📚 تشکیلات بهشتی (۳) 🔸فصل اول: چیستی و جایگاه تشكيلات ⁉️تشکل و تشکیلات چیست؟ تشکل یعنی مجموعه‌ای از افراد که براساس آرمان مشترک و ایمان مشترک و باور مشترک و نقطه نظرهای مشترک گرد هم می‌آیند تا جماعت بشنوند که «یدالله مع الجماعة». به خصوص تا بتوانند زمینه را برای رشد #اخلاق، #کاردسته_جمعی، و برای رشد #استعدادها، و #شناخت و #تربیت کادرها، و #تهیه_برنامه‌ها، و #قبول_مسئولیت اجرای برنامه‌ها، هموارتر کنند. تشکیلات وسیله‌ای است برای: 🔺بهتر انجام دادن مسئولیت‌ها 🔺و خودسازی 🔺و رشد اخلاق دسته‌جمعی. عوامل لازم در ایجاد تشکیلات از نظر معنوی #ایمان و #باور_مشترک است و از نظر مادی، انسان‌ها هستند. در تشکل باید میدان آزاد برای رشد اندیشه‌ها و خلاقیت ذهن‌ها باز بماند و هیچ وقت، انسان‌ها به صورت ابزار درنیایند." 🔹«یدالله مع‌الجماعة» یعنی کار دسته‌جمعی و تشکیلاتی ما باید بدانیم هر کار دیگری هم در این دنیا بخواهیم بکنیم، باید دسته‌جمعی باشد. پس قبل از هر چیز و در هر میدانی، اگر ما شیوه کار دسته جمعی را زیاد و به آن عادت بکنیم، نه تنها ضرر نکرده‌ایم، بلکه نفع فراوان هم برده‌ایم. برای اینکه یک شکل جامع به این نوع کارهای دسته‌جمعی که بر محور هدف‌های مشترک است، بدهم این عنوان را برایش انتخاب کرده‌ام: تجمع بر محور هدف‌های مشترک. مخصوصاً اگر هدف‌ها، هدف‌هایی باشد برتر از سطح دفاع شخصی و منافع اقتصادی؛ یعنی بر محور هدف‌های انسانی مشترک، کارهایی به حق ارزنده است که باید به آن توجه شود. «بنیاد رفاه» واحدی است که بر این اساس به وجود آمده‌است و خواستار یک چنین تجمعی بوده‌است. امروز هم خواستار یک چنین تجمعی هست. در روزهایی که این جمعیت بنیانگذاری می‌شده، من در خدمت دوستان نبوده‌ام، اما اغلب دوستانی را که نخستین بار در این راه کوشیده‌اند می‌شناسم و با طرز فکر و بینش و روحیه آنها آشنا هستم. به طور سربسته می‌توانم بدانم و بفهمم و در طی این مدت تماس نسبی هم با تفصیل بیش‌تر دریافته‌ام که گروهی از دوستان بر محور هدف‌های عالی انسانی، خواسته‌اند دور یکدیگر جمع باشند و کاری دسته‌جمعی انجام دهند. این‌ها مسلمانند و از اسلام، این شعار ارزنده را در جان و دلشان جا داده‌اند که: «یدالله مع الجماعة». دست خدا پشتیبان جمعیت‌ها و مردمی است که با یکدیگر، در یک صف باشند. خداوند نه تنها مردمی را که در راه دين صفی محکم، در راه جنگ و جهاد در راه خدا به وجود می‌آورند، دوست دارد: «إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِى سَبِيلِهِۦ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَٰنٌ مَّرْصُوصٌ»، بلکه خداوند مردمی را که به جماعت نماز می‌گزارند، با جماعت حج می‌گزارند، با جماعت سفر می‌کنند و با جماعت زندگی می‌کنند، ضیافت و مهمانی می‌کنند و با جماعت می‌کوشند، را دوست دارد. کوششی از هر قبیل! وعدهٔ خدا این است: پیروزی از آن کسانی است که به‌صورت دسته‌جمعی کار کنند. «يد» یعنی دست، «یدالله» یعنی دست خدا. ما که به خدای دست و پادار معتقد نیستیم. «دست»، نشانه قدرت است. در اصطلاح معارف‌اسلامی هم دست خدا یعنی قدرت خدا. قدرت بی‌پایان خدا با جماعت است. چه پشتوانه‌ای از این بالاتر و محکم‌تر؟ به یک شرط؛ به شرط اینکه این قدرت بی‌پایان را مثل هر چیز دیگر، تنها در خارج از دایره خودمان جستجو نکنیم. این سرچشمه قدرت بی‌پایان الهی، مانند یک رشته باریک آب، در درون هستی هریک از ما جریان دارد و اگر این آب‌ها و جویبارهای باریک از سرچشمه بی‌پایان قدرت و توانایی که درون هر یک از ما جاریست به هم بپیوندد، رودخانه‌ای بس نیرومند و مظهری از مظاهرقدرت خدا می‌شود؛ مظهری بزرگ! «یدالله مع الجماعة» را این طور بفهمیم. آن وقت ببینیم جماعت چه کسانی هستند؟ مختصات کار دسته‌جمعی چیست؟ و چه کاری را می‌توان «کار دسته‌جمعی» نام داد؟ ادامه دارد... 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist