق گوهر خودش را نشان میدهد! 👈امر بر بسیاری از ما گویا مشتبه شده است! یک مقدار گرسنه، بی پول، مریض، بی اعصاب و... میشویم چه رفتاری داریم؟! به قول مولانا در مثنوی: وقت خشم و وقت شهوت مرد کو در پی مردی چنینم کو به کو 👈و باز به قول خود او در دیوان شمس: دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ✋گویا ما فکر کردیم انسان بد اخلاق یعنی کسی که مدام داد و فریاد میزند و اصلا نمیشود با او طرف شد! نخیر! کسی که مراقبه نداشته باشد اصلا نمیتواند مطمئن باشد درجه ای از بد اخلاقی را ندارد. 🔹بر اساس روایات معتبر برترین مؤمنین آنهایی هستند که بعد از ایمان اخلاق بهتری داشته باشند. اگر انسان حتی در عبادات چندان قوی نیست خوب است با حسن خلق آن را جبران کند (فان العبد یکون فیه بعض التقصیر من العباده و یکون له حسن خلق فیبلّغه الله بحسن خلقه درجه الصائم القائم). 👈بر اساس روایت دیگر حسن خلق باعث پاک شدن گناهان بوده و اکثر آنانی که از مسلمین بهشتی هستند یا به سبب تقواست و یا حسن خلق! همچنین از برترین اموری که در ترازوی اعمال انسانها در قیامت میگذارند حسن خلق بوده و هیچ عملی بعد از فرائض برتر از حسن خلق نیست! قال الصادق علیه السلام: «مَا يَقْدَمُ الْمُؤْمِنُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَمَلٍ بَعْدَ الْفَرَائِضِ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنْ أَنْ يَسَعَ النَّاسَ بِخُلُقِه‏»
باسمه تبارک و تعالی (۳۲۹) «اخلاق روایی» «صِل من قَطَعَک و اعفُ عمَّن ظَلَمَک» 🔹از یکی از فضلای محترم که اهل حرف بی سند نیست خاطره ای تکان دهنده از مرحوم آیت الله خوئی شنیدم. یکی از اقوام بسیار نزدیک ایشان برای خواستگاری دخترشان به منزل ایشان می آید! آیت الله خوئی به دلیلی این وصلت را صلاح نمیداند! 🔸گویا در ذهن شریفشان شبهه ای فقهی در زمینه مادر رضاعی واحد داشتن این دو بوده که هر دو برهه ای از او شیر خورده بودند! این فامیل خیلی اصرار میکند و ایشان قبول نمیکند. گفته میشود بابا ما خیلی با هم فامیلیم و اگر این وصلت محقّق شود مخارج ما هم خیلی کم میشود. 🔹آیت الله خوئی میگویند شما پسرتان را زن بدهید من قول میدهم خودم مخارجش را تأمین کنم. این فامیل هم قهر میکند و میرود! 🔻امّا داستان از اینجا شروع میشود که از آن زمان به مدّت دو سال آیت الله خوئی شبهای جمعه در نجف به منزل این فامیل نزدیکشان میرفت! آن شخص همینکه درب را باز میکرد و ایشان را میدید بدون اینکه چیزی بگوید درب را میبست و میرفت! ولی آیت الله خوئی از باب صله رحم همیشه شبهای جمعه به درب منزل این شخص میرفت تا اینکه بعد از دو سال دیگر از رو رفت و حاضر به آشتی شد!🔺 👏انصافا نقل تکان دهنده ای است! نورانیّت این مذهب پاک و بزرگانش را نشان میدهد. حقیقتا چه گوهر تابناکی در درون این مذهب پاک برای ما به ودیعه نهاده شده است. 