چشم هایش! دختر است دیگر! انگار دلش نمی آید دست هیچ کس را رد کند، حتی دست های دو پسر جوانی که این طرف و آن طرفش ایستاده اند و سیگار تعارفش می کنند. یک پُک به سیگار پسر جوان سمت راستش می زند و یک پک هم به سیگار دیگری. در پُک زدن های بعدی سعی می کند ژست همان پسرها را هم بگیرد. صدای خنده پسرها را از دور می شنوم. از کنارشان که رد می شوم یک لحظه با دختر، چشم در چشم می شوم، در چشم هایش هیچ ردّی از خوشحالی و لذّت نمی بینم. انگار تازه کار است،حال ظاهری اش هم مثل موهای بلند و مشکی اش پریشان. به سرفه می افتد.بعید می دانم سنش هفده هجده را رد کرده باشد. کاش زودتر ترک کند این معرکه را. فکر دخترِ در دام افتاده، رهایم نمی کند. یادم می افتد امروز دهم رمضان است،روز توسل به بانوی بی نظیر پیغمبرمان، حضرت خدیجه سلام الله علیها.به خانه که می رسم قبل از جابجا کردن خریدها و حاضر کردن افطاری،همان صلواتی را می خوانم که مطمئنم حضرت خدیجه هم دوستش دارد، صلوات خاصه حضرت زهرا را می خوانم و زیر لب به ام المومنین ،حضرت خدیجه می گویم: مادرجان! خودت هوای آن دختر را داشته باش، کاش زودتر ترک کند این معرکه را... کاش برای همیشه ترک کند این معرکه را... #نیازمند_دعای_مادریم #هواداری_مادرانه_ #هوای_سر_به_هوا_ها_را_داشته_باشیم #نگار_بانو ✍#راضیه_ابراهیمی ══✼🍃🌷🍃✼══ @negaarbanoo