🔹آری بار دیگر دربهای آسمان باز شده و نوای أین المجاهدون از غیب عوالم هستی به گوش میرسد که: 📖«إِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِيَائِهِ‏ وَ سَوَّغَهُمْ كَرَامَةً مِنْهُ لَهُمْ وَ نِعْمَةٌ ذَخَرَهَا» ✔صحنه را باید در قالب جنگ ادراکی تحلیل کرد. این انسانهای غافلی که حتّی گاهی در پیرامون ما هم دیده میشوند و خود را بازوانی برای جنود جهل و شیطان قرار داده اند همه از تلفات این جنگ بزرگند. این افرادی که دچار شک و شبهه و تذبذب شده اند همه از مجروحین این نبرد عظیم اند. 👈بحمد الله اگر کسی بخواهد هم راه یزید و یزیدیان آشکار است و هم راه حسین و حسینیان! ⚪ای مؤمنین بشتابید که دربهای آسمان را دباره گشودند. ای مؤمنین بشتابید و خود را در معرض نگاه رضایت و تحسین خداوند متعال و کرّوبیان و ملکوتیان قرار دهید. ای مؤمنین بشتابید و دین خدا را نصرت دهید. ای عساکر موحّدان و ای مسافرین راه فنا به پا خیزید و با دلاوریهایتان و با خونهای پاکتان پرچم زیبایی اسلام را در نبرد بزرگ ادراکها برافرازید. ✋مگر نمیبینید که فرعونهای عالم و شیاطین چه بساط سحر عظیمی در این نبرد بزرگ به راه انداخته اند. واقعا اگر ما باشیم و خودمان ترس ندارد؟! «فَأَوْجَسَ‏ فِي‏ نَفْسِهِ‏ خِيفَةً مُوسى‏» 👈به خاطر همین بود. تازه خوب میفهمیم که موسی علیه السلام از چه ترسید! ولی کسی که باور به آن قادر متعال و توکّل به آن حیّ قیّوم دارد ترس را که خود از جنود جهل است را کنار میزند: 📖«لا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلى‏ وَ أَلْقِ ما فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا كَيْدُ ساحِرٍ وَ لا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتى‏» 🔸«آداب بحث از منظر فخر رازی»🔸 دانشمند بزرگ ایرانی فخرالدّین رازی کتابی به زبان پارسی به نام جامع العلوم ستّینی نگاشته است. این کتاب را وی در زمانی که در دربار خوارزمشاهیان حضور داشت به سلطان تکش خوارزمشاه هدیه کرد. در این کتاب به شکل خلاصه ۶۰ علم را آورده و به بیان برخی اصول و برخی مسائل و امتحانیّات پیرامون آن برای نوعی تفرّج علمی درباریان نگاشته است. 👈علم سوّمی که از آن بحث نموده علم الجدل است. مراد از او از این علم همان علم مناظره و بحث است. در ابتدا بحثی پیرامون مشروع بودن آن نموده و سپس ۱۰ ادب از آداب بحث و مناظره را مطرح میکند که به عقیده ی او امّهات و اصول این فنّ است و به تعبیر او: 📖«این است امّهات آداب بحث و مناظره کردن!» 👈مطالعه ی وصایای وی در این باب از آن جهت که خود خرّیت این فنّ است بسیار قابل توجّه است. 🔹اصول ابتداییش را سریع فهرست میکنم و توضیح نمیدهم. اوّل عدم ایجاز مخلّ است؛ دوّم عدم تطویل و سوّم استفاده نکردن از عبارات غریب غیر مستعمل و چهارم استفاده نکردن از الفاظ و تراکیب مجمل. موارد بعدی را مقداری توضیح میدهم: 🔸«اصل اعادت»🔸 مورد پنجم آن است که به تعبیر فخر رازی « هنگام نقد کردن سخن خصم را از حشویات و امور بی حاصل بپیراید و آن را اعادت کند»؛ این یکی از آداب بسیار مهم بحث است. در مباحثات و مجادلات باید سعی کرد حواشی کنار رفته و اصل مدّعای شخص را روشن کند. سپس آن را به او برگرداند تا او نیز تأیید کند که واقعا مقصودش این است. این برگداندن در تثبیت شخص بر آن و عدم انتقال بحث نیز کمک میکند. 👈این کار مرحله ی بسیار حسّاسی از بحث است و نباید در آن هیچ گونه مسامحه ای شود و الا بحث به جایی نخواهد رسید. 👈این را اصل اعادت مینامم. سعی کنیم مدّعای مخاطبمان را پیراسته کرده و دوباره تحویل او دهیم و بعد از اینکه آن را تأیید کرد وارد بحث شویم. این اعادت خود به معنای شروع بحث و آماده کننده ی فضا برای شنیدن حرف منطقی و حق است. 🔸«اصل ضبط»🔸 مورد ششم به تعبیر فخر رازی این است که: «در غیر مقصود بحث نکند والا ضبط سخن متعذر شده و در یک مجلس نمیتوان بحث را تمام کرد» این هم از آن توصیه های مهم در بحث است. باید تلاش نمود که مخاطب را در یک موضع خاص نگاه داشت تا بتوان بحث را به سرانجام رساند. 👈سپس خود نیز تلاش کرد همه تمرکز را روی مدّعایی برد که در اصل اعادت از مخاطب اقرار گرفته شد. اگر چنین نباشد نمیتوان در یک گفتوگو بحث را به سرانجام رساند. 👈اگر هم در یک مجلس بحث تمام نشود معمولا بحث دچار آفات بحث شده و به هدف نخواهد رسید. مدام باید سعی کرد مخاطب را در یک موضع نگاه داشت تا بحث از حالت بزن در رو بیرون آید. سپس خود نیز تمرکز را در همان نقطه قرار دهد.

🔸«اصل فهم»🔸 اصل هفتم آن است که به تعبیر فخر رازی: «تا مقصود گوینده را فهم نکرده است پاسخی نگوید و اگر نیاز شد از منظور شخص پرسش کند». یعنی در هر جای بحث مراقب باشد که درست مراد خصم را متوجّه شود. 👈در فضای بحث و جدل گاهی انسان خوب نمیتواند مقصود را بفهمد. یا به دلیل تعصّب بر موضع خود و یا به دلیل ناراحتی های پیرامونی یا ضعف بیان مخاطب یا هر عامل دیگر. 👈اگر خوب کلام مخاطب فهمیده نشود روشن است که بحثی دیگر نمیتوان نمود. ادب مهم در اصل فهم آن است که به خوبی و مؤدّبانه هر قسمتی از بیان مخاطب را که مقداری مبهم بود بخواهیم تا شفّاف و واضح کند. 👈اینطور نباشد که کار خودمان را بکنیم و بدون فهمیدن عمق کلام شخص حرف خودمان را بزنیم. 👈این کار به مخاطب هم میفهماند که پرت و پلا نگوید و هر حرفی را حساب شده بزند زیرا به دقّت گوش داده شده و علیه او استفاده میشود. همچنین او را دعوت به انصاف و حقیقت میکند. 🔸«اصل حلم»🔸 اصل هشتم به تعبیر فخر رازی این است که: «در بحث حلیم و خردمند باشد و از رنجانیدن خصم من کل الوجوه و خشم و خندیدن بپرهیزد زیرا اینها کار جاهلانی است که قدرت تقریر ندارند و میخواهند با انواع سفاهت جهل خود را بپوشانند». این هم از اخلاق بحث است. نکات فراوانی دارد. 👈هم باعث آن میشود که بتوان در مخاطب نفوذ کرد و لااقل او را در غوایتش تثبیت نکرد و هم اینکه حرف او را خوب فهمید و هم اینکه دیگرانی نیز که مشاهده کننده بحث هستند را تحت تأثیر قرار دهد. 👈خود اخلاق بحث گاهی در نگاه دیگران نشانه ی حقانیت یا بطلان باحث است. حلم در بحث از صفات بسیار تأثیر گذار است. انسان در ظرف حلم بهتر هم میتواند موضعگیری کرده و از قدرت استدلالش استفاده کند؛ تعادل روانیش هم به هم نمیخورد. 👈حمایت دیگران را هم جلب میکند که: اول عوض الحلیم عن حلمه أن الناس انصاره علی الجاهل. 🔸«اصل احتراز»🔸 اصل نهم از دید فخر رازی این است که: « احتراز کند از خصم محترم و مهیب زیرا که چون خوف و هیبت آمد قوت نظر و حدت خاطر زایل شوند و مقصود از ایراد ادله و براهین حاصل نتواند کرد»؛ البته این اصل بیشتر گویا به خاطر آن از سوی فخر رازی بیان شده که این کتاب را برای درباریان نوشته است. 👈در هر حال باید با مخاطبی بحث کرد که بتوان تعادل روانی مناسبی در مواجهه با او داشت. اگر به هر دلیلی احساس کنیم مواجهه ما با او طوری است که نمیتوانیم تمرکز مطلوب را داشته باشیم سعی کنیم حتّی الامکان با چنین شخصی بحث نکنیم زیرا خودمان را باخته و نمیتوانیم بحث را به مقصود برسانیم. 🔸«اصل تحفّظ»🔸 اصل دهم و آخری که فخر رازی بیان نموده این است که: «هیچ خصم را حقیر و خوار نشمارد و به نظر دنائت ننگرد زیرا که باشد که از جهت استحقار خصم سخن ضعیف گفته شود و خصم در آن سخن بر وی غلبه کند». 👈این نیز از آن اصلهای مهم بحث است. باید تحفّظ بسیار از خود نشان داده و با تمام توان و دقّت بحث نمود. گاهی به خاطر کوچک شماردن مخاطب و یا واضح دانستن مقصود دچار نوعی تسامح در استدلال و بحث میشویم و از همینجا مورد ایراد و اشکال واقع میگردیم. 👈اصل تحفّظ خودش به نوعی به اصل احتراز برمیگردد. یعنی انسان در بحث مراقب باشد که ویژگی مخاطب او را از تعادل و آمادگی برای بحث خارج نکند. 👈گاهی این امر وقتی است که مخاطب انسان با ابهت یا بزرگی است که باعث عدم تعادل میشود و گاهی وقتی است که مخاطب انسانی است که با دید حقارت به او نگریسته میشود و همین امر باعث میشود که تحفّظ لازم را برای بحث از دست بدهیم. 🔹آداب بحث بسیار است. شاید موارد مهم یا مهمتر دیگری نیز باشد. ولی برای طولانی نشدن به همین مواردی که فخر رازی بیان کردم اکتفا میکنم.

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۰) «حجاب و جنگ اراده ها» 🔴عوام لیبرال و سکولار معمولا پر ادّعاء و شیپورچی هستند. بلند گو به دستند! ضعیف ولی بی آبرو و فریاد کش اند! اقلّیتی پر رو هستند. چون حریمی ندارند حرمتی را هم نگاه نمیدارند. معاد و عاقبتی ندارند که از آن بترسند! انسان حیوان پندارانی معمولا بی ادب و بی تربیتند! شهوت پرستند! بی ریشه اند! در بحثها هیاهو و تبل تو خالی اند! 👈آنجایی که چیزی مخالفشان باشد چون دستشان از منطق و وجودشان از ریشه خالی است نمادهای نامردی و بی منطقی و توحّش اند! 👈نه تنها با دین مشکل دارند بلکه تابع ارزشهای ملّی و تاریخی خود هم نبوده و غرب زدگانی تمام عیارند! 👏به قول تقی زاده در کتاب اخذ تمدن خارجی اینها بی هویّتهایی دچار حسّ حقارت ملّی اند که از ایرانی بودن هم بدشان می آید و از ویژگی های آنها پول پرستی و کوته نظری و تقلید غرب است. 👈در دورهمی هایشان دیده اید که همه اش نماد تحقیر فرهنگ خودی و تعظیم فرهنگ اجنبی اند! جماعتی مرغ همسایه غاز پندارانند! 👈کوته نظر ولی خود فرهیخته پندار و پز پزو هستند! چون از عقده های حقارت و ذّلت درونی رنج میبرند اهل تکبّر و شماتت و تحقیر دیگران اند. بی آبرویند! پر روهایی هستند که اصلا کم نمی آورند! 🔹ویژگی های آنها را میتوان با تحلیل و تجربه به دست آورد. اهمیت دارد که خوب آنها را بشناسیم. و الا در مواجهه با آنها کم می آوریم! گمان میکنیم افرادی مانند ما هستند! هم کیش پنداری باطلی میکنیم! خیر آنها چیز دیگری هستند.

👈مانند آنهایی هستند که در دعوا دیده ایم! یک لاغر مردنی فقط با نیروی داد و فریاد و ادّعاهای گنده و بی آبرویی گاهی یک جماعتی را به ترس می اندازد! 👈با خود میگویند نکند واقعا چیزی هست! یک پهلوانی در آن اسکلت مخفی شده خبر نداریم!!! شگردشان همین است. 🔵اینها در جامعه ما اقلّیت هم هستند ولی به واسطه همین هیاهوها و سوء استفاده از برخی ضعفها و تعلّقهای جامعه ما در زمینه حجاب متأسّفانه اگر غافل شویم رأی بسیار را میدزدند. آری انسانها گاهی دزدیده میشوند. 👈اینها را میگویم که یک وقت تعادل روانی خودمان را در برابر حمله و هیاهوی اینها از دست ندهیم. گاهی انسان را مبهوت بی آبرویی و هیاهوی خودشان میکنند. نکند در این لحظه زهر خودشان را بریزند. ⚪️ولی اهل حقّ باید چه کنند؟! اهل حق نجیبند! آبرودار هستند! اهل ظلم و خفه کردن و داد و فریاد نیستند. ویژگی های زیادی دارند که اگر ماهیت دیگران را خوب ندانند ممکن است از همین ویژگی های خوب مورد سوء استفاده واقع شوند. 👈به قول کیکاووس بن اسکندر در قابوسنامه خطاب به فرزندش گیلانشاه: 📖«تندی و تیزی عادت مکن و از حلم خالی مباش و لیکن یکباره چنان نرم مباش که از خوشی و نرمی بخورندت» 🔹اهل حقّ باید مراقب باشند این سکولارهای حقیر با این نمایشهای توخالیشان آنها را دچار اشتباه محاسباتی نکنند. 🔻ما نباید کسی را خفه کنیم ولی باید مراقب باشیم کسی نیز ما را خفه نکند! نباید کم بیاوریم! اینها میخواهند ما را خفه کنند! رویمان را کم کنند! اهل حق نباید برخورد منفعلانه داشته باشند🔺 ✔️انصافا اینها اقلیتند ولی پژواک صدایشان همه جا را گرفته! میدانید چرا؟ چون اهل حقّ صدایشان را بلند نمیکنند! چرا حرفی نمیزنند؟! چرا به میدان نمی آیند! ✅سکوت یعنی عقب نشینی! نجابت در برابر این هیاهو مداران یعنی سواری دادن! یعنی تسلیم شدن. 👈از این هیاههو ها و تبلیغات نترسیم! همه جنگ روانی برای پیروزی در نبرد اراده هاست. میخواهند با هیاهو مچ اهل حقّ را بخوابانند! ✋چرا برخی طوری موضع میگیرند که بوی مداهنه و تسلیم و کم آوردن میدهد؟! چرا دقیق و صریح و استوار در دفاع از حکم خدا موضع نمیگیرند؟! این حرفها چه بود رئیس مجلسمان زد؟! 🔴این بی تمدّنها لاف مدرن بودن را هم میزنند! کدام انسان مدرنی است که اینطور در برابر قانون گردنکشی و لشگرکشی کند؟! حتّی اگر اهل دین دیگری هم هست یک انسان به اصطلاح مدرن به قانون احترام میگذارد. در همین غرب پوشش بی معنایی مثل کروات نشان فرهنگ آنان است. استفاده میکنند. 👈حالا اگر هم قبول نداری روسری را نشان فرهنگ این کشور بدان! هم فرهنگ دینی و هم فرهنگ ملّی به قول خودتان ساسانی و هخامنشی است. 👈مگر همینها نقل نکردند که تیرداد اشکانی به روم رفت و تاج پادشاهی ارمنستان را از رومیان گرفت! مگر حکایت نکردند که وقتی همسر تیرداد پیاده شد دیدند حجاب و روسری دارد و پوشیده است؟! ایرانیان همیشه ی تاریخ متصف به عفت و حجاب بوده اند. 🔹بی خردها علامت مدرن بودن را این میدانند که برای در آوردن روسری قیام کنند! جنایت کنند! آمبولانس آتش بزنند! نادانها نمیدانند این نهایت دوری از به اصلاح مدرنیته است. پیام مدرنیته ولو در ظاهرش احترام به قانون است. ⚪️ما باید افتخار کنیم که مطابق اسلام رفتار کنیم. برهنه شدن هیچ افتخاری ندارد. حیوانات هم همینطورند! جاهلیّت هم همینطور بود. اگر هیچ چیزی نبود جز همینکه انسان منصف میدید که اینها همیشه پرچم افساد فی الارض را به دست دارند برایش کافی بود که چه جریان تاریکی هستند. 📖«أَلَا وَ قَدْ أَمْعَنْتُمْ فِي الْبَغْيِ وَ أَفْسَدْتُمْ فِي الْأَرْضِ مُصَارَحَةً لِلَّهِ بِالْمُنَاصَبَةِ وَ مُبَارَزَةً لِلْمُؤْمِنِينَ‏ بِالْمُحَارَبَةِ فَاللَّهَ اللَّهَ فِي كِبْرِ الْحَمِيَّةِ وَ فَخْرِ الْجَاهِلِيَّةِ» 👈ابزارشان ترویج فساد اخلاقی است. مبارزه با عفّت و غیرت است. با اموری که حافظ کیان خانواده است. نمیدانند که اینها را بازیچه اغراض سیاسی قرار داده اند. 👈ولی اسلام چه؟! این دین و آیین پاک چه؟! به خاطر همین دفاع از عقلانیّت و عدم انفعال در مقابل گرایشات حیوانی است که هر چه به جنگ عقل و عقلانیت می آید را ممنوع کرده است. 👈شراب را! دروغ را! برهنگی را! موسیقی مطرب را! آزادی جنسی را و... ؛ راستی چه زیبا گفت حکیم بزرگمان علامه طباطبایی که: 📖«ولو لم يكن لهذه المحجة البيضاء والشريعة الغراء الا البناء على العقل والمنع عما يفسده من اتباع الهوى لكفاها فخرا» 👈ای مؤمنین چرا برای نصرت دین خدا متّحد نمیشوید؟! والله الآن وقت سکوت نیست. صدّیقه طاهره هم دلش از همین سکوتها خون بود که فرمود: «فَأَنَّى جُرْتُمْ بَعْدَ الْبَيَانِ وَ نَكَصْتُمْ بَعْدَ الْإِقْدَام‏»

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۱) «تقوای موضوع شناسی» «جهاد تبیین و نظریه مارپیچ سکوت و گرداب سقوط» 🔴در رساله های شرعی نوشته شده یادگیری احکامی که مورد ابتلا شخص است بر او واجب است. به این معنا که اگر آن موارد محقّق شد و به واسطه جهل به حکم شرعی انسان دچار عصیان شد عذری نداشته و مستحقّ عقوبت است. حرف درستی است. این احکام نیامده تا در دل کتابها بماند! آمده تا یاد گرفته شده و عمل شود. 👈ولی این مسأله یک طرف دیگری هم دارد که معمولا از آن غفلت میشود. آن هم این است که یادگیری موضوعات و شقوق مبتلا به آن که باعث تفاوت احکام میشود نیز لازم است. 👈زیرا اگر به واسطه جهل به موضوعات مبتلا به انسان دچار خطای در تطبیق حکم شده و غرض شارع را از احکامش تأمین نکرد نیز عذری نداشته و مستحقّ عقوبت است. ✋این احکام الهی نیامده تا تنها ابتلائی در ظرف علم ما به آنها باشد که آیا اهل اطاعتیم یا عصیان! اهل انقیادیم یا تجرّی! 👈به خاطر همین است که فقهاء حکم به یادگیری احکام مبتلا به داده و جهل به آنها را رافع عذر نمیدانند. 🔹اگر چنین است جهل به موضوعات مبتلا به نیز میتواند همینطور باشد. یعنی ولو در ظاهر چنین جاهلی، انسان متشرّعی است و به دنبال عمل به احکام است ولی در واقع در حال معصیت است. مطیع ظاهری و عاصی واقعی است. «ما أبالی ائتمنت خائنا أو مضیّعا» میشود. 👈آری اگر در حدّ توانش به دنبال درک احکام مبتلا به و شناخت موضوعات مبتلا به رفت و بعد از آن مشکلی رخ داد دیگر معذور است. 👈این مسأله مخصوصا در مورد علما و نخبگان که تأثیر کلان اجتماعی داشته و مواضع آنها مورد تقلید قرار میگرید بسیار جدّی تر است.

🔻آری میتوان از مفهومی کلیدی به عنوان «تقوای موضوع شناسی» سخن گفت. بصیرت داشتن تنهای یکی از ابعاد تقوای موضوع شناسی است🔺 🔹موضع گیری موضوع شناسی میخواهد. برای موضوع شناسی هم باید تأمّل کرد! دقّت کرد! اگر نیازمند رجوع به متخصّص بود رجوع کرد. مسلّح به علوم روز شد که مدام در حیطه شناسایی انسان افزوده اند. 👈به عنوان نمونه برای برخورد با یک ناهنجاری اجتماعی یا شخصی در دنیای پیچیده ی کنونی باید مقداری انسان شناسی دانست. مقداری روان شناسی دانست. مقداری جامعه شناسی دانست و... . 👈اینها به ما کمک میکند حکم را بهتر درک کنیم. برخورد یا سکوت ما باعث نشود کسی از دین رانده شود. اینها هم علم میخواهد. 🔴دیشب منزلمان روضه ای مختصر بود. یکی از دوستان فاضل سخنرانی میکرد. با اشاره به فرازهایی از کتاب آناتومی جامعه اثر دانشمند محترم آقای فرامرز رفیع پور به معرفی یک موضوع جالب میپرداخت. یکی از موضوعاتی که امروزه در علوم اجتماعی شناخته شده نظریه ای به نام مارپیچ سکوت است. 👈مارپیچ سکوت یک نظریه علوم سیاسی و ارتباطات جمعی است که توسط دانشمند علوم سیاسی آلمانی الیزابت نوئل نویمان در سال ۱۹۷۴ ارائه شده‌ است. 👈این نظریه شکل‌گیری هنجارهای اجتماعی را در هر دو سطح خرد و کلان توضیح می‌دهد. بیان میکند که بی میلی فرد برای بیان عقیده خود، صرفاً بر اساس برداشتی از آنچه دیگران فکر می‌کنند، پیامدهای مهمی در سطح اجتماعی دارد. 👈همان‌طور که یک عقیده مورد توجه قرار می‌گیرد، میزان قرار گرفتن در معرض آن افزایش می‌یابد و باعث می‌شود که عموم مردم باور کنند که اکثریت هستند. 👈اقلیت پس از آن با تهدید و ترس از انزوا از جامعه روبرو می‌شود، مگر اینکه خود را تطبیق دهند. همان‌طور که عمومیت نظر شتاب می‌گیرد، اقلیت مخالف عمیق‌تر در سکوت خود فرومی‌روند. 👈این امر تا زمانی ادامه می‌یابد که اقلیت دیگر علیه آن صحبت نکند، چه با ارائه تصویری از توافق و چه در واقع مطابقت، و نظر اکثریت در نهایت به یک هنجار اجتماعی تبدیل شود. 👈گرایش یکی به صحبت کردن و دیگری به سکوت، روندی مارپیچ را آغاز می‌کند که به‌طور فزاینده ای یک عقیده را به عنوان عقیده غالب تثبیت می‌کند. 👈با گذشت زمان، این ادراکات در حال تغییر، یک عقیده را به عنوان یک عقیده غالب معرفی می‌کنند و از حالت مایع به یک هنجار جامد تغییر می‌کنند. ✔آقای رفیع پور در همین کتاب ظهور دوّم خرداد را در تاریخ ایران با وجود اینکه واقعا اقلّیتی بیش نبودند را با این نظریه تبیین میکند. تا آن زمان چنین موضوع شناسی ای در دانشگاه های ایران وجود نداشت. با این نظریه آشنا نبودند. این جریان به اصطلاح اصلاحات آنقدر به واسطه ی همین مارپیچ سکوت در حال خفه کردن اکثریت جامعه بود که خود اکثریت هم نمیدانست که واقعا اکثریت است. 👈بعد از آنکه رهبری در سال ۷۸ به مردم دستور به آمدن به تظاهرات و خیابانها دادند تازه سکوت اکثریت شکسته شده و خود را دیدند و اعتماد به نفس یافته و عقیده ی خود را ابراز کردند. غافلان و معاندان را سرجایشان نشاندند. 🔵حالا بنده احاطه ای به این نظریه ای و رجوعی به اصل کتاب ایشان نداشتم. تا کنون چند بذل خاطر هم بیان کرده ام که همه اش پیرامون آن بود که تقوای موضوع شناسی الآن حکم میکند که مخصوصا نخبگان نباید سکوت کنند. در نوشته ای بیان کردم که مؤمن کسی را خفه نمیکند ولی مراقب است کسی نیز او را خفه نکند! این سکولارها دارند با هیاهو جامعه ی دینی ما را خفه میکنند. 💡به ذهنم خطور کرد آن مقداری که خودم از این نظریه بدون رجوع به اصل برایم تصدیق پذیر است را تقریر کنم. 👈قبلش میگویم بهتر است به جای مارپیچ سکوت آن را گرداب سکوت بنامیم. مفهوم گرداب بهتر نشان میدهد که این سکوت مآلش سقوط است! 👈همچنین به خاطر نزاع دینداران و سکولارها که خصلت اکثریت و اقلّیت در جامعه ی ما را دارند نیز این نظریه را بیشتر در همین فضا توضیح میدهم ✅گرداب سکوت تبیین توصیفی و همینطور دستوری اینکه چطور میشود عقاید یک اقلّیت در یک فرآیند خاصّ و منافقانه به واسطه هیاهوی آنها و سکوت اکثریت تبدیل به اندیشه ی اکثریت شود ✅تبیین اینکه چطور اکثریت یک جامعه به واسطه ی یک احساس مرموز و یک انفعال غلط که امروزه با سحر رسانه ها میسورتر شده دچار نوعی خود باختگی شده و در ادامه از اکثر بودن خود غافل و برای پرهیز از انزوا و شماتت دچار خود سانسوری، سکوت و سپس سقوط میشود ✅اینکه چطور به واسطه سکوت و ابراز نکردن عقیده اش در سطح جامعه به تدریج در یک فرآیند مارپیچی از صحنه حذف شده و از بین میرود! ✅اینکه چطور سکوت اکثریت میتواند منجر به مرگش شود! اینکه چطور با یک عملیات روانی و زمینه های شناخته شده ی بعضا ساختگی اکثریت در نبرد روانی شکست خورده و دچار استخفاف و سلطه پذیری میشود! نوعی «اسْتَخَفَّ قَوْمَهُ‏ فَأَطاعُوهُ‏» است. اقلّیتی جوّ جامعه را به دست میگیرند!

