من تهران به دنیا اومدم و تا ۹ سال پیش هم اونجا زندگی میکردم.
آواز دهل شنیدن از دور خوش است.
همون تهران، وقتی میخواستیم بریم پارکی؛ تفریحی،.. اینقدر توی ترافیک میموندیم و دود میخوردیم که از بیرون رفتنمون پشیمون میشدیم. حالا بماند که گاهی به مقصد میرسیدیم ولی جای پارک ماشین نبود و ...
الان هم هر وقت میریم تهران، خدا رو شکر میکنم که بهترین تصمیم زندگیمون رو گرفتیم و اومدیم قم.
اینجا شاید کم و کسرهایی داشته باشه، اما آرامش داره.
من نمیدونم شما کدوم منطقه قم زندگی میکنی، اما اینجایی که ما هستیم، بافت افسرده نداره.
همه اینایی که گفته بده، درمان هم داره.
اون فردی هم که به اینها دچار میشه، دچار آشوب در زندگیش میشه و با رواندرمانی و گاهی با مصرف دارو، حالش بهتر میشه.
اما، قبل از مبتلا شدن به این موارد، گاهی اوقات (و نه همیشه. چون بعضیهاشون به خاطر فعل و انفعالات شیمیایی در مغز ایجاد میشن) خودمون هم میتونیم ازشون جلوگیری کنیم.
مثلا کسی که عزت نفس پایینی داره یا طرحواره نقص و شرم داره، خیلی راحت میتونه در برابر سیگار، آسیبپذیر باشه.
در مورد قسمت اول پیامت، آره، من، موقع مشاورههام، معمولا خودم رو جای طرف مقابل میگذارم. من خودم در مراحل مختلف زندگی، روزهای سختی داشتهام که فکر میکردم هیچوقت ازشون نجات پیدا نمیکنم.
اما بجای غر زدن و انکار کردن، از مشاور کمک گرفتم، مهارتهام رو زیاد کردم، مطالعهم رو بیشتر کردم، آموزش دیدم، آموزش دیدم و آموزش دیدم.
این راهیه که ازش گریزی نیست و برای اینکه تبدیل بشیم به یه منِ بهتر باید انجامش بدیم.
اگه مشکل حاد داریم مثل افسردگی شدید یا وسواس و .. اول اونو درمان کنیم و بعدش هم مهارتهامون رو افزایش بدیم
پیام شما کامل برای من نیومده. انتهای پیامتون رو گذاشتم که ببینید تا کدوم قسمتش برای من ارسال شده.
با توجه به توصیفی که از خودتون داشتید، احتمالا نیازمند دارودرمانی هستید و البته در کنارش هم رواندرمانی.
اگه از دکترهای قم نتیجه نگرفتید، بهترین کار مراجعه به دکترهای تهرانه.
شرایط شما متاسفانه خوب نیست. حتما درمانتون رو پیگیری کنید و دوره درمان رو کامل کنید.
اگه پیگیر درمان باشید، به امید خدا کمکم بهبودی حاصل خواهد شد.
در کنار همه اینها، سعی کنید در کارگاههای مهارتهای زندگی هم شرکت کنید و توانمندیهاتون رو افزایش بدید
🦋بھترینِ خودت باش🦋
پیام شما کامل برای من نیومده. انتهای پیامتون رو گذاشتم که ببینید تا کدوم قسمتش برای من ارسال شده.
.
ادامه پیام شما رو تو ناشناس دیدم.
شما یک دکتر خوب پیدا کنید و بعد بهش اعتماد کنید. خودتون رو درگیر بررسی داروها و درمان و تشخیص نکنید. شما فقط به پزشکتون اعتماد کنید تا بتونید بهترین نتیجه رو بگیرید.
مطالبی که شما توی کتابها خوندید، همه ماجرا نیست. پزشکها، قسمتی از دانششون رو بر اساس تجربیاتشون به دست میارن.
به درمان ادامه بدید و ناامید نشید.
شما تازه ۱۸ سال دارید و بعد از عبور از این بیماری، ان شاالله سالهای سال با خوبی و خوشی زندگی خواهید کرد و اون موقع به خودتون افتخار خواهید کرد که تو ۱۸ سالگی، ناامید نشدید، درمان رو ادامه دادید و زندگی جدیدی رو برای خودتون ساختید.