💡مطلب دیگری به ذهنم خطور کرد! اینکه واقعا این چه نیرویی است که ایشان را واداشت تا دو سال این کار را تکرار کند! ✋به نظرم این چیزی بیش از حکم عقل عملی است. اگر از این قبیل بود اینقدر شگفت زده نمیشدیم. چیزی بیش از آداب اجتماعی حسنه رائج بین مردم است. چیزی بیش از خوش اخلاقی و مردم داری است. چیزی بیش از صله رحم و عطوفت فامیلی است. ✋چیزی بیش از اخلاق نیکوماخوسی ارسطویی است. چیزی بیش از اخلاق عرفانی است. حتّی از قبیل اخلاق تأسّی حبّی که در نوشته ۲۰۹ بیان کردم هم چندان نیست. ✅این را اگر خوب بخواهیم درک کنیم جز در سایه ی نوع دیگری از اخلاق که آن را اخلاق لفظی دینی یا «اخلاق روایی» مینامم قابل درک نیست. اخلاقی برخاسته از توجّه به متون روایی و آیات و اطلاقات و عمومات و وعده و وعیدها! ✅اخلاقی دینی از سنخ توجّه به مطلوب عند المولی! تنها چنین نوع اخلاقی است که اینقدر صبر، استقامت، عطوفت، بزرگواری و کرم میتواند ظهور دهد. 👈چنین اخلاقی بر عبارتی مانند «صِل من قَطَعَک و اعفُ عمَّن ظَلَمَک» تکیه میکند. اصلا چه خبری از اخلاق روایی داریم. اصلا خوب ظرفیّتها و ابعاد آن را تحقیق کرده ایم؟! ✅به جای این جملات انگیزشی و ضرب المثلها و ابیات و کلام معاریف که توان ایجاد چنین حماسه های درونی مبتنی بر واقعیّتهای دائمی تردید ناپذیر را ندارد ما بر گنجینه ای بی بدیل از چنین نوع اخلاقی نشسته ایم. 🔹اخلاق روایی و انس و حفظ و اعتبار سنجی این روایات را دست کم نگیریم. چنین اخلاقی خودش تباری دیگر از زندگی اخلاقی را برای انسان رقم میزند. عقل اخلاقی دیگری است. 🔸اخلاقی که در دل خود بسیار به تقویت محبّت و نیّت نیز کمک میکند. انسان را وارد فضای ولایت و توحید میکند. به غایات وصل میکند. انسان را از رفتارهای تصنّعی، سجیّه ای و خشک، کنده و به عالم شگفت انگیز نیّت، ولایت و توحید متّصل میکند. انسان با دیدن آثار حمیده اخلاق و رفتار نیک یقینش افزوده میشود.
باسمه تبارک و تعالی (۳۳۰) «تعظیم شعائر دینی با حمایت از نظام اسلامی» «تقوای شعائر و غیرت دینی» 🔹در هر چیزی شک کردیم در اسلامی بودن اساس این نظام نورانی نمیتوانیم تردید کنیم. اگر زمانی برای حراست از آن مجبور شدیم از جان و مال خود نیز بگذریم در آن شکّ نمیکنیم! بدانیم رضایت خداوند متعال و ولیّ اعظم او در این راه است. وقتی در این راه قدم میگذاریم یاد آن جوانمردی بیافتیم که یک تنه برای حمایت از اولیاء الهی قیام کرد: 📖«وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعى‏ قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِين‏» 🔸رفقا این نظام ما از آنهایی است که دُعِیَ فی مَلَکُوتِ السَّماواتِ عظیماً! وقتی پرده ها کنار رفت میفهمیم! اساس این نظام بر اصول ناب دینی و مسلّمات اسلامی بنا شده است. عقل کلّی حاکم بر آن از چشمه سار زلال شریعت اسلامی سیراب شده است. اگر نواقصی هست که هست از مسلمانی ماست! 🔹در بین امور دینی مانند نماز، روزه، حجّ، زکات و... یکی از مهمترین آنها نظام دینی است. همانکه ریشه در ولایت دارد. همان ولایتی که به هیچ چیزی در اسلام مانند آن ندا داده نشده است. نظام اسلامی امتدادی از مؤلّفه ی ولایت است که مهمترین جزء اسلام است. 🔸حال که با رشادت پدران و درایت علماء و خون پاک شهدایمان نظام اسلامی تشکیل شده حفظ و اشاعه ی آن ابتلاء و فرصت بزرگ زندگی ماست. نظام اسلامی از این منظر از بزرگترین شعائر دینی است. «مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب‏» از آن اموری است که باید مانند حرمی مقدّس با تعظیم و تکریم با آن مواجه شد!