✅محور این مارپیچ نیز ترس موهومی از غیر خدا به نام انزوای اجتماعی است. همچنین شوقی موهوم به نام تأیید دیگران است. ✅برای تحقق این امر اصلا واقعیت مهم نیست. آنچه مهم است برداشت از واقعیت است. این امر را در بذل خاطره شماره ۱۹۴ توضیح دادم. ✅همینکه افرادی برداشتشان ولو به واسطه فریب رسانه این باشد که نظرشان مساعد و در حال انتشار است نظرشان را با اطمینان در انظار عمومی ابراز میکنند. از آن طرف افرادی برداشتشان این باشد که نظرشان در حال کسادی است برای پرهیز از انزوا و مذمّت دچار نوعی سکوت محتاطانه میشوند! 🔻یک طرف مدام بر هیاهویشان افزوده میشود و طرف دیگر مدام بر سکوتشان! مارپیچ هیاهو و سکوت و سقوط!🔺 ✔️بدتر از آن وقتی است که این اکثریت گمان کند سکوت وظیفه ی اوست و با سکوتش از عقیده اش دفاع میکند! همانکه در بذل خاطر شماره ۱۹۰ از زبان پاندای کونگفو کار بیان کردم. ⚪️زمان ما با توجّه به اینکه امپراتوری رسانه در دست دشمنان است خیلی باید مراقب گرداب سکوت باشیم. رسانه با قدرت ساحری که دارد مدام مرز حقیقت و خیال را تغییر میدهد. برداشتها را تغییر میدهد. باعث ایجاد حالت انفعال، توهّم انزوا و سپس تحمیل سکوت و تشدید سکوت و از آن طرف تشویق ابراز عقیده میشود. 👈وقتی چنین است باید به خوبی دانست که چنین ابزار قدرتمندی چقدر مورد طمع دنیای سیاست است. بهترین وسیله ها نیز در دنیای مجازی امروزی اعمال نفوذ بر سلبریتی ها و افراد شاخص شبکه های اجتماعی است تا عقیده ی خاص را از زبان آنها تبدیل به خواست اجتماعی نمود. 🔵اینها را برای چه بیان کردم؟! برای اینکه ما امروزه در دنیای کنونی برای دفاع از دین خدا و برای دینداری با توجّه به پیچیده شدن صحنه های نبرد نیازمند تقوای موضوع شناسی هستیم. اگر اینطور نباشد عذری نداریم. باید به دنبالش باشیم. خودش که نمی آید! ✔️رهبر معظّم انقلاب تا کنون مفاهیم مهمی مانند روشنگری و جهاد تبیین برای مبارزه با مارپیچ سکوت طرّاحی کرده است. پیش از آن نیز عادتهای خوبی مانند راهپیمایی ۲۲ بهمن و اخیرا زیارت اربعین بینمان به وجود آمده است. همه باعث ابراز عقیده و بیرون آمدن اکثریت از حالت انفعال و دیدن قدرتش میشود. تدبّر در شریعت اسلامی نیز بیانگر آن است که شارع با دقّت و حکمت طوری نظام دین را طرّاحی کرده که اگر به آن رفتار شود دچار گرداب سکوت و از بین رفتن دین در جامعه نشویم. 👈چند روز پیش که بعد از نماز جمعه تجمّعی برای محکوم کردن حوادث اجتماعی اخیر رفته بودم به یکی از دوستان عرض کردم که ببین چقدر دین ما حکیمانه است! 👈اگر نماز جمعه و ضرورت اجتماع مؤمنین را تشریع نمیکرد ما نمیتوانیستم به این سادگی قدرت ابراز اجتماعی در این سطح داشته باشیم. 🔹یکی از دوستان گفت و چه خوب گفت که شاید مهمترین برنامه دین برای مبارزه با مارپیچ سکوت همین امر به معروف و نهی از منکر است. میدانید یعنی چه؟! یعنی سکوت نکن! سکوت را بشکن! ابراز کن! از همینجاست که در روایات ما امر به معروف و نهی از منکر بزرگترین فریضه ی الهی بیان شده که به واسطه ی آن امکان اقامه ی دیگر فرائض مهیّا میشود. ستون خیمه ی فرائض دینی است. 👈اینکه انسان با منطق و از روی شناخت حکم خدا عقیده اش را ابراز کرده و از هیچ نیرویی نترسد! از شماتت نترسد! از تمسخر نترسد! حتّی اگر به او تعرّضی هم شد آن را مانند جهاد در راه خدا بداند و پذیرای آن باشد. بی تفاوت نباشد. کانَ رسولُ الله (ص) يُحَسِّنُ الْحَسَنَ وَ يُقَوِّيهِ وَ يُقَبِّحُ الْقَبِيحَ وَ يُوهِنُه‏. 🔸در کتاب وقعه صفّین نقل شده که در جنگ صفّین یکی از شامیان فریاد زد ای علی بیا میخواهم سخنی بگویم! حضرت بین دو صفّ لشگر آمد و آن مرد شامی گفت ای علی! کسی در بزرگی تو و در اینکه چه سابقه ای در اسلام داری شک ندارد! تو به دنبال دینی! من پیشنهادی میدهم که باعث آن شود این خونها ریخته نشود! گفت؟ تو به عراقت برگرد و ما هم به شاممان برمیگردیم! 👈امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود میدانم تو واقعا به دنبال نصیحت و شفقت هستی! ولی بدان که در باطن و زوایای این جریان بسیار بسیار اندیشیده ام و شبها بیداری کشیده ام و به این نتیجه رسیده ام که یا باید بجنگم و یا به آنچه محمّد صلی الله علیه و آله آورده کافر گردم! خدا از اولیائش راضی نیست که ببینند در زمین عصیان میشود و آنها سکوت کرده و امر به معروف و نهی از منکر نکنند! 📖لَقَدْ أَهَمَّنِي هَذَا الْأَمْرُ وَ أَسْهَرَنِي وَ ضَرَبْتُ أَنْفَهُ وَ عَيْنَيْهِ فَلَمْ أَجِدْ إِلَّا الْقِتَالَ أَوِ الْكُفْرَ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ ص إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَ مِنْ أَوْلِيَائِهِ أَنْ يُعْصَى فِي الْأَرْضِ وَ هُمْ سُكُوتٌ‏ مُذْعِنُونَ لَا يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَا يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَوَجَدْتُ الْقِتَالَ أَهْوَنَ عَلَيَّ مِنْ مُعَالَجَةِ الْأَغْلَالِ فِي جَهَنَّمَ

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۲) «کرانی لال!» «روشنفکری تارزانی!» 🔵برادران انقلابی و مؤمنین متدیّن! نکند هر کسی بر علیه حجاب یا برخی احکام دینی و یا نظام اسلامی موضع گرفت مطرود و رجیمش بدانید! بسیاری از اینها هرچند ژست روشنفکرمآبانه میگیرند ولی در واقع مستضعفینی جاهل و بی غرض هستند! چندان عناد و استکباری ندارند! قابل هدایتند! 🔸فقط یک مشکلی دارند که باید حلّش کرد! آن هم اینکه حرف حق را خوب نشنیده اند! یا به خاطر سوء تفاهمی نخواسته اند بشوند و یا در محیطی بوده اند که از همان ابتدا ایزوله شده و نشنیده اند و یا ... . ✅آدم وقتی حرف نشنود گویا نسبت به آن کر میشود! (لهم آذان لا یسمعون بها!) وقتی کر شد نطقش به حقّ باز نمیشود. لال میشود! هر لال مادرزادی کر نیست ولی هر کر مادرزادی لال خواهد شد! آری کرها لال میشوند! لذا چندان تعجب نکنید که چرا در فتنه حرف حق را نمیزنند! 💡تعبیر قرآنی «صُمٌّ بُکمٌ» را همه شنیده ایم. به ذهنم خطور کرد که این مقدّم شدن کری بر لالی شاید نکته اش همین باشد. نوعی ترتّب و تعلیل در کار است. یعنی چون کر هستند لالند! اگر کر نبودند اکنون لال هم نبودند! 👈چون سخن حق را نشنیدند زبان گویای حق ندارند! همه اش خود را عادت دادند یا در محیطی بودند که باطل شنیدند. 👈نطقشان به باطل باز شده است. بلکه مانند کوران حقائق را هم دیگر نمیبیند! چون هوایشان تاریک است. در ظلمت میروند. در ظلمت حقیقت وجود دارد ولی دیده نمیشود!

👈شاید یکی از معانی (فلینظر الانسان الی طعامه) همین باشد! اینها لقمه های کلامی پاکی نخورده اند! اگر انسان هستی نیک بنگر که چه چیزی به خوردت میرود! بر اساس اصل تسانخ از لقمه و حرف حرام حرام میروید و از لقمه و حرف حق حق! ⚪طفلی را تصوّر کنید که از همان بدو تولّد از جامعه ی انسانی دور شده و در جزیره ای با حیوانات بزرگ شده است! هیچ کسی نبوده تا با او حرف بزند! این شخص وقتی بزرگ شد چون حرفی نشنیده لال میشود! هر چند یک اشراف زاده باشد! یعنی نمیتواند حرف بزند! 👈آنهایی که به دنبال یادگیری زبانی دیگر مانند زبان انگلیسی هستند دریافته اند که برای تسلّط بر زبان محاوره لیسنینگ مقدّم بر ریدینگ است. 🔹فیلم یا پویانمایی تارزان را دیده اید؟! مثل همان! تارزان پسر نجیب زاده ای انگلیسی بود که در کودکی در جنگلهای آفریقا گم شد و به وسیله ای یک بوزینه بزرگ شد! همین باعث شد با وجود ذات خوب وحشی بار بیاید! 👈مانند حیوانات غذا میخورد و حرف میزد و مانند میمونها روی شاخه ها میپرید! تا آنکه چند نفر او را به دنیای انسانها بردند و کم کم مانند آنها زندگی کردن را یاد گرفت. 🔻چه خوششان بیاید یا نیاید بسیاری از اینها در جنگلهای جاهلیّت بزرگ شده و هنوز وارد تمدّن اسلام نشده اند! اسلام عزیز ما هم همیشه غریب بوده! برخی از اینها که ذات خوبی دارند ولی مانند یک انسان متمدّن متدیّن رفتار نمیکنند و حرف نمیزنند چون مثل همان تارزان بزرگ شده اند! در جنگلهای جاهلیّت گم شده اند! حرف حق نشنیده اند تا نطقشان باز شود!🔺 👈ندیده اید گاهی چقدر جاهلانه و مضحک استدلال میکنند! در پرت و پلا گفتن شگفت انگیز میشوند. 🔹البته حساب شیاطین و مغرضان و مستکبرانشان را جدا کنید! بسیاری واقعا از روی سادگی باطل میگویند! چون مدّتهای مدیدی در معرض شنیدن این حرفها بوده اند! نطقشان به باطل باز شده است. 👈اینها را نباید راند! نباید وقتی پرخاش و بی منطقیشان را دید نا امید شده و طرد کرد! خیلی از این به اصطلاح ورزشکارها و سلبریتها اینگونه اند. 👈اینها هر چند در جامعه ی ما زندگی کرده اند ولی به دلایلی خواسته یا ناخواسته خود را ایزوله کرده و بسیاری از مفاهیم دینی را مخصوصا در دنیای مجازی اصلا گویا نشنیده و نچشیده اند! 👈مگر ندیده اید مفهوم گیریشان از یک انسان روحانی یا متدیّن در فیلمهایی که میسازند چقدر ضعیف و مضحک است! همه اش به نظرم غرض ورزی نیست! مستضعف اند! ⚪باید چه کرد؟! باید با اینها با حکمت، موعظه حسنه و جدال احسن حقیقت را تبیین کرد. جهاد تبیین برای همینهاست. سکوت نکرد. در فامیل و همسایه و فضای مجازی هستند. آنها را در معرض حرف حق قرار داد. 👈فطرتشان را با حرف منطقی و نیکو مواجه کرد. حرف گاهی منطقی هست ولی نیکو نیست. حرف منطقی را باید از آن چهره ی نیکویش بیان کرد تا مقبول باشد. نا امید نشد! حلم داشت! با دلسوزی گفت. 👈فرصت داد تاتی تاتی کرده و رشد عقلی و دینی پیدا کنند. گاهی برخی بدیهیات دینی از دید ما را اینها درک نکرده اند! اصلا مگر میشود انسان ذره ای طعم حلاوت ایمان را بچشد اینگونه موضعگیری کند؟! 👈مطمئن باشید اگر اینها مدّتی در معرض شنیدن حرف حق باشند خیلی متأثّر میشوند. اوّل دلشان با حق آشنا و سپس مأنوس شده و کم کم زبانشان به حق گویا میشود.

