❓ایام البيض چیست و احکام آن را ذکر نمایید؟ ✅ به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری، «#ایام_البیض» و در اصل «اَیامُ لَیالِی البیض» (روزهایی که شب‌های آن‌ها، ماهتابی و روشن است) گفته می‌شود طبق روایات، این ایام در ماه‌های رجب،‌ شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیارند، چنانچه #رسول_اکرم(ص) فرمودند: هرکس سه روز از وسط ماه رجب (سیزدهم تا پانزدهم) را روزه بدارد و در شب‌هایش به نماز شب قیام کند، از دنیا رحلت نمی‌کند مگر با توبه خالص و بدون بازگشت»؛ و #امام_صادق(ع) فرمودند: «هرکس ایام البیض ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند متعال به ازای هر روز، ثواب روزه داری و شب زنده داری یک سال را برای او می‌نویسد و او در روز قیامت در جایگاه ایمن شدگان از آتش دوزخ خواهد ایستاد» ✍️ از عمده ترین اعمال ایام البیض، اعمال «#ام_داوود» است که برای برآمدن حاجات و برطرف شدن گرفتاری‌ها و دفع ظلم ظالمان، بسیار مؤثر است و کیفیت و اجرای آن در کتاب شریف مفاتیح الجنان آمده است؛ ضمناً در این ایام به خواندن سوره‌های انعام، اسرا، کهف، لقمان، یس، صافات، فصلت، شوری، دخان، آیه الکرسی، فتح، واقعه، ملک، قلم و انشقاق سفارش شده است؛ همچنین از دیگر اعمال مستحب در این ایام، انجام #اعتکاف، زیارت #امام_حسین (ع) و به جای آوردن چهار رکعت نمازی است که #حضرت_امیر (ع) در این ایام به جای آورده‌اند که کیفیت آن در مفاتیح‌الجنان آمده است.

❓کلمه «ولایت مطلقه» در عصر #پیامبر_اکرم(ص) به این معنی استعمال شده است که اگر #رسول_اکرم(ص) شخصی را به انجام کاری امر کنند، انجام آن حتی اگر از سخت‏ترین کارها هم باشد بر آن فرد واجب است! حال سؤال این است که آیا ولایت مطلقه فقیه در عصر ما با توجه به این که پیامبر اکرم(ص) معصوم بودند و در این زمان ولیِّ معصوم، وجود ندارد، به همان معنای عصر پیامبر(ص) است؟ ✅ مراد از ولايت مطلقه فقيه جامع‌الشرايط اين است که دين حنيف اسلام که آخرين دين آسمانى است و تا روز قيامت استمرار دارد، دين حکومت و اداره امور جامعه است؛ لذا همه‌ی طبقات جامعه اسلامى ناگزير از داشتن ولى امر و حاکم و رهبر هستند تا امت اسلامى را از شر دشمنان اسلام و مسلمين حفظ نمايد، و از نظام جامعه اسلامى پاسدارى نموده و عدالت را در آن برقرار و از ظلم و تعدّى قوى بر ضعيف جلوگيرى نمايد، و (هم‌چنین) وسائل پيشرفت و شکوفايى فرهنگى، سياسى و اجتماعى را تأمين کند؛ (اما) اين کار در مرحله اجرا ممکن است با مطامع و منافع و آزادى بعضى از اشخاص منافات داشته باشد‌؛ حاکم مسلمانان پس از اين که وظيفه خطير رهبرى را طبق موازين شرعى به عهده گرفت، بايد در هر مورد که لازم بداند، تصميمات مقتضى بر اساس فقه اسلامى اتخاذ کند و دستورات لازم را صادر نمايد‌؛ و (اگر) تصميمات و اختيارات ولى فقيه در مواردى که مربوط به مصالح عمومى اسلام و مسلمين است، در تعارض با اراده و اختيار آحاد مردم باشد، بر اختيارات و تصميمات آنها مقدّم و حاکم است.