چند وقت پیش بهم پیام داد گفت میشه خودت عضو کانال هات بکنی منو من نمیتونم گفتم آخه چرا گفت چون یک مقدار مشخصی میشه کانال داشت، من دیگه نمیتونم عضو کانالی بشم! کاری به اون بنده خدا ندارم اما واقعـــــــا چمونه؟ این همه کانال؟ کلا مخاطبی که ادمین کانالی نباشه تو ایتا زیر بیست درصده! هشتاد درصد یا کانال دارن یا ادمین کانالی هستن! همش نیازه؟ همش مفیده؟ این همه انباشتگی؟ ایناهمه تو روح و روان ما اثر میزاره عزیز من.. اون وقت پدرت در میاد تا ردیفش کنی.. چی بگم؟ چی بگم که این خودش روضهٔ ایتاست!

تا زمانی که یقین پیدا نکنم مطلبی مفید است آن را نمی نویسم اگر می بینید بنت الصابر فعالیتش کم شده است به خاطر همین است! که وقت مخاطب با هرچیزی هدر نرود.. بابت پا برجا بودنش هم اینکه خود مخاطبین بنت الصابر به همراه استاد بزرگواری از بنده قول گرفتن که حتی اگر روزی فعالیتی هم نبود از بابت محفوظ ماندن پیام های قبل، تصمیم به حذف نگیرم.

در نهایت اما این ما مخاطبین هستیم که کانال ها را حمایت می کنیم! یادم است آن قبل تر ها رفقای مذهبی میگفتن در پیج دنیا جهان بخش عضو هستیم تا رصد کنیم! رصد بخورد تو سرمان! وقتی که تک تک ما حتی با دیدن یک استوری و یا پست، بانی بیشتر دیده شدن یک ابتذال می شویم! ایتا هم همین است. بقیه پلتفرم ها هم همین است، ایرانی و خارجی هم ندارد! عضو بودن در هرجا و دیدن هر پست موجب بالاتر رفتن بازدید های آن می شود حالا باید سنجید یک رصد یا کنجکاوی یا سرگرمی ارزشش را دارد یا نه؟!

اینو یادتونه؟!

این جمع شکل گرفت..

و امشب با انتشار یک تیزر فعالیت رسمی خودش رو شروع می کنه! منتظرش باشید... خبر هایی در راهِ #طلوع_صبر

یک طوفان.. تحولی بزرگ در جهان امروز. ماجرا چیست؟ ذهن ها، بی صبرانه به دنبال حقیقت پنهان! صحبت از اتفاقات پشت پرده درجهان؛ حق توست که بدانی! افشاگری از یک نامه ی قدیمی؛ به زودی... https://eitaa.com/joinchat/346161763C52c224154c

فیوریت می دونید یعنی چی؟ یعنی یک چیزی اینقدر مهمه و پر فایده است برات که میشه محبوب، میشه عزیز! حالا یکی از فیوریت هایی که اسلام معرفی کرده به ما می دونید چیه؟ ایجاد حس غبطه نسبت به بقیه درس گرفتن از رفتار های بقیه استادی بود می گفت درس گرفتن غبطه خوردن نسبت به همه چی، حتی دیدن تحرک مورچه ها!

حالا یک مثال برات بزنم؟ میگفت دو نفر بودن که بنا به شرایطی باید براشون ویس می فرستادم (مثل همهٔ ما) میگفت نفر اول بعد از شنیدن صدام گفت: عزیزم مشخصه بلغمی و تنبل صحبت می کنی! نفر دوم برگشت گفت از شمرده شمرده صحبت کردنت از صدای آروم حرف زدنت مشخصه چقدر روح بزرگی داری! این مثال رو نگفتم که نتیجه گیری کنیم که حالا واقعا طرف کدوم بود. از این بابت گفتم که ایجاد و تقویت حس غبطه خوردن (به معنای رشد خود شخص تازه) و درس گرفتن(بازم برای خود شخص) افق دید رو وسیع می کنه! افق دید هم که وسیع بشه، عزیز من به کم راضی نمیشی...(چقدر در مورد به کم راضی نشدن در بنت الصابر صحبت کردیم)

با خودت میگی اگر خدا به فلانی لطف کرده و به فلان چید رسیده، به منم لطف می کنه و کمکم می کنه (غبطه) غبطه بُعد مخالف حسادت.. آخ این عزیز های دلی که تو روح شون خار حسادت بوده، بعد تصمیم به بر چیدن این خار ها می کنن نابودش می کنن اینا اینقدر دوست داشتنی میشن رفقا همونی که حسود بوده، الان به یک جایی رسیده که غبطه می خوره، درس می گیره.. مردم رو می بینه رفتار ها خوب و بد شون رو موفقیت هاشون رو تلاش هاشون رو این آدم دیگه به کم راضی نمیشه که! با خودش میگه اگر خدا به فلانی لطف و محبت کرده و این نعمت رو داده به منم میده اگر تلاش کنم درسته ما دوتا آدمیم اما خدا مون یکیه! چه بسا اگر بیشتر برای این خدا زحمت بکشم و بندگی کنم... بیشتر هم لطف کنه.. خلاصه که اینایی که حسودن، جدی تصمیم به تغییر می گیرن.. اینا خیلی هاشون، از اون آدم هایی میشن که برای بقیه تبدیل به الگو میشن!

گوهر های وجود تون رو پیدا کنید.. همین سنگ سفت و سخت و سیاهی که الان داره دمار از روزگارت در میاره اگر بتراشیش (سختی بکشه، درد اصلاح بکشه) و بعد تمیزش کنی (عبادت نور پاک کنندگی) و ازش محافظت کنی (ایمان، گران بها ترین سرمایه انسان) تبدیل به الماسی میشه که ممکنه جامعه رو بسازه! اگر قرار باشه همه از اول همه چیشون خوب باشه که نمیشه! باید رنج اصلاح و تغییر رو کشید تا بتونی دست بقیه رو بگیری...

آخ..