باسمه تبارک و تعالی(۲۰۳) «مؤمن دماغ دراز پینوکیوها را میبیند!» «اتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ینظر بنور اللّه» 🔵با برخی از فامیل بحث میکردیم. میگفت معلوم است که این دختر را زدند با باتوم کشتند! میگفت شما هم اخبارتان را از رسانه ها دارید! چطور میگویید اخبار ما درست است و اخبار شما غلط؟! گفتم روشن است! گفت کجایش روشن است! پاسخ این بود که: مگر نمیبینی این دارد دروغ میگوید و این دارد راست میگوید؟! (لتعرفنّهم فی لحن القول)! قیافه هایشان هم روشن است! (تعرفهم بسیماهم) 😐عجب! مصادره به مطلوب میکنی؟! مگر صدق و کذب را هم میشود دید؟! مگر قیافه دارد؟! مگر پینوکویست که وقتی دروغ گفت دماغش دراز شود! 👈پاسخ این بود که آخر انسانی که مقداری در وادی ایمان باشد و یا حتّی مقداری فطرتش را بیدار نگاه داشته و خرابش نکرده باشد میفهمد این آقایی که در ماهواره به این شکل دارد در این موضوع با این نوع بیان حرف میزند اهل دروغ و دغل است! «إنّ فی ذلک لآیات للمتوسِّمین» ✋مگر برای تو امر پیچیده ای است؟! ولی گویا برای او پیچیده بود! نکند علم غیب میگویی؟! نه غیب نمیگویم ولی قرائن دارد؟! حالا اگر استبعاد میکنی لااقل بدان زمانی علمی وجود داشته به نام علم الفراسة که از روی ظواهر به بواطن استدلال میکردند! دقیقا مرتبط با بحثمان نیست ولی یادی از آن برای رفع استبعاد و تفنن خوب است. 💡به ذهنم خطور کرد مقداری از علم فراست گفته و سپس به توضیح این روایت نبویّ صلی الله علیه و آله بپردازم که: 📖«اتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ینظر بنور اللّه»!

🔸«علم الفراسة»🔸 علوم بشری معمولا بر اساس نیازها و انگیزه ها متولّد و رشد و جهت گیری پیدا کرده است. در قدیم با توجّه به شیوع پدیده ی برده داری که خود یکی از هنجارهای نظام زندگی بشر در دنیای قدیم بوده بازارهای برده فروشی هم داغ بوده! یکی از مسائلی که این امر همواره برای آنها به دنبال داشته این بود که در هنگام خرید برده و در بازار آیا میتوان از روی ظاهرش احکام مخفی و باطنی او را استنباط کرد؟! مثلا میتوان به باب بیست و سوم قابوسنامه در همین راستا مراجعه نمود که در باب برده خریدن است 👈نوعی شخصیت شناسی از روی شمایل و ویژگی های ظاهری! مثلا از روی حالت مویش یا نوع بینی اش یا حدقه ی چشمش یا رنگ پوستش یا ترکیبی از اینها و ... سعی میکردند طبیعت اخلاقی و توانایی های هایی او را حدس زد و استنباط کنند. 👈به همین واسطه در قدیم بسترهای شیوع علمی به وجود آمد که به آن علم الفراسة میگفتند؛ علمی که با آن به استنباط خُلق از خَلق میپرداختند. 👈اشکوری در محبوب القلوب از فارابی نقل میکند که هوشنگ ایرانی واضع این دانش بود و سپس در یونان افلیمون بزرگ این دانش شد! کتاب او نیز به عربی ترجمه شد. 🔹نقل کرده اند که این افلیمون معاصر بقراط طبیب بود. زمانی شاگردان بقراط برای امتحان افلیمون پیکر بقراط را تراشیدند و پیش افلیمون بردند تا از ترکیبش اخلاق او را بیان کند! نگاهی کرد و گفت این شخص زنا کردن را دوست دارد! 👈شاگردان بقراط گفتند دیدی اشتباه میکنی؟! او بقراط فاضل و پاک است! گفت بروید از خودش بپرسید! بقراط وقتی از خبر مطلع شد گفت: 📖صدق افلیمون أحبّ الزنا و لکنّنی أملک نفسی! 👈در کتب قدیمی دیدم نقل کرده بودند دو تن از دانشمندان نام آشنای اسلامی که علم الفراسة نیز بلد بودند در سفر حج جایی نشسته بودند! شخصی عبور کرد و یکی از این دو به آن دیگر گفت فراست من میگوید که این شخص نجّار است! دیگر گفت ولی فراست من میگوید این شخص آهنگر است! او را صدا کردند و پرسیدند شغلت چیست؟! گفت نجّار بودم ولی مدّتی است آهنگری آغاز کرده ام! 🔹ولی منطق استنباط این علم چه بوده است؟! آیا از روی تجربه و خاصیت بوده؟! خیر! آنچه ظاهرا بوده این بوده که انسان چون برخلاف حیوانات دیگر عقل دارد میتواند منافقانه ظاهرش منطبق بر باطنش نبوده و نتوان از روی رفتارش باطن و مزاج و روحیات اصلی اش را به سادگی شناخت! 👈در پی این بودند که آیا میتوان از روی نحوه ی خلقتش که دیگر نمیتواند آن را مخفی کند به نوعی بر مزاج و روحیات اصلی اش استدلال کرد؟! 👈از دید آنها پاسخ مثبت بود! زیرا معتقد بودند همانگونه که قوای انسان تابع مزاج او هستند هیئات و اشکال جسمانی انسان نیز تابع مزاج او هستند. 👈از همینجا بود که فراست را نیز یکی از علوم طبیعی قدیم میدانستند زیرا اگر بر اساس طبیعیات قدیم خُلق باطنی و خَلق ظاهری تابع مزاج باشد استدلال به ظاهر برای شناخت باطن از نوع استدلال به حصول احد المتلازمین لحصول الآخر میشود! 👈از اینجا بود که با بررسی حیوانات سعی در استنباط مناسبات بین اشکال و صور با اخلاق و عادات نموده و آن را در انسان نیز قیاس کردند! به قول شیخ اشراق در تلویحات: 📖(فالخلق هو الحکم و هو الاکبر کالشجاعه و الهیئه معنی جامع لعظم الأعالی و الفرع انسان و الاصل أسد) 👈البته این نوع فراست اگر بخواهد به کمال خودش برسد نیازمند تجربه و اندیشه و بررسی های بسیار است. همچنین باید از راه تضافر قرائن و مؤیّدات در آن گام برداشت و تنها یک نشانه را ملاک نگرفت. 👈در هر کدام از مو، رنگ، پیشانی، ابرو، چشم، شکل بینی، لب، دهان، دندان، زبان و شکل چهره جداگانه باید دقّت کرد و نشانه ها را جرح و تعدیل نموده و بر اساس برآیند آنها حکم کرد. 🔹به عنوان نمونه برخی از احکام علم الفراسة را از یکی از کتب بسیار قدیمی در این زمینه اشاره میکنم: ✅موی بسیار بر شکل دلیل بود بر کثرت شهوت ✅موی بسیار بر پشت دلیل بود بر شجاعت ✅موی بسیار بر هر دو کتف و بر گردن دلالت کند بر احمقی و دلیری ✅هرکس که رنگ او به سیاهی و سبزی زند بدخو باشد ✅هر کس که رنگ او ضعیف و رقیق بود او شرمناک بود ✅هر کس پیشانی او پهن باشد و سطح او مستوی بود و در وی هیچ غصون نبود، آن کس خصومت کننده بود ✅هر کس که پیشانی او کوچک باشد جاهل بود ✅آنکه پیشانی او بزرگ بود کسلان بود ✅هر کس در ابروی او موی بسیار باشد اندوه ناک بود و هرزه گوی باشد ✅چشم بزرگ دلیل کاهلی بود ✅حدقه ی نیک سیاه دلیل بد دلی بود ✅هر که چشم بسیار بر هم زند و تیز در چیزها نگرد محتال و خائن و دزد بود -هر کس که سوراخ بینی او فراخ بود دلیل خشمناکی بود ✅هر کس که دهان او فراخ بود شجاع بود ✅رنگ لبها چون ضعیف بود دلیل ضعف مزاج باشد ✅هر کس که گوشت روی او بسیار بود کسلان و جاهل باشد ✅هر کس که روی او بسیار گرد بود جاهل باشد ✅هر کس که روی او دراز بود بی شرم بود ✅هر کس که روی او خرد بود، خبیث و متملق بود

🔸«اتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ینظر بنور الله»🔸 در روایات نوعی فراست ویژه و انسان شناسی و شخصیت شناسی ویژه برای مؤمنین ادّعاء شده که مؤمنین بسته به درجه ی ایمانشان توان مرموزی در تشخیص بعضی پدیده ها و انسانها دارند! هم عامه در کتبی مانند سنن ترمذی و هم خاصّه با طرق متعدّدی از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کرده اند که حضرت فرمود: 📖«اتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ینظر بنور الله»! 👈این روایت با لفظ تقریبا واحد بسیار مشهور بوده و از آن روایاتی بوده که از همان ابتدا از کتابها خارج شده و وارد فرهنگ عمومی جامعه شده بوده است. 👈اینگونه روایات اساسا از بحث سندی بی نیاز میشوند! لذا اینکه برخی در آن مناقشه سندی نموده اند دور از صواب است. 👈در اصول سرخسی از عامه دیدم که به واسطه این روایت به جواز تحرّی عند فقد الادلّه برای تعیین قبله استدلال کرده بود! 👈همچنین ابن حجر در فتح الباری بحثی را ذکر کرده که آیا میتوان احکام شرعی را با الهام اثبات کرد؟! بسیاری معتقدند عند فقد الادلة میشود! 👈بلکه برخی این الهامات را حجّت هم دانسته و به همین فراست مؤمن و محدّث بودن برخی مؤمنین و همچنین حدیث معروف وابصة استدلال کرده اند! 👈«ما حاك في صدرك فدعه وإن أفتوك» که در اینجا شهادت قلب حجّتی مقدّم بر فتوا قرار داده شده است. حدیث وابصه را خاصّه نیز در قرب الاسناد نقل کرده است. ⚪از جمله نقلهای جالب توجّه در زمینه این روایت مطلبی است که واقدی در فتوح الشام آورده است! خلیفه ی دوّم به واسطه همین روایت دختر کسری یا همان شهربانو را به تزویج امام حسین علیه السلام در آورد! واقدی نقل میکند که وقتی غنائم عظیم به مدینه رسید عمر آنها را بین صحابه میکرد! تا اینکه رو کرد به حسنین علیهما السلام و کلماتی عجیب در مدح آنها گفت! 📖«ثمّ أنه نظر إلى الأخوين الزاهدين والغصنين النضرين سيدي شباب أهل الجنة وريحانتي نبي هذه الأمة وقال لهما يا حبيبي ما الذي أخركما من مثلكما يفتخر وقال ألستما سبطي الرسول أليست أمكما فاطمة البتول أليس أبوكما سيف الله المسلول أليس في بيتكما نزل التأويل أليس كان سادسكما تحت العباء جبريل أليس فيكما أنزل الله الجليل ما على المحسنين من سبيل فان افتخرتما فلكما الفخر البليغ ثم أمر لكل واحد منهما بعشرين ألف درهم» 👈در اینجا فرزندش عبد الله بن عمر اعتراض کرد که چرا به من هزار درهم دادی ولی به هر کدام از این دو ۲۰ هزار درهم دادی؟! و عمر هم باز عبارات عجیبی گفت: 📖«ان كان لك جد كجدهما أعطيتك أو أم كأمهما وفيتك وان كان لك أب كأبيهما أرضيتك يا بني كل نسب يضمحل يوم القيامة ويخفي الا نسب البتول» 👈ولی غرضم ادامه ی نقل واقدی است. وی نقل میکند که نوبت به دختر کسری رسید در حالیکه در پرده ای و پر از زر و زیور و جواهرات بود! خواست او را بفروشد! 👈به شخصی گفت برو پرده را کنار بزن تا زیباییش دیده شده و قیمتش بالا رود! ولی شهربانو امتناع کرده و ضربه ای به سینه ی آن شخص زد! 👈عمر خشمناک شد و خواست با شلّاغش شهربانو را در حالیکه گریه اش گرفته بود بزند که امیر المؤمنین علی علیه السلام صدا زد: 📖«مهلا يا أمير المؤمنين فاني سمعت قول رسول الله يقول ارحموا عزيز قوم ذل وغني قوم افتقر فسكن غضب عمر» 👈در اینجا خلیفه گویا اینطور گفت حال که حدیثی از پیامبر گفتی بگذار من هم حدیثی بگویم و آن هم این است که از حضرت شنیدم: «اتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ینظر بنور الله». مصداقش هم خودم هستم!!! 👈چون دیدم این شهربانو به حسین زل زده است! من هم فهمیدم که از بین این جمعیت فقط میل او را دارد چون کسی زیباتر از او نیست! 🔴معمولا این روایت به عنوان نوعی کرامت برای برخی اولیاء الهی معنا شده است. حالا این قسمتش که مربوط به چشم باطن بین و کرامات اولیاست را کاری ندارم! واقعا هم بحث مهمی است که در روایات ما به آن اشاره شده است. ابن عربی در باب ۱۴۸ فتوحات مباحث مهمی در این زمینه آورده و فراست را به طبیعی مزاجی حکمی و روحانی نفسی ایمانی تقسیم میکند. 👈ولی لفظ حدیث عمومیت دارد. در روایت مرحوم صدوق در عیون از امام رضا علیه السلام نیز این فراست بسته به درجه ی ایمانی شخص امری تشکیکی دانسته شده و اساسا بعدی از علم غیب ائمه علیهم السلام با استدلال به این روایت تبیین شده است: 📖«فَمَا وَجْهُ إِخْبَارِكُمْ بِمَا فِي قُلُوبِ النَّاسِ قَالَ ع لَهُ أَ مَا بَلَغَكَ قَوْلُ الرَّسُولِ ص اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‏ فَإِنَّهُ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ قَالَ بَلَى قَالَ وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ لَهُ فِرَاسَةٌ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ عَلَى قَدْرِ إِيمَانِهِ وَ مَبْلَغِ اسْتِبْصَارِهِ وَ عِلْمِهِ وَ قَدْ جَمَعَ اللَّهُ لِلْأَئِمَّةِ مِنَّا مَا فَرَّقَهُ فِي جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ‏ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِين‏»

⚪به نظر میرسد مؤمنین عادی نیز به شکل طبیعی درجاتی از فراست به این معنای عامش را دارند. این حدیث را به شکل امری کاملا عقلایی نیز میتوان معنا کرد. همان معنایی که مراد از آن شناخت برخی پدیده ها از روی بصیرت و درک راستگو از دروغگو و مانند آن در بسیاری از موضوعات برای افرادی خاص است. ✔انسانی که در وادی ایمان بار آمده و مدّتی با نفس خود جنگیده و تعلّقاتش را کم کرده و مشغول مناسک دینی بوده و با علمای الهی نشست و برخاست کرده درجاتی از فراست را به شکل کاملا طبیعی قهرا پیدا میکند. برایش چیزهایی واضح میشود که برای دیگران بسیار پیچیده است! 👈وقتی شخص دیگری را میبیند به صرف دیدن نحوه پوشش و نوع حرف زدن و کیفیت استدلال و مانند آن معمولا به راحتی میتواند حدس بزند که نسبت این شخص با عالم حقیقت و پاکی چیست! کجای کار است! اصلا در باغ آمده؟! ✋البته شاید نتواند بیان کند ولی کاملا درک میکند! گاهی یدرک و لا یوصف است! اصلا بدش می آید! گویا بویی از او به مشامش میرسد! اینها خیلی قرائن روشنی برای اوست. اصلا چیز پیچیده ای برایش نیست! 🔹البته گاهی نفاق هم رخ میدهد! ولی معمولا خود این بیچاره ها هم نمیدانند که چقدر نزد یک انسان مؤمن واقعی میتوانند تابلو باشند! فکر میکنند مؤمن یعنی انسان ساده و ساده لوح! ولی نمیدانند که بر اساس این روایت مؤمن واقعی کسی است که باید از او بترسند! هفت خط روزگار به معنای خوبش است! ینظر بنور الله است! 👈گاهی این جهال وقیحانه سعی بر فریب چنین مؤمنینی را میکنند و نمیدانند که نیاتشان در برابر چنین مؤمنی اصلا در همان حال مجسّم است! مانند منافقین که زمانی نهج البلاغه ای را برداشته و به نجف برده و میخواستند مخ امام راحلمان را بزنند!!! 👈از اینجاست که باید در وادی حقیقت به فراست مؤمنین واقعی اعتنا کرد! إنّ القول ما قالت حذامِ! البته شخص دیگری که این قرائن را نمیفهمد چنین درکی نخواهد داشت. استبعادی هم نباید بکند. 👈مانند آن ستاره شناسی که نگاهش به آسمان خیلی با نگاه ما به آسمان فرق دارد. هر چند صحنه یکی است! این حدیث را به شکل امری کاملا عقلایی نیز میتوان معنا کرد.

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۴) «مصداقی از یک علم نافع!» «انواع خطورات» 🔹خسته بودم! به کتابهایم نگاهی انداختم! خستگیم را معمولا اینطوری از بین میبرم! 📖«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ‏ الْحِكَمِ‏»؛ 👈رفقا خستگی ظرفی برای پس رفتمان نباشد! گاهی میتوان تهدید را به فرصت تبدیل کرد! در اوقات خستگی میتوانیم گاهی جلوتر برویم! 👈با یک هوشمندی خاص و برنامه ی مناسب هم خستگی مان را رفع کنیم و هم چیزی جدید یاد بگیریم! بنده بسیاری از اطلاعاتی که دارم را در زمان خستگی هایم کسب کرده ام! بگذریم! ⚪یک کتاب قدیمی آن گوشه بود! دست گرفتم! گاهی علم با کنجکاوی و جسارت و دست گرفتن به دست می آید! کتاب یواقیت العلوم و دراری النّجوم ابومحمّد قزوینی از علمای قرن ششم هجری بود. دیدم مهر مرحوم آقای نورانی را روی آن زده ام! 👈راستش چند سال پیش یکی از روحانیون محترم و اساتید دانشگاه و نسخه شناسان به نام مرحوم حجة الاسلام دکتر عبد الله نورانی به رحمت ایزدی پیوست. 👈کتابخانه ای با کتب بسیار گران بها و کم یاب از خود به یادگار گذاشته بود و فرزندان ایشان خواستند کتابهایی که قابل استفاده است را برداشته و ما بقی را کاری دیگر بکنند! 👈بنده هم مقداری اندک کتاب برداشتم. ثواب این بذل خاطر را به روح ایشان هدیه میکنم. 🔹کتاب یواقیت کتابی است که مؤلّف آن را برای برخی از حاکمان سلجوقی حاکم بر قزوین نگاشته است. کتابی است مانند جامع العلوم ستّینی اثر فخر رازی؛

👈البته به علوم کمتری پرداخته ولی نکات خلاصه و نافع و مسائل جالب توجّهی را برای درباریانی که علاقه مند به دانش هستند را گرد آورده است. 🔴اتفاقی آن را باز کردم؛ مسأله ششم از فنّ هفتم این کتاب در علم تصوّف آمد! مسأله ای در تقسیم خاطر به چهار قسم: نفسانی، شیطانی، ملکی و ربّانی بود! گاهی نیز به ترتیب به آنها هواجس، وساوس، الهامات و القائات گفته میشود؛ فال نیک زدم! ما هم بذل الخاطر داریم دیگر! این هم بحث از خواطر کرده است. 👈رفقا وادی علم بسیار پهناور است. خیلی باید سرعتمان را بالا ببریم! همینطور علم بسیار است؛ وقتی دیدیم اینگونه است سعی کنیم محاسن هر علمی را اجمالا بدانیم! بی بهره نباشیم! 📖«الْعِلْمُ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ يُحَاطَ بِهِ فَخُذُوا مِنْ كُلِّ عِلْمٍ‏ أَحْسَنَه‏» 👈خیلی از چیزهایی که برایش وقت میگذاریم حقیقتا ارزشش را ندارد! فعلا مصداقش را نمیگویم! ولی واقعیّتش همین است. خیلی از چیزهایی که حقیقتا ارزشمند است را گاهی اصلا سراغش نمیرویم! 👈علم نافع خودش یک مسأله مهمی است. از ویژگی مؤمنین است که: «وَقَفُوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَى الْعِلْمِ‏ النَّافِعِ‏ لَهُمْ» 🔹انصافا یکی از علوم نافع که دانستنش از عبادتهای بسیار و مطالعات بسیار نافعتر است دانستن همین خطورات و اصناف آنهاست! خیلی علم شریفی است. بسیار بسیار کاربردی است. کاملا در راستای علم نافع است: 📖«وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ‏، وَ اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيمَا خَلَقْتَنِي لَه‏» 👈گاهی دانستن یک مطلب کوتاهی از سالهای سال عبادت ارزشش برای اهلش بیشتر است! 🔹عین القضات همدانی در کتاب تمهیدات در جایی مطلبی جالب در این زمینه آورده که: 📖«امّا اى دوست در رساله اضحوى مگر كه نخوانده‏اى كه ابو سعيد ابو الخير- رحمة اللّه عليه- پيش بو على سينا نوشت كه «دلّنى على الدّليل؛ 📖فقال الرئيس أبو على فى الرّسالة على طريق الجواب: الدخول فى الكفر الحقيقىّ‏ و الخروج من الإسلام المجازىّ، و أن لا تلتفت إلّا بما كان وراء الشخوص الثلاثة حتّى تكون مسلما و كافرا، 📖و إن كنت وراء هذا فلست مؤمنا و لا كافرا، و إن كنت تحت‏ هذا فأنت مشرك مسلم، و إن كنت جاهلا من هذا فإنّك تعلم أن لا قيمة لك و لا تعدّك من جملة الموجودات». 📖شيخ ابو سعيد در مصابيح مى‏آرد كه «أوصلتنى هذه الكلمات إلى ما لا أوصلنى إليه عمر مائة ألف سنة من العبادة»». 🔵حالا نمیخواهم این نوشته را طولانی کنم. در صدد توضیح و تفصیل هم نیستم. این مسأله ششم را از کتاب یواقیت نقل میکنم: 📖«مسأله ششم: خاطر چند است و فرق میان خاطر و خاطر چه باشد؟ جواب: دل را بر حسب ادراکات حرکاتی است خفیّ که آن را خواطر گویند و گروهی نیز وقایع گویند. 📖و آن جمله بر چهار قسمت است: خاطری نفسانی و خاطری شیطانی و خاطری ملکی و خاطری ربّانی. و بر ثبوت هر یک آیات قرآن و اخبار مصطفی صلی الله علیه و سلّم ناطق است. 📖خواطر نفسانی را هواجس گویند و خواطر شیطانی را وساوس گویند و خواطر ملکی را الهامات و خواطر ربّانی را القا! اما فرق کردن میان این خواطر صعب و دشخوار است. 📖خاصه از دلی که در مشاغل دنیا باشد. و مشایخ را اتّفاق است که هر که لقمه ی حرام خورد فرق میان وسوسه و الهام نتواند کردن. 📖و لیکن این قدر بتوان گفتن علی العموم که هر خاطری که در دل انکاری و جحودی و تکبّری آرد آن وساوس شیطانی بود. و هر خاطر که در دل زهرات دنیا و لذّات هوا و شهوات نفس بماند ان هواجس نفس بود. 📖و هر خاطر که دل را به اطاعت و ایمان و صدق و علم و حکمت و زهد خواند آن الهام ملکی بود. و هر خاطر که در دل هستی عظمت خدای تعالی و یقین و قربت و وَلَه و غیبت از خود آرد آن القاء الهی باشد»

