آدمی که از نوجوانی کتاب زیاد بخواند ، یک جور بلوغ رفتاری و عاطفی زود به هنگام پیدا می‌کند. مثلا توی کتاب ایکس خوانده که وقتی شیرین به سهیل گفت : ازت خسته شدم . سهیل توی دلش چه حرفایی زده . یا وقتی سهیل به شیرین گفت : پرتوقع و عصبی است . شیرین به یاد همه گذشت ها و صبر هایش تا صبح اشک ریخته . وقتی زیاد داستان های آدم هارا بخوانی تبدیل میشوی به یک آدم پر از نشخوار فکری . اگر خودت را مدیریت نکنی از پا در می آیی. گاهی پر از احساس گناه می شوی چون درک و همدردی ات به واسطه کتاب ها بالا رفته. گاهی پر از حس توقع می شوی چون فکر میکنی همه آدم ها مثل تو احساسات طرف مقابل را می‌فهمند و باز رفتار سبک و زشتشان را ادامه می دهند . البته کتاب نخواندن درمان این مشکل نیست . چون هیچ چیز جای یک زندگی شرافتمندانه و رفتار اصیل را نمی گیرد حتی اگر تاوان آن رنج بردن باشد به دنبال درمانم ... #مریمِ_این_روزها

پرهیز از نگاه کردن به کسی که شوق دیدنش کلافه ات کرده تردید مبهمی را به یقینی روشن تبدیل می کند : "عاشق شده ای" مصطفی مستور

یا کریم اهل بیت ... یا امام حسن جان ... عجیب و غریب و یه جور خاصی دوستت دارم❤️

تلقینِ حسِ مورد سوء استفاده قرار گرفتن ، لذت زندگی کردن و زن بودن را از زن می گیرد . اجازه بدهید کمی درد دل کنم : "دارم زیر بار بعضی تلقین های اجتماعی خرد می شوم." دنیای ماشینی و دنیای مدرن که در آن کار و درس و شغل یعنی پیشرفت و موفقیت و کار های خانه یعنی کارهایی برای ادامه دادن حیات . همین چند خطی که گفتم لذت یک آشپزی ساده ، لذت پختن کیک ، درست کردن یک سالاد و تزیین سفره را از آدم می گیرد . چون مدام فکر میکنی این کار ها وقت تو را می‌گیرد و از اجتماع ، از درس ، از شغلت جا می مانی . پیشنهاد افکار سنتی برای زن ها در این شرایط چیست؟ کار نکن ، من تامین میکنم و تو در خانه بمان ، درس نخوان و لازم نیست فعلا . این پیشنهادات نه تنها کارساز نیست که هزاران کمپین حمایت از حقوق زنان را با خودش به همراه دارد! راه برای من در این شرایط اینگونه است: اینکه من نباید لذت تجربه کردن حس های زنانه ام را سرکوب کنم. آشپزی کردن، تمیز کاری کردن ، تزئینات سفره ، درست کردن مخلفات، پختن کیک و ژله و خوراکی های مختلف را نباید رفع نیاز ببینم که هرچه سریع تر آن را به پایان ببرم و مدام حس اضافه بودن به آن داشته باشم. باید آن را به عنوان یک بخش از زندگی که در جایگاه خودش ارزشمند است و می‌توان از آن لذت برد به حساب بیاورم تا اگر روزی در شلوغ ترین شرایط شغلی و درسی هم بودم ، این مسائل مرا در هم نشکند و حس بدی به من منتقل نکند که هیچ به من حس ارزشمندی بدهد. #مریمِ_این_روزها

و گفت: اگر دوزخ را به من بخشند هرگز هیچ عاشق را نسوزم از بهر آنکه عشق خود، او را صدبار سوخته است ... تذکره الاولیا عطار نیشابوری

دلم برایِ حس و حال ۱۸ سالگیم موقع خوندن شعرای فاضل نظری تنگ شده ... دیدی طرف میگه هوس شیرینی کردم هوس ترشی کردم من هوسِ مزه ی " شعرای فاضل دقیقا توی ۱۸ سالگی " رو دارم ... #مریمِ_این_روزها :)

در آغوشم بگیر و نجاتم بده قاتلی در من است، که گاه به گاه در آینه می بینمش ... فئودور داستایوفسکی

امسال فارغ التحصیل شدم و این اولین سالی است که بعد از ۱۷ سال ، روز اول مهر دیگر محصل نیستم .حسِ فراغت آمیخته با دلگرفتگی. آدم خودش را هیچوقت نمی‌تواند درست و حسابی بشناسد . وقتی دارد درس می‌خواند حالش از صبح زود بیدار شدن به هم می‌خورد و وقتی دیگر نباید به مدرسه و دانشگاه برود ( یعنی دقیقا امروزِ من) صبح ساعت ۷ بیدار می شود . پاییز را با همه نوستالوژی هایش دوست دارم. فصلی که برای عده ای با حساست و فین فین و صبح زود بیدار شدن و روز های کوتاه و عصر های دلگیر همراه است . اما... اما برای من یعنی فصل برگ های رنگ رنگی ، استراحت خورشید تابان شهرم ، هودی پوشیدن ، چای و قهوه توی هوای خیس ، نمی دانم چند نوبت باران سهم شهر کویری ام می شود با این حال پاییز در راه است با عطر نارنگی و قهوه و بوی باران. پاییز هودی پوشیده و با دماغی که نوکش سرخ شده و دستانی که سر انگشتانش قرمز است منتظر من است... سلام پاییز ! 🍂🍁 1🤍7🤍03 @bekhan_mara🦋

اژدهای کوچک گفت :《برگ ها دارن می میرن ! 》 پاندای بزرگ گفت :《 نگران نباش. طبیعت با پاییز بهمون نشون می ده رها کردن چقدر میتونه زیبا باشه...》 #برشی_از_کتاب: پاندای بزرگ و اژدهای کوچک •@bekhan_mara•

فردا اولین روز کاریمه . در واقع اولین روز طرح هست . اما چون طرح مثل کارآموزی بیگاری نمی کشن و به ما حقوق و بیمه هم تعلق میگیره حس خوبیه . مرکزی که باید برم راهش از خونه دوره ولی همینقدر که نباید برم شهرستان یا روستا خداروشکر ! راستش از وقتی فهمیدم ابلاغیه ام خورده و کل امروز که داشتم کار های لازم برای شروع طرح رو میکردم ذهنم درگیر یه موضوع بود. اینکه ما زن ها حتی اگه درس هم بخونیم و بعدم موقعیت شغلی پیدا کنیم و بریم سر کار و به درآمد هم برسیم ، آخرش یه عده از خود جامعه زنان هستند که گند بزنن به حالمون با این جمله که : کار کردن زن باعث میشه مرد مسئولیت پذیریش کمتر بشه ... خدایا چرا فکر اطرافیانم اینه ؟ کم کم داره رو مغز منم میره . البته مامانم و خواهرم از خوبی های کار میگن و بهم میگن کارت تمیزه و مستقل هست و حیفه اینهمه درسی هست که خوندی و به حرف بقیه اهمیت نده. ولی بقیه، خصوصا دوستای مذهبی به شدت کار ستیزن ... خدایا کمک کن دووم بیارم و رو خودم کار کنم که به حرف بقیه اهمیت ندم ... شما هم دعام کنید 🙏 •@bekhan_mara•

امام صادق (درود خدا بر او باد ) میگه هر کاری خواستی شروع کنی و ترسیدی این آیه قرآن رو بخون : وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا و بگو: پروردگارا! مرا با ورودي نيكو و صادقانه وارد (كارها) كن و با خروجي نيكو بيرون آر و براي من از پيش خودت سلطه و برهاني نيرومند قرار ده . •@bekhan_mara•

شاید باورتون نشه ولی یه عده از خانمای اطراف من بر این باورند که وقتی خانمی رانندگی یاد میگیره ؛ شوهرش تنبل میشه و چون دیگه اونو مثل قبل اینور و اونور نمی بره ارج و قرب زن کم میشه و به زن ظلم میشه ! حالا منی که هنوز توسعه فردی پیدا نکردم و وقتی ماشین باشه ماشین بر میدارم؛ همیشه گوشه ذهنم یه خانم تپل مپل توی خونه لم داده و پاشو انداخته روی اون پا و داره میگه : نچ نچ . تو چقدر فلک زده ای. منم با وجود اینطور افکاری از سمت خانم های دور و بر مدام بهم " حس قربانی بودن " منتقل میشه و حتی یه وقتایی از اینکه به ماشین خریدن و داشتن فک کنم منصرف میشم. فک کن ... یعنی سر رانندگی کردن هم مغزم باید درگیر باشه.چون محیط من پر از آدمای بسته است. بسته بسته بسته (به توان هزار) • @bekhan_mara •