عَلَفِ دُمِ خُونَهْ سَهارِه سلام من یکی از مخاطبهای بریز کهن هستم مطلبی که در مورد مدارس بریز گذاشتید رو مطالعه کردم و ناراحت شدم اما به نظرم امد که غیر از ناعدالتی و کم کاری که از طرف مسوولین شهرستان هست از جای دیگری نیز ما ضربه می خوریم که انرا طی یک متن برای شما می فرستم اگر خواستید انرا نشر دهید یکی از ضرب المثل های ما بریزی ها اینه : عَلَفِ دُمِ خُونَهْ سَهارِه این ضرب المثل را درجایی به کار می برند که چیزی در دسترس باشد و آسان و بدون هزینه ی زیاد نفع برساند اما آنرا قدر ندانند و پایمالش کنند نمونه ی بارز این ضرب المثل را در همین روزها شاهدش هستیم وقتی برخی افراد با بی مهری تمام قدر مدیر دلسوزی مثل جناب اقای کاووس احمدلو را ندانند که حقا و انصافا در این چندسال با دلسوزی تمام و دغدغه ی فراوان جهت رشد علمی دانش آموزان بریز زحمت کشید نتیجه اش همین می شود که بعد از یک هفته هنوز نه معلمی امده و نه مدیری . شاید خیلی افراد فراموش کرده اند اما ما به خوبی یادمان است که زمانی در دبیرستان پسرانه ی بریز در طی یکسال اصلا یک نفر قبولی دیپلم نداشتیم و تمام دانش اموزان سرخورده و ناامید از آینده تحصیلی بودند و از لحاظ های مختلف وضع فجیعی در دبیرستان پیش امده بود اما با ورود جناب اقای احمدلو و تلاشهای مجدانه ی ایشان ورق برگشت و در طی یکسال 90 درصد دانش اموزان قبول می شدند گاهی پیش می امد ایشان که وظیفه اش فقط ماندن در مدرسه در وقت اداری بود اما بعد ازظهرها و حتی گاهی تاپاسی از شب را در مدرسه می ماند و دانش اموزان را ملزم به مطالعه می کرد و برایشان کلاسهای تقویتی می گذاشت. اما چه شد که ایشان بریز را که دیار و آشیانه ی خودش بود ترک کرد آیا به جز بی مهری و قدرنشناسی عده ای از افراد بود که از ایشان حمایت نکردند آیا به جز این بود که برخی مسوولین ما به جای اینکه ایشان را دلگرم تر به ماندن در بریز کنند ، باعث ناراحتی او شدند . بیایید بیشتر قدر داشته هایمان را بدانیم و برایشان بیشتر ارزش قائل شویم ... #ارسالی_از_مخاطبین @berizir