🔴تقریبا واضح اقسام خطورات را بیان کرده است. بحث از خواطر بحثی بسیار پر دامنه و اساسی است. فقط برای هر کدام یک مثالی میزنم تا مقداری واضحتر باشد. ✅خاطر نفسانی با خاطر شیطانی فرق دارد. خاطر نفسانی مانند این است که گاهی انسان به شکل عجیبی هوس چیز خاصی را میکند! دنگش میگیرد! روی یک چیزی کلیک میکند! مثلا گیر میدهد که این لباس را یا این خانه و غذا میخواهم! اگر همه ی انبیاء الهی هم جمع شوند و بگویند آن یکی بهتر است باز در انتخاب یا در دلش باز مایل به همان است! این را هواجس نفسانی میگویند. به نفسمان رجوع کنیم خوب میفهمیم داریم از چه صحبت میکنیم! ماهیّت اصلیش به نوعی شهوت و غضب غیر مهذّب برمیگردد! ✅ولی گاهی ماهیّت خطورات اینگونه نیست. یک دفعه به ذهن می آید نه! جوابش را بده! کم نیاور! رویش را کم کن! و... که همه از سنخ شیطنت است! ماهیّت اصلیش هم به نوعی تکبّر و انانیّت برمیگردد! ✅گاهی نیز یک دفعه به ذهن می آید زنگ بزن به مادرت احوالش را بپرس! لبخندی بزن! نمازی بخوان! دعوت به خیر و نیکی میکند! این همان الهامات ملکی است. ✅گاهی نیز بالاتر از این است. خطوری توحیدی است. به خود خدا برمیگردد. اصلا چیز دیگری است! ان شاء الله نصیبمان شود! اینها همین القائات ربّانی است. بنده خدایی در مسجد کوچک بالای ضریح حرم حضرت معصومه سلام الله علیها دعای عشرات و سپس نماز حضرت جعفر طیّار میخواند. در همان حال یک لحظه گویا سعه ی صدری پیدا کرد و احساس کرد که: «هو الرازق» دیگر همّ و غمّ رزق و روزی از وجودش برداشته شد! این خودش یکی از القائات قویّ ربّانی است. این یک خطور نورانی توحیدی است. 🔹در آیات صریح قرآنی و روایتی قطعی و مسلّم شیعی نیز این امر آمده است. لااقل دو نوع خطور شیطانی و ملکی بسیار برجسته مطرح شده است؛ امام صادق علیه السلام در روایتی صحیح که مرحوم کلینی نقل نموده میفرماید: 📖«مَا مِنْ قَلْبٍ إِلَّا وَ لَهُ أُذُنَانِ عَلَى إِحْدَاهُمَا مَلَكٌ مُرْشِدٌ وَ عَلَى الْأُخْرَى شَيْطَانٌ‏ مُفْتِنٌ هَذَا يَأْمُرُهُ وَ هَذَا يَزْجُرُهُ الشَّيْطَانُ يَأْمُرُهُ بِالْمَعَاصِي وَ الْمَلَكُ يَزْجُرُهُ عَنْهَا وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ»

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۵) «آیا حقّ را از آن روی نیکویش بیان میکنیم؟!» «تقریر بد مسأله در موضوع گشت ارشاد!» 🔵از حق نباید کوتاه آمد. ولی باید دانست حق جوانب مختلفی دارد که از همه ی جوانبش نباید کوتاه آمده و کم گذاشت والا ولو ناخواسته ولو به بهانه حق تن به باطل داده ایم. وقتی سخن از مطلب حقی نیز میگوییم همینگونه است. ✔اوّلا باید اصل سخن حقّ باشد. ثانیا جوانبش هم باید حق باشد. شاید مراد از قول سدید هم همین باشد. یعنی قول حقی که همه جوانبش حقّ باشد. جوانب حق دیگر کدام است؟! لااقل سه جنبه را میتوان ذکر کرد که اگر به آنها توجّه نشود حقّ طلبی ما مبتلا به آسیب میشود؛ ✅یکی اینکه این سخن حق به هدف حق گفته شود! یراد به الحقّ باشد. یراد به الباطل نباشد! ✅دیگر اینکه در موضع و زمان مناسب گفته شود! مورد سوء استفاده قرار نگیرد! به حقائق دیگر جفا نشود. ذبح نشود! کارکردش هم حقّ باشد. هر حقّی را نمیشود هر زمانی و هر مکانی گفت! گاهی حرف حقّی زده میشود و نیّت هم حق است ولی کارکردش یعنی آنچه عملا در چنین شرایطی بر آن مترتّب میشود حق نیست و منجر به تأیید باطل میشود. ✅جانب سوّم هم آن است که حق را از آن چهره ی زیبا و حقّش بیان کرد! از روی نیکویش آن را معرّفی نمود. 🔹حالا چه میخواهم بگویم؟! میخواهم بگویم بحث از لزوم گشت ارشاد بحث از مطلب حقّی است. میتوان ضرورت آن را هم شرعا و هم به شکل عقلائی در فضای جنگ جنسی تبیین کرد. ولی آیا آنگونه که ما مطرحش میکنیم جوانبش هم حقّ است؟! آیا قول سدید است؟!

👈هدفمان که حقّ است. موضعش هم حق است. الآن دشمن به جنگ اسلام و نظام اسلامی و حجاب اسلامی آمده است. الآن باید موضع حق را بیان کرد و بر آن پافشاری نمود. وقت سکوت نیست. سکوت در چنین زمانی به معنای زمینه سازی برای مارپیچ سقوط است. ✋اما آیا این حقیقت را از آن روی زیبایش معرّفی میکنیم؟! یا اینکه در این جنبه باطلی راه یافته است؟! به نظرم ما در زمینه ی گشت ارشاد در این زمینه مشکل داریم. این را توضیح میدهم؛ 🔸«حق را باید با آن چهره ی زیبایش بیان کرد!»🔸 در باب هفتم قابوسنامه مطالب خوبی در این زمینه مطرح شده است. وی در وصایای خود به فرزندش گیلانشاه میگوید: 📖«سخن که بمردمان نمایی نکوترین نمای، تا مقبول بود و مردمان درجهٔ تو بشناسند، ... و سخن بود که بگویند بعبارتی که از شنیدن آن روح تازه شود و همان سخن بعبارتی دیگر بتوان گفت که روح تیره گردد. 📖حکایت: شنیدم که هارون‌الرشید خوابی دید بر آن جمله که پنداشتی که جمله دندانهای او از دهان بیرون افتادی به یک‌بار، بامداد معبری را بخواند و پرسید که تعبیر این خواب چیست؟ 📖معبر گفت: زندگانی امیرالمؤمنین دراز باد! همه اقرباء تو پیش از تو بمیرد، چنانک کس نماند. هارون‌الرشید گفت: این معبر را صد چوب بزنید که وی این چنین سخن دردناک چرا گفت در روی من، چون جمله قرابات من پیش از من بمیرند پس آنگاه من که باشم؟ 📖خواب‌گزاری دیگر را فرمود آوردن و این خواب با وی بگفت. خواب‌گزار گفت: بدین خواب که امیرالمؤمنین دیده است دلیل کند که امیرالمؤمنین دراز زندگانی‌تر از همه اقربا باشد. 📖هارون‌الرشید گفت: دلیل العقل واحد تعبیر از آن بیرون نشد، اما عبارت از عبارت بسیار فرق است، این مرد را صد دینار فرمود ...» 🔴یک مثالی بزنم. چند سال قبل در مشهد مقدس خدمت یکی از روحانیون خوش فکر آنجا به نام آقای واسطی حفظه الله تعالی بودیم. خوش فکری خودش مقوله ای است. ایشان گفت در جایی این حکم دینی را مسخره میکردند که یعنی چه که شما میگویید اگر هفته ای یکبار ناخنتان را بگیرید باعث دوری از بیماری پیسی میشود!!! 👈ایشان هم در پاسخ همین کار را کردند. این مطلب حق را در قالب و رویی نیکو و متناسب با فهم مخاطبشان تغییر دادند. ایشان فرمودند که به آنها که ظاهرا اهل دانش و پزشک بودند گفتم خب آیا نمیتوان پرسید که: « آیا بین گرفتن ناخن با میزان فعالیت رنگدانه های پوستی نسبتی هست؟» 🔹گفتند یک فرضیه و موضوع خوبی برای بررسی است! هیچ مسخره هم نیست. گفتم خب این همان مطلب است فقط بیانش را متناسب با زبان علمی امروزی تغییر دادیم. 👈به زبان امروزی ترجمه اش کردیم. وظیفه ی ما آن است که گاهی با توجّه به نوع مخاطبین مقولات دینی را ترجمه ی امروزی مناسب هم بکنیم تا مفهوم تبلیغ به شکل صحیحی محقق شود. 👈اگر اینگونه ترجمه نکنیم گاهی واقعا تبلیغ رخ نمیدهد. به لسان قوم سخن نگفته ایم. به لسان مبین سخن نگفته ایم. ✋البته باید مراقب بود که گاهی بیان حقیقت در برخی طرز بیانها خودش ضد حقیقت عمل میکند و انسان را در وادی باطل هضم مینماید. 👈گاهی نیز اشکالی ندارد و صرفا یک تغییر بیان و یا یک استفاده ی به قول امروزی ها تاکتیکی است. 🔸«قانون حدود برهنگی یا قانون حجاب و عفاف؟!»🔸 برگردیم به موضوع خودمان! امروزه با توجّه به تغییرات اجتماعی کلان در سطح جامعه و سطح جهانی گاهی باید در نوع تبلیغمان تجدید نظر کنیم. همان حرفی که حقّ است را با تعبیر دیگری بگوییم که روی زیبای زمان ماست. گاهی در شرایطی رویی زیباست و در زمان و شرایط دیگر آن روی دیگر زیبا نیست. 👈به نظرم امروزه که تبلیغات دشمن زیاد شده و به واسطه فضای مجازی صدای جاهلان، فسّاق و معاندان بلند گشته است بهتر است در همان ادبیات آنها مسأله را طرح کنیم. 👈عدم طرح مناسب بحث باعث به بیراهه رفتن و اشکالاتی میشود که به سادگی اگر از چهره ی دیگر بحث آن را مطرح کنیم آنها مرتفع میگردد. لااقل دیگر اصلا بحثی نیست که آن را مسخره کنند. بسیار عقلائی میشود. 🔻شاید امروزه خوب باشد به جای تعبیر قانون عفاف و حجاب یا پلیس گشت ارشاد و یا نهی از منکر برای بسیاری که هنوز بلوغ درک عمق این مفاهیم بلند را ندارند از تعابیری استفاده شود که در حدّ درک خودشان است! به جای اینها از قانون حدود برهنگی و یا مصادیق بی شرمی عمومی و مانند آن استفاده کرد. عنوانی کاملا شناخته شده در فضای حقوقی و قابل درک برای انسان مدرن که مقصود دینی را هم تأمین میکند🔺 ✅در متون قانون غربی از این امر با این تعبیر یاد میشود: «indecent exposure» که به معنای برهنگی ناپسند در انظار عمومی است. به معنای نمایاندن یا در معرض دید قرار دادن بخشی از بدن در جایی است که طبق ملاحظات اخلاقی محلّی یا دیگر استانداردهای پذیرفته شده در آن مکان رفتاری ناپسند و نامناسب تلقّی میشود.