باسمه تبارک و تعالی (۳۳۱) «شرمم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز ...» «دقایقی قدم زدن در قدمگاه آن مردان خدا» 🔸تصاویر راهپیمایی ۲۲ بهمن سالهای قبل شهید سلیمانی عزیز را میدیدم. با خانواده ی خود در این سیل جمعیّت حاضر شده بود. حسرتی بر دلم نشست و به یاد اویی افتادم که خود این اواخر عمر دیگر یکی از شعائر الهی شده بود! 🔹بعد از آن همه مجاهدت و اخلاص در صحنه های نبرد حرمتش بر ما واجب شده بود. نماد اسلام شده بود. دیگر وقتی او را زدند گویا اسلام را زدند! ما را زدند! به حریم ما جسارت شد! ما بودیم که هتک حرمت شدیم! خوشا به حالت! لقد استرحت من همّ الدّنیا و غمّها! ديشب به ياد زلف تو در پرده هاي ساز جان سوز بود شرح سيه روزگاريم شمعم تمام گشت و چراغ ستاره مرد چشمي نماند شاهد شب زنده داريم شرمم کشد که بي تو نفس ميکشم هنوز تا زنده ام بس است همين شرمساريم 🔸رفقا وقتی با نیتی والا در این مسیر گام بر میداریم آن را از از قدم زدن در مسیر اربعین حسینی و سعی بین صفا و مروه و جبهه های نبرد کمتر ندانیم!
باسمه تبارک و تعالی (۳۳۲) «تو به ما جرأت طوفان دادی!» 🔹رحمت و رضوان الهی بر آن روح بزرگی که این مسیر پر افتخار را برای نسل ما گشود! بر آن بزرگ مردی که به ما درس ایستادگی و نبرد با شیطان بزرگ را داد! همانکه با آن نگاه ژرف و فراست آسمانی اش به ما عمق تاریکی ها و رؤوس کفر را نشان داد! 🔸با آن صولت حیدری و دل دریایی اش به ما شجاعت میدان داد. با آن یقین ملکوتی و صفای معنویش تمام دنیای کفر را در دیدگانمان تحقیر کرد! به مستضعفان و پابرهنگان آموخت که از ناوها و آسمان خراشها و این عظمتهای مادّی طواغیت نترسند و فقط پروای آن عظیم آسمان و زمین را داشته باشند! 🔹آری او هم دشمن بزرگ را نشان داد و هم جرأت میدان داد و هم بزرگ پیشگام این نبرد بزرگ با آن ظلمات طاغوتی گشت! همان بزرگ آمر به معروف و ناهی از منکری که این جمع متفرّق حق جویان را چون بنیانی مرصوص به صف کرد! 🔸برای جهادی بزرگ فرا خواند! همو که مدرّس مدرسه ی رشادت و شهادت شد! بزرگ احیاء گر فرهنگ قرآن و بزرگ مجدّد معالم دین گشت. آری همو که به ما جرأت طوفان داد! همه از نفس مسیحایی اوست. با خود میگویم: 🔻او که چنین بود دیگر مولای او چگونه است؟!🔺 📖«اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ‏ مَخْرَجَهُ‏، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ، الذَّابِّينَ عَنْهُ، وَ الْمُجَاهِدِينَ فِي سَبِيلِهِ، وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ»