🌿🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊🌿🕊 🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊 🌿🕊 🕊 #خانه‌ای‌با‌عطر‌ریحان💞 #قسمت‌3 با تاریکی هوا از گرما کم شده بود اما شرشر عرق میریختم. من و مرتضی، با حواس جمع به عبور ماشینها چشم دوخته بودیم. بچه ها جلوتر از ما خیابان را با کله قندیهای مخصوص پایگاه باریک کرده بودند و ماشینها با سرعت کمتری از آن محل رد میشدند. نگاهم به یک ماشین سواری افتاد.راننده ماشین با دیدن نیروهای ما در اطراف میدان ماشین را نگه داشت و به سرعت دنده عقب گرفت. یک آن چهره نگرانش را در نور مغازه ها و خیابان دیدم حس کردم باید کاسهای زیر نیم کاسه اش باشد. به طرف موتورم دویدم و داد زدم: مرتضی بدو که یارو الان در میره. مرتضی مثل قرقی، ترک موتور پرید. گاز دادم موتور از جا کنده شد مثل اجل معلق پیچیدم جلوی ماشین راننده روی ترمز زد! ترس و دلهره را در چشمهایش دیدم. هر دو از موتور پایین پریدیم ناگهان راننده و همراهش در ماشین را باز کردند و هریک به طرفی فرار کردند. راننده جوانی لاغراندام بود و قد بلندی داشت. مرتضی دنبالش دوید. اما همراه ،راننده قد کوتاهتری داشت و هیکلش درشت بود. خیابان شهید ارجمندی را رو به پایین دوید با سرعت دنبالش رفتم اولین کوچه پهن و بلند آن خیابان بن بست بود فراری به آن کوچه دوید. ادامه دارد.. 🌿🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 ________________ ❌کپی ممنوع https://eitaa.com/joinchat/2612003583Cb430dac20e