👈خودش یک عنوان حقوقی خاص است. مجازات دارد. البته میزان مجازات و همینطور مصادیق بی شرمی و برهنگی متناسب با اجتماعات و فرهنگهای مختلف مختلف است. 👈ولی اصلش کاملا عقلائی، شناخته شده و مورد اجماع همه ی مکاتب حقوقی است. مگر میشود آن را مسخره کرد؟! 👈مثلا دیدم همین برزیل که کارناوال معروفش نماد بی بند و باری جهانی است در ماده ۲۳۴ قانون کیفریشان آمده کار منافی عفت یا نمایش اجزای بدن در ملأ عام سه ماه تا یک سال حبس دارد! ⚪️مسأله این است که اگر در جامعه ای فرهنگ دینی حاکم بود و سپس حکومت دینی نیز ایجاد شد هر عقلی حکم میکند که میزان جرم و مصادیق برهنگی نیز متناسب با آن باید لحاظ شود. مگر میشود به این امر اشکالی کرد؟! مگر میشود گفت خلاف آزادی است؟! مگر در همان غرب چنین آزادی مطلقی به افراد داده اند؟! 👈بله نهایت چیزی که هست به خاطر فلسفه الحادی حاکم بر بنیانهای اجتماعی آنها تعیین مصادیق بی شرمی و برهنگی را به مشهورات هر زمان و مکان سپرده اند. ولی باز آزاد نگذارده اند. ✅میدانید مرادم چیست؟! مرادم این است که همه حقوقدانان بشری و همه عقلا نوعی اجماع تعلیقی دارند که چیزی مانند برهنگی سر برای کشوری مانند ایران که فرهنگ دینی و همینطور حکومتی دینی دارد از جمله حدود برهنگی است. کاملا منطقی است. 👈این افتخار ماست که پیروان چنین آیین پاکی باشیم. حالا حدود برهنگی برای بسیاری از فرهنگهای جاهلی باسن و سینه و مانند آن است. برای ما به برکت اسلام اینقدر والاتر است. ✋وقتی میشود قانون ممنوعیّت در آوردن روسری و مانند آن را امروزه در این قالب که چهره ی نیکوی ارائه ی این بحث است بیان نمود چرا باید اصرار کرد که آن را در قالبهایی مانند قانون عفاف و حجاب و پلیس گشت ارشاد بیان نمود؟! 👈با همان زبان خودشان حرف میزنیم. وقتی به انسانهای فرهیخته رسیدیم نیز با زبان خودشان که همان لزوم عفاف و حجاب است سخن میگوییم. 👈به قول قابوسنامه: (با مردمیان مردم باش با آدم آدمی)! 🔵همینطور نکته ای دیگر هم در این زمینه هست که توجّه به آن شاید مناسب باشد. اصلش را از کلام برخی از انسانهای فاضل و خوش ذهن شنیدم. ولی آن را مقداری تغییر داده و با ادبیات خودم بیان میکنم. 👈حال که چنین است و مسأله در اعمال قانون حدود برهنگی است میتوان گفت چنین امری وقتی قانون شد و توسّط پلیس لازم الاجراء گردید نیازمند آموزش و بیان مشفقانه و دلسوزانه هم نیست. 👈زیرا کار پلیس که ارشاد و هدایت نیست! کار پلیس گرفتن دزد و جلوگیری از جرم و مانند آن است. 👈مسأله آن است که در قانون باید از نهی از منکر توسّط همه ی مؤمنین به روشی حمایت شود ولی بین حدود شرعی و حدود عرفی حجاب میتوان تفکیک نمود. 👈یک خطّ قرمزهای واقعی و ملموس را تعیین نمود که دیگر اینها اعمال مجرمانه و حدود برهنگی قانونی و عرفی است. هر چند پشتوانه اش هم دین باشد. 👈مثلا اصل روسری داشتن. یا مثلا پوشیده بودن پا یا باز نبودن جلوی بدن یا هر مصداق دیگر روشن و ملموس دیگر. 👈در این موارد بحث از نهی از منکر و ارشاد و مانند آن خارج شده و یک رفتار مجرمانه تلقّی شود که هر پلیسی بسته به نوع مجازات در نظر گرفته شده باید اعمال قانون کند. آموزشی هم در کار نباشد. 👈اگر دید کسی روسری را مثلا در آورده و در قانون چنین امری جرم باشد بگیرد و ببرد! در کشورهای مختلف همینطور است. گشت ارشاد دیگر نمیخواهد! 👈در خارج اگر شخصی سینه ی خود را برهنه کند که گشت ارشاد ندارند! همان پلیس معمولی آن را بازداشت یا جریمه میکند. 👈البته پلیس اگر انسان متشرّعی هم باشد میتواند تذکّراتی در حدّ نهی از منکر هم بدهد. ولی آن دیگر وظیفه ی قانونی او نیست. وظیفه ی دینی اوست. مانند دیگر اقشار ایمانی. 👈وظیفه ی پلیس اجرای قانون است. برای چنین کاری پایگاه های غیر دینی مانند مصالح فرهنگی و ملّی هم میتوان معرّفی کرد. مانند ضرورت مقاومت در عرصه ی جنگ جنسی و مانند آن که در نوشته های دیگر توضیح داده ام. 🔹همچنین باید در اعمال مجازاتها نیز خلاقیت داشت. مثلا در مورد چهره های موسوم به سلبریتی حکم به باطل کردن گذرنامه یا برخی محرومیتهای صنفی کرد که خیلی برایشان حیاتی است. یا برای دیگران حکم به برخی محرومیتهای بانکی یا دیگر خدمات و مانند آن! 👈زندان کردن موارد خاصی دارد. روی اینها میشود فکر کرد. یا در مورد کارمندان دولت نیز توبیخهای مناسب را میتوان پیشبینی کرد. در مدارس میتوان نمره های خاصی برای انضباط و پوشش قرار داد. 👈همچنین در محیطها و شهرهای مختلف میتوان در شدّت اعمال قانون و بیان حدود برهنگی تغییراتی باشد. مثلا در شهرهای مذهبی مانند مشهد یا قم مقداری قوانین سفتتر و سختتر باشد. در دانشگاهها همینطور. 👈در همین دانشگاه هاروارد آمریکا دیدم قوانین مهمی در زمینه نوع پوشش دارند و از آن نیز کوتاه نمی آیند. در برخی ایالتهایشان نیز قوانین ویژه ی خودشان را دارند.

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۶) «سخنی در اوّلین روز آغاز مدارس» «کَشفُ المَحَجَّة لِثَمَرةِ المُهجَة» 🔵امروز اوّلین روزی بود که فرزندم به درس رفت. لباس فرمش را پوشید؛ دفتر و جامدادی برداشت. دستش را گرفتم و جلوی آسانسور منتظر بودم تا درب باز شود! گاهی انسان فرصت نمیکند تا به پیرامونش با توجّه نگاه کند! مشغله ها زیاد است. 🔸در این فاصله ی اندک، نگاهم به فرزندم افتاد؛ یک عاطفه ی غریبی در وجودم زنده شد؛ خدای من! ببین چه بزرگ شد! امروز روز اوّلی است که میخواهد با قلم و کاغذ به دنبال دانش برود! 🔸با تمام وجود می خواستم به میوه ی دلم مطلبی را بگویم! ولی چه کنم که نه من توان بیانش را داشتم و نه او فهم شنیدنش! فقط دعا کردم که: 🙏اللهم اکفها ما یشغلها الاهتمام به و استعملها بما تسألها غدا عنه و استفرغ ایّامها فیما خلقتها له! 👈میخواستم بگویم ای میوه ی دل! ای ثمره عمر! ای نور دیده! ای کاش هر چه زودتر و هر چه بهتر قبل از آنکه مانند پدرت پشیمان عمر از دست رفته شوی بفهمی که اصل علم و آگاهی چیست! خیلی معطّل نشوی! خیلی معطّلت نکنند! 👈ای میوه ی دل و ای نور دیده! به دنبال دانش میروی؟! برو! خدا به همراهت! ولی ای کاش زودتر میفهمیدی: 📖«و الله یدعو الی دار السلام و یهدی من یشاء الی صراط مستقیم»! 👈ای کاش این دعوت را هر چه زودتر میشنیدی و لبّیک میگفتی! ای کاش هر چه زودتر آن بزرگ مزکّی و معلم واقعی کتاب و حکمت را میشناختی! 👈به دنبال دانش میروی؟! برو! ولی ای کاش میشد زودتر بفهمی العلم نقطة کثّرها الجاهلون! بفهمی اوّل العلم معرفة الجبّار و آخره تفویض الأمر الیه!

👈بفهمی هو الاوّل و الآخر و الظاهر و الباطن و هو بکلّ شیء علیم! بفهمی إنّه بکلّ شیء محیط! بفهمی هو معکم أینما کنتم! 👈بفهمی کلّ شیء هالک الّا وجهه له الحکم و الیه ترجعون! بفهمی أینما تولّوا فثمَّ وجه الله! بفهمی للّه ملک السموات و الارض! بفهمی لا اله الّا الله الملک الحقّ المبین! 👈بفهمی سرچشمه ی دانایی ها چیست! بفهمی معدن سعادت و مملکت بهجت و لذّت کجاست! بفهمی آن دار السلام و خوشی ابدی کجاست! بفهمی آنجا که نه خوفی است و نه حزنی و نه المی و نه آلودگی کجاست! 👈بفهمی أعدی عدوّک نفسک الّتی بین جنبیک یعنی چه؟! بفهمی باید به دنبال پاکان بیافتی تا به وادی پاکی برسی! بفهمی برای خوش بختی باید با سحرها و بین الطلوعینها و نمازها و توسلها مأنوس باشی! فریبت ندهند! 👈بفهمی که باید مدام بکوشی تا زلال و زلالتر، پاک و پاکتر شوی؛ اگر به دنبال شکار والاترین معرفتها هستی باید بدانی که به دنبال پاکترین پاکی ها هستی! 👈تا پاک و پاکتر نشوی به آن شکارگاه بزرگ و شگفت انگیز راهی نخواهی داشت! اصل دانش و دانشگاه، مدرسه و لوح و قلم آنجاست! 🔸ای نور دیده! هزاران هزار سال گذشت و خواهد گذشت و از تو و پدرت اثری نبود و نخواهد بود! نکند شیاطین و غافلان راهت را دور کنند! فریبت دهند! اللهم اعذنی و ذرّیّتی من الشیطان الرجیم! 👈در این عمر ابدی بدان و باز هم بدان و نیک بدان که تنها یک فرصت به تو داده شد! تنها یکبار و دریغ که تکراری نخواهد داشت. 👈تنها یکبار به تو اجازه داده شد تا به دنیا آمده و آن حقیقت هستی و آن کانون نور را بجویی! اگر این بساط برچیده شد دیگر بر سر سفره ای که خود مهیّا کرده ای خواهی نشست! 👈بدان که این دنیا متجر اولیاء الله است. قدرش را بدان و نیک بدان! لنعم دار من لم یرضَ به داراً و محلُّ من لم یوطّنها محلّا! 👈ای میوه ی دل! هر چه هست آن طرف است! اینجا دنیای سایه هاست! دنیای ظلمات است! هر چه میبینی باطنی دارد! باطنش هم باطنی دارد و همه از آن کانون نور آمده! 👈همه چیز و همه چیز و همه چیز دمادَم و دمادَم و دمادَم از آن نور یگانه میجوشد و میدرخشد و جلوه میکند! اگر او دست عنایت را بردارد همه هیچ بن هیچ است! 👈ای کاش زودتر بفهمی و بیابی و بیابیم که همه دانش و همه لذّت آن است که در پی آن غیب الغیوب و آن اصل الاصول و آن نور الانوار باشی. 👈ای کاش هر چه زودتر آن لطیفه نوری ات را بیابی و بیابیم و عروجت را آغاز کنی و آغاز کنیم! نکند عمری بگذرد و همه اش خود دیدی و خود دیدی و خود دیدی! او را ندیدی و او را ندیدی و او را ندیدی! سرچشمه را ندیدی! 👈ای نور دیده ام! ای کاش هر چه زودتر بیاموزی که هیچ انسان و هیچ گروه و بنی آدمی از پیامبر و اهل بیتش پاکتر و نورانی تر و زلالتر و مقرّب تر پیدا نخواهی کرد! 👈تامّین فی محبة الله آنانند! پرچمداران و فاتحان بزرگ عوالم نور آنانند! 🔸ای فرزندم و ای نور دیده ام! نکند عمری بر تو بگذرد و ثمره ات از دانش چاق و چاقتر شدن نفس تاریک و متراکم و متراکم تر شدن ظلمات باشد! نکند دانش را این بازیها و بازیگریها بدانی! 👈نکند مثل پدر بیچاره ات وقتی خلوتی داشتی ببینی پوک و پوچی و هیچ وزنی نداری! به جای پر پرواز غل و زنجیر و اغلال بر کبوتر جانت نشانده باشی! نکند با روی سیاه در آن عالم و در محضر پاکان طلوع کنی! 🔹ای نور دیده ام! یوم الفصل را از یاد نبر! آنجا که انسانها را جدا میکنند! ناریان و نوریان را! آن زمان را همواره به یاد آور و فراموش نکن که جایی قرار گرفته ای و فرشته های الهی ایستاده اند! به حساب همه میرسند! 👈به نوریان اجازه ی ورود و کوچ به آن عوالم نوری میدهند و ناریان را نه! «یوم تبیضّ وجوه و تسودّ وجوه»! بدان اصل وزن و سرمایه ات در ربطت به آن نور آسمان و زمین است. 👈والله همه باختیم! هر چه لذّت و بهجت بود را این اولیاء الهی بردند! 🔹ای نور دیده ام! اگر با فضل خدا موفق شدی خود را از ظلمت دنیا نجات دادی مراقب باش تو را همه اش در آخرت هم متوقّف نکنند! برخی در عالم دنیا و باطن جهنّمی آن متوقّف اند! برخی در عالم آخرت و دلخوشی ها و جنّات و انهار آن متوقّف اند! 👈تو در پی آن نور باش! در پی آن عالم توحید و وحدت باش! به دنبال عبادت آزادگان و در پی رضوان خدا و مقرّبین شدن باش! دغدغه ی لقاء الله و قیامت را داشته باش! 👈درگیر لحظه جان دادن و شب اوّل قبر و برزخ نباش! همّتت را بلند کن! به فکر آن قیامت عظیم باش! به فکر آن درجات ابدی بهشت نهایی باش! 👈به فکر آن قلّه باش! از منطق دنیایی و سپس آخرتی عبور کن و منطق توحیدی داشته باش! وقتی زمانش رسید این دعا را برای والدینت بخوان: 📖اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۷) «سازمان دهی شعبان بی مخ ها در دنیای سایبر!» «شگردهای نوین در فعال سازی گسلهای طبیعی جوامع انسانی» 🔴شاید بتوان گفت این اغتشاش نماد واضحی از استفاده ی دشمنان حکومت دینی از ظرفیتهای گوناگون دنیای سایبر برای اغراضشان است. تقریبا همه ی توانی که در این زمینه اندوخته بودند را نمایان کردند. البته اینها موفق شده اند در جنگ ادراکی که با سلاح فضای سایبر که در هر حال دست برتر را در آن دارند ذهنهای بسیاری را دچار جراحت و شبهه کنند! برخی را نیز متأسّفانه به هلاکت عقیدتی رسانده اند! 👈یکی از فضلا که مرکز اغتشاشات اخیر در شهر قم نزدیک منزل و محلّ سکونت ایشان بود میگفت نوع افرادی که صحنه گردان بوده و حضور داشتند همانهایی بودند که آنها را همه در محلّ میشناسند. 👈بیکارها و کفتر بازها و الّافها! بسیاری نیز برای تماشا جمع میشوند و شاید اندکی نیز اعتراض واقعی در این سطح داشته باشند. برخی دیگر از نوجوانها و جوانها هیجانی نیز اضافه میشوند. 🔹نکته ی مهمی در درک اغتشاشات اخیر ظرفیت فضای سایبر برای سازماندهی اقلّیتهای اینچنینی برای اهداف خاص است. فعال کردن گسلهای طبیعی اجتماعی موجود در جوامع به نفع اغراض بیگانه و سازماندهی ژنهای اغتشاش محلّات و مناطق و شهرها! 👈این گسلها واقعا گسلهای طبیعی هستند! معنای خاصی ندارند! عمده تحریک و فعال سازی آنان است. نارنجکهای اجتماعات اینچنینی که معمولا به دلیل پراکندگی و گم بودن هیچ گاه مورد استفاده دشمن به این شکل گسترده و شهر به شهر نبوده است. چنین نارنجکهای پنهانی در همه ی جهان هم وجود داشته و خواهند داشت.

