🌿🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🌿🕊🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊🌿🕊 🌿🕊🌿🕊 🕊🌿🕊 🌿🕊 🕊 #خانه‌ای‌با‌عطر‌ریحان💞 #قسمت‌4 خیالم راحت شد او را میگیرم. سنگین بود و حدس زدم تا چند دقیقه دیگر نفسش خواهد گرفت. وسطهای کوچه متوجه بن بست بودن آن شد. فریاد زدم ایست! با شنیدن صدایم سرعتش را زیاد کرد نفس نفس می زدم و نمیدانستم چه کار باید بکنم. توی دلم به خودم بد و بیراه گفتم؛ اگر اسلحه داشتم ... ناگهان فکری به ذهنم رسید. با خودم گفتم: «اون که نمیدونه اسلحه ندارم!» با شجاعت و جسارت بیشتری صدایم را در انداختم و فریاد زدم ایست حکم شلیک ،دارم اگه نایستی ... میزنمت. به یک باره ایستاد. دور و برم چند درخت بود و نور اندکی از خانه های مردم، توی فضای نیمه تاریک کوچه می‌ریخت. مانده بودم چطور او را دستگیر کنم؟ تاریکی کوچه شاید میتوانست چاره کارم باشد. مرد دو برابر من قد و هیکل داشت هر چقدر به او نزدیکتر شدم اضطراب و دلهره ام بیشتر شد. با خودم گفتم نکند چاقویی داشته باشد و دخلم را در بیاورد نمیتوانستم راه رفته را برگردم هر طور شده بود باید مانع فرارش میشدم ادامه دارد.. 🌿🕊🌿🕊🌿🕊🌿🕊 ________________ ❌کپی ممنوع https://eitaa.com/joinchat/2612003583Cb430dac20e