🔹عمده توان استفاده از آنها در این سطح گسترده بود که در فضای سایبر برای دشمنان محقق شده است. قدرت بسیج سازمانی اراذل، هیجان طلبها، ژنهای اغتشاش، انسانهای همیشه معترض و سپس برخی غافلان و دانشجوها و مانند آنها! 👈تحریک اوّلیه را نیز اگر لازم شد با گروه های تروریستی و مانند آن انجام میدهند. ولی عمده اش بر دوش همان اقلیتهایی است که بیان کردم. 👈نمیشود آن را کاملا به دوش سرویسهای بیگانه و گروه های منسجم تروریستی و مانند آن انداخت! لذا مقابله با آن به دلیل آنکه تا اندازه ای ماسک مردمی دارد پیچیدگی های خودش را دارد که همین باعث طولانی تر شدن و دشوار تر شدن فرآیند برخورد با آنان است. ⚪در اینجا نیز باید بلوغ مردم و همینطور نیروهای امنیتی را بالا برد. مردم بدانند اینطور نیست که مثلا هر کسی زن بود لزوما مظلوم است! باید بدانند بعضی از اینها بی شرفهایی هستند که باید گرفته شده و برده شوند! گولشان را نباید خورد! یا برخی از اینها که به شکل آدمی هستند از خبیثهای روزگارند! اگر پایش بیافتد حاضرند صدها نفر را آتش بزنند! قیاس به نفس نکنند! خودشان را در کنار آنها قرار ندهند! و نیروهای امنیتی نیز بدانند که اینطور نیست که هر کسی در اغتشاش حاضر بود خبیث است! برخی واقعا احساساتی و هیجان طلب یا غافل هستند. 🔵آری آنچه مشهود است آن است که در این اغتشاشات اخیر اینها برای عملیات سخت خود حساب ویژه ی برای استفاده از ظرفیّت شعبان بی مخها و الّاف ها و برخی نوجوانان خام احساساتی باز کرده اند! همانهایی که در سیاست مدنی قدیم به قول فارابی نوابت جامعه بودند. نوابت اصناف مختلفی دارند که هر چند اقلّیتی هستند ولی چون تابع رویکردهای کلان جامعه نیستند خطرناک بوده و باید آنها را کاملا مدیریت کرد تا به حرکت جامعه لطمه نزنند! ✔آنچه رخ داده آن است که دشمن به وسیله ی دنیای سایبر سعی در سازمان دهی و استفاده از ظرفیت این شعبان بی مخها و نوابت برای ایجاد آشوب و اغتشاش نموده است. افرادی که البته به کمک سرویس های اطلاعاتی و برخی گروه های معاند از طرفی و مواضع سلبریتیها و برخی نخبگان سیاسی از طرف دیگر تحریک و فعال میشوند. ✅سپس از سوی نهادهای بین المللی تشویق شده و روحیه میگیرند! انگیزه میگیرند! انرژی مثبت میدهند! حمایت عاطفی میشوند. به آنها توهّم عضویّت در یک جامعه ی بزرگتر القاء کرده و به آنها نیروی روانی میدهند! إنّ الشیاطین لیوحون الی اولیائهم لیجادلوهم! 🔹فرض کنید کشور ما ۸۰ میلیون نفر جمعیت داشته باشد! اگر از این جمعیت تنها نیم درصد از این دست شعبان بی مخها و نوابت باشند میدانید چه جمعیتی میشود؟! حدود چهارصد هزار نفر میشوند! این در حالیست که در اوج اغتشاشات ۴۰۱ ایران در ۳۰ شهریور به آمار وزارت کشور بیش از ۴۵ هزار نفر در کلّ کشور در خیابانها حضور نداشتند! ✔آنچه در زمان ما رخ داده آن است که متأسّفانه به دلیل اهمال کاری در فضای مجازی و همچنین عدم کار تشکیلاتی و گروهی مؤمنین دشمن توانسته یک سازماندهی نسبی به این گردان های همیشه موجود اغتشاشگر بدهد. آنها را به چشم بیاورد! آنها را تشویق و تأیید کرده و روحیه بدهد! به آنها هدف بدهد. به آنها آرمانهای ساختگی و موهوم بدهد! به آنها ضریب داده و صدایشان را در همه جهان بلند کند! 🔴ولی بدانید این نقشه هم به فضل الهی شکست میخورد! میدانید چرا؟! چون استفاده از این ظرفیت شعبان بی مخ های سر و صدا دار در دو جا میتواند فایده داشته باشد؛ ✅یکی در جایی که ملّت ساکت است! نمیخواهد یا نمیتواند صدایش را بلند کند تا صدای این وز وزها گم شود! مثل جریان ۲۸ مرداد سال ۳۲ که وقتی ملّت ساکت شد اینقدر صدای شعبان بی مخ همه ی کشور را گرفت! اینقدر اثر کرد! ✅دیگر در جایی که مردم بلوغ سیاسی خوب نداشته باشند! بصیرتشان کم باشد. قدرت تحلیلشان اندک باشد! مانند مردم کشورهای دیگر احمقهای سیاسی بار آمده باشند! 👈ولی در کشور ما مسأله اینطور نیست. شاید در جای دیگری واقعا چنین اموری جواب دهد! ولی ایران اسلامی را نشناخته اند! خطابه نمیگویم! عین حقیقت است. ✅اوّلا مردم ما مردم با هوشی هستند! حسابشان با دیگر جوامع از این نظر جداست. از همین روست که همواره از سیاست مدارترین ملل جهان بوده اند. به راحتی کلاه سرشان نمیرود! ✅ثانیا بصیرت و درک سیاسی مردم ما واقعا بالاست. مثل دیگر کشورها نیست! توان تحلیل سیاسی بالاتری دارند. معلّمین بزرگی در این زمینه داشته و اندوخته های تجربی والایی در این فضا دارند. ✅ثالثا ملّت ایران فطرتی بیدار دارد. طبیعت مردم ایران کاملا بر فطرت آنها غلبه نکرده و آنها به برکت خون پاک شهدا و نورانیت مذهب والایشان فطرتی بیدار دارند. ولو مقداری نق و نوق هم بکنند ولی تا مقداری فضا عوض شود نور فطرتش به برکت دین والایش و خونهای پاک شهدایش به او توان دیدن ظلمتها را میدهد!

✅رابعا رهبری حکیم و علمایی بیدار دارند که هلک من لیس له حکیم یرشده! 🔴اما از اینها گذشته با توجّه به تحوّلات جاری باید چه کرد و چه درسهایی گرفت؟! ✅اوّلا باید ماهیت این نوع اغتشاشات را فهمید! گمان نکرد که خیلی وضعیت خراب شده و باید کوتاه آمد! خیر اینها را باید با همان قلّتشان دید! نکند جبهه حق شکست روانی بخورد! حالت یک مگسی را باید تصوّر کرد که با وز وزش آدمی را آزار میدهد. ✅ثانیا باید مراقب بود این حرکات باعث دزدیده شدن رأی و نظر قشر خاکستری و بخشهای دیگر مردمی نشود. گاهی رأی اجتماعات دزدیده میشود! 🔻ترفند دشمن آن است که با این سر و صداهای مگس وار یک چوب بلند برای پرش ارتفاع از سدّ ملّت بسازد! نکند با این شگردها از روی شما بپرند! قدّ واقعی آنها بسیار کوتاه تر از دیوار ملّت است🔺 ✅ثالثا باید محکم و استوار موضع گرفته و مؤمنین و اقشار مختلف جامعه عظمت خود را نشان دهند! این جمعها کجا و اقیانوس انسانی در اربعین کجا! اصلا طرف نسبت نیستند! این شگردها فقط در فضای سکوت زمینه رشد و تقویت و موفقیت نسبی دارد. اگر صدای بزرگ ملّت طنین انداز شود صدای اینها گم خواهد گشت! ✅رابعا دیگر باید به ضرورت کار سازمانی و گروهی بین مؤمنین توجّه ویژه کرد. اگر این هسته های کوچک نوابت اینقدر میتواند سر و صدا کند این اجتماعات ایمانی چقدر نیروهای نهفته ای دارد که متأسّفانه آزاد نشده است. یک گروه کوچک شیعی به نام حزب الله یک تنه جلوی صهیونیستها را گرفته است! ✅خامسا بعد از تمام شدن این جریانات، فکری به فضای سایبر و بالا بردن امنیت در آن کرد. مؤمنین را در آن فعال کرد. این عرصه را از لوث وجود صداهای الحادی و ناپاک پاک کرد! صدای حقّ را در آن بلند کرد! پرچمهای حق را به دست جوانان پاک و خوش فکرمان در اقصی نقاطش بیافرازیم! بی کار ننشینیم. فعالیت کنیم. هم فردی و هم جمعی و هم حکومتی! این فضا را در دست بگیریم. جوّ آلوده اش را بشکنیم! طوری شود که خود دشمن مجبور شود این فضا را محدود کند! دیگر بفهمد به ضررش دارد تمام میشود! مثل جریان عکسهای شهید سلیمانی!

باسمه تبارک و تعالی (۲۰۸) «تبعات بیماری عیب جویی برای جامعه» «غدّه بد خیمی به نام بد بینی!» 🔻یکی را گفتند که عیب داری؟! گفت ندارم! گفتند: عیب جوی داری؟ گفت: بسیار! گفتند: چنان دان که معیوب ترین خلقان تویی ...!🔺 🔵این روزها با تند شدن تحرّکات دشمن علیه حکومت دینی بازار مباحثات بین مردم هم گرم است! گاهی برخی را میبنیم که آدمهای بدی هم نیستند ولی طوری حرف میزنند که واقعا کشور ما ۴۰ سال است رو به پسرفت بوده است! گویا زمان شاه بهتر بوده است! اصلا باورکردنی نیست که باورشان شده باشد! ولی شده! أدلّ دلیل علی امکان شیء وقوعه! 👈میگوییم خب پس این همه پیشرفت چیست؟! میگویند کدام پیشرفت؟! میگوییم همین رشد صنایع و رشد نظامی و علمی و...؟! میگویند خب همه جهان رشد کرده! اینها هنری نکرده اند! 👈میگوییم خب قبول! ولی چرا اینهمه شاخص های رشد بر اساس مراکز معتبر جهانی در مورد کشور ما رشد کرده است؟! در کتاب صعود چهل ساله اینها را جمع کرده اند. 👈اگر همه رشد کرده بودند که دیگر ما نباید در همه عرصه ها مدام جزء ده کشور یا بیست کشور اوّل جهان بشویم! ✋اینجا دیگر اخم میکنند و یا بحث را عوض میکنند یا میگویند اینها دروغ است! این کشور همه اش عیب است! این حکومت هیچ خدمتی نکرده! هیچ رشدی نداشته ایم! به هر جا نگاه کنی فساد و ناکارآمدی میبارد! ✅واقعا وقتی انسان با یک نگاه درجه دوّم و بیرونی به این مباحثات نگاه میکند احساس میکند اصلا طبیعی نیست. یک چیزی اینجا رخ داده است! آری متأسّفانه با تلاش دشمنان بسیاری مبتلا به یک بیماری مهلک شده اند!